حسین حیدری؛ رخساره بادامی؛ زهره مشکاتی
چکیده
هدف: هدف مطالعه حاضر مقایسه اثر تمرینات دید ورزشی با و بدون موقعیت ویژه هاکی این لاین بر سرعت و زمان واکنش کل بدن هاکی‌بازان این لاین بود.روش: در این مطالعه نیمه تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون و دوره پیگیری یک و چهار هفته‌ای انجام گرفت، 60 هاکی‌باز نوآموز پسر با دامنه سنی 15 تا 20 سال، به صورت در دسترس، انتخاب و به صورت تصادفی ...
بیشتر
هدف: هدف مطالعه حاضر مقایسه اثر تمرینات دید ورزشی با و بدون موقعیت ویژه هاکی این لاین بر سرعت و زمان واکنش کل بدن هاکی‌بازان این لاین بود.روش: در این مطالعه نیمه تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون و دوره پیگیری یک و چهار هفته‌ای انجام گرفت، 60 هاکی‌باز نوآموز پسر با دامنه سنی 15 تا 20 سال، به صورت در دسترس، انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه تمرینات دید ورزشی با موقعیت ویژه هاکی، تمرینات دید ورزشی بدون موقعیت ویژه هاکی و تمرینات موقعیت ویژه هاکی قرار گرفتند. در مرحله پیش آزمون، شرکتکنندگان به انجام آزمونهای مورد نظر (سرعت، زمان واکنش کل بدن) پرداختند. مرحله مداخله به مدت نه هفته و هر هفته 2 جلسه و هر جلسه 90 دقیقه به طول انجام یافت که گروه‌ها به تمرینات مربوطه پرداختند. در مرحله پس آزمون که دقیقا پس از آخرین جلسه تمرینی اجرا شد، و در مراحل پیگیری بعد از یک و چهار هفته بی‌تمرینی اجرا شد شرکتکنندگان همانند مرحله پیش آزمون به انجام آزمونهای مورد نظر نمودند. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری تکراری تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که تمرینات دید ورزشی با و بدون موقعیت ویژه و تمرینات موقعیت ویژه هاکی بر بهبود مهارتهای سرعت و زمان واکنش کل بدن هاکی‌بازان این لاین تاثیر معنی‌داری دارد. دیگر نتایج حاکی از برتری (اندازه اثر بیشتر) تمرینات دید ورزشی با موقعیت ویژه نسبت به تمرینات دیگر بود.
نیره شمشیری؛ زهره مشکاتی؛ رخساره بادامی
چکیده
مقدمه و هدف: هدف مطالعه حاضر تاثیر تمرینات دید ورزشی بر دقت و چشم ساکن مهارت هدفگیری-مهاری در کودکان با اختلال یادگیری بود.روش: در این مطالعه نیمه تجربی با طرح اندازه‌گیری تکراری (پیش آزمون- پس آزمون- یادداری- انتقال)، 30 دانشآموز پسر دارای اختلال یادگیری شهر اصفهان با دامنه سنی 7 تا 10 سال، به صورت در دسترس، انتخاب و به صورت تصادفی ...
بیشتر
مقدمه و هدف: هدف مطالعه حاضر تاثیر تمرینات دید ورزشی بر دقت و چشم ساکن مهارت هدفگیری-مهاری در کودکان با اختلال یادگیری بود.روش: در این مطالعه نیمه تجربی با طرح اندازه‌گیری تکراری (پیش آزمون- پس آزمون- یادداری- انتقال)، 30 دانشآموز پسر دارای اختلال یادگیری شهر اصفهان با دامنه سنی 7 تا 10 سال، به صورت در دسترس، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه تمرینات دید ورزشی و کنترل قرار گرفتند. در مرحله پیش آزمون شرکت کنندگان اقدام به 10 کوشش تکلیف پرتاب کردن و گرفتن توپ نمودند. مرحله اکتساب طی هشت هفته و هر هفته سه جلسه انجام گفت. پس از اتمام آخرین جلسه تمرینی، در مرحله پس آزمون، در دو هفته بی‌تمرینی در مرکودکان با اختلال یادگیری استفادة ناکارامدتری از راهبرد‌های خیرگی در تکالیف مختلف دارند. بنابراین هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرینات دید ورزشی بر مدت زمان چشم ساکن و دقت مهارت هدفگیری- مهاری در کودکان با اختلال یادگیری بود.در این تحقیق نیمه‌تجربی با طرح سری‌های زمانی (پیش‌آزمون- پس‌آزمون- یادداری- انتقال)، 30 دانشآموز پسر دارای اختلال یادگیری شهر اصفهان با دامنة سنی 7 تا 10 سال، به‌صورت در دسترس، انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه تمرینات دید ورزشی و کنترل قرار گرفتند. در مرحلة پیش‌آزمون شرکتکنندگان اقدام به 10 کوشش تکلیف پرتاب کردن و گرفتن توپ کردند. مرحلة اکتساب طی 8 هفته و هر هفته 3 جلسه انجام گرفت. پس از اتمام آخرین جلسة تمرینی، در مرحلة پس‌آزمون، در دو هفته بی‌تمرینی در مرحلة یادداری و در مرحلة انتقال، شرکتکنندگان اقدام به 10 کوشش تکلیف پرتاب کردن و گرفتن توپ کردند. در هریک از مراحل رفتار خیرگی توسط دستگاه ردیابی چشم و عملکرد تکلیف پرتاب کردن و گرفتن توسط محقق ثبت شد. داده‌ها به روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری تکراری با سطح معناداری 05/0 تحلیل شد. نتایج نشان داد که تمرینات دید ورزشی بر افزایش دقت مهارت هدفگیری- مهاری و افزایش طول دورة چشم ساکن مرحلة پرتاب کردن کودکان با اختلال یادگیری تأثیر معناداری دارد. اما دیگر نتایج نشان داد که تمرینات دید ورزشی بر چشم ساکن مرحلة دریافت کردن کودکان با اختلال یادگیری تأثیر معناداری ندارد.به‌طور کلی نتایج تحقیق حاضر بر اهمیت تمرینات دید ورزشی بر عملکرد کودکان دارای اختلال یادگیری تأکید دارد؛ اما در مورد اثر تمرینات دید ورزشی بر رفتار خیرگی با توجه به نوع تکلیف موردنظر (هدفگیری یا مهاری) به تحقیقات بیشتری نیاز دارد.حله یادداری و در مرحله انتقال، شرکتکنندگان اقدام به 10 کوشش تکلیف پرتاب کردن و گرفتن توپ نمودند. در هر یک از مراحل رفتار خیرگی توسط دستگاه ردیابی چشم و عملکرد تکلیف پرتاب کردن و گرفتن توسط محقق ثبت گردید. داده‌ها به روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری تکراری با سطح معنی‌داری 05/0 تحلیل شد.یافته‌ها: تمرینات دید ورزشی بر افزایش دقت مهارت هدفگیری- مهاری و افزایش طول دوره چشم ساکن مرحله پرتاب کردن کودکان تاثیر معنی‌داری دارد. تمرینات دید ورزشی بر چشم ساکن مرحله دریافت کردن کودکان تاثیر معنی‌داری ندارد.نتیجه گیری: نتایج مطاله حاضر بر اهمیت تمرینات دید ورزشی بر عملکرد کودکان دارای اختلال یادگیری تاکید دارد؛ در مورد اثر تمرینات دید ورزشی بر رفتار خیرگی با توجه به نوع تکلیف مورد نظر (هدفگیری یا مهاری) نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.
نیره شمشیری؛ زهره مشکاتی؛ رخساره بادامی
چکیده
مقدمه:کودکان با اختلال یادگیری استفاده ناکارامدتری از استراتژی‌های خیرگی در تکالیف مختلف دارند.هدف: مطالعه حاضر با هدف تاثیر تمرینات چشم ساکن بر فعالیت عضلانی (عضلات دوسربازویی، سه سربازویی و غرابی بازویی) و دقت مهارت هدفگیری- مهاری در کودکان با اختلال یادگیری انجام گرفت. روش: در این مطالعه نیمه تجربی با طرح اندازه‌گیری تکراری، ...
بیشتر
مقدمه:کودکان با اختلال یادگیری استفاده ناکارامدتری از استراتژی‌های خیرگی در تکالیف مختلف دارند.هدف: مطالعه حاضر با هدف تاثیر تمرینات چشم ساکن بر فعالیت عضلانی (عضلات دوسربازویی، سه سربازویی و غرابی بازویی) و دقت مهارت هدفگیری- مهاری در کودکان با اختلال یادگیری انجام گرفت. روش: در این مطالعه نیمه تجربی با طرح اندازه‌گیری تکراری، 30 پسر 7-10 ساله با اختلال یادگیری در دو گروه تمرین چشم ساکن و کنترل قرار گرفتند. در مرحله پیش آزمون شرکت کنندگان اقدام به 10 کوشش تکلیف پرتاب کردن و گرفتن توپ نمودند. مرحله اکتساب طی هشت هفته و هر هفته سه جلسه انجام گفت . در هر جلسه بعد از تمرینات ویدیویی- خیرگی 10 کوشش پرتاب کردن و گرفتن مطابق با دستورالعمل‌های تمرینات خیرگی انجام گرفت. پس از اتمام آخرین جلسه تمرینی، در مرحله پس آزمون، در دو هفته بی‌تمرینی در مرحله یادداری و در مرحله انتقال ، شرکتکنندگان اقدام به 10 کوشش تکلیف پرتاب کردن و گرفتن توپ نمودند. در هر یک از مراحل فعالیت الکتریک ی عضلات منتخب توسط دستگاه الکترومیوگرافی و عملکرد تکلیف پرتاب کردن و گرفتن توسط محقق ثبت گردید. داده-ها به روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری تکراری با سطح معنی‌داری 05/0 تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که تمرینات چشم ساکن بر افزایش یادگیری مهارت هدفگیری- مهاری و بر کاهش فعالیت الکتریکی عضلات دوسربازویی، سه سربازویی و غرابی بازویی تاثیر معنی‌داری دارد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه از فرضیه پیش برنامه ریزی مبنی بر اهمیت برنامه‌ریزی و انتخاب پاسخ صحیح حمایت می کند.
رویا مهدی پور؛ مهدی نمازی زاده؛ رخساره بادامی؛ حمید میرحسینی
چکیده
مطالعۀ حاضر با هدف مقایسۀ اثر تحریک الکتریکی مستقیم مغز از قشر بینایی و حرکتی بر یادگیری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال انجام گرفت. در این مطالعۀ نیمه‌تجربی با طرح تحقیق اندازه‌گیری تکراری، 45 دانشجوی دختر مبتدی در پرتاب آزاد بسکتبال به‌صورت هدفمند انتخاب شدند، و به‌صورت تصادفی در سه گروه 15 نفری تمرینات تحریک الکتریکی مغز از قشر حرکتی، ...
بیشتر
مطالعۀ حاضر با هدف مقایسۀ اثر تحریک الکتریکی مستقیم مغز از قشر بینایی و حرکتی بر یادگیری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال انجام گرفت. در این مطالعۀ نیمه‌تجربی با طرح تحقیق اندازه‌گیری تکراری، 45 دانشجوی دختر مبتدی در پرتاب آزاد بسکتبال به‌صورت هدفمند انتخاب شدند، و به‌صورت تصادفی در سه گروه 15 نفری تمرینات تحریک الکتریکی مغز از قشر حرکتی، تحریک الکتریکی مغز از قشر بینایی و تحریک ساختگی قرار گرفتند. شرکتکنندگان در پیش‌آزمون به اجرای 15 پرتاب آزاد بسکتبال پرداختند. مرحلۀ مداخله در شش روز متوالی انجام گرفت که در هر روز ابتدا تحریک الکتریکی مغز از قشر حرکتی (آندC3 وکاتدFp2)، قشر بینایی (آندOz وکاتدCz) و تحریک ساختگی انجام می‌گرفت و سپس شرکتکنندگان به اجرای 15 پرتاب آزاد بسکتبال می‌پرداختند. در آخرین جلسه پس‌آزمون اجرا شد. یک هفته و 21 روز بعد از مرحلۀ پس‌آزمون، به‌ترتیب مرحلۀ یادداری کوتاه‌مدت و بلندمدت انجام گرفت. داده‌ها به روش تحلیل واریانس مرکب تحلیل شد. نتایج نشان داد که تحریک الکتریکی مغز از قشر حرکتی (547/0= η2،0001/0=sig، 908/16=F) و قشر بینایی (346/0= η2،001/0=sig، 410/7=F) موجب بهبود پرتاب آزاد بسکتبال شد. دیگر نتایج نشان داد که تحریک الکتریکی مغز از قشر حرکتی در مقایسه با قشر بینایی موجب بهبود بهتر پرتاب آزاد بسکتبال شد (05/0 p <). به‌طور کلی نتایج مطالعۀ حاضر نشان داد که تحریک الکتریکی مستقیم جمجمه‌ای از قشر حرکتی در موارد مقتضیات زمانی می‌تواند به‌عنوان روش تمرینی جدید در کنار تمرین بدنی در بهبود بهتر مهارت پرتاب آزاد بسکتبال مؤثر باشد.
ملیحه رضایی؛ مریم نزاکت الحسینی؛ رخساره بادامی
چکیده
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر ده هفته بازی سایه بر مهارتهای حرکتی بنیادی کودکان پیش‌دبستانی بود. تحقیق از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه کنترل است و شرکتکنندگان در تحقیق 28 دختر و پسر شش ساله بودند که به‌صورت در دسترس از بین کودکان مراجعه‌کننده به یکی از مراکز پیش‌دبستانی انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر ده هفته بازی سایه بر مهارتهای حرکتی بنیادی کودکان پیش‌دبستانی بود. تحقیق از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه کنترل است و شرکتکنندگان در تحقیق 28 دختر و پسر شش ساله بودند که به‌صورت در دسترس از بین کودکان مراجعه‌کننده به یکی از مراکز پیش‌دبستانی انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه تجربی (5 دختر و 9 پسر) و کنترل (5 دختر و 9 پسر) قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت ده هفته (3 جلسۀ 45 دقیقه‌ای) برنامۀ بازی سایه را اجرا کردند و گروه کنترل تنها به فعالیتهای معمول دورۀ پیش‌دبستانی پرداختند. پیش‌آزمون و پس‌آزمون با استفاده از «مجموعه آزمونهای ارزیابی حرکت کودکان» به‌عمل آمد. این آزمون دارای سه خرده‌آزمون مهارتهای چالاکی دستی، مهارتهای توپی و مهارتهای تعادلی است. تجزیه‌وتحلیل آماری با استفاده از تحلیل کوواریانس (05/0α=) انجام گرفت. نتایج نشان داد ده هفته بازی سایه بر خرده‌آزمون مهارتهای چالاکی دستی، مهارتهای تعادلی و همچنین نمرۀ کل مهارتهای بنیادی اثر معناداری داشت، اما اثر بازی سایه بر مهارتهای توپی معنادار نبود. یافتههای این پژوهش مبین آن است که بازی سایه ممکن است موجب بهبود مهارتهای حرکتی بنیادی کودکان پیش‌دبستانی شود.
عباس اکبری ورزنه؛ رخساره بادامی؛ مهدی نمازی زاده
چکیده
هدف کلی پژوهش حاضر، مطالعة اثر سبک‌های شناختی مستقل از زمینه و وابسته به زمینه بر یادگیری یک تکلیف هدفگیری در محیط باز و بسته بر مبنای منطق فازی و کلاسیک است. به این منظور، 60 دانشآموز پسر با دامنة سنی 17-16 سال در چهار گروه 15 نفری مستقل از زمینه به شیوۀ کلاسیک، وابسته به زمینه به شیوۀ کلاسیک، مستقل از زمینه به شیوۀ فازی و وابسته به ...
بیشتر
هدف کلی پژوهش حاضر، مطالعة اثر سبک‌های شناختی مستقل از زمینه و وابسته به زمینه بر یادگیری یک تکلیف هدفگیری در محیط باز و بسته بر مبنای منطق فازی و کلاسیک است. به این منظور، 60 دانشآموز پسر با دامنة سنی 17-16 سال در چهار گروه 15 نفری مستقل از زمینه به شیوۀ کلاسیک، وابسته به زمینه به شیوۀ کلاسیک، مستقل از زمینه به شیوۀ فازی و وابسته به زمینه به شیوۀ فازی قرار گرفتند. شرکتکنندگان در هر گروه در هر دو شرایط محیطی باز و بسته به آزمون پاس بسکتبال پرداختند. مرحلة اکتساب، شش جلسه و در هر جلسه، شامل اجرای شصت کوشش در قالب شش بلوک ده‌تایی بود. آزمون انتقال یک روز و آزمون یادداری یک هفته بعد از مرحلۀ اکتساب انجام گرفت. نتایج نشان داد که بین شرکتکنندگان مستقل از زمینه و وابسته به زمینه به شیوۀ کلاسیک در هر دو شرایط محیطی باز و بسته تفاوت معناداری وجود دارد و در تمام مراحل آزمون (اکتساب، یادداری، انتقال) شرکتکنندگان مستقل از زمینه عملکرد بهتری داشتند. اما بین دو گروه مستقل از زمینه و وابسته به زمینه به شیوۀ فازی، تفاوت معناداری مشاهده نشد. با این حال، مقایسة میانگین‌ها، برتری شرکتکنندگان مستقل از زمینه را در شرایط محیطی بسته و عملکرد بهتر شرکتکنندگان وابسته به زمینه را در محیط باز نشان داد.
زهره فرنقی؛ رخساره بادامی؛ مریم نزاکت الحسینی
چکیده
هدف این تحقیق، بررسی اثر دست برتر و دو روش تمرین آشکار و پنهان بر یادگیری توالی حرکتی بود. به این منظور، 60 دختر 17-14 ساله با توجه به دست برتر با آرایش تصادفی در چهار گروه راستدست-تمرین آشکار، راستدست-تمرین پنهان، چپدست- تمرین آشکار، چپدست- تمرین پنهان قرار گرفتند. تکلیف شرکتکنندگان، دقت و زمان عکسالعمل متوالی بود. ...
بیشتر
هدف این تحقیق، بررسی اثر دست برتر و دو روش تمرین آشکار و پنهان بر یادگیری توالی حرکتی بود. به این منظور، 60 دختر 17-14 ساله با توجه به دست برتر با آرایش تصادفی در چهار گروه راستدست-تمرین آشکار، راستدست-تمرین پنهان، چپدست- تمرین آشکار، چپدست- تمرین پنهان قرار گرفتند. تکلیف شرکتکنندگان، دقت و زمان عکسالعمل متوالی بود. مرحلة اکتساب شامل اجرای هشتصد کوشش تمرینی بود. ﮔﺮوههای تمرین آشکار، از ﺗﺮﺗﻴﺐ ظهور محرکها آگاهی داشتند، اما به ﮔﺮوههای تمرین پنهان، این آگاهی داده نشد. روز بعد از مرحلة اکتساب، آزمون یادداری و انتقال گرفته شد. آنالیز واریانس چندراهه نشان داد که صرفنظر از دست برتر، تمرین پنهان بر یادگیری زمان عکسالعمل در هر سه مرحلة اکتساب، یادداری و انتقال مؤثرتر از تمرین آشکار بود. مقایسة افراد راستدست و چپدست، صرفنظر از نوع تمرین در دقت پاسخ مرحلة اکتساب معنادار بود و چپدستها بادقتتر بودند. اثر متقابل دست برتر و نوع تمرین بر زمان واکنش و دقت پاسخ معنادار نبود .بدین مفهوم که افراد راستدست و چپدست در تمرین آشکار و همین طور، تمرین پنهان تفاوت معناداری با یکدیگر نداشتند.
رخساره بادامی؛ مریم نزاکت الحسینی؛ فهیمه رجبی؛ منصوره جعفری
چکیده
هدف از این تحقیق، تعیین روایی و پایایی آزمون M-ABC برای کودکان شش‌سالۀ شهر اصفهان بود. بدین منظور 306 کودک در این تحقیق شرکت کردند. پایایی بین آزمونگرها با دو آزمونگر روی 50 کودک، پایایی آزمون – بازآزمون با فاصلۀ یک هفته بین دو آزمون و روی 30 کودک به‌دست آمد. از طریق تحلیل عامل اکتشافی و تأییدی، روایی سازه ارزیابی شد. پایایی بین ارزیاب‌ها ...
بیشتر
هدف از این تحقیق، تعیین روایی و پایایی آزمون M-ABC برای کودکان شش‌سالۀ شهر اصفهان بود. بدین منظور 306 کودک در این تحقیق شرکت کردند. پایایی بین آزمونگرها با دو آزمونگر روی 50 کودک، پایایی آزمون – بازآزمون با فاصلۀ یک هفته بین دو آزمون و روی 30 کودک به‌دست آمد. از طریق تحلیل عامل اکتشافی و تأییدی، روایی سازه ارزیابی شد. پایایی بین ارزیاب‌ها با میانگین ضریب همبستگی درونطبقهای 98/0، عالی بود. میانگین ضریب همبستگی درونطبقهای برای آزمون – بازآزمون، 77/0 به‌دست آمد. در این جامعه، سهعاملی بودن ساختار آزمون، همچنین درستی تخصیص مهارتها به عاملهای چالاکی دستی، مهارتهای توپی و تعادل تأیید شد. بر پایة یافته‌ها از آزمون M-ABC میتوان برای ارزیابی مهارتهای بنیادی کودکان شش‌سالۀ شهر اصفهان استفاده کرد.
رخساره بادامی؛ مریم نزاکت الحسینی؛ فهیمه رجبی؛ منصوره جعفری
چکیده
هدف از مطالعۀ حاضر، تعیین تأثیر سطوح مختلف شاخص تودۀ بدن (BMI) بر اجرای مهارتهای بنیادی کودکان شش‌سالۀ شهر اصفهان بود. بدین منظور، مهارتهای بنیادی کودکان بسیار لاغر (19 نفر)، دارای وزن نرمال (19 نفر)، و دچار اضافه وزن (19 نفر) که از نظر جنس و وضعیت اجتماعی – اقتصادی همتاسازی شده بودند، با استفاده از مجموعه آزمونهای ارزیابی حرکت کودکان ...
بیشتر
هدف از مطالعۀ حاضر، تعیین تأثیر سطوح مختلف شاخص تودۀ بدن (BMI) بر اجرای مهارتهای بنیادی کودکان شش‌سالۀ شهر اصفهان بود. بدین منظور، مهارتهای بنیادی کودکان بسیار لاغر (19 نفر)، دارای وزن نرمال (19 نفر)، و دچار اضافه وزن (19 نفر) که از نظر جنس و وضعیت اجتماعی – اقتصادی همتاسازی شده بودند، با استفاده از مجموعه آزمونهای ارزیابی حرکت کودکان (M-ABC) سنجیده شد. از هشت آیتم آزمونM-ABC، دو گروه وزن نرمال و اضافه وزن، تنها در آیتم حفظ تعادل روی پای ترجیحی، و دو گروه وزن نرمال و بسیار لاغر، تنها در آیتم راه رفتن پاشنه بلند با یکدیگر تفاوت داشتند. اما، مهم این بود که میزان اختلال هماهنگی حرکتی کل که از مجموع نمرههای استاندارد آیتمها به‌دست میآید، در کودکان بسیار لاغر و دارای اضافه وزن، بیشتر از کودکان وزن نرمال بود.
