مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
حسن محمدزاده؛ الهه یوسفی
چکیده
مقدمه: رشد فرآیندی مستمر، دائمی و پیوسته بوده و ابعاد مختلفی دربر دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات ریتمیک روی ریباندر بر تبحرحرکتی و انگیزش کودکان با دوره یادداری 6 ماهه بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش وپس آزمون بود. جامعه ی آماری کودکان 10-9 سال شهرتبریز بود که با روش نمونه گیری دردسترس سی نفر انتخاب و تصادفی ...
بیشتر
مقدمه: رشد فرآیندی مستمر، دائمی و پیوسته بوده و ابعاد مختلفی دربر دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات ریتمیک روی ریباندر بر تبحرحرکتی و انگیزش کودکان با دوره یادداری 6 ماهه بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش وپس آزمون بود. جامعه ی آماری کودکان 10-9 سال شهرتبریز بود که با روش نمونه گیری دردسترس سی نفر انتخاب و تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. پیش آزمون شامل آزمون تبحرحرکتی برونینکس-اوزورتسکی و پرسشنامه انگیزش حرکتی کودکان بود. گروه تجربی تمرینات روی ریباندر را هشت هفته انجام دادند و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. سپس، پس آزمون مشابه با پیش آزمون انجام شد. بعد از شش ماه دوره یادداری از نمونه های هر دو گروه گرفته شد. تحلیل آماری با استفاده از تحلیل واریانس مرکب درسطح معناداری 0/05و نرم افزار اس پی اس اس نسخه 24 انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد تمرینات ریتمیک ریباندر بر تبحر حرکتی و انگیزش کودکان 9-10 سال تاثیر معناداری داشته، بطوریکه احتمالا 95درصد از تغییرات مهارت حرکتی درشت و 98درصد از تغییرات انگیزش حرکتی کودکان تحت تاثیر تمرینات ریباندر بود.نتیجه گیری: پرش فعالیتی اساسی در رشدحرکتی کودکان است و انگیزش نیروی درونی را برای حرکت فراهم می کند. طبق یافته های پژوهش، چون فعالیت های ریتمیک می توانند انگیزش حرکتی ایجاد کنند و فعالیت های ورزشی موجب رشد مهارتهای حرکتی می گردد، لازم است تجهیزات و تدابیر لازم برای استفاده کودکان ازاین تمرینات ایجاد شود.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
سعید شکری؛ محمدتقی اقدسی؛ بهزاد بهزادنیا
چکیده
مقدمه: هدف گزینی به عنوان یک مداخلۀ شناختی موجب تقویت عملکرد می شود. با وجود این هدفگزینی به صورت خودکنترل در طول مراحل یادگیری بررسی نشده است. بنابراین هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر هدف گزینی عملکرد به صورت خودکنترل و مربی کنترل بر یادگیری پاس فوتبال با تمرکز بر تئوری انتخاب بود.روش پژوهش: شرکتکنندگان 30 پسر 18 تا 28 ساله بودند که به ...
بیشتر
مقدمه: هدف گزینی به عنوان یک مداخلۀ شناختی موجب تقویت عملکرد می شود. با وجود این هدفگزینی به صورت خودکنترل در طول مراحل یادگیری بررسی نشده است. بنابراین هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر هدف گزینی عملکرد به صورت خودکنترل و مربی کنترل بر یادگیری پاس فوتبال با تمرکز بر تئوری انتخاب بود.روش پژوهش: شرکتکنندگان 30 پسر 18 تا 28 ساله بودند که به صورت سازمان یافته در تمرینات فوتبال شرکت نداشتند. ابتدا پیش آزمون از شرکتکنندگان گرفته شد و سپس آنها در یک طرح نیمه تجربی و به صورت سیستماتیک در یکی از سه گروه هدف گزینی عملکرد خودکنترل، هدف گزینی عملکرد مربی کنترل و کنترل شرکت کردند. پس از 15جلسه تمرین بلافاصله آزمون اکتساب و پس از 72 ساعت آزمونهای یادداری و انتقال گرفته شد.یافته ها: نتایج تحلیل واریانس2*3) مرحله * گروه) نشان داد که در آزمون اکتساب عملکرد گروهها بهبود یافت، اماتفاوت معناداری بین آنها مشاهده نشد. همچنین تحلیل واریانس یک سویه نشان داد که در هر دو مرحلۀ یادداری و انتقال بین گروهها تفاوت وجود دارد و آزمون تعقیبی توکی نشان داد که هر دو گروه مداخلۀ هدف گزینی خودکنترل و مربی کنترل نسبت به گروه کنترل عملکرد بهتری دارند و تفاوتشان معنادار است.نتیجه گیری: یافته های تحقیق حاکی از آن بود که عملکرد گروههای هدف گزینی به صورت خودکنترل و مربی کنترل نسبت به گروه کنترل بهتر بود و هدفگزینی خودکنترل مزیت بیشتری نسبت به سایر گروهها دارد. پیشنهاد می شود از راهبرد هدف گزینی به صورت خود کنترل در پروتکل های تمرینی استفاده شود.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
مهدی ملازاده؛ حسن غرایاق زندی؛ محبوبه غیور؛ علی مقدم زاده
چکیده
مقدمه: هدف پژوهش حاضر تحریک جریان مستقیم فراجمجمه‌ای از قشر حرکتی بر زمان واکنش و عملکرد فوتبالیست‌های ماهر است.روش پژوهش: تحقیق حاضر از نوع مطالعات نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون است. جامعۀ آماری پژوهش فوتبالیست‌های ماهر مرد استان تهران در سال 1401 بودند که 36 تن از آنها به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی ...
بیشتر
مقدمه: هدف پژوهش حاضر تحریک جریان مستقیم فراجمجمه‌ای از قشر حرکتی بر زمان واکنش و عملکرد فوتبالیست‌های ماهر است.روش پژوهش: تحقیق حاضر از نوع مطالعات نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون است. جامعۀ آماری پژوهش فوتبالیست‌های ماهر مرد استان تهران در سال 1401 بودند که 36 تن از آنها به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی به سه گروه تحریک قشر حرکتی اولیه (12 نفر)، تحریک ساختگی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. مداخلۀ تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه‌ای بدین‌صورت بود که در تحریک قشر حرکتی اولیه الکترودها در آند C3 و کاتد Fp 2 قرار می‌گیرند. برای بررسی و تجزیه‌وتحلیل فرضیه‌های تحقیق، از آزمون تی همبسته و تحلیل کوواریانس به همراه آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. نرم‌افزار اس پی اس اس نسخۀ 22 جهت تحلیل داده‌ها مورد استفاده قرار گرفت.یافته‌ها: نتایج نشان داد میانگین زمان واکنش پس از تحریک الکتریکی در گروه tDCS قشر حرکتی از 71/58 ± 354/25 به 63/72 ± 256/41 هزارم ثانیه کاهش و میانگین عملکرد از 6/14 ± 46/00به 5/83 ± 68/41 افزایش یافته است که با توجه به سطح معناداری 0/05 تفاوت معنادار در زمان واکنش و عملکرد قابل مشاهده است (0/05>P ).نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که تحریک الکتریکی از قشر حرکتی اولیه بر زمان واکنش و عملکرد فوتبالیست‌های ماهر مؤثر است. از آنجا که پژوهش حاضر روی فوتبالیست‌های ماهر انجام گرفته است، پیشنهاد می‌شود تا حد امکان در تعمیم نتایج به فوتبالیست‌ها و ورزشکاران مبتدی احتیاط شود.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
محمد رحیمی؛ غلامعلی افروز؛ محمدکاظم واعظ موسوی؛ مسعود غلامعلی لواسانی
چکیده
مقدمه: در دهه‌های اخیر، نوجوانان و جوانان کشور به ورزش فوتبال روی آورده‌اند و لزوم توجه به آموزش پایه‌ای آنان ضروری به‌نظر می‌رسد. ازاین‌رو پژوهش حاضر با هدف طراحی و اثربخشی یک مداخلۀ تربیتی- حرکتی بر انگیزۀ پیشرفت نوجوانان فوتبالیست انجام گرفت. روش پژوهش: روش مطالعه نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون-پیگیری با گروه ...
بیشتر
مقدمه: در دهه‌های اخیر، نوجوانان و جوانان کشور به ورزش فوتبال روی آورده‌اند و لزوم توجه به آموزش پایه‌ای آنان ضروری به‌نظر می‌رسد. ازاین‌رو پژوهش حاضر با هدف طراحی و اثربخشی یک مداخلۀ تربیتی- حرکتی بر انگیزۀ پیشرفت نوجوانان فوتبالیست انجام گرفت. روش پژوهش: روش مطالعه نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون-پیگیری با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری را تمامی کودکان و نوجوانان 12 تا 16 سالة عضو مدارس فوتبال باشگاه سایپا شهر تهران در سال 1401 تشکیل دادند. از بین آنان 60 نفر (30 نفر گروه آزمایش و 30 نفر گروه کنترل) بر اساس ملاک‌های ورود و به‌طور هدفمند انتخاب شدند و سپس در دو گروه آزمایش و گروه کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامۀ انگیزۀ پیشرفت (هرمنس، 1970) بود. گروه آزمایشی، تحت آموزش مداخلۀ تربیتی- حرکتی در 16 جلسة 60 دقیقه‌ای قرار گرفتند و گروه کنترل در فهرست انتظار بودند. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس با اندازه‌گیری مکرر تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد بین گروه آزمایش و گروه کنترل در مراحل پس‌آزمون و پیگیری تفاوت معنادار وجود دارد و مداخلۀ تربیتی- حرکتی موجب بهبود انگیزۀ پیشرفت نوجوانان عضو مدارس فوتبال باشگاه فرهنگی ورزشی سایپا شد (P<0.05). نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر مداخلۀ تربیتی- حرکتی می‌تواند برای بهبود انگیزۀ پیشرفت نوجوانان عضو مدارس فوتبال باشگاه فرهنگی ورزشی سایپا کارامد باشد و توصیه می‌شود که طراحان برنامه در وزارت ورزش و جوانان در راستای بهبود انگیزۀ پیشرفت نوجوانان مدارس فوتبال از این روش استفاده کنند.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
مبینا جوادموتاب؛ فاطمه رضایی
چکیده
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر استراحت‌های مغزی بر پیشرفت تحصیلی، خودکارامدی و علاقه به فعالیت بدنی دانش‌آموزان ابتدایی بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری آن شامل دانش‌آموزان دختر پایۀ چهارم، پنجم و ششم ابتدایی بود. با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای، ...
بیشتر
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر استراحت‌های مغزی بر پیشرفت تحصیلی، خودکارامدی و علاقه به فعالیت بدنی دانش‌آموزان ابتدایی بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری آن شامل دانش‌آموزان دختر پایۀ چهارم، پنجم و ششم ابتدایی بود. با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای، 127 نفر از دانش‌آموزان به‌عنوان نمونۀ پژوهش انتخاب و به روش تصادفی ساده در دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامۀ خودکارامدی کودکان و نوجوانان موریس (2001) و فعالیت بدنی برای کودکان رز و همکاران (2009) و پیشرفت تحصیلی شرکتکنندگان استفاده شد. گروه مداخله به مدت چهار ماه، دو بار در روز و سه بار در هفته مجموعه فعالیت‌های بدنی استراحت مغزی را انجام دادند، درحالی‌که گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. داده‌ها با استفاده از آزمون تی مستقل ارزیابی شدند.یافته‌ها :تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نشان داد که پس از مداخله (استراحت مغزی) میانگین گروه آزمایش در سه متغیر پیشرفت تحصیلی(p=0/001, F=3/57 )، خودکارامدی (P=0/001 F=7/65 ) و علاقه به فعالیت بدنی ( P=0.001,F=10.72)نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری دارد.نتیجه‌گیری: این یافته‌ها می‌تواند ضرورت توجه برنامه‌ریزان و مسئولان آموزشی را به اهمیت نقش فعالیت‌های استراحت مغزی در بهبود پیشرفت تحصیلی، خودکارامدی و تأثیر آن بر میزان علاقه به فعالیت بدنی دانش‌آموزان دختر ابتدایی به‌دنبال داشته باشد.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
علیرضا بهرامی؛ جلیل مرادی؛ بهروز گل محمدی؛ مرضیه السادات سجادی نژاد
چکیده
مقدمه: هدف این پژوهش تدوین و استانداردسازی پرسشنامۀ سنجش هوش حرکتی- جسمانی در جامعۀ ایرانی بود.روش پژوهش: روش پژوهش حاضر ترکیبی (کیفی و کمی) با طرح اکتشافی- مدل تدوین ابزار بود. در مرحلۀ کیفی پس از اجرای 12 مصاحبۀ نیمه‌ساختاریافته، مقولات مرتبط گردآوری شد و در نهایت پس از بررسی روایی صوری و محتوایی پرسشنامه‌ای 36 سؤالی طراحی شد. در مرحلۀ ...
بیشتر
مقدمه: هدف این پژوهش تدوین و استانداردسازی پرسشنامۀ سنجش هوش حرکتی- جسمانی در جامعۀ ایرانی بود.روش پژوهش: روش پژوهش حاضر ترکیبی (کیفی و کمی) با طرح اکتشافی- مدل تدوین ابزار بود. در مرحلۀ کیفی پس از اجرای 12 مصاحبۀ نیمه‌ساختاریافته، مقولات مرتبط گردآوری شد و در نهایت پس از بررسی روایی صوری و محتوایی پرسشنامه‌ای 36 سؤالی طراحی شد. در مرحلۀ کمی، روایی و پایایی پرسشنامۀ محقق‌ساخته بررسی شد. نمونۀ آماری شامل 808 نوجوان از پنج استان کشور بود که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای پرسشنامه را تکمیل کردند. برای تعیین روایی همزمان از آزمون استاندارد شایستگی حرکتی KTK3+ و به‌منظور بررسی پایایی زمانی از آزمون مجدد و ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد.یافته‌ها: با تحلیل عاملی اکتشافی پنج عامل آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت و مهارت، توانایی ادراکی، ارتباطات غیرکلامی، لذت و مشارکت از فعالیت‌های بدنی مختلف، یادگیری و تجربۀ مهارتهای حرکتی شناسایی شدند و این پنج عامل 51 درصد واریانس کل را تبیین کردند. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که شاخص نیکویی برازش و شاخص برازش تطبیقی بالاتر از 0/90 است. در روایی همزمان همبستگی میان نمرات دو آزمون 0/51 و ضرایب آلفای کرونباخ (0/89) و همبستگی درون‌طبقه‌ای (0/87) به‌دست آمد.نتیجه‌گیری: به‌طور کلی می‌توان نتیجه گرفت که پرسشنامۀ هوش حرکتی – جسمانی از روایی و پایایی مناسب و قابل قبولی برخوردار است و با استفاده از این ابزار می‌توان هوش حرکتی – جسمانی را در نوجوانان بررسی کرد.
