مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
میثم بیابانی؛ رسول حمایت طلب؛ فضل الله باقرزاده؛ الهه عرب عامری
چکیده
نگرش نقش مهمی در موفقیت افراد دارد و یکی از جنبه هایی است که یادگیری دانش آموزان را تحت تأثیر قرار می دهد.هدف از پژوهش حاضر، بررسی روایی و پایایی نسخة فارسی مقیاس نگرش دانش آموزان نسبت به تربیت بدنی بود . اینپژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود که جامعة آماری آن را تمامی دانش آموزان 12 تا 14 سالة مقطع متوسطة دورةاول شهر تهران تشکیل دادند. ابزار ...
بیشتر
نگرش نقش مهمی در موفقیت افراد دارد و یکی از جنبه هایی است که یادگیری دانش آموزان را تحت تأثیر قرار می دهد.هدف از پژوهش حاضر، بررسی روایی و پایایی نسخة فارسی مقیاس نگرش دانش آموزان نسبت به تربیت بدنی بود . اینپژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود که جامعة آماری آن را تمامی دانش آموزان 12 تا 14 سالة مقطع متوسطة دورةاول شهر تهران تشکیل دادند. ابزار اندازه گیری، مقیاس نگرش دانش آموزان نسبت به تربیت بدنی بود که سابرامانیام وسیلورمن ( 2000 ) اعتباریابی کرده اند. این ابزار دارای دو خرده مقیاس و 20 گویة پنج ارزشی لیکرتی است که 415پرسشنامه از این ابزار توسط دانش آموزان تکمیل شد. به منظور محاسبة پایایی زمانی از روش آزمون -بازآزمون و برایتعیین همسانی درونی از آلفای کرونباخ و برای تعیین روایی سازه از تحلیل عامل تأییدی و اکتشافی استفاده ش د. نتایجنشان داد که نسخة فارسی مقیاس نگرش دانش آموزان نسبت به تربیت بدنی از رویکرد دوبعدی نگرش در ابعاد لذت0 بودند ) و پایایی / بردن و سودمندی با 20 گویه حمایت می کند و روایی (شاخص های برازش بالاتر از حد قابل قبول 90 بودند) مقیاس تأیید می شود. در نتیجه، نسخة فارسی مقیاس نگرش دانش آموزان نسبت به / (بالاتر از حد قابل قبول 7تربیت بدنی برای سنجش نگرش دانش آموزان توصیه می شود.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
علی کاشی؛ صالح رفیعی؛ میثاق زرشکیان
چکیده
هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ میزان اثربخشی تمرینات ادراکی حرکتی و بازی‌های شناختی بر رشد شناختی کودکان کم‌توان ذهنی بود.در این تحقیق تجربی 45 کودک کم‌توان ذهنی در استان کرمانشاه در ردۀ سنی 8 تا 12سال به‌صورت تصادفی به سه گروه تمرینات ادراکی حرکتی، تمرینات شناختی و کنترل تقسیم شدند. برنامۀ ادراکی حرکتی شامل پروتکل سالاری و همکاران (1393) ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ میزان اثربخشی تمرینات ادراکی حرکتی و بازی‌های شناختی بر رشد شناختی کودکان کم‌توان ذهنی بود.در این تحقیق تجربی 45 کودک کم‌توان ذهنی در استان کرمانشاه در ردۀ سنی 8 تا 12سال به‌صورت تصادفی به سه گروه تمرینات ادراکی حرکتی، تمرینات شناختی و کنترل تقسیم شدند. برنامۀ ادراکی حرکتی شامل پروتکل سالاری و همکاران (1393) و کاشی و همکاران (1395) و بازی‌های شناختی شامل مجموعه بازی‌های شناختی مغز من بود که به‌صورت نرم‌افزار اجرا شد. گروه‌ها هشت هفته، هر هفته دو جلسه و هر جلسه به مدت 45 دقیقه در برنامۀ تمرینی خود شرکت کردند و قبل و بعد از تمرینات با استفاده از آزمون کامپیوتری برج لندن و آزمون رنگ ـ واژه استروپ پیش و پس‌آزمون از آنها گرفته شد و توسط آزمون‌های مانکوا و آنکوا اطلاعات به‌دست‌آمده تحلیل شد. یافته‌های پژوهش نشان داد بین گروه‌های تمرین ادراکی حرکتی، بازی‌های شناختی و کنترل در آزمون‌های کامپیوتری برج لندن و آزمون رنگ ـ واژه استروپ تفاوت معناداری وجود دارد و تمرینات ادراکی حرکتی نسبت به بازی‌های شناختی تأثیر بیشتری بر بهبود عملکرد شناختی کودکان کم‌توان ذهنی دارد. ازاین‌رو می‌توان نتیجه گرفت اگرچه هر دو نوع بازی در بهبود رشد شناختی مؤثرند و می‌توان برای رشد بهتر کودکان از آنها استفاده کرد، اما تمرینات ادراکی حرکتی نسبت به تمرینات شناختی ابزار بهتری برای ایجاد تأثیرات رشدی بیشتر است.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
اکبر معینی؛ غلام حسین ناظم زادگان؛ ربابه رستمی
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرینات حس عمقی بر هماهنگی حرکتی کودکان مبتلابه اختلال طیف اوتیسم مدارس شهر شیراز بود. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی و طرح یک گروهه با مراحل اندازه‌گیری بود. شرکت‌کنندگان 16 نفر از کودکان 5 تا 12 سال با میانگین سنی 21/2±62/8 بودند که با توجه به نتایج حاصل از خرده آزمون‌های برنینکس- اوزرتسکی به صورت تصادفی ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرینات حس عمقی بر هماهنگی حرکتی کودکان مبتلابه اختلال طیف اوتیسم مدارس شهر شیراز بود. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی و طرح یک گروهه با مراحل اندازه‌گیری بود. شرکت‌کنندگان 16 نفر از کودکان 5 تا 12 سال با میانگین سنی 21/2±62/8 بودند که با توجه به نتایج حاصل از خرده آزمون‌های برنینکس- اوزرتسکی به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل همگن شدند. آزمودنی‌های گروه آزمایش به‌صورت انفرادی تمرینات حس عمقی را به‌مدت 24 جلسه در حالیکه گروه کنترل نیز به صورت انفرادی با همان تعداد جلسات، تمرینات معمول کاردرمانی را انجام دادند. بعد از اتمام دوره تمرین، پس‌آزمون برای هر دو گروه اجرا شد؛ نتایج حاصل نشان داد که در همه خرده مقیاس‌های هماهنگی حرکتی: پگبورد، انداختن سکه در جعبه با دست برتر و دست غیر برتر، نخ کردن مهره‌ها، چیدن مکعب‌ها روی‌هم، پرتاب توپ به‌هدف و دریافت توپ تفاوت معناداری بین گروه‌ها وجود داشت. با توجه به بررسی و ارزیابی‌های انجام‌شده در این پژوهش و معنادار شدن هماهنگی حرکتی درنتیجه تغییرات به وجود آمده در سیستم پردازشی و سیستم‌های حسی-حرکتی این افراد، می‌توان این نتیجه‌گیری را کرد که تمرینات حس عمقی موجب بهبود هماهنگی حرکتی در کودکان اوتیسم شده است.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
محمد حسین زمانی؛ حمیدرضا طاهری تربتی؛ علیرضا صابری کاخکی
چکیده
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر خطای بینایی بر یادگیری یک مهارت هدف‌گیری در کودکان بود. روش تحقیق از نوع نیمه‌تجربی با طرح سنجش مکرر و آزمون یادداری بود. نمونۀ آماری تحقیق 36 نفر از کودکان 10 ساله بودند که به‌صورت در دسترس انتخاب و پس از تخمین سایز هدف به سه گروه ادراک دایرۀ بزرگ‌تر، ادراک دایرۀ کوچک‌تر و گروه کنترل تقسیم شدند. ابزار ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر خطای بینایی بر یادگیری یک مهارت هدف‌گیری در کودکان بود. روش تحقیق از نوع نیمه‌تجربی با طرح سنجش مکرر و آزمون یادداری بود. نمونۀ آماری تحقیق 36 نفر از کودکان 10 ساله بودند که به‌صورت در دسترس انتخاب و پس از تخمین سایز هدف به سه گروه ادراک دایرۀ بزرگ‌تر، ادراک دایرۀ کوچک‌تر و گروه کنترل تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده در این تحقیق خطای ابینگهاوس نمایش‌داده‌شده بر روی زمین و توپ تنیس برای پرتاب از بالای شانه به سمت هدف بود. روش اجرا بدین‌صورت بود که، ابتدا شرکت‌کنندگان 10 کوشش را در مرحلۀ پیش‌آزمون اجرا کردند. سپس در مرحلۀ اکتساب 6 بلوک 10 کوششی را اجرا کردند. 48 ساعت پس از آخرین جلسۀ اکتساب آزمون یادداری در 10 کوشش از آزمودنی‌ها گرفته شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، از آزمون تحلیل واریانس مرکب با اندازه‌گیری تکراری، تحلیل واریانس یکراهه به‌همراه تعقیبی توکی استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که هم در مرحلۀ اکتساب و هم در مرحلۀ یادداری بین گروه‌ها تفاوت معناداری مشاهده شد که این تفاوت به نفع گروه ادراک دایرۀ کوچک‌تر بود. در کل، نتایج این تحقیق نشان‌دهندۀ تأثیر سودمند خطای بینایی بر یادگیری یک مهارت ورزشی است. بنابراین، به مربیان و دست‌اندرکاران ورزشی پیشنهاد می‌شود که از این متغیر جهت بهبود عملکردها و بهبود جلسات تمرینی استفاده کنند.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
امیر دانا؛ زین العابدین فلاح؛ جلیل مرادی؛ اکبر قلاوند
چکیده
مقدمه و هدف: فاکتور نروتروفیک مشتق شده از مغز (BDNF) به عنوان یکی از عوامل مرتبط با عملکرد عصبی- عضلانی و عملکرد شناختی می‌باشد که با افزایش سن کاهش می‌یابد. هدف تحقیق حاضر مقایسه تاثیر تمرینات ایروبیک، و شناختی بر سطح تعادل پویا، توجه و سطح BDNF سرمی در مردان سالمند بود. روش کار: در تحقیق نیمه تجربی حاضر 60 مرد سالمند سالم به روش نمونه گیری ...
بیشتر
مقدمه و هدف: فاکتور نروتروفیک مشتق شده از مغز (BDNF) به عنوان یکی از عوامل مرتبط با عملکرد عصبی- عضلانی و عملکرد شناختی می‌باشد که با افزایش سن کاهش می‌یابد. هدف تحقیق حاضر مقایسه تاثیر تمرینات ایروبیک، و شناختی بر سطح تعادل پویا، توجه و سطح BDNF سرمی در مردان سالمند بود. روش کار: در تحقیق نیمه تجربی حاضر 60 مرد سالمند سالم به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در 4 گروه تمرین ایروبیک، تمرین شناختی، ترکیبی (ایروبیک- شناختی) و کنترل تقسیم شدند. تمرینات به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته انجام شدند. از آزمون های تی وابسته و تحلیل واریانس یک طرفه برای بررسی تغییرات درون گروهی و بین گروهی استفاده شد (05/0 ≥P). نتایج: پس از دوره تمرین افزایش معنی داری در BDNF سرمی در گروه های مداخله نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (001/0 ≥ P). همچنین افزایش معنی داری در نسبت پاسخ های صحیح بر کل محرک های هدف و غیر هدف و کاهش معنی داری در خطای ارتکاب، خطای حذف و زمان واکنش در گروه های مداخله نسبت به گروه های کنترل مشاهده شد (05/0 > P). همچنین بهبود معنی داری در تعادل پویا در گروه های ایروبیک و ترکیبی نسبت به گروه های کنترل (001/0 > P) و تمرین شناختی (05/0 > P)مشاهده شد. بحث و نتیجه گیری: تمرینات شناختی و ایروبیک با افزایش BDNF موجب بهبود توجه و عملکرد تعادل در سالمندان می شود
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
محمدعلی بشارت؛ امیرحسین افشاری؛ میثم شاه حسینی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ اضطراب رقابتی و بیش‌تمرینی ادراک‌شده در ورزشکاران با و بدون مصرف استروییدهای آنابولیک بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامی ورزشکاران رشته‌های تیمی و انفرادی شهر تهران در سال 1396 بود که به‌صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای 251 مرد ورزشکار با و بدون مصرف استروییدهای آنابولیک انتخاب شدند. ورزشکاران دارای ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ اضطراب رقابتی و بیش‌تمرینی ادراک‌شده در ورزشکاران با و بدون مصرف استروییدهای آنابولیک بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامی ورزشکاران رشته‌های تیمی و انفرادی شهر تهران در سال 1396 بود که به‌صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای 251 مرد ورزشکار با و بدون مصرف استروییدهای آنابولیک انتخاب شدند. ورزشکاران دارای میانگین سنی 6 ± 24 سال و سابقۀ ورزشی 1 ± 3 سال بودند. داده‌ها از طریق پرسشنامههای اضطراب رقابتی و بیش‌تمرینی ادراک‌شده جمع‌آوری شد. یافته‌های پژوهش حاضر، بهوسیلۀ تحلیل واریانس چندمتغیره و آزمون تی مستقل، نشان داد که ورزشکاران بدون مصرف استروییدهای آنابولیک از اضطراب شناختی و اضطراب بدنی بالاتری نسبت به ورزشکاران مصرفکنندۀ این مواد برخوردارند، اما در اعتمادبهنفس میان دو گروه تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین در متغیر بیش‌تمرینی ادراک‌شده گروه بدون مصرف از بیش‌تمرینی بالاتری برخوردار بودند. نتایج حاکی از آن است که یکی از دلایلی اصلی مصرف استروییدهای آنابولیک در ورزشکاران، مزایای آن در کاهش حالات منفی و ارتقای عملکرد روانی و جسمانی است که شیوع آن را روزبهروز افزایش میدهد.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
سعید ارشم؛ آرش سعیدی؛ فرهاد قدیری
چکیده
هدف از این پژوهش تعیین اثر تعاملی کافئین و کانون توجه بر ثبات قامت افراد با سطوح متفاوت فعالیت جسمانی بود. 20دانشجوی پسر براساس پرسشنامۀ بین‌المللی فعالیت بدنی به دو گروه مساوی پرتحرک و کم‌تحرک تقسیم شدند. نوسانات قامتی آنها طی دو کوشش30ثانیه‌ای با 1 دقیقه استراحت بدون هیچ‌گونه مداخله‌ای در پیش‌آزمون و در دو شرایط کانون توجه درونی ...
بیشتر
هدف از این پژوهش تعیین اثر تعاملی کافئین و کانون توجه بر ثبات قامت افراد با سطوح متفاوت فعالیت جسمانی بود. 20دانشجوی پسر براساس پرسشنامۀ بین‌المللی فعالیت بدنی به دو گروه مساوی پرتحرک و کم‌تحرک تقسیم شدند. نوسانات قامتی آنها طی دو کوشش30ثانیه‌ای با 1 دقیقه استراحت بدون هیچ‌گونه مداخله‌ای در پیش‌آزمون و در دو شرایط کانون توجه درونی (توجه به اندام تحتانی) و بیرونی (تمرکز روی نقطه دیوار روبرو) از دستگاه سکوی نیرو جمع‌آوری شد. در روز دوم آزمایش به آزمودنی‌های هر دو گروه معادل 5 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن کافئین داده شد و پس از 30 دقیقه آزمون ثبات قامت تحت دو شرایط توجه درونی و توجه بیرونی به‌عمل آمد. نتایج تحلیل واریانس مکرر در سطح آلفای 05/0، نشان داد که نوسانات قامتی هر دو گروه در شرایط کانون توجه درونی و بیرونی افزایش معناداری یافته است. همچنین، مداخلۀ کافئین موجب افزایش معنادار نوسانات قامتی دو گروه در شرایط توجه درونی و بیرونی شد. همچنین، افراد پرتحرک در مقایسه با کم‌تحرک نوسانات قامتی کمتری در شرایط مختلف از خود نشان دادند. صرف‌نظر از کانون توجه اتخاذشده، کافئین احتمالاً با تأثیر بر سیستم سمپاتیک و افزایش انقباضات و لرزش عضلانی موجب نوسانات بیشتر قامت در هر دو گروه با سطح متفاوت فعالیت جسمانی می‌شود. در پژوهش‌های آینده باید به عواملی چون تفاوت‌های فردی در پاسخ به مصرف کافئین یا تأثیر آن بر تکالیف توأم با آشفتگی‌های قامتی توجه شود.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
مهران دلفانی؛ مهتاب عربی
چکیده
تحریک جریان مستقیم ترانسکرانیال (tDCS) یک تکنیک تعدیل عصبی است که جریان مستقیم با شدت پایین را به سلول‌های مغزی القا می‌کند که باعث تحریک یا مهار خودانگیختۀ فعالیت عصبی می‌شود. در دهه‌های اخیر استفاده از تحریک الکتریکی به‌عنوان روشی مؤثر در بهبود تعادل در افراد مختلف استفاده شده است. هدف از تحقیق حاضر بررسی بهبود متغیرهای کینتیک ...
بیشتر
تحریک جریان مستقیم ترانسکرانیال (tDCS) یک تکنیک تعدیل عصبی است که جریان مستقیم با شدت پایین را به سلول‌های مغزی القا می‌کند که باعث تحریک یا مهار خودانگیختۀ فعالیت عصبی می‌شود. در دهه‌های اخیر استفاده از تحریک الکتریکی به‌عنوان روشی مؤثر در بهبود تعادل در افراد مختلف استفاده شده است. هدف از تحقیق حاضر بررسی بهبود متغیرهای کینتیک کنترل پاسچر ورزشکاران رزمی‌کار پس از اعمال تحریک tDCS بود. شرکت‌کننده‌ها 20 ورزشکار مرد رزمی‌کار 18 تا 25 سال بودند. 10 نفر گروه تجربی که تحت تحریک الکتریکی به مقدار 3 - 1 میلی‌آمپر به مدت 20-15 دقیقه قرار گرفتند و 10 نفر گروه کنترل، که تحت tDCS شم قرار گرفتند. سپس هر دو گروه تحت آزمون سازماندهی حسی دستگاه پاسچروگرافی تحت ارزیابی متغیرهای کینتیک کنترل پاسچر قرار گرفتند. در تحلیل داده‌های تحقیق از آزمون تحلیل کوواریانس به‌منظور بررسی تفاوت در تأثیر مداخلات تمرینی بر کنترل پاسچر شرکت‌کنندگان دو گروه استفاده شد (05/0P<).یافته‌های پژوهش نشان داد که تحریک الکتریکی مغز بر کنترل پاسچر ورزشکاران مرد رزمی‌کار بر سه شاخص پایداری در حالات حذف اطلاعات سیستم‌های حسی عمقی، حذف اطلاعات سیستم حسی – عمقی و بینایی و حذف اطلاعات سیستم حسی عمقی و ارائۀ آرایه‌های نامناسب سیستم بینایی، تأثیر معناداری دارد. در نهایت نتایج این تحقیق نشان داد که تحریک جریان مستقیم ترانسکرانیال می‌تواند موجب بهبود و ارتقای متغیرهای کینتیک کنترل پاسچر ورزشکاران رزمی شود.
