مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
بهمن عالی زاده؛ فاطمه سادات حسینی؛ بهمن دیرانلویی
چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر تمرین جسمانی، تصویرسازی ذهنی، و موسیقی بر بهبود مهارت شوت بسکتبال بود. در این پژوهش نیمه‌تجربی، 45 دانشجو (19 تا 22 سال) به‌صورت تصادفی انتخاب شده و در 3 گروه آزمایشی 15 نفری در دانشگاه صنعتی شاهرود بررسی شدند. تمرین جسمانی، تمرین جسمانی با تمرین ذهنی و تمرین جسمانی به‌همراه تمرین ذهنی و موسیقی (روش ترکیبی) ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر تمرین جسمانی، تصویرسازی ذهنی، و موسیقی بر بهبود مهارت شوت بسکتبال بود. در این پژوهش نیمه‌تجربی، 45 دانشجو (19 تا 22 سال) به‌صورت تصادفی انتخاب شده و در 3 گروه آزمایشی 15 نفری در دانشگاه صنعتی شاهرود بررسی شدند. تمرین جسمانی، تمرین جسمانی با تمرین ذهنی و تمرین جسمانی به‌همراه تمرین ذهنی و موسیقی (روش ترکیبی) در گروه آزمایشی اول تا سوم بهترتیب استفاده شد. گردآوری اطلاعات در این پژوهش با آزمون تعدیلشدۀ شوت بسکتبال (ایفرد) انجام گرفت. برای تجزیهوتحلیل فرضیههای تحقیق از آزمون‌های آمار توصیفی، کولموگروف-اسمیرنوف، آزمون T و تحلیل واریانس یکطرفه استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان میدهد که بین نمرههای پیش‌آزمون و پس‌آزمون تمرین جسمانی، تمرین جسمانی به‌همراه تمرین ذهنی و روش ترکیبی تفاوت معناداری (05/0>P) وجود دارد. با توجه به مقایسۀ بینگروهی می‌توان نتیجه گرفت که روش ترکیبی از دو روش دیگر بهتر است و تمرین جسمانی به‌همراه تمرین ذهنی تفاوت کمتری با تمرین جسمانی دارد. ازاینرو توصیه می‌شود از روشهای آموزشی مختلف جهت کارامد کردن برنامههای تمرینی استفاده شود
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
محمد حسین قهرمانی؛ مهدی سهرابی؛ علیرضا صابری کاخکی؛ محمدعلی بشارت
چکیده
کارکردهای توجهی نقش مهمی در تعامل فرد با محیط دارد. این کارکردها در برخی شرایط محیطی تحت تأثیر ویژگی‌های تکانش‌گری قرار می‌گیرند و از این طریق می‌تواند عامل تعیین‌کننده‌ای در عملکرد و یادگیری افراد باشد. هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی تأثیر سطوح مختلف تکانش‌گری بر یادگیری مهارتهای ورزشی در محیط‌های باز و بسته بود. شرکت‌کنندگان ...
بیشتر
کارکردهای توجهی نقش مهمی در تعامل فرد با محیط دارد. این کارکردها در برخی شرایط محیطی تحت تأثیر ویژگی‌های تکانش‌گری قرار می‌گیرند و از این طریق می‌تواند عامل تعیین‌کننده‌ای در عملکرد و یادگیری افراد باشد. هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی تأثیر سطوح مختلف تکانش‌گری بر یادگیری مهارتهای ورزشی در محیط‌های باز و بسته بود. شرکت‌کنندگان 48 پسر 10 تا 12 ساله در چهار گروه تکانش‌گری پایین، تکانش‌گری متوسط، تکانش‌گری بالا و گروه کنترل بودند. پیش و پس از هشت هفته برنامۀ تمرینی مهارتهای پایۀ بسکتبال، آزمون شوت بسکتبال هریسون برای ارزیابی عملکرد و یادگیری در محیط‌های باز و بسته طی مراحل پیش‌آزمون، پس‌آزمون، یادداری و انتقال به‌عمل آمد. نتایج تحقیق تفاوت‌های معناداری را بین گروه‌های تحقیق در کارکردهای توجهی نشان داد (0001/0=P). نتایج مراحل پس‌آزمون و یادداری در مورد محیط باز نشان داد که همراستا با افزایش سطوح تکانش‌گری افراد، برتری چشمگیری در فرایندهای یادگیری در این محیط مشاهده می‌شود (003/0=P). درحالی‌که در مورد محیط بسته، عملکرد بهتر همراستا با کاهش سطوح تکانش‌گری مشاهده شد (001/0=P). تفاوت‌های مشاهده‌شده بین گروه‌ها در مرحلۀ انتقال - که به‌صورت رقابتی برگزار شد- از نظر آماری معنادار نبود (09/0=P). این احتمال وجود دارد که سطوح مختلف تکانش‌گری نقشی تسهیل‌کننده و تضعیف‌کننده در یادگیری مهارتهای ورزشی با توجه به محیط‌های اجرا مانند محیط‌های باز و بسته دارد.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
سحر زارعی؛ حسن غرایاق زندی؛ محمود محبی
چکیده
سرسختی ذهنی از مهم‌ترین مهارتهای روانی چندبعدی مؤثر بر موفقیت ورزشی است و درک عوامل اثرگذار بر توسعۀ آن حائز اهمیت است، یکی از راهکارهای توسعۀ این ویژگی توجه به بعد هیجانی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش هوش هیجانی بر سرسختی ذهنی تکواندوکاران نخبه بود. به همین منظور، از بین تکواندوکاران نخبۀ شهر تهران 30 مرد با میانگین ...
بیشتر
سرسختی ذهنی از مهم‌ترین مهارتهای روانی چندبعدی مؤثر بر موفقیت ورزشی است و درک عوامل اثرگذار بر توسعۀ آن حائز اهمیت است، یکی از راهکارهای توسعۀ این ویژگی توجه به بعد هیجانی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش هوش هیجانی بر سرسختی ذهنی تکواندوکاران نخبه بود. به همین منظور، از بین تکواندوکاران نخبۀ شهر تهران 30 مرد با میانگین سنی (52/5 ± 30/23) به صورت نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و با روش تصادفی در گروه‌های آزمایش و کنترل مورد آزمون قرار گرفتند و پرسشنامۀ سرسختی ذهنی در ورزش (شیرد و همکاران، 2009) را تکمیل نمودند. آموزش هوش هیجانی، در طول دو ماه به مدت 16 جلسه روی گروه آزمایش انجام گرفت. برای تحلیل دادهها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد .نتایج نشان داد که مداخلۀ با روش آموزش هوش هیجانی بر افزایش سرسختی ذهنی گروه آزمایش مؤثر بوده و نمرههای مؤلفه‌های اطمینان، پایداری و کنترل، آنان در مرحلۀ پس آزمون نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری پیدا کرده است (05/0>P). از نتایج به دست آمده چنین برداشت می‌شود که احتمالاً آموزش هوش هیجانی روشی سودمند و مؤثر در افزایش سرسختی ذهنی تکواندوکاران نخبه است.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
سمیرا جوانبخش؛ ژاله باقرلی؛ مرتضی طاهری
چکیده
اختلال طیف اتیسم یکی از ناتوانایی‌های رشدی است که جمعیت قابل ملاحظه‌ای از افراد هر جامعه‌ای به آن مبتلا می‌شوند. کودکان اتیسم دارای سیستم بینایی ناموزون بوده و در هنگام دریافت محرک پاسخ خیره شده بیش از حد را از خود نشان می دهند. تحقیقات نشان داده اند که بینایی در اکثر فعالیت های حرکتی، به ویژه فعالیت های که نیاز به هدف گیری روی موقعیت ...
بیشتر
اختلال طیف اتیسم یکی از ناتوانایی‌های رشدی است که جمعیت قابل ملاحظه‌ای از افراد هر جامعه‌ای به آن مبتلا می‌شوند. کودکان اتیسم دارای سیستم بینایی ناموزون بوده و در هنگام دریافت محرک پاسخ خیره شده بیش از حد را از خود نشان می دهند. تحقیقات نشان داده اند که بینایی در اکثر فعالیت های حرکتی، به ویژه فعالیت های که نیاز به هدف گیری روی موقعیت هدف دارند نقش بسزایی دارد. تحقیق حاضر به بررسی کانونی کردن بینایی در بهبود یادگیری یک تکلیف پرتابی در کودکان اتیسم می‌پردازد. 24 پسر 10 ساله به صورت تصادفی در دو گروه بینایی ویژه و بینایی معمولی به اجرای تکلیف پرتابی پرداخته و نتایج بدست آمده با استفاده ازآزمون تی مستقل و آنوا با اندازه های تکراری تجزیه و تحلیل شدند. تفاوت معنی داری بین نمرات پیش آزمون و دوره اکتساب نشان می دهد (05/0 > p) که گروه بینایی ویژه توانستند تکلیف را به خوبی یاد بگیریند. همچنین کانونی کردن توجه به کودکان اتیسم در بهبود اجرای تکلیف پرتابی در مقایسه با گروه بینایی معمولی در یاددداری کمک بسزایی می کند. نتایج تحقیق حاضر بیان می کند که کانونی کردن بینایی شرایط یادگیری مهارت پرتابی را در کودکان اتیسم بهبود می بخشد. از طرفی کانونی کردن بینایی در کودکان اتیسم منجر به اجرای بهتر این مهارت پرتابی در یادداری در مقایسه با شرایط بینایی معمولی می‌شود.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
شیلا صفوی همامی؛ مریم نزاکت الحسینی؛ سمیه یوسفی
چکیده
هدف از تحقیق حاضر مقایسه میزان تأثیرگذاری تمرین های ادراکی - حرکتی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر پایه اول و پایه ششم بود. ابتدا دانش آموزان هر کدام از دوره ها (50 دانش آموز پایه ی اول و 50 دانش آموز پایه ی ششم) از لحاظ عملکرد ادراکی - حرکتی، عملکرد شناختی و پیشرفت تحصیلی دروس ریاضی و فارسی مورد ارزیابی قرار گرفتند و سپس بر اساس نتایج ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر مقایسه میزان تأثیرگذاری تمرین های ادراکی - حرکتی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر پایه اول و پایه ششم بود. ابتدا دانش آموزان هر کدام از دوره ها (50 دانش آموز پایه ی اول و 50 دانش آموز پایه ی ششم) از لحاظ عملکرد ادراکی - حرکتی، عملکرد شناختی و پیشرفت تحصیلی دروس ریاضی و فارسی مورد ارزیابی قرار گرفتند و سپس بر اساس نتایج آزمون های به دست آمده، دانش آموزان هر پایه به دو گروه کنترل و تجربی همگن تقسیم شدند. گروه تجربی، به مدت 8 هفته (3 جلسه در هفته) و هر جلسه 45 الی60 دقیقه به تمرین های منتخب ادارکی - حرکتی پرداختند. سپس، هر دو گروه با سنجش عملکرد تحصیلی مورد ارزیابی مجدد قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها از آزمون تی مستقل و وابسته استفاده شد. نتایج نشان داداثر تمرینات ادراکی حرکتی بر عملکرد تحصیلی شرکت کنندگان پایه اول معنی دار ولی در شرکت کنندگان پایه ششم غیر معنی دار بود . بنابر نتایج تحقیق، تاثیر پذیری پیشرفت تحصیلی کودکان از فعالیت های ادراکی - حرکتی در دوره پیش عملیاتی متفاوت از عملیات عینی می باشد.کلید واژگان: تمرینات ادراکی - حرکتی،، دوره پیش عملیاتی، دوره عملیاتی عینی،عملکرد تحصیلی.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
سمیه ساداتی فیروزآبادی
چکیده
هدف این پژوهش طراحی و اثربخشی برنامه حرکت درمانی بر مشکلات خواندن در دانش‌آموزان با ناتوانی یادگیری میباشد. هدف این پژوهش طراحی و اثربخشی برنامه حرکت درمانی بر مشکلات خواندن در دانش‌آموزان با ناتوانی یادگیری میباشد. این پژوهش یک تحقیق آزمایشی با طرح پیش آزمون -پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری مطالعه حاضر شامل کلیه دانش‌آموزان ...
بیشتر
هدف این پژوهش طراحی و اثربخشی برنامه حرکت درمانی بر مشکلات خواندن در دانش‌آموزان با ناتوانی یادگیری میباشد. هدف این پژوهش طراحی و اثربخشی برنامه حرکت درمانی بر مشکلات خواندن در دانش‌آموزان با ناتوانی یادگیری میباشد. این پژوهش یک تحقیق آزمایشی با طرح پیش آزمون -پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری مطالعه حاضر شامل کلیه دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری مراجعه کننده به مراکز مشکلات یادگیری شهر شیراز در سال تحصیلی 93-94 میباشند. بدین منظور تعداد 30 نفر از این دانش‌آموزان با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. همه آزمودنیها قبل و پس از مداخله درمانی با آزمون خواندن شفیعی و همکاران مورد ارزیابی قرار گرفتند دانش‌آموزان در طی طی 14جلسه و هر جلسه 45 دقیقه برنامه حرکت درمانی را دریافت کردند. نتایج با استفاده از تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتههای پژوهش حاکی از آن بود که برنامه حرکت درمانی منجر به بهبود مشکلات خواندن در دانش‌آموزان با ناتوانی یادگیری شده است.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
شیما عبدالرحمن چاپاری؛ سید محمد کاظم واعظ موسوی؛ علی کاشی
چکیده
هدف پژوهش حاضر، مقایسۀ مداخله‌های مربیمحور و والدینمحور بر رشد مهارتهای حرکتی کودکان هفت تا 10 سال با اختلال هماهنگی رشدی بود. تعداد 84 کودک دختر و پسر از هشت مدرسه ابتدایی مناطق چهار، هشت و 13 تهران که توسط پرسشنامۀ اختلال هماهنگی رشدی دارای اختلال تشخیص داده شده بودند، به صورت تصادفی در سه گروه مداخلۀ مربیمحور، مداخلۀ والدینمحور ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر، مقایسۀ مداخله‌های مربیمحور و والدینمحور بر رشد مهارتهای حرکتی کودکان هفت تا 10 سال با اختلال هماهنگی رشدی بود. تعداد 84 کودک دختر و پسر از هشت مدرسه ابتدایی مناطق چهار، هشت و 13 تهران که توسط پرسشنامۀ اختلال هماهنگی رشدی دارای اختلال تشخیص داده شده بودند، به صورت تصادفی در سه گروه مداخلۀ مربیمحور، مداخلۀ والدینمحور و کنترل قرار گرفته و دو گروه تجربی به مدت 12 هفته، 36 جلسه، هر جلسه 45 دقیقه، مهارتهای مربوطه را تمرین کردند. تمامی شرکت‌کنندگان قبل و بعد از مداخله توسط مجموعه ارزیابی حرکتی کودکان- نسخۀ دوم مورد آزمون قرار گرفتند. تحلیل نتایج با آزمون‌های مانکوا و آنکوا مشخص ساخت هر دو گروه تجربی به شکل معناداری در نمرۀ کل رشد حرکتی (05/0p≤) و مؤلفه‌های آن (چالاکی دستان، تعادل، هدف‌گیری و دریافت) نسبت به گروه کنترل نمرۀ بهتری داشتند (017/0p≤) و البته گروه مربیمحور در مؤلفۀ هدف‌گیری و دریافت نسبت به گروه والدینمحور عملکرد بهتری داشت (05/0p≤) که به تأثیر مثبت محیط گروهی اشاره می‌کند. به طور خلاصه، هرچند هر دو مداخله به بهبود رشد حرکتی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی کمک می-کنند، اما مداخلۀ مربیمحور در برخی عوامل رشد مهارتهای حرکتی فواید بیشتری دارد.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
مجتبی جلالوند؛ عباس بهرام؛ افخم دانشفر؛ سعید ارشم
چکیده
هدف تحقیق، تعیین اثر خودکنترلی دشواری تکلیف بر دقت و الگوی حرکتی مهارت ورزشی پات گلف بود. بدین منظور، 30 دانشجوی مبتدی (14 دختر و 16 پسر؛ میانگین سنی 64/1±1/21 سال) بصورت شبه تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. در مرحله اکتساب به شرکت کنندگان گروه خودکنترل گفته شد قبل از هر کوشش می توانند هر یک از فواصل از قبل مشخص شده تا هدف (25، 50، 75، 100، 125، ...
بیشتر
هدف تحقیق، تعیین اثر خودکنترلی دشواری تکلیف بر دقت و الگوی حرکتی مهارت ورزشی پات گلف بود. بدین منظور، 30 دانشجوی مبتدی (14 دختر و 16 پسر؛ میانگین سنی 64/1±1/21 سال) بصورت شبه تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. در مرحله اکتساب به شرکت کنندگان گروه خودکنترل گفته شد قبل از هر کوشش می توانند هر یک از فواصل از قبل مشخص شده تا هدف (25، 50، 75، 100، 125، 150، 175 و 200 سانتی متری) را انتخاب و تمرین کنند. برنامه تمرین هر آزمودنی گروه خودکنترل مبنایی شد برای برنامه ریزی تمرین فواصل از پیش تعیین شده یکی از آزمودنی‌های متناظر در گروه جفت شده. یادگیرندگان در مرحله اکتساب هشت بلوک 10 کوششی تمرین کردند. در روز دوم، آزمون‌های یادداری، انتقال تکلیف دوگانه و انتقال تکلیف منفرد اجرا شد. خطای شعاعی (مرحله اکتساب و آزمون‌ها) و امتیاز الگوی حرکتی پات گلف (آزمون‌ها) با استفاده از روش تحلیل واریانس مرکب با اندازه گیری مکرر و امتیاز الگوی حرکتی پات گلف در مرحله اکتساب با استفاده از آزمون t تحلیل شد. بر اساس نتایج، خطای شعاعی گروه خودکنترل در مرحله اکتساب نسبت به گروه جفت شده تفاوت نداشت (709/0=p)، اما در آزمون های یادداری، انتقال تکلیف دوگانه و انتقال تکلیف منفرد کمتر بود (001/0>p در همه موارد). همچنین، الگوی حرکتی گروه خودکنترل در مرحله اکتساب و آزمون‌های مختلف نسبت به گروه جفت شده برتری داشت (001/0>p در همه موارد). مزایای خودکنترلی دشواری تکلیف با استفاده از چارچوب نقطه چالش توجیه شد.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
منصوره مکبریان؛ سمیه نامدار طجری
چکیده
زمین افتادن و سقوط یکی از شایع‌ترین و جدی‌ترین مشکلات دوران سالمندی محسوب می‌شود. هدف از این پژوهش، بررسی اثر نوع کانون توجه با استفاده از راهبرد خودگفتاری آموزشی بر تعادل ایستا و پویای زنان سالمند بود. به همین منظور، از میان زنان سالمند 60 تا 80 سال ساکن در سرای سالمندان شهرستان قزوین، 45 نفر که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند انتخاب ...
بیشتر
زمین افتادن و سقوط یکی از شایع‌ترین و جدی‌ترین مشکلات دوران سالمندی محسوب می‌شود. هدف از این پژوهش، بررسی اثر نوع کانون توجه با استفاده از راهبرد خودگفتاری آموزشی بر تعادل ایستا و پویای زنان سالمند بود. به همین منظور، از میان زنان سالمند 60 تا 80 سال ساکن در سرای سالمندان شهرستان قزوین، 45 نفر که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند انتخاب شدند و بعد از پیش‌آزمون، بصورت تصادفی به سه گروه خودگفتاری آموزشی با توجه درونی، خودگفتاری آموزشی با توجه بیرونی و گروه کنترل تقسیم شدند. گروه کنترل بدون خودگفتاری، گروه خودگفتاری با کانون توجه درونی و گروه خودگفتاری با کانون توجه بیرونی، طی پنج جلسه به تمرین مهارتهای تعادلی پرداختند و در پایان جلسۀ پنجم از هر سه گروه، با استفاده از آزمون‌های تعادل ایستا (لک لک) و تعادل پویا (برخاستن و راه رفتن زماندار)، پس‌آزمون بعمل آمد. نتایج حاصل از تحلیل واریانس مختلط نشان داد که هر دو گروه خودگفتاری نسبت به گروه کنترل در تعادل ایستا بطور معناداری عملکرد بهتری نشان دادند این در حالیست که مداخلات خودگفتاری با هر دو نوع کانون توجه، تفاوت معناداری را در تعادل پویای سالمندان موجب نگردید(05/0 P≥). بطور کلی با توجه به نتایج این پژوهش می‌توان گفت، خودگفتاری با دستورالعمل کانون توجه بیرونی و درونی می‌تواند به عنوان یک راهکار شناختی برای بهبود تعادل ایستای سالمندان در نظر گرفته شود.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
زهرا سوری؛ علی حیرانی؛ رحمان سوری
چکیده
ازعلایم شایع گزارش شده دربیماران بااختلال حرکت از قبیل پارکینسون،مشکلات حافظه و یادگیری است. نقش تمرین در بهبود علایم حرکتی بیماری پارکینسون مشخص گردیده است. لذا، هدف مطالعه حاضر مقایسه آثار شدت فعالیت ورزشی بر یادگیری، حافظه فضایی و رفتار اضطرابی در رت های مبتلا به اختلال حرکت میباشد. در این مطالعه تجربی 24 سر رت نر، به صورت تصادفی ...
بیشتر
ازعلایم شایع گزارش شده دربیماران بااختلال حرکت از قبیل پارکینسون،مشکلات حافظه و یادگیری است. نقش تمرین در بهبود علایم حرکتی بیماری پارکینسون مشخص گردیده است. لذا، هدف مطالعه حاضر مقایسه آثار شدت فعالیت ورزشی بر یادگیری، حافظه فضایی و رفتار اضطرابی در رت های مبتلا به اختلال حرکت میباشد. در این مطالعه تجربی 24 سر رت نر، به صورت تصادفی در 5 گروه شامل: کنترل سالم، کنترل پارکینسونی، تمرین پارکینسونی (با شدت کم، متوسط و زیاد) تقسیم شدند. ایجاد مدل پارکینسونی با تزریق داخل مغزی6-هیدروکسی دوپامین) صورت گرفت. جهت ارزیابی یادگیری و حافظه فضایی از آزمون ماز آبی موریس استفاده شد، شمارش تعداد گرومینگ به عنوان شاخصی از رفتار اضطرابی در نظر گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها با روش آنالیز واریانس یک طرفه در سطح معناداری(05/0.P<)انجام گردید. تزریق 6-هیدروکسی دوپامین باعث افزایش مدت زمان یافتن سکو و تخریب حافظه فضایی گردید(05/0.P<).اگر چه هر سه نوع تمرین توانست حافظه فضایی کاهش یافته در رتهای پارکینسونی را به طور معنی داری افزایش دهد (05/0. (P<،اماتمرین با شدت بالا، بیشترین تاثیر را در افزایش یادگیری و حافظه فضایی نشان داد، (05/0. (P<، و تفاوت معناداری بین گروه تمرین تمرین با شدت بالا و پایین دیده شد (05/0. (P<،این تفاوت بین گروه تمرین با شدت متوسط و پایین در اکثر متغیرها معنادار نبود (05/0<P).شدت های متفاوت تمرین خصوصاتمرین با شدت بالا قادر است پارامترهای حافظه فضایی همچون مدت زمان یافتن سکو و مسافت طی شده برای یافتن سکو را در رت های پارکینسونی بهبود بخشدوموجب تسهیل فرایندهای یادگیری و حافظه گردد.
