علی شفیع زاده؛ ژاله بهرامیان؛ غلامعلی میرزایی؛ فرشاد عباسی
چکیده
مقدمه: حالات خلقی و مهارتهای ذهنی ورزشکاران ارتباط مستقیمی با ارتقاء و حفظ عملکرد ماهرانه آنان دارد. هدف پژوهش حاضر مقایسه حالات خلقی و آمادگی‌های ذهنی ورزشکاران نخبه و غیرنخبه استان چهارمحال و بختیاری بود.
روش پژوهش: جامعه آماری پژوهش شامل 111نفر از ورزشکاران زن و مرد استان چهارمحال و بختیاری در 18 رشته ورزشی بودندکه بر اساس نتایج ...
بیشتر
مقدمه: حالات خلقی و مهارتهای ذهنی ورزشکاران ارتباط مستقیمی با ارتقاء و حفظ عملکرد ماهرانه آنان دارد. هدف پژوهش حاضر مقایسه حالات خلقی و آمادگی‌های ذهنی ورزشکاران نخبه و غیرنخبه استان چهارمحال و بختیاری بود.
روش پژوهش: جامعه آماری پژوهش شامل 111نفر از ورزشکاران زن و مرد استان چهارمحال و بختیاری در 18 رشته ورزشی بودندکه بر اساس نتایج سه سال اخیر حضورشان در مسابقات به دو گروه نخبه و غیرنخبه تقسیم شدند. بر اساس معیارهای تعیین شده 48 ورزشکاران نخبه و63 نفر غیرنخبه انتخاب شدند. اطلاعات حالات خلقی ورزشکاران با پرسشنامه حالات خلقی برومز و مهارتهای ذهنی آنان با آزمون مهارت های ذهنی اوتاوا -3 گردآوری شد.
یافته ها: نتایج نشان داد بین سابقه ورزشی، جنسیت و تعداد نفرات ورزشکاران دو گروه نخبه و غیرنخبه تفاوت معناداری نبود. حالات خلقی سرزندگی، سردرگمی، آرامش و شادکامی و زیرمقیاسهای خلق مثبت و منفی و نمره کل خلق بین دوگروه تفاوت معناداری داشت. بین نمره کل مهارتهای ذهنی و مهارتهای روانی جسمانی دو گروه نخبه و غیرنخبه تفاوت معناداری وجود داشت. مهارتهای پایه گروه نخبه، مهارتهای روانی تنی، شناختی و کل مهارتهای ذهنی دو گروه نخبه و غیرنخبه با خلق مثبت ارتباط مستقیم و معناداری داشت. نمره کل مهارتهای ذهنی با نمره کل حالات خلقی در گروه غیرنخبه رابطه مستقیم و معنادار داشت و در گروه نخبه این رابطه معکوس ولی معنادار نبود.
نتیجه گیری: برای ارتقاء عملکرد ورزشکاران و کسب نتایج بهتر در مسابقات، توصیه می‌گردد تمرکز برنامه‌های روانشناختی بر خلق مثبت و مهارتهای ذهنی پایه متمرکز شود.
رزا رهاوی؛ حمید عباسی؛ فریده بیاره
چکیده
هدف از این مطالعه بررسی تأثیر آموزش بازخورد بیوریتم شناختی بر عملکرد حرکتی(چابکی) دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار بود. شرکت کنندگان 144 نفر دانشجوی دختر و پسر ورزشکار و غیرورزشکار با میانگین سنی 5/21 سال بودند . آزمودنی‌ها به 2 گروه ورزشکار و غیر ورزشکار تقسیم و هر کدام از گروه‌ها تحت 3 شرایط متفاوت از چرخه بیوریتم (اوج بیوریتم شناختی، ...
بیشتر
هدف از این مطالعه بررسی تأثیر آموزش بازخورد بیوریتم شناختی بر عملکرد حرکتی(چابکی) دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار بود. شرکت کنندگان 144 نفر دانشجوی دختر و پسر ورزشکار و غیرورزشکار با میانگین سنی 5/21 سال بودند . آزمودنی‌ها به 2 گروه ورزشکار و غیر ورزشکار تقسیم و هر کدام از گروه‌ها تحت 3 شرایط متفاوت از چرخه بیوریتم (اوج بیوریتم شناختی، اوج بیوریتم شناختی + بازخورد و کنترل) در مرحله پیش‌آزمون و سپس به صورت تصادفی در قالب 6 گروه تقسیم شدند و در 3 نوبت در آزمون عملکرد حرکتی شرکت کردند. دادهها در مرحله پیش آزمون از طریق روش آماری تحلیل واریانس یک راهه و برای مقایسه گروه های مختلف از روش تحلیل واریانس عاملی با اندازهگیری مکرر در یک طرح(3*3*2) و برای شناسایی تفاوت ها از آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 05/0P< تحلیل شد. نتایج نشان داد بازخورد بیوریتم شناختی بر چابکی ورزشکاران و غیر ورزشکاران تاثیر داشت و عملکرد چابکی افراد افزایش یافت. بنابراین با توجه به نتایج بدست آمده به مربیان ورزشی توصیه میشود که در آموزش و تمرین مهارت به بازخوردهای حاصل از چرخه بیوریتم و به طور خاص بیوریتم شناختی توجه داشته باشند.
راضیه خان محمدی؛ حسن خلجی؛ علیرضا بهرامی
چکیده
هدف این مطالعه بررسی تأثیر رشتۀ مختلف ورزشی و سطوح مختلف تمرین و اثر تعاملی آنها بر شاخصهای نمو و بالیدگی جنسی دختران ورزشکار نوجوان بود. جامعۀ آماری پژوهش، کلیۀ دختران ورزشکار نوجوان 17-9 سالۀ سه رشتۀ ژیمناستیک، والیبال و تنیس روی میز شهر اراک بودند و نمونه شامل 49 ژیمناست، 82 والیبالیست و 38 بازیکن تنیس روی میز بود که به روش خوشه‌ای ...
بیشتر
هدف این مطالعه بررسی تأثیر رشتۀ مختلف ورزشی و سطوح مختلف تمرین و اثر تعاملی آنها بر شاخصهای نمو و بالیدگی جنسی دختران ورزشکار نوجوان بود. جامعۀ آماری پژوهش، کلیۀ دختران ورزشکار نوجوان 17-9 سالۀ سه رشتۀ ژیمناستیک، والیبال و تنیس روی میز شهر اراک بودند و نمونه شامل 49 ژیمناست، 82 والیبالیست و 38 بازیکن تنیس روی میز بود که به روش خوشه‌ای چندمرحلهای انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری دادهها شامل پرسشنامۀ جمعیتشناختی، پرسشنامۀ ارزیابی فعالیت بدنی نوجوانان، جدول تانر و روش مقاومت بیوالکتریکی بود. برای بررسی و تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس (در سطح معناداری 5 0/0≥P) استفاده شد. نتایج نشان داد رشتههای مختلف ورزشی تأثیر معناداری بر شاخصهای قد، طول پا و چربی داشت (05/0>P). سطوح مختلف تمرین بر شاخصهای چربی تأثیر معناداری داشت (5 0/0≥P). اثر تعاملی رشتۀ مختلف ورزشی و سطوح مختلف تمرین بر شاخصهای نمو و بالیدگی جنسی تأثیر معناداری نداشت (5 0/0≤P). نتیجه اینکه ورزشکاران در حالی در این سه رشته وارد میشوند که ویژگی‌های نمویشان متناسب با نیاز آن رشتۀ ورزشی باشد. همچنین حداکثر 10 ساعت تمرین ورزشی در هفته بر شاخصهای نمو و بالیدگی جنسی ورزشکاران اثر معکوسی بهجای نمیگذارد.
بهرام غفاری؛ مهدی شهبازی
چکیده
هدف از تحقیق حاضر مقایسۀ توانایی کنترل انگیختگی با دو روش تصویرسازی ذهنی و بازخورد زیستی در پسران و دختران ورزشکار بود. شرکت‌کنندگان در تحقیق 30 دانشجوی پسر و دختر ورزشکار دانشگاه تهران بودند که براساس نمره‌های کسب‌شده در پرسشنامۀ وضوح تصویرسازی حرکتی-2 به دو گروه همگن 15 نفری پسر و دختر تقسیم شدند. به شرکت‌کنندگان در سه نوبت آزمون، ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر مقایسۀ توانایی کنترل انگیختگی با دو روش تصویرسازی ذهنی و بازخورد زیستی در پسران و دختران ورزشکار بود. شرکت‌کنندگان در تحقیق 30 دانشجوی پسر و دختر ورزشکار دانشگاه تهران بودند که براساس نمره‌های کسب‌شده در پرسشنامۀ وضوح تصویرسازی حرکتی-2 به دو گروه همگن 15 نفری پسر و دختر تقسیم شدند. به شرکت‌کنندگان در سه نوبت آزمون، بازخورد زیستی شنیداری ارائه شد و نمره‌های آنها در سه شاخص انگیختگی ثبت شد. شرایط عادی بدون تصویرسازی برای آزمون اول اجرا شد. در آزمون دوم از شرکت‌کنندگان خواسته شد موقعیت خود را در شرایط مسابقه تصویرسازی ذهنی کنند؛ در آزمون نهایی باید با استفاده از روش‌های تنفس آرام و عمیق و همچنین بازخورد شنیداری سعی میکردند خود را به شرایط آرامش برسانند و انگیختگی خود را کاهش دهند. نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازههای تکراری و تی مستقل نشان داد که در نمره‌های هر سه شاخص ضربان قلب، دما و پاسخ گالوانیک در آزمون نهایی تفاوت معناداری بین نمره‌های میانگین دو گروه دختر و پسر ورزشکار وجود داشت (05/0 ≥P ). یافتهها نشان میدهد که پسران در مقایسه با دختران، از توانایی کنترل انگیختگی بیشتری برخوردارند.
غلام حسین ناظم زادگان؛ رقیه ایدر
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی تمرین توجه درونی و بیرونی با و بدون موسیقی انگیزشی بر اجرای تکلیف تعادلی پویا بود. روش تحقیق از نوع نیمه‌تجربی و جامعۀ آماری متشکل از ورزشکاران پسر بود. نمونه شامل 60 نفر بود که داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. افراد پس از اجرای پیش‌آزمون تصادفی در پنج گروه دوازده نفری قرار گرفتند: گروه توجه درونی با موسیقی، توجه ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی تمرین توجه درونی و بیرونی با و بدون موسیقی انگیزشی بر اجرای تکلیف تعادلی پویا بود. روش تحقیق از نوع نیمه‌تجربی و جامعۀ آماری متشکل از ورزشکاران پسر بود. نمونه شامل 60 نفر بود که داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. افراد پس از اجرای پیش‌آزمون تصادفی در پنج گروه دوازده نفری قرار گرفتند: گروه توجه درونی با موسیقی، توجه بیرونی با موسیقی، توجه درونی بدون موسیقی، توجه بیرونی بدون موسیقی و گروه کنترل. تحقیق در سه مرحله اجرا شد؛ پیش‌آزمون، اجرای پروتکل تمرینی در مدت سه روز (در این مرحله برای گروههای با موسیقی بههمراه دستورالعملهای توجهی، موسیقی انگیزشی از طریق دستگاه صوتی پخش میشد) و مرحلۀ سوم پسآزمون. با توجه به طرح پژوهش، درصورتیکه موسیقی اثر معناداری بر اجرا پس از اعمال متغیرها نشان میداد، دادهها در مرحلۀ چهارم تجزیهوتحلیل میشد. آزمون آماری آنوا پس از مرحلۀ سوم، بین گروه‌ها اختلاف معناداری نشان نداد. بهعبارت دیگر، تمرین توجه با استفاده از راهبردهای درونی و بیرونی، با و بدون موسیقی بر قابلیت انجام تکلیف تعادلی پویا تأثیری ندارد. سطح معناداری 5/0= α در نظر گرفته شد.
سیده منیژه عربی؛ علی ثقه الاسلامی؛ جواد فولادیان
چکیده
هدف از تحقیق حاضر مقایسۀ تسلط ربع‌های مغزی دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار بود. به این منظور با استفاده از روش‌های نمونهگیری تصادفی ساده 199 نفر (از دانشجویان دانشگاه‌های شرکت‌کننده در المپیاد ورزشی تابستان 1391) به‌عنوان نمونۀ ورزشکار و 162 نفر به‌عنوان نمونۀ غیرورزشکار انتخاب شدند. برای جمع‌آوری دادهها از پرسشنامۀ سنجش تسلط ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر مقایسۀ تسلط ربع‌های مغزی دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار بود. به این منظور با استفاده از روش‌های نمونهگیری تصادفی ساده 199 نفر (از دانشجویان دانشگاه‌های شرکت‌کننده در المپیاد ورزشی تابستان 1391) به‌عنوان نمونۀ ورزشکار و 162 نفر به‌عنوان نمونۀ غیرورزشکار انتخاب شدند. برای جمع‌آوری دادهها از پرسشنامۀ سنجش تسلط ربع‌های مغزی هرمن HBDI استفاده شد. نتایج نشان داد بین ربع مغزی A ورزشکاران با غیرورزشکاران و ربع مغزی B ورزشکاران و غیرورزشکاران تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>P ). اولویت استفاده از ربع‌های مغزی چهارگانه در گروه ورزشکار و همچنین در گروه غیرورزشکار معنادار بود ) 05/0(P <، بهطوریکه اولویت استفاده از ربع‌های مغزی در هر دو گروه بهترتیب شامل C,D,A,B بود. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که سمت راست مغز سهم بیشتری در چگونگی حل مسائل دارد، اما سمت چپ مغز نیز در حل مسائل مشارکت دارد که مشارکت این بخش مغز در ورزشکاران بهصورت معناداری بیشتر از غیرورزشکاران بود.
لیلا ریاحی فارسانی؛ احمد فرخی؛ ابوالفضل فراهانی؛ پروانه شمسی پور
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش هوش هیجانی بر مهارتهای روانی نوجوانان ورزشکار بود. بهاین منظور 80 دانشآموز (40 دختر و 40 پسر) داوطلب با میانگین سنی 53/0±15 سال به روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب و به دو گروه گواه و آزمایش تقسیم شدند. ابزار اندازهگیری شامل پرسشنامة هوش هیجانی برادبری و گریوز برای سنجش هوش هیجانی و پرسشنامة ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش هوش هیجانی بر مهارتهای روانی نوجوانان ورزشکار بود. بهاین منظور 80 دانشآموز (40 دختر و 40 پسر) داوطلب با میانگین سنی 53/0±15 سال به روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب و به دو گروه گواه و آزمایش تقسیم شدند. ابزار اندازهگیری شامل پرسشنامة هوش هیجانی برادبری و گریوز برای سنجش هوش هیجانی و پرسشنامة آمادگی روانی اوتاوا (OMSAT 3) برای سنجش مهارتهای روانی بود. پرسشنامههای مورد استفاده در داخل کشور دارای پایایی و روایی هستند. برنامة آموزش مهارتهای هوش هیجانی به ورزشکاران نوجوان طی 10 جلسه انجام گرفت. برای تجزیهوتحلیل دادهها از روش‌های آماری مانند همسانی واریانسها، آزمون کلوموگروف اسمیرنوف و آزمون t مستقل (مقایسة میانگینهای دو گروه براساس تفاضل میان نمره‌های پیش‌آزمون از پسآزمون) در سطح معناداری 05/0 P< استفاده شد. نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین میانگینهای پسآزمون دو گروه در 4 مؤلفة هوش هیجانی (خودآگاهی، خودمدیریتی، آگاهی اجتماعی و مدیریت رابطه) و مهارتهای روانی وجود دارد (05/0 P<). بنابراین بهنظر میرسد آموزش مهارتهای هوش هیجانی یکی از بخشهای مهم آمادگی روانی بهشمار میرود که لازمة دستیابی به اجرای بهینة ورزشی است.
احسان خواجوی راوری؛ احمد فرخی؛ امیر عباسقلی پور؛ نفیسه کارشناس نجف آبادی؛ سعید سهیلی پور
چکیده
رنگها تأثیر زیادی بر حالات خلقی و روانی انسان دارند و از آنجا که انسان پیوسته با رنگها در ارتباط است، رنگها اهمیت بسیاری پیدا میکنند. ورزش نیز با رنگهای مختلف در ارتباط است و در محیط با رنگهای متفاوت انجام میگیرد. همچنین یکی از عوامل اثرگذار و مهم در موفقیت ورزشکاران، زمان پاسخ به محرک ارائهشده است. از اینرو ...
بیشتر
رنگها تأثیر زیادی بر حالات خلقی و روانی انسان دارند و از آنجا که انسان پیوسته با رنگها در ارتباط است، رنگها اهمیت بسیاری پیدا میکنند. ورزش نیز با رنگهای مختلف در ارتباط است و در محیط با رنگهای متفاوت انجام میگیرد. همچنین یکی از عوامل اثرگذار و مهم در موفقیت ورزشکاران، زمان پاسخ به محرک ارائهشده است. از اینرو با توجه به اهمیت رنگ و زمان واکنش، پژوهش حاضر به بررسی تأثیر رنگ محیطی بر زمان واکنش ساده به صدا در بین ورزشکاران پرادخته است. جامعة آماری را دانشجویان پسر با میانگین سنی 2/22 دانشگاه تهران تشکیل میدهد که از این بین 50 نفر بهصورت نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. پس از مشخص شدن پژوهش و انتخاب نمونه، زمان واکنش ساده به محرک شنیداری دانشجویان با استفاده از دستگاه YB-1000 ثبت شد. برای تجزیهوتحلیل دادهها از آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازههای تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. یافتههای پژوهش نشان داد که کوچکترین انحراف معیار و میانگین زمان واکنش ساده به صدا مربوط به محیط آبی رنگ بوده و همچنین زمان واکنش بین محیط آبی، با تمام محیطها به غیر از محیط سفید رنگ تفاوت معنادار است (05/0p<). نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد که، قرار گرفتن در محیط آبی رنگ میتواند موجب افزایش سرعت پردازش اطلاعات شنیداری در سیستم پردازش اطلاعات انسان شود.
محمود شیخ؛ جواد افشاری
چکیده
هدف از این تحقیق، بررسی تفاوت سبک های مقابله با استرس در دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار با سطح عزت نفس بالا و پایین بود. به این منظور، 465 دانشجو (18 زن و 347 مرد) با میانگین سنی 20/3 58/23 سال به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس با استفاده از پرسشنامه های سبک های مقابله (دادستان و همکاران، 1384) و عزت نفس (رونبرگ، 1987) متغیرهای سبک های مقابله ...
بیشتر
هدف از این تحقیق، بررسی تفاوت سبک های مقابله با استرس در دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار با سطح عزت نفس بالا و پایین بود. به این منظور، 465 دانشجو (18 زن و 347 مرد) با میانگین سنی 20/3 58/23 سال به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس با استفاده از پرسشنامه های سبک های مقابله (دادستان و همکاران، 1384) و عزت نفس (رونبرگ، 1987) متغیرهای سبک های مقابله و عزت نفس ارزیابی شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و مدل آماری تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد تفاوت معناداری بین وضعیت ورزش در استفاده از سبک های مقابله وجود دارد. همچنین تفاوت معناداری بین سطوح عزت نفس در استفاده از سبک های مقابله مشاهده شد. به علاوه تعامل وضعیت ورزش و عزت نفس در استفاده از این سبک ها معنادار بود. کمترین تا بیشترین استفاده از سبک مقابلة فعال به ترتیب مربوط به غیرورزشکاران با عزت نفس پایین، غیرورزشکاران با عزت نفس بالا، ورزشکاران با عزت نفس پایین و ورزشکاران با عزت نفس بالا بود. سطح فعالیت بدنی و سطح عزت نفس افراد در سبک های مقابلة نامنعطف کنش متقابل دارد. غیرورزشکاران در استفاده از این سبک تفاوت زیادی ندارند، بیشترین استفاده از سبک نامنعطف به ترتیب به ورزشکاران با عزت نفس بالا و ورزشکاران با عزت نفس پایین مربوط است. یافته ها باتوجه به ارتباط متغیرهای مورد بررسی مورد بحث قرار گرفته است
