رشد و یادگیری حرکتی
مهدی راهزانی؛ جلیل مرادی
چکیده
مقدمه: بینایی یکی از حواس بسیار مهم در یادگیری مهارت‌های حرکتی است و در این رابطه نقش خطای ادراک بینایی از اهمیت بالایی برخوردار است، لذا این پژوهش با هدف بررسی تأثیر خطای ادراک بینای در یادگیری مهارت پرتاب دارت در افراد مبتدی انجام شد.
روش پژوهش: شرکت‌کنندگان شامل 20 نفر از نوجوانان با میانگین سنی 17 سال بودند که بهصورت نمونه‌گیری ...
بیشتر
مقدمه: بینایی یکی از حواس بسیار مهم در یادگیری مهارت‌های حرکتی است و در این رابطه نقش خطای ادراک بینایی از اهمیت بالایی برخوردار است، لذا این پژوهش با هدف بررسی تأثیر خطای ادراک بینای در یادگیری مهارت پرتاب دارت در افراد مبتدی انجام شد.
روش پژوهش: شرکت‌کنندگان شامل 20 نفر از نوجوانان با میانگین سنی 17 سال بودند که بهصورت نمونه‌گیری در دسترس از جامعه دانش آموزان دوره متوسطه دوم انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان پس از اجرای پیشآزمون به دو گروه تجربی (دارت تغییریافته با خطای ادراک بینایی) و کنترل (دارت معمولی) تقسیم شدند. هر دو گروه 10 جلسه تمرین انجام دادند. بلافاصله پس از جلسات تمرینی، پس‌آزمون و 2 ساعت بعد از پس‌آزمون، آزمون یادداری و انتقال فوری و یک هفته بعد، آزمون یادداری و انتقال تأخیری برگزار شد. برای تحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس مرکب و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که در هر دو گروه تجربی و کنترل پیشرفت معناداری در اجرای مهارت دارت از پیشآزمون تا پس‌آزمون مشاهده شد (05/0 >p). اما مقایسه گروه تجربی و کنترل نشان داد که در تمام مراحل اکتساب، یادداری و انتقال بین دو گروه تفاوت معناداری وجود ندارد.
نتیجه‌گیری: به‌طورکلی نتایج نشان داد که ادراک بزرگ‌تر هدف تأثیری بر اجرا و یادگیری مهارت دارت ندارد و احتمالاً دستگاه کنترل حرکتی را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد. پیشنهاد می‌شود در پژوهش‌های بعدی تأثیر خطای ادراک بینایی در شرایط جدیدی تحت بررسی قرار گیرد.
نرگس عبدلی؛ علیرضا صابری کاخکی؛ حمیدرضا طاهری تربتی؛ مجید قشونی
چکیده
مقدمه: در خصوص تغییرات امواج مغز طی فرایند یادگیری، در پژوهش‌های پیشین تناقض وجود دارد، از آنجا که سازوکارهای زیربنایی شناختی حرکتی و عصبی حرکتی اجرای اعمال نیازمند بررسی بیشتر هستند، بنابراین هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ توان ریتم میو گلف‌بازان ماهر و مبتدی بود.روش پژوهش: در پژوهش حاضر 15 دانشجوی مبتدی بدون تجربه در مهارت گلف، بهعنوان ...
بیشتر
مقدمه: در خصوص تغییرات امواج مغز طی فرایند یادگیری، در پژوهش‌های پیشین تناقض وجود دارد، از آنجا که سازوکارهای زیربنایی شناختی حرکتی و عصبی حرکتی اجرای اعمال نیازمند بررسی بیشتر هستند، بنابراین هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ توان ریتم میو گلف‌بازان ماهر و مبتدی بود.روش پژوهش: در پژوهش حاضر 15 دانشجوی مبتدی بدون تجربه در مهارت گلف، بهعنوان گروه مبتدی و 15 بازیکن باتجربه در مهارت گلف بهعنوان گروه ماهر شرکت کردند. امواج مغزی شرکت‌کنندگان طی 20 کوشش تمرینی مهارت پات گلف ثبت شد. دادهها با استفاده از روش ICA پردازش شدند. برای تحلیل دادهها، از روش تحلیل واریانس چندمتغیرۀ یکطرفه با طرح 2 × 3 (گروه × ناحیه) استفاده شد.یافتهها: نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد که توان ریتم میو (8 - 13 هرتز) در سه ناحیۀ مرکزیِ (C3, Cz, C4) مغزِ بازیکنان گلف مبتدی و ماهر تفاوت معنادار دارد (0/05 ≥P )، به‌طوری‌که میانگین توان ریتم میو گروه ماهر بیشتر از گروه مبتدی بود.نتیجه‌گیری: یافتهها نشان می‌دهد کارکرد مغز گلف‌بازان ماهر و مبتدی در نواحی قشر حسی و حرکتی مغز متفاوت است. به‌نظر می‌رسد طی فرایند یادگیری مهارت پات گلف، مغز دستخوش تغییرات کارکردی می‌شود که این تغییرات در سیستم عصبی، احتمالاً یکی از دلایل کنترل و اجرای بهتر مهارت در افراد ماهر است. یافتهها ضرورت توجه به فرایند یادگیری در بهبود کنترل و اجرای بهتر اعمال روزانه و مهارت‌های تخصصی را مطرح می‌کند. تحقیق حاضر به درک سازوکارهای زیربنایی عصب‌شناختی و عصبی حرکتی اجرای مهارت‌ها به متخصصان آموزش و بازتوانی اعمال و مهارت‌های حرکتی کمک می‌کند.
رویا مهدی پور؛ مهدی نمازی زاده؛ رخساره بادامی؛ حمید میرحسینی
چکیده
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر همزمان یادگیری مشاهده‌ای و tDCSبر یادگیری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال بود.روش پژوهش: در این پژوهش نیمهتجربی که با طرح پیشآزمون- پس‌آزمون و دورۀ پیگیری 7 و 21 روزه انجام گرفت، 30 دانشجوی مبتدی دختر در مهارت پرتاب آزاد بسکتبال بهصورت مشارکت داوطلبانه انتخاب شدند و در دو گروه برابر تمرینات تحریک الکتریکی ...
بیشتر
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر همزمان یادگیری مشاهده‌ای و tDCSبر یادگیری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال بود.روش پژوهش: در این پژوهش نیمهتجربی که با طرح پیشآزمون- پس‌آزمون و دورۀ پیگیری 7 و 21 روزه انجام گرفت، 30 دانشجوی مبتدی دختر در مهارت پرتاب آزاد بسکتبال بهصورت مشارکت داوطلبانه انتخاب شدند و در دو گروه برابر تمرینات تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای همراه با مشاهدۀ مدل و تحریک ساختگی همراه با مشاهدۀ مدل قرار گرفتند. در مرحلۀ پیشآزمون، شرکت‌کنندگان اقدام به 15 پرتاب آزاد بسکتبال کردند. مرحلۀ تمرینی در 5 روز پشت سرهم انجام گرفت که در هر روز ابتدا تحریک قشر حرکتی (آند C3 و کاتد Fp2) و تحریک ساختگی همراه با مشاهدۀ مدل ماهر انجام می‌گرفت و سپس شرکت‌کنندگان اقدام به 15 پرتاب آزاد بسکتبال می‌کردند. در آخرین جلسۀ تمرینی، مرحلۀ پس‌آزمون؛ و 7 و 21 روز پس از آخرین جلسۀ تمرینی پیگیری کوتاه‌مدت و بلندمدت انجام گرفت. دادهها به روش تحلیل واریانس با اندازهگیری تکراری تحلیل شد.یافتهها: ،نتایج حاکی از این بود که تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای همراه با مشاهدۀ مدل (η2=0/615 ،F= 327/22، sig=0/0001) و تمرین ساختگی همراه با مشاهدۀ مدل (η2=0/179،sig=0/023، F=3/044) موجب بهبود پرتاب آزاد بسکتبال شد. دیگر نتایج نشان داد که تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای همراه با مشاهدۀ مدل در مقایسه با تمرین ساختگی همراه با تمرین مشاهده‌ای موجب بهبود بهتر پرتاب آزاد بسکتبال در مراحل پس‌آزمون (006/0 P=)، یادداری کوتاه‌مدت (002/0 P=) و یادداری بلندمدت (P=0/001 ) شد.نتیجه‌گیری: بهطور کلی نتایج پژوهش حاضر بر اهمیت تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه‌ای همراه با مشاهدۀ مدل ماهر در بهبود بهتر مهارت پرتاب آزاد بسکتبال تأکید دارد.
جلیل میرزایی؛ رسول زیدآبادی؛ محمد رضا شهابی کاسب
چکیده
خستگی ذهنی، حالتی روان‌شناختی است که به‌واسطۀ فعالیت مداوم شناختی ایجاد شده و سبب کاهش عملکرد جسمانی می‌شود، اما تأثیر آن بر یادگیری حرکتی کمتر بررسی شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر بازخورد خودکنترلی بر یادگیری تولید نیروهای کم، متوسط و بیشینه در شرایط خستگی ذهنی بود. نمونۀ پژوهش 28 نفر از داوطلبان واجد شرایط بودند که بهصورت ...
بیشتر
خستگی ذهنی، حالتی روان‌شناختی است که به‌واسطۀ فعالیت مداوم شناختی ایجاد شده و سبب کاهش عملکرد جسمانی می‌شود، اما تأثیر آن بر یادگیری حرکتی کمتر بررسی شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر بازخورد خودکنترلی بر یادگیری تولید نیروهای کم، متوسط و بیشینه در شرایط خستگی ذهنی بود. نمونۀ پژوهش 28 نفر از داوطلبان واجد شرایط بودند که بهصورت تصادفی به دو گروه بازخورد خودکنترل و جفت‌شده تقسیم شدند. ابزار اندازهگیری شامل دینامومترالکتریکی، آزمون استروپ، پرسشنامۀ چند بعدی خستگی ذهنی و مقیاس VAS بود. هر دو گروه ابتدا تحت پروتکل خستگی ذهنی به مدت یک ساعت آزمون استروپ را انجام دادند و پس از اطمینان از ایجاد خستگی ذهنی، وارد مرحلۀ اکتساب تکلیف تولید نیرو شدند. آزمون یادداری فوری با تأخیر 10 دقیقه و یادداری تأخیری 48 ساعت بعد از پایان مرحلۀ اکتساب اجرا شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که در شرایط خستگی ذهنی تفاوت معناداری بین گروه‌های بازخورد خودکنترل و جفت‌شده در اکتساب و یادداری نیروهای مختلف وجود ندارد. همچنین در شرایط خستگی ذهنی خطای تولیدشده در یادگیری نیروی متوسط نسبت به نیروی کم و بیشینه کمتر است، به‌طوری‌که یادگیری نیروی متوسط بهطور معناداری نسبت به نیروی کم بهتر بود. نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که خستگی ذهنی سبب کاهش اثربخشی بازخورد خودکنترل می‌شود و یادگیری تولید نیروهای کم و بیشینه را بیشتر از متوسط تخریب می‌کند.
رویا مهدی پور؛ مهدی نمازی زاده؛ رخساره بادامی؛ حمید میرحسینی
چکیده
مطالعۀ حاضر با هدف مقایسۀ اثر تحریک الکتریکی مستقیم مغز از قشر بینایی و حرکتی بر یادگیری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال انجام گرفت. در این مطالعۀ نیمهتجربی با طرح تحقیق اندازهگیری تکراری، 45 دانشجوی دختر مبتدی در پرتاب آزاد بسکتبال بهصورت هدفمند انتخاب شدند، و بهصورت تصادفی در سه گروه 15 نفری تمرینات تحریک الکتریکی مغز از قشر حرکتی، ...
بیشتر
مطالعۀ حاضر با هدف مقایسۀ اثر تحریک الکتریکی مستقیم مغز از قشر بینایی و حرکتی بر یادگیری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال انجام گرفت. در این مطالعۀ نیمهتجربی با طرح تحقیق اندازهگیری تکراری، 45 دانشجوی دختر مبتدی در پرتاب آزاد بسکتبال بهصورت هدفمند انتخاب شدند، و بهصورت تصادفی در سه گروه 15 نفری تمرینات تحریک الکتریکی مغز از قشر حرکتی، تحریک الکتریکی مغز از قشر بینایی و تحریک ساختگی قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان در پیشآزمون به اجرای 15 پرتاب آزاد بسکتبال پرداختند. مرحلۀ مداخله در شش روز متوالی انجام گرفت که در هر روز ابتدا تحریک الکتریکی مغز از قشر حرکتی (آندC3 وکاتدFp2)، قشر بینایی (آندOz وکاتدCz) و تحریک ساختگی انجام می‌گرفت و سپس شرکت‌کنندگان به اجرای 15 پرتاب آزاد بسکتبال می‌پرداختند. در آخرین جلسه پس‌آزمون اجرا شد. یک هفته و 21 روز بعد از مرحلۀ پس‌آزمون، به‌ترتیب مرحلۀ یادداری کوتاه‌مدت و بلندمدت انجام گرفت. دادهها به روش تحلیل واریانس مرکب تحلیل شد. نتایج نشان داد که تحریک الکتریکی مغز از قشر حرکتی (547/0= η2،0001/0=sig، 908/16=F) و قشر بینایی (346/0= η2،001/0=sig، 410/7=F) موجب بهبود پرتاب آزاد بسکتبال شد. دیگر نتایج نشان داد که تحریک الکتریکی مغز از قشر حرکتی در مقایسه با قشر بینایی موجب بهبود بهتر پرتاب آزاد بسکتبال شد (05/0 p <). بهطور کلی نتایج مطالعۀ حاضر نشان داد که تحریک الکتریکی مستقیم جمجمه‌ای از قشر حرکتی در موارد مقتضیات زمانی میتواند بهعنوان روش تمرینی جدید در کنار تمرین بدنی در بهبود بهتر مهارت پرتاب آزاد بسکتبال مؤثر باشد.
عالیه میری اردکول؛ محمد رضا شهابی کاسب؛ رسول زیدآبادی
چکیده
یکی از شاخص‌های مهم برای استنباط یادگیری مهارت‌های حرکتی، یادداری است. اختلاف‌نظرهایی در خصوص مفهوم سنجش یادداری در بین متخصصان و پژوهشگران حوزۀ یادگیری حرکتی وجود دارد. ازاین‌رو، هدف از پژوهش حاضر تحلیل محتوای کیفی مفهوم سنجش یادداری مهارت‌های حرکتی در مقالات علمی- پژوهشی فارسی از سال 1388 تا 1398 بود. پژوهش حاضر از نوع توسعه‌ای ...
بیشتر
یکی از شاخص‌های مهم برای استنباط یادگیری مهارت‌های حرکتی، یادداری است. اختلاف‌نظرهایی در خصوص مفهوم سنجش یادداری در بین متخصصان و پژوهشگران حوزۀ یادگیری حرکتی وجود دارد. ازاین‌رو، هدف از پژوهش حاضر تحلیل محتوای کیفی مفهوم سنجش یادداری مهارت‌های حرکتی در مقالات علمی- پژوهشی فارسی از سال 1388 تا 1398 بود. پژوهش حاضر از نوع توسعه‌ای و روش پژوهش، تحلیل محتوای کیفی بود. تعداد 143 مقاله از نشریات علمی- پژوهشی فارسی که به مفهوم یادداری اشاره داشتند، بررسی شد. تحلیل دادهها با استفاده از نرم‌افزار ان‌ویوو 10 انجام گرفت. یافتهها نشان داد که 47 مقولۀ فرعی و شش مقولۀ اصلی شامل روش سنجش مفهوم یادداری، تعداد و مدت زمان کوشش‌ها در آزمون یادداری، تعداد و مدت زمان کوشش‌ها در مرحلۀ اکتساب، تعداد کوششهای مربوط به افت گرم کردن، نوع تکلیف و طول دورۀ بی‌تمرینی در خصوص مفهوم سنجش یادداری وجود دارد. همچنین نتایج گویای این مطلب است که هیچ اجماع نظر و توافقی در خصوص شیوۀ ارزیابی مفهوم یادداری و موضوعات مرتبط با آن در بین متخصصان وجود ندارد. این موضوع نه‌تنها میتواند موجب سردرگمی پژوهشگران در خصوص چگونگی سنجش مفهوم یادداری در حوزۀ رفتار حرکتی شود، بلکه امکان مقایسۀ نتایج تحقیقات مختلف با یکدیگر را محدود کرده و تصمیم‌گیری در خصوص راهکارها و روش‌های تمرینی بهینه را دشوار می‌سازد. ازاین‌رو، نیاز است با برگزاری کرسی‌های هم‌اندیشی با حضور متخصصان حوزۀ رفتار حرکتی، در این خصوص تصمیمات مشخصی گرفته شود.
ولی اله کاشانی؛ منصوره آذری؛ احمد نیک روان
چکیده
مهارت ویژه مهارتی کاملاً خاص است که در بین مجموعه مهارت‌های عمومی‌تر قرار می‌گیرد و همان گونه که از تعریف واژۀ ویژه بر می‌آید، استثنایی در میان قواعد کلی است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی حضور مهارت ویژه در رشتۀ تیراندازی با تفنگ بادی در شرایط اضطراب رقابتی در دو سطح ماهر و مبتدی بود. جامعۀ پژوهش شامل کلیۀ تیراندازان زن و مرد شهر سمنان ...
بیشتر
مهارت ویژه مهارتی کاملاً خاص است که در بین مجموعه مهارت‌های عمومی‌تر قرار می‌گیرد و همان گونه که از تعریف واژۀ ویژه بر می‌آید، استثنایی در میان قواعد کلی است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی حضور مهارت ویژه در رشتۀ تیراندازی با تفنگ بادی در شرایط اضطراب رقابتی در دو سطح ماهر و مبتدی بود. جامعۀ پژوهش شامل کلیۀ تیراندازان زن و مرد شهر سمنان که از این میان نمونه‌ای از 40 تیرانداز انتخاب شدند. در این پژوهش دو گروه زن با میانگین سنی (33/21) و دو گروه مرد با میانگین سنی (44/23) قرار داشتند که هدف‌گیری با تفنگ بادی را در 5 فاصله (8، 9، 10،11 و 12 متر از سیبل) اجرا کردند. برای تحلیل دادهها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد و ترسیم جداول و نمودار) و استنباطی (رگرسیون و تحلیل واریانس تک متغیره) استفاده شد. به منظور محاسبۀ نمرات پیش‌بین و رسم مدل برای نمایش تفاوت بین نمرات پیش‌بین با نمرات عملکرد واقعی از رگرسیون خطی ساده با سطح معناداری 05/0 درصد استفاده شد. تفاوت معناداری بین نمرات پیش‌بین و نمرات واقعی در تمامی گروه‌ها در شرایط اضطراب رقابتی یافت شد (05/0p<). به طوری که معناداری تفاوت بین دو نمرۀ پیش‌بین و اجرای واقعی در گروه مردان تیرانداز ماهر (031/0=p) گروه مردان تیرانداز مبتدی (044/0=p) گروه زنان تیرانداز ماهر (010/0=p) و گروه زنان تیرانداز مبتدی (048/0=p) به دست آمد. نتایج از وقوع مهارت ویژه در رشتۀ تیراندازی با تفنگ بادی در شرایط اضطراب رقابتی در تمامی گروه‌ها حمایت می‌کند و مبحث مهم اصول ویژگی تمرین در یادگیری حرکتی را مورد تأیید قرار می‌دهد
حمید صالحی؛ سمیه شاهدوستی؛ مهدی رافعی بروجنی؛ مریم نزاکت الحسینی
چکیده
برای ایجاد محیط‌های یادگیری کارآمدتر، نقش یادگیرنده و تأثیر او بر فرایند یادگیری باید مدنظر قرار گیرد. هدف اصلی پژوهش حاضر تعیین نحوۀ اثرگذاری تمرین خودکنترل بر اجرا و یادگیری الگوهای حرکتی بود. درمجموع60 دانشجوی کارشناسی دختر (میانگین سن: 73/20 سال، انحراف استاندارد: 98/2) به روش تصادفی در چهار گروه با نظم تمرین خودکنترل یا سه گروه جفت‌شده ...
بیشتر
برای ایجاد محیط‌های یادگیری کارآمدتر، نقش یادگیرنده و تأثیر او بر فرایند یادگیری باید مدنظر قرار گیرد. هدف اصلی پژوهش حاضر تعیین نحوۀ اثرگذاری تمرین خودکنترل بر اجرا و یادگیری الگوهای حرکتی بود. درمجموع60 دانشجوی کارشناسی دختر (میانگین سن: 73/20 سال، انحراف استاندارد: 98/2) به روش تصادفی در چهار گروه با نظم تمرین خودکنترل یا سه گروه جفت‌شده با گروه خودکنترل جایگزین شدند. در مرحلۀ اکتساب به گروه خودکنترل گفته شد پیش از تمرین هر کوشش میتوانند هر یک از سه الگوی حرکتی را که میخواهند انتخاب کنند. برنامۀ تمرین هر عضو گروه خودکنترل مبنایی شد برای برنامهریزی تمرین از پیش تعیینشدۀ شرکت‌کنندگان متناظر در گروه‌های کنترل جفت‌شده. گروه‌های کنترل جفت‌شده تکالیف را با تغییرپذیری زیاد، کم، یا بدون تغییرپذیری (گروه جفتشدۀ کلاسیک) تمرین کردند. نتایج نشان داد گروه خودکنترل هم در مرحلۀ اکتساب و هم در آزمونهای یادداری تکالیف را سریعتر از دیگر گروه‌های کنترل جفت‌شده اجرا کرد. یافتهها بیانگر این است که اگر در تمرین چند مهارت حرکتی به فراگیر اجازۀ انتخاب داده شود، آثار تسهیلکنندهای در اجرا و یادگیری حرکتی دارد.
مجتبی جلالوند؛ عباس بهرام؛ افخم دانشفر؛ سعید ارشم
چکیده
هدف تحقیق، تعیین اثر خودکنترلی دشواری تکلیف بر دقت و الگوی حرکتی مهارت ورزشی پات گلف بود. بدین منظور، 30 دانشجوی مبتدی (14 دختر و 16 پسر؛ میانگین سنی 64/1±1/21 سال) بصورت شبه تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. در مرحله اکتساب به شرکت کنندگان گروه خودکنترل گفته شد قبل از هر کوشش می توانند هر یک از فواصل از قبل مشخص شده تا هدف (25، 50، 75، 100، 125، ...
بیشتر
هدف تحقیق، تعیین اثر خودکنترلی دشواری تکلیف بر دقت و الگوی حرکتی مهارت ورزشی پات گلف بود. بدین منظور، 30 دانشجوی مبتدی (14 دختر و 16 پسر؛ میانگین سنی 64/1±1/21 سال) بصورت شبه تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. در مرحله اکتساب به شرکت کنندگان گروه خودکنترل گفته شد قبل از هر کوشش می توانند هر یک از فواصل از قبل مشخص شده تا هدف (25، 50، 75، 100، 125، 150، 175 و 200 سانتی متری) را انتخاب و تمرین کنند. برنامه تمرین هر آزمودنی گروه خودکنترل مبنایی شد برای برنامه ریزی تمرین فواصل از پیش تعیین شده یکی از آزمودنی‌های متناظر در گروه جفت شده. یادگیرندگان در مرحله اکتساب هشت بلوک 10 کوششی تمرین کردند. در روز دوم، آزمونهای یادداری، انتقال تکلیف دوگانه و انتقال تکلیف منفرد اجرا شد. خطای شعاعی (مرحله اکتساب و آزمون‌ها) و امتیاز الگوی حرکتی پات گلف (آزمون‌ها) با استفاده از روش تحلیل واریانس مرکب با اندازه گیری مکرر و امتیاز الگوی حرکتی پات گلف در مرحله اکتساب با استفاده از آزمون t تحلیل شد. بر اساس نتایج، خطای شعاعی گروه خودکنترل در مرحله اکتساب نسبت به گروه جفت شده تفاوت نداشت (709/0=p)، اما در آزمون های یادداری، انتقال تکلیف دوگانه و انتقال تکلیف منفرد کمتر بود (001/0>p در همه موارد). همچنین، الگوی حرکتی گروه خودکنترل در مرحله اکتساب و آزمونهای مختلف نسبت به گروه جفت شده برتری داشت (001/0>p در همه موارد). مزایای خودکنترلی دشواری تکلیف با استفاده از چارچوب نقطه چالش توجیه شد.
شیلا صفوی همامی؛ مریم نزاکت الحسینی؛ الهام عابدی
چکیده
انطباق ویژگی‌های صفتی شاگردان با شیوه‌های آموزش و تمرین مهارت‌های ورزشی مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تعامل خودپندارۀ بدنی با تمرین به روش مربی‌مدار و خودتنظیم در اکتساب، یادداری و انتقال سرویس والیبال در دختران سنین دانشگاهی بود. شرکت‌کنندگان 50 دانشجوی دختر 25- 18 سال بودند که در گروه‌های خودپندارۀ ...
بیشتر
انطباق ویژگی‌های صفتی شاگردان با شیوه‌های آموزش و تمرین مهارت‌های ورزشی مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تعامل خودپندارۀ بدنی با تمرین به روش مربی‌مدار و خودتنظیم در اکتساب، یادداری و انتقال سرویس والیبال در دختران سنین دانشگاهی بود. شرکت‌کنندگان 50 دانشجوی دختر 25- 18 سال بودند که در گروه‌های خودپندارۀ بدنی بالا و پایین قرار گرفتند و سپس هر کدام از این دو گروه به زیرگروه‌ها شامل گروه تمرین‌کننده به روش مربی‌مدار یا خودتنظیم تقسیم شدند. شرکت‌کنندگان در محیط تمرینی ویژۀ خود به مدت شش هفته بهصورت هفته‌ای چهار جلسه به تمرین مهارت ملاک پرداختند. از آزمونهای سرویس والیبال ایفرد و پرسشنامۀ خودپندارۀ بدنی برای گردآوری دادهها استفاده شد. آزمونهای اکتساب در هر هفته، آزمون یادداری پس از سه روز از آخرین جلسۀ تمرین و آزمون انتقال به فاصلۀ یک ساعت پس از آزمون یادداری اخذ شد. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری و تحلیل واریانس تحلیل شد. یافتهها نشان داد گروه خودپندارۀ بالا با روش تمرینی خودتنظیم بیشترین پیشرفت را در مراحل اکتساب، یادداری و انتقال نشان دادند و سایر گروه‌ها عملکرد نسبتاً مشابهی داشتند. یافتهها به‌وضوح بیان می‌کنند فراگیران مهارت سرویس والیبال با داشتن خودپندارۀ بدنی بالا و انجام تمرین به روش خودتنظیم بیشترین میزان اکتساب و یادگیری مهارت را خواهند داشت.
فرناز ترابی؛ پگاه رجب‌پور
چکیده
هدف از اجرای پژوهش حاضر بررسی آرایش تمرین مسدود، تصادفی، فزایندۀ تدریجی و کاهندۀ تدریجی بر اکتساب و یادداری انواع مختلف پاس بسکتبال (بالای سر، داخل سینه، بغل با دست برتر) در دختران 8 تا 10 سال است. بدین منظور 60 دانش‌آموز دختر کلاس دوم، سوم و چهارم ابتدایی داوطلبانه انتخاب و بهصورت تصادفی به چهار گروه مسدود، تصادفی، فزایندۀ تدریجی، ...
بیشتر
هدف از اجرای پژوهش حاضر بررسی آرایش تمرین مسدود، تصادفی، فزایندۀ تدریجی و کاهندۀ تدریجی بر اکتساب و یادداری انواع مختلف پاس بسکتبال (بالای سر، داخل سینه، بغل با دست برتر) در دختران 8 تا 10 سال است. بدین منظور 60 دانش‌آموز دختر کلاس دوم، سوم و چهارم ابتدایی داوطلبانه انتخاب و بهصورت تصادفی به چهار گروه مسدود، تصادفی، فزایندۀ تدریجی، کاهندۀ تدریجی تقسیم شدند. پس از اجرای پیشآزمون در هر مهارت، مرحلۀ اکتساب شامل پنج جلسه تمرین و هر جلسه 81 کوشش آغاز شد. گروه مسدود در هر جلسه هر مهارت را بهصورت 27 کوشش پشت سر هم انجام دادند. گروه تصادفی در هر جلسه با آرایش تصادفی سه مهارت مورد نظر را تمرین کردند و گروه فزایندۀ تدریجی در هر جلسه 27 کوشش اول را بهصورت مسدود، 27 کوشش دوم را بهصورت زنجیرهای و 27 کوشش سوم را بهصورت تصادفی تمرین کردند. گروه کاهندۀ تدریجی نیز در هر جلسه 27 کوشش اول را بهصورت تصادفی و 27 کوشش دوم را بهصورت زنجیرهای و 27 کوشش سوم را بهصورت مسدود تمرین کردند. آزمودنیها در پایان پروتکل تمرین 405 کوشش را انجام دادند. پس از پایان جلسۀ پنجم آزمون اکتساب گرفته شد و 3 روز پس از آن آزمون یادداری به‌عمل آمد. نتایج نشان داد که در آزمون اکتساب و یادداری تفاوت معناداری بین میانگین‌ها وجود ندارد و این تمرینات با سطح تداخلی متفاوت آثار شایان توجهی بر مراحل مختلف یادگیری نداشته است (05/0 P>).
مریم لطفی؛ جلال دهقانی زاده؛ فاطمه سادات حسینی
چکیده
هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر کانون توجه بر یادگیری پرتاب دارت در کودکان کمتوان ذهنی بود. در این مطالعۀ شبه‌تجربی، 22 پسر 10 تا 12 سالۀ کمتوان ذهنی براساس هوشبهر 70 - 50 بهصورت تصادفی انتخاب و پس از یک جلسه تمرین و پیشآزمون، براساس امتیاز به‌دست‌آمده، سن و هوشبهر در دو گروه توجه (درونی، بیرونی) همسان قرار گرفتند. افراد، 5 بلوک و ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر کانون توجه بر یادگیری پرتاب دارت در کودکان کمتوان ذهنی بود. در این مطالعۀ شبه‌تجربی، 22 پسر 10 تا 12 سالۀ کمتوان ذهنی براساس هوشبهر 70 - 50 بهصورت تصادفی انتخاب و پس از یک جلسه تمرین و پیشآزمون، براساس امتیاز به‌دست‌آمده، سن و هوشبهر در دو گروه توجه (درونی، بیرونی) همسان قرار گرفتند. افراد، 5 بلوک و هر بلوک 8 پرتاب را تمرین کردند. از آزمونهای تحلیل واریانس دوطرفۀ مکرر و تحلیل واریانس استفاده شد. در مرحلۀ یادداری، هر دو گروه در پرتابها دقت خود را افزایش دادند و در اثر تمرین، تغییرپذیری (044/0= P) و دقت پرتابها (047/0= P) کاهش یافت. در مرحلۀ انتقال، گروه توجه درونی قادر به انتقال مهارت به شرایط جدید نبودند، ولی گروه تمرین متغیر در انتقال مهارت خود به شرایط جدید موفق بودند. همچنین گروه توجه بیرونی نسبت به گروه توجه درونی تغییرپذیری (049/0= P) کمتر و دقت (048/0= P) بیشتری داشتند. براساس یافته‌های تحقیق، گروه توجه بیرونی قادر به یادداری و انتقال مهارت به شرایط جدید بودند که فرضیۀ عمل محدودشدۀ ولف و همکاران (2001) در افراد کمتوان ذهنی نیز تأیید می‌شود.
زهرا استیری؛ الهه عرب عامری؛ رسول حمایت طلب؛ محمود شیخ؛ الهه حجازی؛ رزا رهاوی؛ علی چشمی
چکیده
بیشک بازخورد افزوده نقش مؤثری در بهینهسازی یادگیری دارد، ولی آنچه چالشبرانگیز است، محتوای آن است. هدف از تحقیق حاضر، مقایسة اثر بازخورد به کوششهای موفق و ناموفق در تکالیف ردیابی ساده و پیچیده است. بهاین منظور 48 آزمودنی دختر و پسر راست دست با میانگین سنی 8/1± 23 سال از جامعة آماری دانشجویان دانشگاه حکیم سبزواری که واحد ...
بیشتر
بیشک بازخورد افزوده نقش مؤثری در بهینهسازی یادگیری دارد، ولی آنچه چالشبرانگیز است، محتوای آن است. هدف از تحقیق حاضر، مقایسة اثر بازخورد به کوششهای موفق و ناموفق در تکالیف ردیابی ساده و پیچیده است. بهاین منظور 48 آزمودنی دختر و پسر راست دست با میانگین سنی 8/1± 23 سال از جامعة آماری دانشجویان دانشگاه حکیم سبزواری که واحد تربیت عمومی را انتخاب کرده بودند، انتخاب شدند و بهطور تصادفی در چهار گروه بازخورد به کوششهای موفق و ناموفق در تکالیف ساده و پیچیده قرار گرفتند. تکلیف مورد استفاده در این تحقیق تکلیف ردیابی موقعیتی بود که بهصورت نرمافزاری در دو سطح ساده و پیچیده طراحی شد و هدف از اجرای آن، ردیابی سریع با حداقل خطا بود. آزمودنیها طی مرحلة اکتساب، هر جلسه 7 دسته کوشش 6 تایی را طی 8 جلسه اکتساب انجام دادند و از هر دسته کوشش 6تایی برای 2 کوشش بازخورد آگاهی از نتیجه دریافت کردند. روش تحقیق نیمهتجربی بود و بهمنظور تحلیل دادهها، از تحلیل واریانس عاملی مرکب و تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمونهای تعقیبی بونفرونی در سطح 05/0 P< استفاده شد. نتایج نشان داد در آزمون اکتساب در زمان حرکت، اثر اصلی روزهای تمرینی و پیچیدگی تکلیف معنادار و اثر هیچکدام از مؤلفهها در خطای حرکت و تعامل آنها معنادار نبود. در آزمون یادداری فوری در زمان حرکت، اثر نوع تکلیف و نوع بازخورد معنادار و اثر هیچکدام از مؤلفهها در خطای حرکت و تعامل آنها معنادار نبود. آزمون یادداری تأخیری در زمان حرکت و خطای حرکت، فقط اثر نوع تکلیف را معنادار نشان داد. در آزمون انتقال در زمان حرکت، اثر نوع بازخورد و نوع تکلیف معنادار بود و در خطای حرکت هیچکدام از عوامل و تعامل آنها معنادار نبود. براساس این یافتهها میتوان گفت که اثر نوع بازخورد و نوع تکلیف هر کدام میتواند بهعنوان عاملی مستقل در یادگیری مؤثر باشد و اثرگذاری نوع بازخورد و نوع تکلیف در مؤلفة زمان حرکت مؤثرتر است.
