رشد و یادگیری حرکتی
فرزانه برمکی؛ مهدی سهرابی؛ علیرضا صابری کاخکی
چکیده
هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین تأثیر برنامه حرکتی منتخب بر درک مطلب و خواندن دانش‌آموزان نارساخوان هفت تا نه ساله بود. جامعه هدف درمطالعه حاضر، شامل تمام دانش‌آموزان نارساخوان هفت تا نه ساله شهر فردوس بود. شرکت‌کنندگان در سه گروه تمرینات منتخب، تجربی و کنترل اختصاص یافتند.روش پژوهش از نوع نیمه تجربی باطرح پیشآزمون- پسآزمون ...
بیشتر
هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین تأثیر برنامه حرکتی منتخب بر درک مطلب و خواندن دانش‌آموزان نارساخوان هفت تا نه ساله بود. جامعه هدف درمطالعه حاضر، شامل تمام دانش‌آموزان نارساخوان هفت تا نه ساله شهر فردوس بود. شرکت‌کنندگان در سه گروه تمرینات منتخب، تجربی و کنترل اختصاص یافتند.روش پژوهش از نوع نیمه تجربی باطرح پیشآزمون- پسآزمون همراه باگروه کنترل بود. درگروه‌های تمرینات منتخب و تجربی انجام مداخله اعمال گردید. شرکت‌کنندگان در دو مرحله پیش و پس از دوره تمرینی بادو آزمون درک مطلب و عملکرد خواندن ارزیابی شدند. درحالی‌که دو گروه تمرینی براساس برنامه تعریف‌شده خود موردمداخله قرارگرفته بودند،گروه کنترل هیچ تمرینی انجام ندادند. برنامه تمرینی منتخب به‌کاررفته برمبنای رویکرد بلایت مبتنی بریادگیری توجه، تعادل و هماهنگی طراحی و درچهار هفته انجام شد، بهمنظور جمعآوری داده‌های مربوط به اختلالات خواندن، یک روز قبل از شروع تمرینات از افرادشرکت‌کننده خواسته شد تا به آزمون خواندن و نارساخوانی(نما) پاسخ دهند. سپس گروههای آزمایشی (برنامه تمرینی منتخب و تجربی) به مدت 4 هفته (12جلسه) دربرنامه تمرینات منتخب حرکتی شرکت کردند، دراین مدت گروه کنترل برنامۀ تمرینی هدف‌داری را دنبال نمیکرد. زمان تقریبی برای هر جلسه‌ی تمرینی 70دقیقه بود که شامل 10دقیقه گرم کردن،50دقیقه تمرینات ایستگاهی (تمرینات توجه، تعادلی و هماهنگی) و 10دقیقه تمرینات سرد کردن بود. از آزمونهای پارامتریک تحلیل کوواریانس یکراهه و چند متغیره در پژوهش حاضر استفاده گردید. نتایج نشان داد که شرکت‌کنندگان گروه تمرینات منتخب مبتنی بر رویکرد بلایت عملکرد بهتری نسبت به دو گروه دیگر در هردو متغیر داشتند. نتایج این مطالعه تأییدی برتمرینات منتخب مبتنی بررویکرد بلایت است.
رشد و یادگیری حرکتی
سیده اختر حصاری؛ حمید رضا طاهری تربتی؛ علیرضا صابری کاخکی
چکیده
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر تاثیر یک دوره تمرینات هدف‌گیری مبتنی بر شاخص دشواری بر تعادل سالمندان بود.
روش پژوهش: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت، 75 سالمند زن شهر مشهد با دامنه سنی 65 تا 75 سال، به روش مشارکت داوطلبانه انتخاب و در پنج گروه فاصله استاندارد-هدف استاندارد، فاصله استاندارد-هدف ...
بیشتر
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر تاثیر یک دوره تمرینات هدف‌گیری مبتنی بر شاخص دشواری بر تعادل سالمندان بود.
روش پژوهش: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت، 75 سالمند زن شهر مشهد با دامنه سنی 65 تا 75 سال، به روش مشارکت داوطلبانه انتخاب و در پنج گروه فاصله استاندارد-هدف استاندارد، فاصله استاندارد-هدف متغیر، فاصله متغیر-هدف استاندارد، فاصله متغیر-هدف متغیر و کنترل قرار گرفتند. در مرحله پیش آزمون، شرکت‌کنندگان اقدام به ایستادن روی صفحه تعادل سنج بایودکس نمودند. مرحله مداخله در شش هفته و هر هفته سه جلسه انجام گرفت که شرکت‌کنندگان با دستورالعمل‌های موجود به اجرای 10 بلوک 10 کوششی با دو دقیقه استراحت بین بلوک‌ها پرداختند. بعد از اتمام مرحله تمرینی، مرحله پس آزمون انجام گرفت که شرکت‌کنندگان همانند مرحله پیش آزمون اقدام به ایستادن روی صفحه تعادل سنج بایودکس نمودند. داده-ها به روش تحلیل کواریانس تک متغیری تحلیل شد.
یافته ها: نتایج حاکی از این بود که مداخله‌های فاصله استاندارد-هدف استاندارد، فاصله استاندارد-هدف متغیر، فاصله متغیر-هدف استاندارد و فاصله متغیر-هدف متغیر بر بهبود تعادل سالمندان زن تاثیر معناداری دارد (05/0>P). همچنین دیگر نتایج حاکی از برتری اثر فاصله استاندارد-هدف استاندارد در مقایسه با اثر دیگر مداخلات در بهبود تعادل سالمندان زن بود (05/0>P).
نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر مشخص شد تعادل در پی ثابت نگه‌داشتن شاخص دشواری تسهیل خواهد شد چراکه این مساله در مورد نتایج آزمون گروه با شاخص دشواری یکسان اتفاق افتاد.
رشد و یادگیری حرکتی
لیلا قندهاری علویجه؛ حمیدرضا طاهری تربتی؛ علیرضا صابری کاخکی
چکیده
تحقیق حاضر به بررسی تاثیر یک دوره تمرینات منتخب واقعیت‌مجازی با تاکید بر غنی‌سازی محیط بر عملکرد پیوسته و امواج مغزی بیماران مبتلا به پارکینسون پرداخته است. این پژوهش از نوع نیمه‌تجربی با طراحی پیشآزمون و پسآزمون همراه با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل 30 بیمار مبتلا به پارکینسون با شدت متوسط (55 تا 65 ساله) مراجعه‌کننده به مراکز ...
بیشتر
تحقیق حاضر به بررسی تاثیر یک دوره تمرینات منتخب واقعیت‌مجازی با تاکید بر غنی‌سازی محیط بر عملکرد پیوسته و امواج مغزی بیماران مبتلا به پارکینسون پرداخته است. این پژوهش از نوع نیمه‌تجربی با طراحی پیشآزمون و پسآزمون همراه با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل 30 بیمار مبتلا به پارکینسون با شدت متوسط (55 تا 65 ساله) مراجعه‌کننده به مراکز بازتوانی غیر بستری در تهران بود. نمونه‌ها به روش در دسترس انتخاب و به سه گروه 10 نفره (کنترل، تمرینات سنتی، تمرینات واقعیت مجازی) تقسیم شدند. روش نمونهگیری در دسترس بود. ابزارهای مورد استفاده شامل تجهیزات واقعیت‌مجازی، EEG برای ثبت امواج مغزی (دلتا، تتا، آلفا، بتا، ریتم حسی-حرکتی) و Vienna Test System برای ارزیابی عملکرد پیوسته بودند. پروتکل تمرینی شامل تمرینات 1 ساعته طی سه هفته (هفته‌ای دو جلسه) بود. گروه کنترل بدون تمرین، گروه سنتی تمرینات‌بدنی و گروه واقعیت‌مجازی تمرینات مبتنی بر بازی‌های طراحی‌شده انجام دادند. تحلیل کوواریانس نشان داد که بین سه گروه در متغیرهای عملکرد پیوسته (خطای حذف و ارتکاب) و امواج مغزی تفاوت معناداری وجود دارد (P≤0/05). نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی تفاوتهای معنی‌دار بین گروهها را تایید کرد. گروههای تمرینات سنتی و واقعیت‌مجازی نسبت به گروه کنترل، در عملکرد پیوسته و تغییرات امواج مغزی تفاوتهای معناداری نشان دادند. بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که تمرینات واقعیت مجازی و سنتی به طور معناداری عملکرد پیوسته و امواج مغزی بیماران مبتلا به پارکینسون را بهبود می‌بخشند. پیشنهاد میشود که از فناوری واقعیت‌مجازی به عنوان یک ابزار نوین و اثربخش در طراحی برنامه‌های توانبخشی بیماران مبتلا به پارکینسون استفاده شود.
نرگس عبدلی؛ علیرضا صابری کاخکی؛ حمیدرضا طاهری تربتی؛ مجید قشونی
چکیده
مقدمه: در خصوص تغییرات امواج مغز طی فرایند یادگیری، در پژوهش‌های پیشین تناقض وجود دارد، از آنجا که سازوکارهای زیربنایی شناختی حرکتی و عصبی حرکتی اجرای اعمال نیازمند بررسی بیشتر هستند، بنابراین هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ توان ریتم میو گلف‌بازان ماهر و مبتدی بود.روش پژوهش: در پژوهش حاضر 15 دانشجوی مبتدی بدون تجربه در مهارت گلف، بهعنوان ...
بیشتر
مقدمه: در خصوص تغییرات امواج مغز طی فرایند یادگیری، در پژوهش‌های پیشین تناقض وجود دارد، از آنجا که سازوکارهای زیربنایی شناختی حرکتی و عصبی حرکتی اجرای اعمال نیازمند بررسی بیشتر هستند، بنابراین هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ توان ریتم میو گلف‌بازان ماهر و مبتدی بود.روش پژوهش: در پژوهش حاضر 15 دانشجوی مبتدی بدون تجربه در مهارت گلف، بهعنوان گروه مبتدی و 15 بازیکن باتجربه در مهارت گلف بهعنوان گروه ماهر شرکت کردند. امواج مغزی شرکت‌کنندگان طی 20 کوشش تمرینی مهارت پات گلف ثبت شد. دادهها با استفاده از روش ICA پردازش شدند. برای تحلیل دادهها، از روش تحلیل واریانس چندمتغیرۀ یکطرفه با طرح 2 × 3 (گروه × ناحیه) استفاده شد.یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد که توان ریتم میو (8 - 13 هرتز) در سه ناحیۀ مرکزیِ (C3, Cz, C4) مغزِ بازیکنان گلف مبتدی و ماهر تفاوت معنادار دارد (0/05 ≥P )، به‌طوری‌که میانگین توان ریتم میو گروه ماهر بیشتر از گروه مبتدی بود.نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان میدهد کارکرد مغز گلف‌بازان ماهر و مبتدی در نواحی قشر حسی و حرکتی مغز متفاوت است. به‌نظر می‌رسد طی فرایند یادگیری مهارت پات گلف، مغز دستخوش تغییرات کارکردی میشود که این تغییرات در سیستم عصبی، احتمالاً یکی از دلایل کنترل و اجرای بهتر مهارت در افراد ماهر است. یافته‌ها ضرورت توجه به فرایند یادگیری در بهبود کنترل و اجرای بهتر اعمال روزانه و مهارتهای تخصصی را مطرح می‌کند. تحقیق حاضر به درک سازوکارهای زیربنایی عصب‌شناختی و عصبی حرکتی اجرای مهارتها به متخصصان آموزش و بازتوانی اعمال و مهارتهای حرکتی کمک می‌کند.
علی فتحی زاده؛ مهدی سهرابی؛ علیرضا صابری کاخکی
چکیده
مقدمه: هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی تأثیر تصویرسازی استراتژیهای بازی در مقایسه با تصویرسازی مهارتها بر اجرا در یک دوره رقابت ورزشی بود.روش پژوهش: شرکت کنندگان 30 نفر (19 مرد و 11 زن) از کاراته کاهایی بودند که به لحاظ سطح اجرا بالاتر از متوسط ارزیابی شدند. ابتدا توانایی و تجربه های گذشته شرکت کنندگان در تصویرسازی حرکتی ...
بیشتر
مقدمه: هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی تأثیر تصویرسازی استراتژیهای بازی در مقایسه با تصویرسازی مهارتها بر اجرا در یک دوره رقابت ورزشی بود.روش پژوهش: شرکت کنندگان 30 نفر (19 مرد و 11 زن) از کاراته کاهایی بودند که به لحاظ سطح اجرا بالاتر از متوسط ارزیابی شدند. ابتدا توانایی و تجربه های گذشته شرکت کنندگان در تصویرسازی حرکتی سنجش شد. سپس آنها در یک طرح نیمه تجربی و در یکی از سه گروه تصویرسازی استراتژی، تصویرسازی حرکت یا کنترل شرکت کردند. هر فرد با یک حریف مبارزه کرد، بلافاصله بعد از آن، عمل مورد نظر را بر حسب گروه انجام داد و در پایان با همان حریف قبلی دوباره به رقابت پرداخت.یافته‌ها: نتایج نشان داد که کاراته کاها از توانایی تصویرسازی خوبی به ویژه در حفظ مشخصه های زمانی حرکت برخوردار بوده و در مسابقات گذشته به ویژه قبل از شروع مسابقه از تصویرسازی شناختیـ عمومی و شناختیـ اختصاصی بهره می برده اند. همچنین، روشهای تجزیه و تحلیل ناپارامتری مشخص کردند که در طرح نیمه تجربی گروه تصویرسازی استراتژی توانست اختلاف امتیاز بالاتری را در پس آزمون کسب کند، اما گروههای تصویرسازی مهارت و کنترل تغییر معناداری نداشتند.نتیجه گیری: یافته های تحقیق حاکی از آن بود که تصویرسازی استراتژی نسبت به تصویرسازی مهارت دارای مزیت است. پیشنهاد میشود، تصویرسازی استراتژی بازی به عنوان یک عامل مؤثر بر موفقیت ورزشی می تواند در فواصل بین مسابقات مورد استفاده قرار گیرد.
محمد حسین زمانی؛ حمیدرضا طاهری تربتی؛ علیرضا صابری کاخکی؛ مجید قشونی
چکیده
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر خطای بینایی بر یادگیری یک مهارت حرکتی پرتابی در کودکان مبتلا به اوتیسم بود. روش تحقیق از نوع نیمه‌تجربی با طرح سنجش مکرر و آزمون یادداری بود. نمونۀ آماری تحقیق 33 نفر از کودکان 10 سالۀ مبتلا به اوتیسم بودند که بهصورت در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی به سه گروه ادراک دایره بزرگ‌تر، ادراک دایره کوچک‌تر ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر خطای بینایی بر یادگیری یک مهارت حرکتی پرتابی در کودکان مبتلا به اوتیسم بود. روش تحقیق از نوع نیمه‌تجربی با طرح سنجش مکرر و آزمون یادداری بود. نمونۀ آماری تحقیق 33 نفر از کودکان 10 سالۀ مبتلا به اوتیسم بودند که بهصورت در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی به سه گروه ادراک دایره بزرگ‌تر، ادراک دایره کوچک‌تر و گروه کنترل تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده در خطای ابینگهاوس نمایش داده‌شده روی زمین و کیسۀ لوبیا برای پرتاب از پایین شانه به سمت هدف بود. روش اجرا بدین‌صورت بود که ابتدا شرکت‌کنندگان 10 کوشش را در مرحلۀ پیشآزمون اجرا کردند. سپس در مرحلۀ اکتساب 20 بلوک 10 کوششی را اجرا کردند. 48 ساعت پس از آخرین جلسۀ اکتساب آزمون یادداری در 10 کوشش از آزمودنی‌ها گرفته شد. بهمنظور تجزیه‌وتحلیل دادهها، از آزمون تحلیل واریانس مرکب با اندازه‌گیری تکراری، تحلیل واریانس یکراهه به‌همراه تعقیبی توکی استفاده شد. نتایج نشان داد که هم در مرحلۀ اکتساب و هم در مرحلۀ یادداری بین گروهها تفاوت معناداری مشاهده شد که این تفاوت به نفع گروه ادراک دایره بزرگ‌تر بود. در کل، نتایج این تحقیق نشان داد که دستکاری سادۀ ادراکی میتواند یادگیری حرکتی را در کودکان مبتلا به اوتیسم افزایش دهد. بنابراین، به مربیان و معلمان ورزشی پیشنهاد میشود که از این متغیر بهمنظور بهبود عملکردها و بهبود جلسات تمرینی استفاده کنند.
رفعت الحجاج؛ مهدی سهرابی؛ علیرضا صابری کاخکی؛ سید رضا عطارزاده حسینی
چکیده
هدف ا صلی این پژوهش بررس ی ویژگیهای روان سنج ی ن سخ ۀ عراقی آزمون ر شد حرکت ی در شت – ن سخۀ سوم درکودکان 5 تا 9 سال عراقی و هدف دوم آن مقایسۀ رشد مهارتهای حرکتی درشت کودکان ایرانی و عراقی بود. برایهدف اول 400 کودک به روش نمونهگیری خو شه ای از ک شور عراق بهعنوان شرکت کننده انتخاب و با ا ستفاده از آزمون8 سلا ۀ عراقی - ر شد مهارت های حرکتی در ...
بیشتر
هدف ا صلی این پژوهش بررس ی ویژگیهای روان سنج ی ن سخ ۀ عراقی آزمون ر شد حرکت ی در شت – ن سخۀ سوم درکودکان 5 تا 9 سال عراقی و هدف دوم آن مقایسۀ رشد مهارتهای حرکتی درشت کودکان ایرانی و عراقی بود. برایهدف اول 400 کودک به روش نمونهگیری خو شه ای از ک شور عراق بهعنوان شرکت کننده انتخاب و با ا ستفاده از آزمون8 سلا ۀ عراقی - ر شد مهارت های حرکتی در شت - 3 ارزیابی شدند. همچنین برای هدف دوم 30 نفر از شرکت کنندگان 9به صورت ت صفا د ی ساده انتخاب و با یک گروه 30 نفری م شابه از کودکان ا یرانی مقای سه شدند . بهمنظور تجزیهوتحلیلدادهها از روشهای آماری ضر یب آلفای کرونباخ، ضر یب همب ستگ ی درونطبقهای پیر سون، روش تحلیل عاملی و آزمونتی استفاده شد. ضرا یب پایایی همسانی درونی برای خردهآزمون حرکات جابهجایی، مهارتهای توپی و کل آزمون0 اپ ی ایی ارزی اب مجدد ب ا / 0 و 91 /90 ،0/ 0، اپ ی ایی آزمون – آزمون مجدد اب ضرای ب 89 / 0 و 87 /85 ،0/ ب ه ترتی ب اب 770 محاسبه شد. همچنین بین عملکرد / 0 و 84 /80 ،0/ 0 پایایی درون ارزیاب با ضرایب 66 / 0 و 88 /85 ،0/ ضرایب 77کودکان ایرانی و عراقی در خردهآزمونهای حرکات جاب هجایی، مهارت های توپی و نمرة کل مهارت های حرکتی درشتP > 0/ تفاوت معن اداری مشاهده نشد ( 05 ). با توجه به تأیی ا د ر و یی و اپ ی ایی میتوان از این آزمون ب ا اطمینان برایارزیابی رشد مهارتهای حرکتی درشت استفاده کرد. نتایج بهدستآمده محدود به جامعۀ پسران 5 تا 9 سالۀ عراقی استو برای استفاده در جامعۀ دختران و دامنۀ سنی دیگر، به تحقیقات تکمیلی نیاز است.
حمیده جهانبخش؛ مهدی سهرابی؛ علیرضا صابری کاخکی؛ عزت خداشناس
چکیده
هدف این پژوهش، بررسی تأثیر یک دوره برنامة تمرین تعادلی منتخب در شرایط تکلیف دوگانه و منفرد بر حافظة کاری کودکان با اختلال هماهنگی رشدی بود. روش پژوهش، نیمه‌تجربی و از نوع طرح پیشآزمون- پسآزمون- پیگری با گروه کنترل بود. بدین‌منظور 39 دانش‌آموز پسر مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و بهصورت تصادفی ...
بیشتر
هدف این پژوهش، بررسی تأثیر یک دوره برنامة تمرین تعادلی منتخب در شرایط تکلیف دوگانه و منفرد بر حافظة کاری کودکان با اختلال هماهنگی رشدی بود. روش پژوهش، نیمه‌تجربی و از نوع طرح پیشآزمون- پسآزمون- پیگری با گروه کنترل بود. بدین‌منظور 39 دانش‌آموز پسر مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و بهصورت تصادفی به 3 گروه 13 نفرة تمرین در شرایط دوگانه، تمرین در شرایط منفرد و کنترل تقسیم شدند. دو گروه تجربی به مدت 8 هفته تحت مداخلة تمرینات منتخب تعادلی در دو شرایط مختلف دوگانه و منفرد قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان در سه مرحلة پیشآزمون، پسآزمون و آزمون پیگری (دو ماه بعد از پسآزمون) با استفاده از آزمون بلوک‌های تپندة کورسی ارزیابی شدند. تحلیل دادهها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس با اندازه‌گیری مکرر و همچنین تحلیل کوواریانس یکراهه نشان داد که در پسآزمون، حافظة کاری در گروه تکلیف دوگانه برتر از هر دو گروه تکلیف منفرد و کنترل بود (05/0p <). همچنین تفاوت معناداری از پیشآزمون تا پسآزمون در همة گروههای آزمایشی جز گروه تکلیف منفرد در شاخص گستردة بلوک و گروه کنترل مشاهده شد. در آزمون پیگری، این برتری تنها در شاخص نمرة کلی و کل کوشش‌های صحیح مشاهده شد. همچنین، گروه تکلیف منفرد در پسآزمون از گروه کنترل برتر بود (05/0p <). به‌‌دلیل اهمیت کارکردهای اجرایی، استفاده از این برنامة تمرینی منتخب بهمنظور بهبود حافظة کاری میتواند ابزار مفیدی برای این گروه از کودکان باشد.
سعید نظری کاکاوندی؛ علیرضا صابری کاخکی؛ حمید رضا طاهری تربتی؛ حسن رهبان فرد
چکیده
هدف از مطالعۀ حاضر بررسی نقش تمرین کم‌خطا، پرخطا و تصادفی بر اکتساب و یادگیری زمان‌بندی نسبی یک تکلیف حرکتی بود. بدین‌منظور 51 دانشجوی پسر (4 ± 22) دانشگاه بوعلی سینا همدان انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در چهار گروه (کنترل، کم‌خطا، پرخطا و تصادفی) قرار گرفتند. این پژوهش در پنج مرحله شامل پیشآزمون، اکتساب، یادداری/انتقال 10 دقیقه ...
بیشتر
هدف از مطالعۀ حاضر بررسی نقش تمرین کم‌خطا، پرخطا و تصادفی بر اکتساب و یادگیری زمان‌بندی نسبی یک تکلیف حرکتی بود. بدین‌منظور 51 دانشجوی پسر (4 ± 22) دانشگاه بوعلی سینا همدان انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در چهار گروه (کنترل، کم‌خطا، پرخطا و تصادفی) قرار گرفتند. این پژوهش در پنج مرحله شامل پیشآزمون، اکتساب، یادداری/انتقال 10 دقیقه و یادداری/انتقال 24 ساعته انجام گرفت. در مرحلۀ اکتساب، تکلیف زمان‌بندی با سه درجه دشواری متفاوت (ساده، متوسط و دشوار) در سه جلسۀ 45 کوششی با دریافت بازخورد توسط گروههای آزمایشی، تمرین شد. بهمنظور تحلیل دادهها از تحلیل واریانس مرکب (دوعاملی) با اندازه‌های تکراری بر روی هر کدام از متغیرها در مراحل اکتساب و یادداری استفاده شد. همچنین از آزمون تحلیل واریانس یکراهه (آنوا) در سایر مراحل استفاده شد. نتایج در عامل زمان‌بندی نسبی نشان داد که در پیشآزمون تفاوت معناداری بین گروهها وجود ندارد (5 0/0<P)، و در آزمونهای یادداری و انتقال، گروه کم‌خطا عملکرد بهتری نسبت به سه گروه پرخطا، تصادفی و کنترل داشت (5 0/0≥P). در آزمون انتقال تکلیف ثانویه (24 ساعته) گروه کم‌خطا عملکرد بهتری نسبت به گروه تصادفی و پرخطا داشت (5 0/0≥P). این نتایج نشان میدهد که تمرین در شرایط کم‌خطا به یادگیری بهتر تکلیف و تعمیم آن به شرایط جدید منجر میشود که مطابق با نظریه‌های یادگیری ضمنی و بازپردازش آگاهانه است.
محمد حسین زمانی؛ حمیدرضا طاهری تربتی؛ علیرضا صابری کاخکی
چکیده
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر خطای بینایی بر یادگیری یک مهارت هدف‌گیری در کودکان بود. روش تحقیق از نوع نیمه‌تجربی با طرح سنجش مکرر و آزمون یادداری بود. نمونۀ آماری تحقیق 36 نفر از کودکان 10 ساله بودند که بهصورت در دسترس انتخاب و پس از تخمین سایز هدف به سه گروه ادراک دایرۀ بزرگ‌تر، ادراک دایرۀ کوچک‌تر و گروه کنترل تقسیم شدند. ابزار ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر خطای بینایی بر یادگیری یک مهارت هدف‌گیری در کودکان بود. روش تحقیق از نوع نیمه‌تجربی با طرح سنجش مکرر و آزمون یادداری بود. نمونۀ آماری تحقیق 36 نفر از کودکان 10 ساله بودند که بهصورت در دسترس انتخاب و پس از تخمین سایز هدف به سه گروه ادراک دایرۀ بزرگ‌تر، ادراک دایرۀ کوچک‌تر و گروه کنترل تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده در این تحقیق خطای ابینگهاوس نمایش‌داده‌شده بر روی زمین و توپ تنیس برای پرتاب از بالای شانه به سمت هدف بود. روش اجرا بدین‌صورت بود که، ابتدا شرکت‌کنندگان 10 کوشش را در مرحلۀ پیشآزمون اجرا کردند. سپس در مرحلۀ اکتساب 6 بلوک 10 کوششی را اجرا کردند. 48 ساعت پس از آخرین جلسۀ اکتساب آزمون یادداری در 10 کوشش از آزمودنی‌ها گرفته شد. برای تجزیه‌وتحلیل دادهها، از آزمون تحلیل واریانس مرکب با اندازه‌گیری تکراری، تحلیل واریانس یکراهه به‌همراه تعقیبی توکی استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که هم در مرحلۀ اکتساب و هم در مرحلۀ یادداری بین گروهها تفاوت معناداری مشاهده شد که این تفاوت به نفع گروه ادراک دایرۀ کوچک‌تر بود. در کل، نتایج این تحقیق نشان‌دهندۀ تأثیر سودمند خطای بینایی بر یادگیری یک مهارت ورزشی است. بنابراین، به مربیان و دست‌اندرکاران ورزشی پیشنهاد میشود که از این متغیر جهت بهبود عملکردها و بهبود جلسات تمرینی استفاده کنند.
محمد حسین قهرمانی؛ مهدی سهرابی؛ علیرضا صابری کاخکی؛ محمدعلی بشارت
چکیده
کارکردهای توجهی نقش مهمی در تعامل فرد با محیط دارد. این کارکردها در برخی شرایط محیطی تحت تأثیر ویژگیهای تکانشگری قرار می‌گیرند و از این طریق میتواند عامل تعیین‌کننده‌ای در عملکرد و یادگیری افراد باشد. هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی تأثیر سطوح مختلف تکانشگری بر یادگیری مهارتهای ورزشی در محیط‌های باز و بسته بود. شرکت‌کنندگان ...
بیشتر
کارکردهای توجهی نقش مهمی در تعامل فرد با محیط دارد. این کارکردها در برخی شرایط محیطی تحت تأثیر ویژگیهای تکانشگری قرار می‌گیرند و از این طریق میتواند عامل تعیین‌کننده‌ای در عملکرد و یادگیری افراد باشد. هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی تأثیر سطوح مختلف تکانشگری بر یادگیری مهارتهای ورزشی در محیط‌های باز و بسته بود. شرکت‌کنندگان 48 پسر 10 تا 12 ساله در چهار گروه تکانشگری پایین، تکانشگری متوسط، تکانشگری بالا و گروه کنترل بودند. پیش و پس از هشت هفته برنامۀ تمرینی مهارتهای پایۀ بسکتبال، آزمون شوت بسکتبال هریسون برای ارزیابی عملکرد و یادگیری در محیط‌های باز و بسته طی مراحل پیشآزمون، پسآزمون، یادداری و انتقال به‌عمل آمد. نتایج تحقیق تفاوتهای معناداری را بین گروههای تحقیق در کارکردهای توجهی نشان داد (0001/0=P). نتایج مراحل پسآزمون و یادداری در مورد محیط باز نشان داد که همراستا با افزایش سطوح تکانشگری افراد، برتری چشمگیری در فرایندهای یادگیری در این محیط مشاهده میشود (003/0=P). درحالی‌که در مورد محیط بسته، عملکرد بهتر همراستا با کاهش سطوح تکانشگری مشاهده شد (001/0=P). تفاوتهای مشاهده‌شده بین گروهها در مرحلۀ انتقال - که بهصورت رقابتی برگزار شد- از نظر آماری معنادار نبود (09/0=P). این احتمال وجود دارد که سطوح مختلف تکانشگری نقشی تسهیل‌کننده و تضعیف‌کننده در یادگیری مهارتهای ورزشی با توجه به محیط‌های اجرا مانند محیط‌های باز و بسته دارد.
محسن افروزه؛ مهدی سهرابی؛ علیرضا صابری کاخکی؛ سبحان سبحانی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تعدیل تجهیزات در اکتساب و یادداری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال در کودکان 9 تا10 ساله با تأکید بر ظرفیت حافظۀ کاری بود. 40 دانش‌آموز پسر به‌طور تصادفی انتخاب و براساس آزمون حافظۀ فراخنای ارقام وکسلر، به چهار گروه تعدیل تجهیزات و تجهیزات استاندارد، با ظرفیت حافظۀ کاری بالا و پایین تقسیم شدند. از قوانین مینی‌بسکتبال ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تعدیل تجهیزات در اکتساب و یادداری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال در کودکان 9 تا10 ساله با تأکید بر ظرفیت حافظۀ کاری بود. 40 دانش‌آموز پسر به‌طور تصادفی انتخاب و براساس آزمون حافظۀ فراخنای ارقام وکسلر، به چهار گروه تعدیل تجهیزات و تجهیزات استاندارد، با ظرفیت حافظۀ کاری بالا و پایین تقسیم شدند. از قوانین مینی‌بسکتبال بهعنوان مرجع استفاده شد. مرحلۀ اکتساب شامل10 جلسه و هر جلسه 4 بلوک و هر بلوک 15 کوشش بود، از آزمون پرتاب آزاد بسکتبال ایفرد بهعنوان پیشآزمون و آزمون اکتساب استفاده شد و پس از یک هفته، آزمون یادداری به‌عمل آمد. در مرحلۀ اکتساب، نتایج تحلیل واریانس سه‌عاملی مرکب 2×2×2 (تجهیزات×حافظۀ کاری×آزمون) با اندازه‌گیری مکرر نشان داد که اثر تعاملی بین حافظۀ کاری (بالا و پایین) و آزمون (پیشآزمون و پسآزمون) بر عملکرد معنادار است. همچنین اثر تعاملی بین تجهیزات (استاندارد و تعدیل‌شده) و آزمون (پیشآزمون و پسآزمون) بر عملکرد معنادار است. درحالی‌که اثر تعاملی حافظۀ کاری، تجهیزات و آزمون بر عملکرد معنادار نیست. در مرحلۀ یادداری، نتایج تحلیل واریانس دوعاملی مرکب 2×2 (تجهیزات×حافظۀ کاری) نشان داد که اثر اصلی و تعاملی حافظۀ کاری و تجهیزات بر عملکرد در مرحلۀ یادداری معنادار است. نتایج نشان داد که اثر استفاده از تجهیزات در سطوح حافظۀ کاری بر عملکرد در هر دو مرحلۀ پیشآزمون و پسآزمون یکسان است. همچنین به‌نظر می‌رسد که اثر تجهیزات تعدیل‌شده بر عملکرد در آزمون یادداری در کودکان با حافظۀ کاری پایین بهتر از کودکان با حافظۀ کاری بالاست.
محمد حسین قهرمانی؛ مهدی سهرابی؛ علیرضا صابری کاخکی؛ محمدعلی بشارت
چکیده
ویژگیهای تکانشگری افراد، الگوهای حرکتی آنها را در یادگیری مهارتهای ورزشی تحت تأثیر قرار میدهد. ازاین‌رو در این تحقیق تأثیر سطوح مختلف تکانشگری حرکتی بر یادگیری مهارتهای پایۀ بسکتبال بررسی شد. به این منظور سه گروه 12 نفری از پسران 10 تا 12 ساله که با توجه به سطوح تکانشگری حرکتی تعیین شده بودند، همراه گروه کنترل ...
بیشتر
ویژگیهای تکانشگری افراد، الگوهای حرکتی آنها را در یادگیری مهارتهای ورزشی تحت تأثیر قرار میدهد. ازاین‌رو در این تحقیق تأثیر سطوح مختلف تکانشگری حرکتی بر یادگیری مهارتهای پایۀ بسکتبال بررسی شد. به این منظور سه گروه 12 نفری از پسران 10 تا 12 ساله که با توجه به سطوح تکانشگری حرکتی تعیین شده بودند، همراه گروه کنترل که بهصورت تصادفی انتخاب شده بود، در یک دورۀ آموزشی مهارتهای پایۀ بسکتبال شرکت کردند. برای ارزیابی نتایج عملکرد افراد از آزمونهای پاس بسکتبال ایفرد (AAHPERD) و آزمون پاس هان (Hann) در مراحل پیشآزمون، پسآزمون، یادداری و انتقال استفاده شد. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس به‌ترتیب در مراحل پسآزمون (0001/0=P) و یادداری (011/0=P) در مورد تکلیف پاس ایفرد نشان داد که همراستا با افزایش سطوح تکانشگری حرکتی افراد، برتری شایان توجهی در اجرای این آزمون مشاهده میشود، درحالی‌که در تکلیف پاس هان، عملکرد بهتر همراستا با کاهش سطوح تکانشگری مشاهده شد. تفاوتهای مشاهده‌شده بین گروهها در مرحلۀ انتقال از نظر آماری معنادار نبود (P=0/112). با استناد به این یافته‌ها میتوان گفت که سطوح مختلف تکانشگری حرکتی یکی از عوامل اصلی اثرگذار در یادگیری مهارتهای ورزشی با در نظر گرفتن مهارتهای سرعتمحور و دقت‌محور است.
حمیده ایرانمنش؛ حسام ایرانمنش؛ علیرضا صابری کاخکی؛ رضا ایرانمنش
چکیده
هدف از تحقیق حاضر، بررسی رابطة بین ادراک جو انگیزشی هم تیمی ها، استرس و میزان تمرین هفتگی با تحلیل رفتگیورزشکاران جوان نخبة استان کرمان بود. جامعة آماری تحقیق شامل ورزشکاران مرد نخبة استان کرمان از رشته های تیمی وانفرادی (تنیس روی میز، کاراته، تکواندو، بدمینتون، دوچرخه سواری، هندبال، والیبال، بسکتبال و فوتبال) با دامنة سنی 15 تا 19که ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر، بررسی رابطة بین ادراک جو انگیزشی هم تیمی ها، استرس و میزان تمرین هفتگی با تحلیل رفتگیورزشکاران جوان نخبة استان کرمان بود. جامعة آماری تحقیق شامل ورزشکاران مرد نخبة استان کرمان از رشته های تیمی وانفرادی (تنیس روی میز، کاراته، تکواندو، بدمینتون، دوچرخه سواری، هندبال، والیبال، بسکتبال و فوتبال) با دامنة سنی 15 تا 19که به صورت مداوم در پایگاه قهرمانی این استان در سال 1391 تمرین میکردند. حداقل چهار سال سابقه (n = سال بود ( 120فعالیت در رشته ورزشی و کسب مقام در سطح کشوری را دارا بوده اند. نمونة تحقیق باتوجه به فرمول کوکران، 92 نفر است که،( بهصورت تصادفی انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامة ادراک جو انگیزشی همتیمیها (نوتامانیس و وازو، 2005پرسشنامة تحلیل رفتگی ورزشکاران (ریداک و اسمیت، 2001 )، و پرسشنامة ادراک استرس (کوهن و همکاران، 1983 ) استفادهشد. در نهایت از فرم ویژگیهای فردی برای مشخص کردن میزان ساعات تمرین هفتگی، مقامهای کسب شده، مدت فعالیت، سن ورشتة ورزشی استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از آزمون همبستگی پیرسون، رگرسیون چندمتغیره و نمودار پراکنش وآزمون نمونه های مستقل استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین تمامی اجزای ادراک جو انگیزشی هم تیمی ها (به غیر از نزاع درون-بین خرده مقیاس نزاع درون تیمی .(P< 0/ تیمی) با تمامی اجزای تحلیل رفتگی ورزشکاران رابطة منفی و معناداری وجود دارد ( 05بین ادراک استرس و تمامی اجزای تحلیل رفتگی .(P≥ 0/ و تحلیل رفتگی رابط ة مثبت مشاهده شد. این رابطه معنادار نبود ( 05اما بین ساعات تمرین هفتگی با تحلیل رفتگی و خرده مقیاسهای آن، رابطة .(P <0/ رابطة مثبت و معناداری مشاهده شد ( 05علاوه بر این بین تحلیل رفتگی، ادراک جو انگیزشی هم تیمی ها، استرس و ساعات تمرین .(P≥ 0/ معناداری نیز مشاهده نشد ( 05در نهایت، نتایج آماری در زمینة پیشبینی .(P≥ 0/ هفتگی در ورزشکاران تیمی و انفرادی تفاوت معناداری وجود نداشت ( 0547 درصد میزان تحلیلرفتگی باتوجه به ادراک جو انگیزشی همتیمیها، استرس و میزان تمرین / تحلیل رفتگی نشان داد که 7هفتگی تبیین میشود. بهعلاوه، از بین این متغیرها، استرس مهمترین عامل پیشبینیکنندة تحلیلرفتگی ورزشکاران بود. نتایجنشان داد که توجه به نقش هم تیمی ها و کنترل استرس ورزشکاران در فرایند تحلیل رفتگی میتواند تضمین کنندة کاهش اینپدیده در ورزشکاران نخبة جوان باشد و در نتیجه به بهبود عملکرد و پایداری آنان در عرصة ورزش منجر شود.
علی رضا صابری کاخکی؛ حسین صمدی؛ علی رضا فارسی؛ کوروش قهرمان تبریزی؛ حمید صداقت
دوره 2، شماره 1 ، فروردین 1389، ، صفحه 91-114
چکیده
تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر روش های مختلف تمرین بر یادگیری و انتقال برنامة حرکتی تعمیم یافته و پارامتر زمان در یک تکلیف زنجیره ای انجام گرفت. به منظور اجرای این طرح، 80 آزمودنی داوطلب مرد (با دامنة سنی 23-19 سال) به طور تصادفی در چهار گروه تمرینی قالبی، تصادفی و ترکیبی (قالبی – تصادفی و تصادفی – قالبی) قرار گرفتند. آزمایش شامل اجرای تکالیف ...
بیشتر
تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر روش های مختلف تمرین بر یادگیری و انتقال برنامة حرکتی تعمیم یافته و پارامتر زمان در یک تکلیف زنجیره ای انجام گرفت. به منظور اجرای این طرح، 80 آزمودنی داوطلب مرد (با دامنة سنی 23-19 سال) به طور تصادفی در چهار گروه تمرینی قالبی، تصادفی و ترکیبی (قالبی – تصادفی و تصادفی – قالبی) قرار گرفتند. آزمایش شامل اجرای تکالیف زنجیره ای با برنامة حرکتی تعمیم یافتة متفاوت (تغییر ابعاد فضایی) و پارامتر زمان متغیر بود. آزمودنی ها پس از آشنایی با آزمون و انجام 108 کوشش، براساس گروه تمرینی، در آزمون های یادداری و انتقال شرکت کردند. پس از مراحل مختلف آزمایش، مقدار خطای زمان بندی نسبی (شاخص کارایی برنامة حرکتی تعمیم یافته) و خطای زمان بندی مطلق (شاخص دقت و کارایی پارامتر) محاسبه شد. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی انجام گرفت. نتایج اختلاف
معنی داری (05/0 ? P). را بین روش های مختلف تمرین در مرحلة اکتساب نشان داد، ولی در مراحل یادداری و انتقال، با وجود برتری نسبی طرح های تمرینی ترکیبی بر مقدار خطاهای زمان بندی نسبی و مطلق، تفاوت بین گروه های تمرینی معنی دار نبود. بنابراین نتایج تحقیق با اثر تداخل زمینه ای و نظریة شی و کهل و ایندرمیل (1990)، لندین و هبرت (1997) و لی و سیمون (2004) مبنی بر سودمندی طرح تمرین ترکیبی بر یادگیری مغایر است.
