مبینا جوادموتاب؛ فاطمه رضایی
چکیده
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر استراحتهای مغزی بر پیشرفت تحصیلی، خودکارامدی و علاقه به فعالیت بدنی دانشآموزان ابتدایی بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمهتجربی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری آن شامل دانشآموزان دختر پایۀ چهارم، پنجم و ششم ابتدایی بود. با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای، ...
بیشتر
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر استراحتهای مغزی بر پیشرفت تحصیلی، خودکارامدی و علاقه به فعالیت بدنی دانشآموزان ابتدایی بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمهتجربی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری آن شامل دانشآموزان دختر پایۀ چهارم، پنجم و ششم ابتدایی بود. با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای، 127 نفر از دانشآموزان بهعنوان نمونۀ پژوهش انتخاب و به روش تصادفی ساده در دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامۀ خودکارامدی کودکان و نوجوانان موریس (2001) و فعالیت بدنی برای کودکان رز و همکاران (2009) و پیشرفت تحصیلی شرکتکنندگان استفاده شد. گروه مداخله به مدت چهار ماه، دو بار در روز و سه بار در هفته مجموعه فعالیتهای بدنی استراحت مغزی را انجام دادند، درحالیکه گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکردند. دادهها با استفاده از آزمون تی مستقل ارزیابی شدند.یافتهها :تجزیهوتحلیل دادهها نشان داد که پس از مداخله (استراحت مغزی) میانگین گروه آزمایش در سه متغیر پیشرفت تحصیلی(p=0/001, F=3/57 )، خودکارامدی (P=0/001 F=7/65 ) و علاقه به فعالیت بدنی ( P=0.001,F=10.72)نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری دارد.نتیجهگیری: این یافتهها میتواند ضرورت توجه برنامهریزان و مسئولان آموزشی را به اهمیت نقش فعالیتهای استراحت مغزی در بهبود پیشرفت تحصیلی، خودکارامدی و تأثیر آن بر میزان علاقه به فعالیت بدنی دانشآموزان دختر ابتدایی بهدنبال داشته باشد.
برهان الدین قاری؛ حسن محمدزاده؛ جلال دهقانی زاده
چکیده
مطالعۀ حاضر با هدف بررسی تأثیر دو رویکرد آموزشی مبتنی بر بازی و رویکرد آموزشی سنتی بر میزان فعالیت بدنی، انگیزش خود-تعیین و لذت از فعالیت بدنی دانشجویان شرکتکننده در کلاسهای تربیت بدنی انجام گرفت. پژوهش حاضر از نوع نیمهتجربی بود. شرکتکنندگان شامل 30 دانشجوی مرد (میانگین سنی72/1 ± 67/20 سال) بودند که بهصورت در دسترس انتخاب و بهطور ...
بیشتر
مطالعۀ حاضر با هدف بررسی تأثیر دو رویکرد آموزشی مبتنی بر بازی و رویکرد آموزشی سنتی بر میزان فعالیت بدنی، انگیزش خود-تعیین و لذت از فعالیت بدنی دانشجویان شرکتکننده در کلاسهای تربیت بدنی انجام گرفت. پژوهش حاضر از نوع نیمهتجربی بود. شرکتکنندگان شامل 30 دانشجوی مرد (میانگین سنی72/1 ± 67/20 سال) بودند که بهصورت در دسترس انتخاب و بهطور تصادفی به دو گروه آموزش مبتنی بر بازی و آموزشی سنتی تقسیم شدند و 18 جلسه به مدت 6 هفته و هر هفته 3 جلسه به تمرین بازی بسکتبال پرداختند. ابزار گردآوری دادهها شامل سیستم مشاهدهای زمان آموزش آمادگی، دستگاه گامشمار بیورر، پرسشنامۀ انگیزش درونی و پرسشنامۀ خود-تعیینی بود. برای تحلیل دادهها از آمار توصیفی، آزمون تی مستقل، تحلیل کوواریانس و تحلیل کوواریانس رتبه استفاده شد. نتایج نشان داد که دو گروه آموزش مبتنی بر بازی و سنتی در فاکتورهای مدت زمان فعالیت بدنی متوسط تا شدید و تعداد گام تفاوت معنادار دارند (001/0≥P). از طرفی دو گروه آموزش مبتنی بر بازی و سنتی در لذت بردن از فعالیت بدنی و احساس شایستگی تفاوت معناداری نداشتند؛ اما از نظر خودمختاری (001/0≥P) و احساس تعلق (013/0≥P) تفاوت معنادار بود. نتایج نشان داد که رویکرد آموزشی مبتنی بر بازی میتواند موجب ارتقای میزان فعالیت بدنی و کیفیت انگیزشی دانشجویان در کلاسهای تربیت بدنی شود.
امینه لشکری زاده؛ وحید روح اللهی؛ مهشید زارع زاده؛ امین خدابخش زاده
چکیده
ورزش و فعالیت جسمانی تأثیرات مثبتی بر عملکردهای جسمی و روانی دارند، اما نیاز است تأثیر آنها بر عملکردهای شناختی با جزئیات بیشتری توضیح داده شود. این پژوهش به بررسی تأثیر فعالیتهای بدنی منتخب با سطوح مختلف تداخل شناختی-حرکتی بر کارکردهای اجرایی 76 دختر 12-10 سالۀ شهرستان بم، با میانگین و انحراف استاندارد شاخص تودۀ بدن 5/1±73/18 و میانگین ...
بیشتر
ورزش و فعالیت جسمانی تأثیرات مثبتی بر عملکردهای جسمی و روانی دارند، اما نیاز است تأثیر آنها بر عملکردهای شناختی با جزئیات بیشتری توضیح داده شود. این پژوهش به بررسی تأثیر فعالیتهای بدنی منتخب با سطوح مختلف تداخل شناختی-حرکتی بر کارکردهای اجرایی 76 دختر 12-10 سالۀ شهرستان بم، با میانگین و انحراف استاندارد شاخص تودۀ بدن 5/1±73/18 و میانگین هوش 1/9±5/109 میپردازد که براساس نمرۀ بهدستآمده در پیشآزمون، بهصورت تصادفی در چهار گروه (شناختی بالا- حرکتی بالا، شناختی پایین- حرکتی بالا، شناختی بالا- حرکتی پایین و شناختی پایین - حرکتی پایین)، قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تمرینات شناختی بالا-حرکتی بالا بر مؤلفۀ توجه و حافظۀ کاری کارکردهای اجرایی دختران 12-10 ساله تأثیر معناداری دارد (05/0≥P). همچنین تمرینات شناختی پایین -حرکتی بالا بر مؤلفههای توجه، بازداری تأثیر معناداری دارد (05/0≥p). بین چهار گروه آزمودنیها در مؤلفۀ توجه تفاوت معناداری مشاهده شد (001/0 P= و 257/4=(4،71)F). ولی در مؤلفۀ حافظۀ کاری و بازداری تفاوت معناداری دیده نشد(373/0 = P و 057/1=(4،71)F). با استناد به نتایج این پژوهش، تمرینات شناختی -حرکتی در قالب فعالیتهای بدنی بر مؤلفههای توجه و حافظۀ کاری و بازداری بهعنوان سه مؤلفه از کارکردهای اجرایی بر دختران 10 تا 12 تأثیر معنادار دارد، بنابراین، با جایگزین کردن و طراحی تمرینات شناختی –حرکتی بهجای فعالیتهای سنتی کلاس تربیت بدنی میتوان بهبود کارکردهای اجرایی را در دختران 10 تا 12 ساله فراهم کرد.
قاسم بابایی زارچ؛ حمید صالحی؛ رضا همتی
چکیده
هدف این مطالعه بررسی نگرش کودکان و نوجوانان، والدین و مربیان در خصوص ورزش و فعالیت بدنی بود. این مطالعه به روش کیفی با رویکرد تحلیل محتوا انجام گرفت. به این منظور دادهها با استفاده از مصاحبههای نیمهساختارمند با 12 ورزشکار کودک و نوجوان، هشت والد و پنج مربی در شهر اصفهان جمعآوری شد. همۀ مصاحبهها ضبط و سپس بهصورت متن پیادهسازی ...
بیشتر
هدف این مطالعه بررسی نگرش کودکان و نوجوانان، والدین و مربیان در خصوص ورزش و فعالیت بدنی بود. این مطالعه به روش کیفی با رویکرد تحلیل محتوا انجام گرفت. به این منظور دادهها با استفاده از مصاحبههای نیمهساختارمند با 12 ورزشکار کودک و نوجوان، هشت والد و پنج مربی در شهر اصفهان جمعآوری شد. همۀ مصاحبهها ضبط و سپس بهصورت متن پیادهسازی و با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی تجزیهوتحلیل شدند. یافتههای پژوهش در دو طبقۀ انگیزش درونی و بیرونی قرار داده شدند. عوامل انگیزشی درونی شامل انگیزههای روانی و انگیزۀ نیاز به پیشرفت و عوامل انگیزشی بیرونی شامل انگیزههای فراغتی، بهزیستی و سلامتی، دریافت حمایت از سوی خانواده، مربی و محیط، انگیزههای بیرونی، انگیزههای اجتماعی، اثر رسانه و الگو، بهبود مهارتهای زندگی، مشغول بودن و منحرف نشدن بود. با توجه به نتایج میتوان گفت ورزشکاران نوجوان با اهداف مختلفی به ورزش روی میآورند که مهمترین آنها انگیزههای روانی است. برای ترغیب بیشتر کودکان و نوجوانان به سمت ورزش به والدین و مربیان توصیه میشود این انگیزهها را تقویت کنند.
فاطمه شهیدی زندی؛ بهروز گل محمدی؛ حکیمه اکبری
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر برنامۀ حرکتی پیشرونده بر بهبود مهارتهای حرکتی کودکان مبتلا به اوتیسم بود. روش مطالعۀ حاضر تجربی و از نوع پیشآزمون، آزمون میانی، پسآزمون و آزمون یادداری است. از بین کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم در شهرهای سمنان و یزد، 16 نفر بهصورت نمونههای در دسترس انتخاب و براساس سن (1/3 ± 26/8 سال)، جنس، شدت ...
بیشتر
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر برنامۀ حرکتی پیشرونده بر بهبود مهارتهای حرکتی کودکان مبتلا به اوتیسم بود. روش مطالعۀ حاضر تجربی و از نوع پیشآزمون، آزمون میانی، پسآزمون و آزمون یادداری است. از بین کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم در شهرهای سمنان و یزد، 16 نفر بهصورت نمونههای در دسترس انتخاب و براساس سن (1/3 ± 26/8 سال)، جنس، شدت و درجۀ اوتیسم و نیز پایۀ تحصیلی بهطور نسبی همتاسازی شدند و در گروههای تجربی (8) و کنترل (8) قرار گرفتند. ابتدا پیشآزمون با استفاده از آزمون اولریخ 2000 از آزمودنیها بهعمل آمد. برنامۀ حرکتی پیشرونده به مدت 30 جلسه اجرا شد. پس از 15 جلسه آزمون میانی و 30 جلسه آزمون پایانی از کودکان بهعمل آمد و نیز پس از 30 روز از پایان تحقیق آزمون یادداری انجام گرفت. از آزمون KS بهمنظور تعیین نرمال بودن دادهها و از آزمون تحلیل واریانس عاملی با طرح تکرار اندازهگیری و نیز آزمون تعقیبیLSD بهمنظور تعیین کمترین تفاوت معناداری استفاده شد. یافتهها نشان داد که برنامۀ حرکتی پیشرونده نسبت به گروه کنترل در سطح معناداری 05/0 P< تأثیر بیشتری بر رشد مهارتهای دستکاری، جابهجایی و مهارت درشت داشته است.
داریوش خواجوی؛ راضیه خانمحمدی
چکیده
فعالیت بدنی آثار فیزیولوژیک، روانشناختی و اجتماعی مثبتی دارد. با وجود این، رابطة فعالیت بدنی با افسردگی سالمندان در کشور ناشناخته است. این تحقیق بهمنظور بررسی ارتباط فعالیت بدنی با افسردگی طراحی شد. جامعة آماری، سالمندان شهر اراک در سال 1392 بودند که 263 نفر در تحقیق شرکت کردند. دادهها با پرسشنامة "ویژگیهای جمعیتشناختی"، "مقیاس ...
بیشتر
فعالیت بدنی آثار فیزیولوژیک، روانشناختی و اجتماعی مثبتی دارد. با وجود این، رابطة فعالیت بدنی با افسردگی سالمندان در کشور ناشناخته است. این تحقیق بهمنظور بررسی ارتباط فعالیت بدنی با افسردگی طراحی شد. جامعة آماری، سالمندان شهر اراک در سال 1392 بودند که 263 نفر در تحقیق شرکت کردند. دادهها با پرسشنامة "ویژگیهای جمعیتشناختی"، "مقیاس افسردگی سالمندان-فرم 15سؤالی" و "سنجش سریع فعالیت بدنی" (RAPA) جمعآوری و با ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی، آزمون تی، آنالیز کوواریانس و با نرمافزار SPSS-16 تحلیل شد.
یافتهها نشان داد افسردگی با سن، اشتغال، سابقة افتادن، وضعیت اقتصادی، فعالیت بدنی، تحصیلات و سلامتی ادراکشده رابطة معناداری دارد ( 05/0P≤). متغیرهای فعالیت بدنی، سابقة افتادن در یکسال گذشته، وضعیت اقتصادی و سلامتی ادراکشده افسردگی را پیشبینی کردند (R2= 0.358; P≤0.05). میانگین نمرة فعالیت بدنی مردان سالمند از زنان سالمند بهطور معناداری بالاتر بود. میانگین نمرة فعالیت بدنی سالمندان 60 تا 69 سال نسبت به همتایان 70 تا 79 سال و 80 سال و بالاتر نیز بهطور معناداری بالاتر بود ( 05/0P≤). در میانگین نمرة افسردگی، تفاوت مرتبط با سن و جنس یافت نشد. این یافتهها بر تأثیر فعالیت بدنی بر افسردگی در سالمندی تأکید دارد.
نفیسه افشاری؛ شهزاد طهماسبی بروجنی؛ ناصر نقدی؛ رسول حمایت طلب
چکیده
افزایش استرس بر کارکردهای شناختی اثر منفی میگذارد. ازاینرو شناسایی راهبردهای مناسب برای جلوگیری از کاهش عملکرد شناختی و حرکتی ضروری است. هدف از این پژوهش، بررسی اثر استرس محدودیت حرکتی بر یادگیری و حافظه و نقش پیشگیرندۀ فعالیت بدنی بر آنها بود. از میان رتهای نر آلبینو- ویستار انستیتو پاستور 32 رت بهصورت تصادفی به چهار گروه ...
بیشتر
افزایش استرس بر کارکردهای شناختی اثر منفی میگذارد. ازاینرو شناسایی راهبردهای مناسب برای جلوگیری از کاهش عملکرد شناختی و حرکتی ضروری است. هدف از این پژوهش، بررسی اثر استرس محدودیت حرکتی بر یادگیری و حافظه و نقش پیشگیرندۀ فعالیت بدنی بر آنها بود. از میان رتهای نر آلبینو- ویستار انستیتو پاستور 32 رت بهصورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. حیوانات برحسب نوع گروه در معرض مداخلههای استرس از نوع بیحرکتی (2 ساعت در روز × 21 روز)، دویدن با شدت ملایم (30 دقیقه در روز × 21 روز)، تعامل مداخلههای استرس و دویدن یا بدون مداخله قرار گرفتند. بهمنظور تعیین اثربخشی استرس، وزن حیوانات در دو نوبت قبل از اجرای پروتکل و پس از پایان آزمونها، اندازهگیری شد. آموزش و آزمون حیوانات با استفاده از ماز آبی موریس طی چند مرحله (چهار روز اکتساب و روز پنجم آزمون کاوش، سه روز استراحت و روز نهم آزمون یادداری)، انجام گرفت. بهمنظور تجزیهوتحلیل دادهها از آزمونهای تحلیل واریانس یکطرفه (ANOVA)، t همبسته، Repeated Measured در دورههای اکتساب و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. یافتههای تحقیق حاضر نشان داد که استرس موجب تخریب یادگیری و حافظهمیشود (03/0=(P. با وجود این، فعالیت بدنی تخریب عملکرد ناشی از استرس را خنثی کرد (5P=0/000). در گروهی که فعالیت بدنی صرف داشتند، تأثیر مثبت معنادار بر زمان رسیدن به سکو در مرحلۀ اکتساب (P=0/005) و عملکرد شناختی مرحله به یادداری (P=0/006) مشاهده شد که نشاندهندۀ تأثیر مثبت فعالیت بدنی بر یادگیری و حافظه است. با توجه به نتایج تحقیق حاضر که استرس موجب تخریب یادگیری و حافظه شد، انتظار میرود از فعالیت بدنی بتوان بهعنوان عاملی مؤثر برای تعدیل استرس استفاده کرد.
بنیامین قلیچ پور؛ مهدی شهبازی؛ فضل اله باقرزاده
چکیده
هماهنگی، طرحیابی بدن و اندامها در ارتباط با اشیا و رخدادهای محیطی است. هدف از این پژوهش، بررسی لزوم اجرای طرح طناورز در مدارس کشور بود و از آنجا که یکی از مشکلات عمده در یادگیری نوشتن، هماهنگی چشم و دست است، تأثیر یک دوره تمرینات طنابزنی بر هماهنگی چشم – دست در دانشآموزان پایة چهارم ابتدایی بررسی شد. پژوهش حاضر با گروه ...
بیشتر
هماهنگی، طرحیابی بدن و اندامها در ارتباط با اشیا و رخدادهای محیطی است. هدف از این پژوهش، بررسی لزوم اجرای طرح طناورز در مدارس کشور بود و از آنجا که یکی از مشکلات عمده در یادگیری نوشتن، هماهنگی چشم و دست است، تأثیر یک دوره تمرینات طنابزنی بر هماهنگی چشم – دست در دانشآموزان پایة چهارم ابتدایی بررسی شد. پژوهش حاضر با گروه آزمایش و گروه کنترل همراه با طرح پیشآزمون – پسآزمون روی دانشآموزان پایة چهارم ابتدایی در سال 91 – 1390 در شهرستان بهارستان تهران انجام گرفت. آزمودنیها 60 دانشآموز پسر پایة چهارم ابتدایی بودند که بهطور نمونهگیری مرحلهای انتخاب و به تعداد برابر به دو گروه تقسیم شدند. دانشآموزان گروه آزمایش به مدت 10 هفته و هفتهای 3 جلسه به مدت 50 دقیقه برنامة منتخب طنابزنی را اجرا کردند. برای ارزیابی مهارت هماهنگی چشم – دست، از مجموعه آزمون وی – ینا در دو نوبت پیشآزمون – پسآزمون استفاده شد. دادههای حاصل پس از سنجش نرمال بودن بهوسیلة آزمون K-S با استفاده از آزمون آماری t مستقل و وابسته در سطح معناداری 05/0 تجزیهوتحلیل شد. نتایج نشاندهندة پیشرفت معنادار در گروه آزمایش (44/0 = P برای دست راست و 009/0 = P برای دست چپ) بود. همچنین بین میانگین نمرة پسآزمون هماهنگی چشم – دست در گروههای آزمایش و کنترل تفاوت معناداری مشاهده شد (0009/0 = P). نتایج نشان داد که برنامةتمرینی طرح طناورز موجب پیشرفت در هماهنگی چشم – دست شده است. ازاینرو این تحقیق اجرای طرح طناورز را در مدارس کشور مفید و ضروری میداند.
سیده وحیده حسینی؛ منیره انوشه؛ عباس عباس زاده؛ محمد احسانی
چکیده
خانواده تأثیر بسزایی بر رفتارهای مرتبط با فعالیت بدنی در کودکان و نوجوان دارد، گرچه نحوة این تأثیر هنوز مشخص نیست. پژوهش حاضر بهمنظور شناسایی نقش خانواده در شکلگیری رفتار فعالیت بدنی در دختران نوجوان طراحی شده است. این پژوهش با رویکرد کیفی و به شیوة تحلیل محتوا انجام گرفته است. بهمنظور جمعآوری دادهها مشارکتکنندگان ...
بیشتر
خانواده تأثیر بسزایی بر رفتارهای مرتبط با فعالیت بدنی در کودکان و نوجوان دارد، گرچه نحوة این تأثیر هنوز مشخص نیست. پژوهش حاضر بهمنظور شناسایی نقش خانواده در شکلگیری رفتار فعالیت بدنی در دختران نوجوان طراحی شده است. این پژوهش با رویکرد کیفی و به شیوة تحلیل محتوا انجام گرفته است. بهمنظور جمعآوری دادهها مشارکتکنندگان این پژوهش (شامل 16 دختر نوجوان، 2 پدر و 7 مادر) مورد مصاحبة عمیق نیمهساختاری قرار گرفتند. کلیة مصاحبهها ضبط و سپس خط به خط دستنویس شد و در نهایت از طریق تحلیل محتوای کیفی تجزیه و تحلیل شد. طی تجزیه و تحلیل این پژوهش، مضامینی با عنوان شروعکننده (استعدادیابی، ایجاد علاقه)، تقویتکننده (فراهم کردن، همراهی، تشویق) و نگهدارنده (تلاش بهمنظور رفع موانع، تلاش برای کسب رضایت عضو مخالف در خانواده) بهعنوان نقش خانواده در شکلگیری رفتار فعالیت بدنی در دختران نوجوان بهدست آمد. این پژوهش درک بهتری از نحوة تأثیر خانواده بر شکلگیری رفتار فعالیت بدنی دختران نوجوانان فراهم کرد. شناسایی نقش خانواده در این زمینه میتواند به طراحی مداخلات مؤثرتر مبتنیبر خانواده به کارکنان بهداشتی و مربیان تربیت بدنی کمک کند، ضمن اینکه به این وسیله حوزههای مورد نیاز برای تحقیق بیشتر آشکار میشود.
علی اکبر جابری مقدم؛ اکرم ماشا الهی؛ فرهاد قدیری؛ مسعود سلیمانی
چکیده
هدف از مطالعه حاضر، مقایسه کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی پسران فلج مغزی 13 تا 18 ساله فعال و غیر فعال شهر تهران بود. به این منظور، از بین 150 نفر دانش آموز فلج مغزی مقاطع راهنمایی و دبیرستان، 28 نفر به شکل تصادفی انتخاب و بر اساس پرسشنامه فعالیت بدنی در دو گروه فعال (14 نفر) و غیرفعال (14 نفر) طبقه بندی شدند. از پرسشنامه غربالگری کودکان، شامل 10 ...
بیشتر
هدف از مطالعه حاضر، مقایسه کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی پسران فلج مغزی 13 تا 18 ساله فعال و غیر فعال شهر تهران بود. به این منظور، از بین 150 نفر دانش آموز فلج مغزی مقاطع راهنمایی و دبیرستان، 28 نفر به شکل تصادفی انتخاب و بر اساس پرسشنامه فعالیت بدنی در دو گروه فعال (14 نفر) و غیرفعال (14 نفر) طبقه بندی شدند. از پرسشنامه غربالگری کودکان، شامل 10 خرده مقیاس بهزیستی جسمی، بهزیستی روانی، احساسات و خلق و خو، خودپنداره، خودمختاری، روابط با والدین و خانه، حمایت اجتماعی و همسالان، محیط مدرسه، پذیرش اجتماعی و منابع مالی برای آزمون فرضیات استفاده شد، روایی و پایایی این ابزار مورد تأیید قرار گرفت (85/0p=). برای تجزیه و تحلیل داده ها، از تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شد. آزمون فرضیه های تحقیق نشان داد، پسران فلج مغزی فعال از کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی بهتری برخوردارند (05/0P<). در سطح خرده مقیاس ها نیز افراد فعال در بهزیستی بدنی، احساسات و خلق وخو، بهزیستی روانی، منابع مالی و حمایت اجتماعی و همسالان از پسران فلج مغزی غیر فعال برتر بوده (05/0P<)، اما تفاوت معنی داری بین دو گروه در خرده مقیاسهای خود پنداره، خود مختاری، پذیرش اجتماعی، محیط مدرسه، و روابط با والدین و خانه مشاهده نشد (05/0P>). نتایج تحقیق حاضر نشان داد، دیدگاه مثبت کودکان فعال نسبت به خود ناشی از فعالیت بدنی مستمر بوده است.
مرتضی طاهری؛ محمود شیخ؛ ناصر نقدی؛ الهه عرب عامری؛ نبی اله نامور اصل
دوره 2، شماره 2 ، تیر 1389
چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر اعتیاد و فعالیت بدنی رت مادر بر شاخصهای رشد جسمی فرزندان نر است. روش تحقیق از نوع تجربی است. جامعه آماری تحقیق، رتهای صحرایی نژاد آلبینو – ویستار بخش پرورش حیوانات آزمایشگاهی انستیتو پاستور بودند. در نهایت نتایج حاصل از عملکرد 116 فرزند نر در 4 گروه (مادر معتاد، مادر ورزشکار، مادر معتاد ورزشکار، گروه ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر اعتیاد و فعالیت بدنی رت مادر بر شاخصهای رشد جسمی فرزندان نر است. روش تحقیق از نوع تجربی است. جامعه آماری تحقیق، رتهای صحرایی نژاد آلبینو – ویستار بخش پرورش حیوانات آزمایشگاهی انستیتو پاستور بودند. در نهایت نتایج حاصل از عملکرد 116 فرزند نر در 4 گروه (مادر معتاد، مادر ورزشکار، مادر معتاد ورزشکار، گروه دستنخورده) و 80 مادر (بهمنظور ارزیابی مدت زمان بارداری) ارزیابی شد. داروی مورد استفاده در این تحقیق آمپولهای مورفین 10 میلیگرمی ساخت کارخانه داروپخش تهران بود. بهطور کلی باتوجه به نتایج بهدستآمده از شاخصهای رشدی (قد، وزن، پهنای سر و دوره جنینی) تأثیرات اعتیاد (قبل از بارداری) در دوره ابتدایی رشد (5 روز اول) پس از تولد نقش مؤثری بر شاخصهای رشدی داشته که این امر ممکن است با افزایش دوره بارداری به تبع تأثیرات مورفین مرتبط باشد (01/0>P). اما روند رشد آزمودنیهایی که از مادران ورزشکار بهدنیا آمده بودند، در نهایت بهتر بود (01/0>P)، بهنحوی که ورزش در مادران معتاد تأثیر مخرب اعتیاد را تا حدی تقلیل میدهد.
نیکو خسروی؛ داود حومنیان؛ معصومه شجاعی؛ زهره اسکندری
دوره 1، شماره 3 ، دی 1388، ، صفحه 51-63
چکیده
در تحقیقات متعددی ارتباط خطی بین ورزش و رهایی هورمون رشد (GH) نشان داده شده است. سطح آمادگی بدنی، سن و جنس، از عوامل اثرگذار بر ترشح این هورمون هستند. هدف از پژوهش حاضر، مطالعة پاسخ هورمون رشد (GH) به 20 دقیقه فعالیت بیشینة فزاینده (با شدتVO2Peak 65%) در نوجوانان دختر و پسر فعال بود. به این منظور 15 آزمودنی با دامنة سنی 15-11 سال شامل 8 آزمودنی دختر ...
بیشتر
در تحقیقات متعددی ارتباط خطی بین ورزش و رهایی هورمون رشد (GH) نشان داده شده است. سطح آمادگی بدنی، سن و جنس، از عوامل اثرگذار بر ترشح این هورمون هستند. هدف از پژوهش حاضر، مطالعة پاسخ هورمون رشد (GH) به 20 دقیقه فعالیت بیشینة فزاینده (با شدتVO2Peak 65%) در نوجوانان دختر و پسر فعال بود. به این منظور 15 آزمودنی با دامنة سنی 15-11 سال شامل 8 آزمودنی دختر فعال با میانگین سن 5/0± 13 سال، قد 73/3±25/153 سانتیمتر، وزن 10/5±43 کیلوگرم و شاخص توده بدن (BMI30/18 (کیلوگرم بر مترمربع) و 7 آزمودنی پسر فعال با میانگین سن 5/0±14 سال، قد 07/6±86/166 سانتیمتر، وزن 61/5±86/52 کیلوگرم و شاخص تودة بدنی (BMI 86/18 (کیلوگرم بر مترمربع)، در آزمون ورزشی فزاینده بر روی تردمیل (آزمون ورزشی بالک اصلاح شده) شرکت کردند. نمونه های خونی برای تعیین تغییرات غلظت GH قبل و بلافاصله بعد از اتمام فعالیت از ورید بازویی آزمودنی ها گرفته شد. تحلیل داده ها با روش آماری T همبسته و مستقل، نشان داد که بعد از فعالیت بیشینه، غلظت GH به طور معناداری در هر دو گروه افزایش داشت (05/0 P). نتایج تحقیق نشان داد که فعالیت بدنی بیشینه به طور معناداری هورمون رشد را افزایش می دهد و در نوجوانان دختر این افزایش بارزتر بود.