مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
نگین نظری فر؛ شهزاد طهماسبی؛ مهدی شهبازی
چکیده
قید شناختی از جمله قیود فردی است که می‌توان آن را با تصویرسازی ایجاد کرد و در بسیاری از تکالیف به‌عنوان عاملی اثرگذار بر عملکرد بررسی می‌شود. ازاین‌رو هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر قید شناختی بر مهارت پاس دقت و سرعت بود. بدین‌منظور 44 نفر از دانشجویان دختر دانشکدۀ تربیت بدنی دانشگاه تهران (با میانگین سنی 3/2±45/22 سال) به‌صورت در ...
بیشتر
قید شناختی از جمله قیود فردی است که می‌توان آن را با تصویرسازی ایجاد کرد و در بسیاری از تکالیف به‌عنوان عاملی اثرگذار بر عملکرد بررسی می‌شود. ازاین‌رو هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر قید شناختی بر مهارت پاس دقت و سرعت بود. بدین‌منظور 44 نفر از دانشجویان دختر دانشکدۀ تربیت بدنی دانشگاه تهران (با میانگین سنی 3/2±45/22 سال) به‌صورت در دسترس انتخاب شدند و در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی‌ها پس از اجرای پیش‌آزمون به‌صورت دو بلوک 10 کوششی از پاس دقت و سرعت بسکتبال، به‌صورت همگن در یکی از چهار گروه تصویرسازی پاس دقت، پاس سرعت، گروه کنترل دقت و سرعت قرار گرفتند. دو گروه تصویرسازی فایل صوتی تصویرسازی را سه روز به مدت 8 دقیقه گوش دادند؛ پس از آن پس‌آزمون و آزمون‌های یادداری، انتقال از آزمودنی‌ها گرفته شد. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس مرکب و در صورت مشاهدۀ معناداری از آزمون تی مستقل برای مقایسۀ بین‌گروهی، همچنین آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری برای مقایسۀ درون‌گروهی و سنجش میزان پیشرفت آزمودنی‌ها در سطح معناداری (05/0=α) استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس تفاوت معناداری را در پیش‌آزمون گروه‌های تصویرسازی و کنترل نشان نداد. اما بین گروه‌های تصویرسازی و گروه کنترل در پس‌آزمون، یادداری و انتقال تفاوت معناداری مشاهده شد (05/0≥p ). همچنین تصویرسازی پتلپ پاس دقت و سرعت، به بهبود اجرای پاس دقت و سرعت آزمودنی‌ها از پیش‌آزمون تا یادداری منجر شد؛ اما این روند در آزمون انتقال دیده نشد (05/0≤p ).
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
حسن غرایاق زندی؛ سید محمد زادخوش
چکیده
تمرکز یا توانایی تمرکز بر روی تکلیف در دست درحالی‌که حواس‌پرتی‌ها نادیده گرفته شوند، عامل حیاتی برای عملکرد موفق در ورزش است. هدف اصلی این تحقیق، مطالعۀ اثر تمرینات نوروفیدبک و ذهن‌آگاهی بر عملکرد پیوستۀ دیداری ورزشکاران جوان بود. بدین‌منظور، تعداد 45 ورزشکار رشتۀ فوتبال 16 تا 20 سالۀ حاضر در لیگ‌های کشوری در سال 1396 در سه گروه مداخلۀ ...
بیشتر
تمرکز یا توانایی تمرکز بر روی تکلیف در دست درحالی‌که حواس‌پرتی‌ها نادیده گرفته شوند، عامل حیاتی برای عملکرد موفق در ورزش است. هدف اصلی این تحقیق، مطالعۀ اثر تمرینات نوروفیدبک و ذهن‌آگاهی بر عملکرد پیوستۀ دیداری ورزشکاران جوان بود. بدین‌منظور، تعداد 45 ورزشکار رشتۀ فوتبال 16 تا 20 سالۀ حاضر در لیگ‌های کشوری در سال 1396 در سه گروه مداخلۀ تمرینات نوروفیدبک پروتکل آلفا/تتا، مداخلۀ تمرینات ذهن‌آگاهی و کنترل قرار گرفتند. ورزشکاران گروه نوروفیدبک، 12 جلسۀ (6 هفته 2 جلسه‌ای) 30 دقیقه‌ای تمرین نوروفیدبک با پروتکل کاهش موج آلفا و افزایش موج تتا و گروه ذهن‌آگاهی، 12 جلسۀ (6 هفتۀ 2 جلسه‌ای) 30 دقیقه‌ای تمرینات ذهن‌آگاهی برای ورزشکاران را دریافت کردند. قبل و بعد از مداخلۀ آزمون از عملکرد پیوستۀ دیداری استفاده شد. در گروه کنترل هیچ مداخله‌ای انجام نگرفت. نتایج حاصل از تحلیل واریانس مختلط و تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر که در سطح معناداری 05/0 انجام گرفت، بیانگر بهبودی معنادار در همۀ ابعاد آزمون عملکرد پیوستۀ دیداری (خطای حذف، خطای ارائه و زمان واکنش) در گروه نوروفیدبک و ذهن‌آگاهی نسبت به گروه کنترل بود. همچنین نتایج بیانگر آن است که تفاوت معناداری بین دو گروه نوروفیدبک و ذهن‌آگاهی در ابعاد آزمون عملکرد پیوستۀ دیداری وجود ندارد. نتایج این تحقیق حاکی از کارایی تمرینات نوروفیدبک آلفا/تتا و تمرینات ذهن‌آگاهی به‌عنوان تمرینات بهبود عملکرد پیوستۀ دیداری در مقایسه با گروه کنترل در ورزشکاران جوان است.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
رویا مهدی پور؛ مهدی نمازی زاده؛ رخساره بادامی؛ حمید میرحسینی
چکیده
مطالعۀ حاضر با هدف مقایسۀ اثر تحریک الکتریکی مستقیم مغز از قشر بینایی و حرکتی بر یادگیری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال انجام گرفت. در این مطالعۀ نیمه‌تجربی با طرح تحقیق اندازه‌گیری تکراری، 45 دانشجوی دختر مبتدی در پرتاب آزاد بسکتبال به‌صورت هدفمند انتخاب شدند، و به‌صورت تصادفی در سه گروه 15 نفری تمرینات تحریک الکتریکی مغز از قشر حرکتی، ...
بیشتر
مطالعۀ حاضر با هدف مقایسۀ اثر تحریک الکتریکی مستقیم مغز از قشر بینایی و حرکتی بر یادگیری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال انجام گرفت. در این مطالعۀ نیمه‌تجربی با طرح تحقیق اندازه‌گیری تکراری، 45 دانشجوی دختر مبتدی در پرتاب آزاد بسکتبال به‌صورت هدفمند انتخاب شدند، و به‌صورت تصادفی در سه گروه 15 نفری تمرینات تحریک الکتریکی مغز از قشر حرکتی، تحریک الکتریکی مغز از قشر بینایی و تحریک ساختگی قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان در پیش‌آزمون به اجرای 15 پرتاب آزاد بسکتبال پرداختند. مرحلۀ مداخله در شش روز متوالی انجام گرفت که در هر روز ابتدا تحریک الکتریکی مغز از قشر حرکتی (آندC3 وکاتدFp2)، قشر بینایی (آندOz وکاتدCz) و تحریک ساختگی انجام می‌گرفت و سپس شرکت‌کنندگان به اجرای 15 پرتاب آزاد بسکتبال می‌پرداختند. در آخرین جلسه پس‌آزمون اجرا شد. یک هفته و 21 روز بعد از مرحلۀ پس‌آزمون، به‌ترتیب مرحلۀ یادداری کوتاه‌مدت و بلندمدت انجام گرفت. داده‌ها به روش تحلیل واریانس مرکب تحلیل شد. نتایج نشان داد که تحریک الکتریکی مغز از قشر حرکتی (547/0= η2،0001/0=sig، 908/16=F) و قشر بینایی (346/0= η2،001/0=sig، 410/7=F) موجب بهبود پرتاب آزاد بسکتبال شد. دیگر نتایج نشان داد که تحریک الکتریکی مغز از قشر حرکتی در مقایسه با قشر بینایی موجب بهبود بهتر پرتاب آزاد بسکتبال شد (05/0 p <). به‌طور کلی نتایج مطالعۀ حاضر نشان داد که تحریک الکتریکی مستقیم جمجمه‌ای از قشر حرکتی در موارد مقتضیات زمانی می‌تواند به‌عنوان روش تمرینی جدید در کنار تمرین بدنی در بهبود بهتر مهارت پرتاب آزاد بسکتبال مؤثر باشد.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
عالیه میری اردکول؛ محمد رضا شهابی کاسب؛ رسول زیدآبادی
چکیده
یکی از شاخص‌های مهم برای استنباط یادگیری مهارت‌های حرکتی، یادداری است. اختلاف‌نظرهایی در خصوص مفهوم سنجش یادداری در بین متخصصان و پژوهشگران حوزۀ یادگیری حرکتی وجود دارد. ازاین‌رو، هدف از پژوهش حاضر تحلیل محتوای کیفی مفهوم سنجش یادداری مهارت‌های حرکتی در مقالات علمی- پژوهشی فارسی از سال 1388 تا 1398 بود. پژوهش حاضر از نوع توسعه‌ای ...
بیشتر
یکی از شاخص‌های مهم برای استنباط یادگیری مهارت‌های حرکتی، یادداری است. اختلاف‌نظرهایی در خصوص مفهوم سنجش یادداری در بین متخصصان و پژوهشگران حوزۀ یادگیری حرکتی وجود دارد. ازاین‌رو، هدف از پژوهش حاضر تحلیل محتوای کیفی مفهوم سنجش یادداری مهارت‌های حرکتی در مقالات علمی- پژوهشی فارسی از سال 1388 تا 1398 بود. پژوهش حاضر از نوع توسعه‌ای و روش پژوهش، تحلیل محتوای کیفی بود. تعداد 143 مقاله از نشریات علمی- پژوهشی فارسی که به مفهوم یادداری اشاره داشتند، بررسی شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار ان‌ویوو 10 انجام گرفت. یافته‌ها نشان داد که 47 مقولۀ فرعی و شش مقولۀ اصلی شامل روش سنجش مفهوم یادداری، تعداد و مدت زمان کوشش‌ها در آزمون یادداری، تعداد و مدت زمان کوشش‌ها در مرحلۀ اکتساب، تعداد کوشش‌های مربوط به افت گرم کردن، نوع تکلیف و طول دورۀ بی‌تمرینی در خصوص مفهوم سنجش یادداری وجود دارد. همچنین نتایج گویای این مطلب است که هیچ اجماع نظر و توافقی در خصوص شیوۀ ارزیابی مفهوم یادداری و موضوعات مرتبط با آن در بین متخصصان وجود ندارد. این موضوع نه‌تنها می‌تواند موجب سردرگمی پژوهشگران در خصوص چگونگی سنجش مفهوم یادداری در حوزۀ رفتار حرکتی شود، بلکه امکان مقایسۀ نتایج تحقیقات مختلف با یکدیگر را محدود کرده و تصمیم‌گیری در خصوص راهکارها و روش‌های تمرینی بهینه را دشوار می‌سازد. ازاین‌رو، نیاز است با برگزاری کرسی‌های هم‌اندیشی با حضور متخصصان حوزۀ رفتار حرکتی، در این خصوص تصمیمات مشخصی گرفته شود.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
جمیل منصوری؛ رضا رستمی؛ احمد شاهواروقی؛ صادق رنجبر
چکیده
روش‌های بسیاری با هدف ارتقای عملکرد ورزشی پدید آمده است که امروزه مورد استفادۀ ورزشکاران رشته‌های مختلف قرار می‌گیرد. در میان این تکنیک‌ها نوروفیدبک، به‌عنوان رویکرد مغزی غیرتهاجمی، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. مقالة حاضر با هدف گزارش نتایج پژوهش‌های انجام‌گرفته در زمینة مهارت‌های مجرد ورزشکاران به‌صورت نمونه‌گیری ...
بیشتر
روش‌های بسیاری با هدف ارتقای عملکرد ورزشی پدید آمده است که امروزه مورد استفادۀ ورزشکاران رشته‌های مختلف قرار می‌گیرد. در میان این تکنیک‌ها نوروفیدبک، به‌عنوان رویکرد مغزی غیرتهاجمی، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. مقالة حاضر با هدف گزارش نتایج پژوهش‌های انجام‌گرفته در زمینة مهارت‌های مجرد ورزشکاران به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس، صورت پذیرفت. با هدف جمع‌آوری داده، ابتدا مقالات لاتین با استفاده از کلیدواژه‌های Neurofeedback، EEG Biofeedback، Sport performance، Athletic performance، Shooting performance، Archery، putting performance و Golf مورد جست‌وجو قرار گرفت. از پایگاه‌های PsycINFO، PubMed، Web of science، EBSCO و Google Scholar استفاده شد. بازۀ زمانی جست‌وجو از سال 1990 تا 2018 تعیین شد. مقالات فارسی با کلیدواژه‌های «نوروفیدبک»، «عملکرد ورزشی»، «تیراندازی»، «پرتاب»، «نشانه‌گیری» یا «گلف» در پایگاه‌های جهاد دانشگاهی (SID)، مجلات تخصصی نور (Noormags)، بانک اطلاعات نشریات کشور (Magiran) و پایگاه اطلاعات علمی ایران (Irandoc) جست‌وجو شدند. بازۀ زمانی انتشار مقالات از 1380 تا 1398 تعیین شد. تعداد 16 مقاله با ملاک‌های استاندارد و تعیین‌شده همخوانی داشتند و انتخاب شدند. سپس با استفاده از یک چک‌لیست مشخص، اطلاعات مربوط به مقالات توسط هر پژوهشگر مستقل استخراج و در یافته‌ها گزارش شد. نتایج نشان داد که پروتکل‌های نورورفیدبکی به‌کارگرفته‌شده در هر پژوهش می‌تواند نتیجة مداخله را تحت تأثیر قرار دهد و لازم است تا در استفاده از این روش در ورزشکاران به آن توجه داشت. براساس یافته‌های پژوهش تمرینات نوروفیدبک در ورزشکاران اثربخشی مثبت در ارتقای عملکرد ورزشی دارد.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
کیمیا مصطفوی؛ سید محی الدین بهاری؛ افسانه صنعت کاران
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش ورزش تیراندازی با تفنگ بادی بر پرخاشگری دختران نوجوان بود. برای انجام پژوهش از طرح نیمه‌تجربی با گروه کنترل و پیش‌آزمون – پس‌آزمون استفاده شد. بدین‌منظور تعداد 30 دانش‌آموز دختر پرخاشگر (1/1±16 سال) به‌صورت نمونة در دسترس انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. در این ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش ورزش تیراندازی با تفنگ بادی بر پرخاشگری دختران نوجوان بود. برای انجام پژوهش از طرح نیمه‌تجربی با گروه کنترل و پیش‌آزمون – پس‌آزمون استفاده شد. بدین‌منظور تعداد 30 دانش‌آموز دختر پرخاشگر (1/1±16 سال) به‌صورت نمونة در دسترس انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. در این مطالعه از پرسشنامة پرخاشگری باس و پری (1992) به‌عنوان ابزار سنجش پرخاشگری استفاده شد. گروه آزمایش به مدت 12 جلسه (هر جلسه 60 دقیقه) تحت نظر مربی آموزش تیراندازی دیدند. در پایان جلسات از هر دو گروه پس‌آزمون به‌عمل آمد. نتایج آزمون تحلیل واریانس مرکب دوعاملی نشان داد آموزش تیراندازی به کاهش معنادار پرخاشگری، پرخاشگری کلامی، خصومت و خشم دختران نوجوان منجر شد؛ اما آموزش تیراندازی بر پرخاشگری بدنی دختران نوجوان اثر معناداری نداشت. به‌نظر می‌رسد جو و ویژگیهای ورزش تیراندازی با تفنگ می‌تواند نقش مهمی در ایجاد احساس آرامش و کاهش پرخاشگری داشته باشد.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
مریم کاویانی؛ بهروز عبدلی؛ رضا ابراهیمی
چکیده
هدف کلی تحقیق بررسی تأثیر توانمندسازی شناختی بر حافظۀ کاری و یادگیری مشاهده‌ای مهارت پرتاب دارت کودکان بود. 40 دانش‌آموز 11-10 ساله به‌صورت در دسترس انتخاب شدند. در مرحلۀ اول توانمندسازی شناختی و در مرحلۀ دوم یادگیری مشاهده‌ای پرتاب دارت انجام گرفت. در مرحلۀ اول، ابتدا پیش‌آزمون شناختی گرفته شد، براساس سن و نمرات پیش‌آزمون افراد ...
بیشتر
هدف کلی تحقیق بررسی تأثیر توانمندسازی شناختی بر حافظۀ کاری و یادگیری مشاهده‌ای مهارت پرتاب دارت کودکان بود. 40 دانش‌آموز 11-10 ساله به‌صورت در دسترس انتخاب شدند. در مرحلۀ اول توانمندسازی شناختی و در مرحلۀ دوم یادگیری مشاهده‌ای پرتاب دارت انجام گرفت. در مرحلۀ اول، ابتدا پیش‌آزمون شناختی گرفته شد، براساس سن و نمرات پیش‌آزمون افراد به دو گروه 20 نفرۀ همگن تمرین شناختی و بدون تمرین شناختی تقسیم شدند. به گروه شناختی 8 جلسۀ 45 دقیقه‌ای تمرینات توانمندسازی شناختی داده شد. سپس افراد در پس‌آزمون شناختی شرکت کردند. آزمون شناختی با استفاده از نرم‌افزار کرسی بلک (حافظۀ کاری) انجام گرفت. در مرحلۀ دوم، هر کدام از گروه‌های مرحلۀ اول به دو گروه 10 نفری مشاهده‌ای+بدنی و بدنی تقسیم شدند. پس از شرکت در پیش‌آزمون پرتاب دارت، مرحلۀ تمرین دارت (سه جلسۀ 20 پرتابی) به‌صورت مشاهده‌ای و بدنی بود. گروه مشاهده‌ای+بدنی علاوه‌بر پرتاب ویدئو مدل ماهر پرتاب دارت را مشاهده کردند. پس‌آزمون شناختی در انتها گرفته شد. از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری تکراری2*3 و 2*4 استفاده شد. نتایج نشان داد که حافظۀ کاری گروه شناختی به‌طور معناداری بهتر از گروه غیرشناختی بود. گروه شناختی+ مشاهده‌ای+ بدنی در پس‌آزمون دارت به‌طور معناداری بهتر از سایر گروه‌ها عمل کرد. به‌نظر می‌رسد که توانمندسازی شناختی موجب تسهیل یادگیری از طریق مشاهده می‌شود.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
پریا نکویی؛ وحید ذولاکتاف؛ ابراهیم صادقی دمنه
چکیده
کودکان با اختلال طیف اوتیسم به‌دلیل نداشتن فعالیت و درخودمانده بودن مستعد ضعف در تعادل، ثبات وضعیتی و ناهنجاری‌های وضعیتی‌‌اند. هدف از مطالعة حاضر بررسی تأثیر یک دوره تمرینات کانگوجامپ بر عملکرد تعادلی کودکان با اختلال طیف اوتیسم با سطح عملکردی بالا بود. روش انجام تحقیق از نوع نیمه‌تجربی بود. از بین کودکان با اختلال طیف اوتیسم ...
بیشتر
کودکان با اختلال طیف اوتیسم به‌دلیل نداشتن فعالیت و درخودمانده بودن مستعد ضعف در تعادل، ثبات وضعیتی و ناهنجاری‌های وضعیتی‌‌اند. هدف از مطالعة حاضر بررسی تأثیر یک دوره تمرینات کانگوجامپ بر عملکرد تعادلی کودکان با اختلال طیف اوتیسم با سطح عملکردی بالا بود. روش انجام تحقیق از نوع نیمه‌تجربی بود. از بین کودکان با اختلال طیف اوتیسم در انجمن اوتیسم و مدارس اوتیسم شهر تهران، 20 نفر با استفاده از آزمون‌های غربالگری انتخاب و پس از سنجش عملکرد تعادلی به‌عنوان پیش‌آزمون، به‌صورت تصادفی به دو گروه (مداخله و کنترل) تقسیم شدند. در ادامه گروه تجربی، تمرینات کانگوجامپ را به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه انجام دادند و پس از اتمام مداخله از تمامی افراد از طریق اندازه‌گیری آزمون لک‌لک، عملکرد تعادلی پس‌آزمون به‌عمل آمد. به‌منظور بررسی آزمون تحقیق از آزمون تحلیل واریانس مختلط دوعاملی استفاده شد. یافته‌های تحقیق حاضر نشان داد که انجام تمرینات کانگوجامپ در گروه مداخله به‌طور معناداری موجب بهبود عملکرد تعادلی در کودکان با اختلال طیف اوتیسم شد. همچنین نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین نتایج گروه کنترل و گروه تجربی در مرحلة پس‌آزمون وجود دارد. براساس نتایج به‌دست‌آمده، تمرینات کانگوجامپ می‌تواند برای بهبود عملکرد تعادلی کودکان با اختلال طیف اوتیسم مفید و سودمند باشد. ازاین‌رو استفاده از این نوع فعالیت ورزشی به‌عنوان روش مداخله‌ای مناسب برای کودکان با اختلال طیف اوتیسم پیشنهاد می‌شود.
