مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
مهدی شهبازی؛ ابوالفضل شایان؛ علی صمدی؛ زهرا نعمتی
چکیده
شواهد بسیاری از مطالعات انسانی و حیوانی وجود دارد، مبنی بر اینکه ورزش تأثیرات سودمندی بر سیستم عصبی مرکزی و شناخت دارد. ازاین‌رو هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر فعالیت ورزشی مقاومتی بر حافظه و سازوکارهای احتمالی این اثر، یعنی عوامل نوروتروفیکی دانشجویان کم‌تحرک بود. بدین منظور 30 دانشجوی کم‌تحرک (میانگین سنی 6/1±8/23 سال)، به‌صورت ...
بیشتر
شواهد بسیاری از مطالعات انسانی و حیوانی وجود دارد، مبنی بر اینکه ورزش تأثیرات سودمندی بر سیستم عصبی مرکزی و شناخت دارد. ازاین‌رو هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر فعالیت ورزشی مقاومتی بر حافظه و سازوکارهای احتمالی این اثر، یعنی عوامل نوروتروفیکی دانشجویان کم‌تحرک بود. بدین منظور 30 دانشجوی کم‌تحرک (میانگین سنی 6/1±8/23 سال)، به‌صورت تصادفی به دو گروه مقاومتی و کنترل تقسیم شدند، و بعد از نمونه‌گیری خونی و آزمون حافظه، تمرینات خود را براساس پروتکل تمرین مقاومتی، به مدت پنج هفته ادامه دادند. در پایان، آزمون حافظه و نمونه‌گیری خونی، به‌منظور حذف آثار موقت تمرین، حداقل 48 ساعت پس از آخرین جلسۀ تمرین به‌عمل آمد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون‌های تحلیل کوواریانس و ضریب همبستگی پیرسون، در سطح معناداری 05/0> P استفاده شد. نتایج نشان داد تمرین به پیشرفت معنادار نمرۀ حافظه منجر شد (05/0>P)؛ هرچند میزان BDNF پیشرفت شایان توجهی در اثر تمرین داشت، بیان هیچ‌یک از عوامل نوروتروفیکی تحت تأثیر تمرین قرار نگرفت (05/0>P). همچنین نتایج نشان داد همبستگی بین تغییرات نمرۀ حافظه و بیان هیچ‌یک از عوامل نوروتروفیکی از نظر آماری معنادار نبود (05/0>P). یافته‌های این تحقیق نشان داد فعالیت ورزشی می‌تواند به بهبود حافظه منجر شود.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
احمد نیک روان؛ رسول حمایت طلب؛ فضل‌الله باقرزاده
چکیده
تأثیر وزن و نیرو از عوامل مهم سازماندهی و اجرای تکالیف زمان واکنش است. افراد مسن با افزایش وزن با این متغیر درگیرند. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر افزایش وزن اندام بر بخشهای پیشحرکتی و حرکتی زمان واکنش ساده و افتراقی مردان جوان و مسن است. از آزمودنیها (16 نفر گروه جوان و 16 نفر گروه مسن) خواسته شد تا در پاسخ به محرکهای شنیداری ...
بیشتر
تأثیر وزن و نیرو از عوامل مهم سازماندهی و اجرای تکالیف زمان واکنش است. افراد مسن با افزایش وزن با این متغیر درگیرند. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر افزایش وزن اندام بر بخشهای پیشحرکتی و حرکتی زمان واکنش ساده و افتراقی مردان جوان و مسن است. از آزمودنیها (16 نفر گروه جوان و 16 نفر گروه مسن) خواسته شد تا در پاسخ به محرکهای شنیداری (ساده و افتراقی)، حرکت فلکشن ساعد را انجام دهند. در 50 درصد از کوششهای انجامگرفته وزن اندام 2/1 کیلوگرم افزایش یافت و در همة کوششهای انجامگرفته، زمان واکنش و تنش عضلانی بهوسیلة دستگاه الکترومیوگرام ثبت شد. نتایج آزمون تحلیل نشان داد که تأثیرات اصلی هر سه فاکتور افزایش وزن اندام، افزایش تعداد محرک و سن بر بخش پیشحرکتی معنادار است. در بخش حرکتی، اثر افزایش تعداد محرک از حالت ساده به افتراقی معنادار نبود (77/0 = P). با این حال تأثیرات تعاملی بین افزایش وزن اندام و سن معنادار بود (002/0 = P). این یافته‌ها بیان میکنند عواملی که موجب تغییر در اینرسی اندام و به‌طور کلی عوامل حرکتی میشوند، علاوهبر درگیر کردن بخش حرکتی، همزمان بخشی از فرایندهای پیشحرکتی را نیز تحت تأثیر قرار میدهند.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
فریبا حسن بارانی؛ بهروز عبدلی؛ شقایق مدبری
چکیده
اخیراً تحقیقات در زمینۀ یادگیری حرکتی نشان داده‌اند که یادگیری با پردازش کم‌تلاش به حفظ یادگیری تحت فشار روان‌شناختی منجر می‌شود. همچنین از نظریه‌های تداخل زمینه‌ای و اختصاصی بودن تمرین که به بررسی شرایط تمرینی مطلوب می‌پردازند، سخن به میان آورده‌اند. تحقیق حاضر با هدف بررسی تلاش شناختی و در نتیجه پردازش کم‌تلاش براساس نظریۀ ...
بیشتر
اخیراً تحقیقات در زمینۀ یادگیری حرکتی نشان داده‌اند که یادگیری با پردازش کم‌تلاش به حفظ یادگیری تحت فشار روان‌شناختی منجر می‌شود. همچنین از نظریه‌های تداخل زمینه‌ای و اختصاصی بودن تمرین که به بررسی شرایط تمرینی مطلوب می‌پردازند، سخن به میان آورده‌اند. تحقیق حاضر با هدف بررسی تلاش شناختی و در نتیجه پردازش کم‌تلاش براساس نظریۀ تداخل زمینه‌ای و نظریۀ اختصاصی بودن تمرین انجام گرفت. 30 شرکتکننده به‌طور تصادفی در سه گروه تمرینی اختصاصی، تصادفی و زنجیرهای قرار گرفتند. پس از اجرای پیش‌آزمون، گروهها سه روز به تمرین یک تکلیف پرتابی پرداختند. پس از دو آزمون انتقال، از آزمودنیها خواسته شد تا پروتکل کلامی را با حداکثر جزئیات بنویسند. نتایج تحلیل واریانس مرکب (3´3) (گروه ´ روز)، اثر پیشرفت عملکرد را در روزهای تمرینی، و آزمون‌های تحلیل واریانس یکطرفه تفاوت معنادار بین گروه اختصاصی و تصادفی در آزمون انتقال 1 و 2 را نشان دادند (017/0> P). به‌طور کلی نتیجه گرفته شد که دو گروه اختصاصی و تصادفی پردازش کم‌تلاش و پنهان را دنبال کردهاند، بنابراین میتوان این دو روش تمرینی را به مربیان و درمانگران برای آموزش مهارت‌های حرکتی توصیه کرد.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
ایوب صباغی؛ علی حیرانی
چکیده
این مطالعه با هدف مقایسۀ تأثیر بازخورد 100 درصد و خودکنترل بر یادگیری مهارت حرکتی در کودکان انجام گرفت. ازاین‌رو 60 کودک (86/.±1/11سال(به‌طور تصادفی انتخاب و براساس نتایج پیش‌آزمون به سه گروه مساوی بازخورد 100 درصد، خودکنترل و جفت‌شده تقسیم شدند، آزمودنیها در مرحلۀ اکتساب 120 کوشش (6 بلوک 10 کوششی) را انجام دادند. در پایان روز دوم، آزمون ...
بیشتر
این مطالعه با هدف مقایسۀ تأثیر بازخورد 100 درصد و خودکنترل بر یادگیری مهارت حرکتی در کودکان انجام گرفت. ازاین‌رو 60 کودک (86/.±1/11سال(به‌طور تصادفی انتخاب و براساس نتایج پیش‌آزمون به سه گروه مساوی بازخورد 100 درصد، خودکنترل و جفت‌شده تقسیم شدند، آزمودنیها در مرحلۀ اکتساب 120 کوشش (6 بلوک 10 کوششی) را انجام دادند. در پایان روز دوم، آزمون اکتساب (یک بلوک 10 کوششی( و 48 ساعت بعد آزمون یادداری به همان ترتیب به‌عمل آمد. تحلیل واریانس عاملی با تکرار سنجش بر روی فاکتور درون‌گروهی (بلوک کوشش‌ها)، برای مرحلۀ اکتساب و تحلیل واریانس یکراهه با آزمون تعقیبیLSD برای تحلیل نتایج مرحلۀ یادداری، به‌کار گرفته شد. نتایج مرحلۀ اکتساب حاکی از معنادار بودن اثر اصلی بلوک (05/0>P) و یافته‌ها در مرحلۀ یادداری، بیانگر بهتر بودن نتایج گروه‌های بازخورد 100 درصد و بازخورد خودکنترل نسبت به گروه بازخورد جفت‌شده بود (05/0>P). همچنین در دو زیرگروه خودکنترل، گروهی که بازخورد بالای50 درصد دریافت کرده بودند، عملکرد بهتری داشتند. الگوی نتایج حاضر یافته‌های مطالعات قبلی مبنی بر اثربخشی بازخورد در یادگیری حرکتی را مورد حمایت قرار داد؛ به‌علاوه نشان داد در کودکان هنگام ارائۀ بازخورد خود کنترل تواتر بازخورد باید بالا باشد.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
جلال دهقانی زاده؛ حسن محمدزاده؛ هادی مرادی
چکیده
چرخش ذهنی، توانایی تصور کردن چگونگی یک شیء چرخیدهشده برای تشخیص موقعیت، نسبت به آن چیزی که به‌طور واقعی ارائه شده و بخشی از توانایی‌های فضایی است. هدف از تحقیق حاضر مقایسة توانایی چرخش ذهنی افراد دارای تجربۀ حرکتی و تجربۀ شناختی بود. تحقیق حاضر از نوع علی- مقایسهای بود و نمونهها به‌صورت هدفمند انتخاب شدند. نمونۀ ...
بیشتر
چرخش ذهنی، توانایی تصور کردن چگونگی یک شیء چرخیدهشده برای تشخیص موقعیت، نسبت به آن چیزی که به‌طور واقعی ارائه شده و بخشی از توانایی‌های فضایی است. هدف از تحقیق حاضر مقایسة توانایی چرخش ذهنی افراد دارای تجربۀ حرکتی و تجربۀ شناختی بود. تحقیق حاضر از نوع علی- مقایسهای بود و نمونهها به‌صورت هدفمند انتخاب شدند. نمونۀ تحقیق شامل 60 پسر با میانگین سنی 17/17 سال با تجربۀ حرکتی (20 نفر گروه کشتی)، تجربۀ شناختی (20 نفر گروه بازی رایانهای) و بدون تجربۀ حرکتی و شناختی (20 نفر گروه کنترل) بود. برای مقایسة چرخش ذهنی، از آزمون چرخش ذهنی پترز و همکاران نسخة الف استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس یکراهه تفاوت معنادار بین گروه کنترل با گروه کشتی و همچنین گروه کنترل با گروه بازی رایانهای را نشان داد (01/0P≤). بین چرخش ذهنی گروه کشتی و بازی رایانهای تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0P>). این یافته‌ها، تأثیرات مثبت تجربۀ حرکتی و شناختی را بر رشد شناختی افراد (چرخش ذهنی) نشان میدهد.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
داریوش خواجوی؛ راضیه خانمحمدی
چکیده
فعالیت بدنی آثار فیزیولوژیک، روان‌شناختی و اجتماعی مثبتی دارد. با وجود این، رابطة فعالیت بدنی با افسردگی سالمندان در کشور ناشناخته است. این تحقیق به‌منظور بررسی ارتباط فعالیت بدنی با افسردگی طراحی شد. جامعة آماری، سالمندان شهر اراک در سال 1392 بودند که 263 نفر در تحقیق شرکت کردند. داده‌ها با پرسشنامة "ویژگی‌های جمعیت‌شناختی"، "مقیاس ...
بیشتر
فعالیت بدنی آثار فیزیولوژیک، روان‌شناختی و اجتماعی مثبتی دارد. با وجود این، رابطة فعالیت بدنی با افسردگی سالمندان در کشور ناشناخته است. این تحقیق به‌منظور بررسی ارتباط فعالیت بدنی با افسردگی طراحی شد. جامعة آماری، سالمندان شهر اراک در سال 1392 بودند که 263 نفر در تحقیق شرکت کردند. داده‌ها با پرسشنامة "ویژگی‌های جمعیت‌شناختی"، "مقیاس افسردگی سالمندان-فرم 15سؤالی" و "سنجش سریع فعالیت بدنی" (RAPA) جمع‌آوری و با ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی، آزمون تی، آنالیز کوواریانس و با نرم‌افزار SPSS-16 تحلیل شد.
یافته‌ها نشان داد افسردگی با سن، اشتغال، سابقة افتادن، وضعیت اقتصادی، فعالیت بدنی، تحصیلات و سلامتی ادراک‌شده رابطة معناداری دارد ( 05/0P≤). متغیرهای فعالیت بدنی، سابقة افتادن در یک‌سال گذشته، وضعیت اقتصادی و سلامتی ادراک‌شده افسردگی را پیش‌بینی کردند (R2= 0.358; P≤0.05). میانگین نمرة فعالیت بدنی مردان سالمند از زنان سالمند به‌طور معناداری بالاتر بود. میانگین نمرة فعالیت بدنی سالمندان 60 تا 69 سال نسبت به همتایان 70 تا 79 سال و 80 سال و بالاتر نیز به‌طور معناداری بالاتر بود ( 05/0P≤). در میانگین نمرة افسردگی، تفاوت مرتبط با سن و جنس یافت نشد. این یافته‌ها بر تأثیر فعالیت بدنی بر افسردگی در سالمندی تأکید دارد.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
رخساره بادامی؛ مریم نزاکت الحسینی؛ فهیمه رجبی؛ منصوره جعفری
چکیده
هدف از این تحقیق، تعیین روایی و پایایی آزمون M-ABC برای کودکان شش‌سالۀ شهر اصفهان بود. بدین منظور 306 کودک در این تحقیق شرکت کردند. پایایی بین آزمونگرها با دو آزمونگر روی 50 کودک، پایایی آزمون – بازآزمون با فاصلۀ یک هفته بین دو آزمون و روی 30 کودک به‌دست آمد. از طریق تحلیل عامل اکتشافی و تأییدی، روایی سازه ارزیابی شد. پایایی بین ارزیاب‌ها ...
بیشتر
هدف از این تحقیق، تعیین روایی و پایایی آزمون M-ABC برای کودکان شش‌سالۀ شهر اصفهان بود. بدین منظور 306 کودک در این تحقیق شرکت کردند. پایایی بین آزمونگرها با دو آزمونگر روی 50 کودک، پایایی آزمون – بازآزمون با فاصلۀ یک هفته بین دو آزمون و روی 30 کودک به‌دست آمد. از طریق تحلیل عامل اکتشافی و تأییدی، روایی سازه ارزیابی شد. پایایی بین ارزیاب‌ها با میانگین ضریب همبستگی درونطبقهای 98/0، عالی بود. میانگین ضریب همبستگی درونطبقهای برای آزمون – بازآزمون، 77/0 به‌دست آمد. در این جامعه، سهعاملی بودن ساختار آزمون، همچنین درستی تخصیص مهارتها به عاملهای چالاکی دستی، مهارت‌های توپی و تعادل تأیید شد. بر پایة یافته‌ها از آزمون M-ABC میتوان برای ارزیابی مهارت‌های بنیادی کودکان شش‌سالۀ شهر اصفهان استفاده کرد.
مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I
محمدتقی اقدسی؛ سیما عبدل زاده
چکیده
مطالعۀ حاضر با هدف تعیین رابطۀ بین سبک‌های همگرا و واگرا و اثرگذاری تمرین تصادفی و مسدود در یادگیری مهارت‌های سرویس بدمینتون صورت گرفت. روش تحقیق از نوع نیمه‌تجربی است. 48 دختر دانش‌آموز مقطع متوسطه، تصادفی در یکی از چهار گروه 1. سبک یادگیری همگرا با تمرین تصادفی، 2. سبک یادگیری همگرا با تمرین مسدود، 3. سبک یادگیری واگرا با تمرین تصادفی، ...
بیشتر
مطالعۀ حاضر با هدف تعیین رابطۀ بین سبک‌های همگرا و واگرا و اثرگذاری تمرین تصادفی و مسدود در یادگیری مهارت‌های سرویس بدمینتون صورت گرفت. روش تحقیق از نوع نیمه‌تجربی است. 48 دختر دانش‌آموز مقطع متوسطه، تصادفی در یکی از چهار گروه 1. سبک یادگیری همگرا با تمرین تصادفی، 2. سبک یادگیری همگرا با تمرین مسدود، 3. سبک یادگیری واگرا با تمرین تصادفی، 4. سبک یادگیری واگرا با تمرین مسدود قرار گرفتند. آزمودنیها پس از پیش‌آزمون و گذراندن دورۀ اکتساب در شرایط خاص هر گروه، در آزمون یادداری و انتقال شرکت کردند. ابزار اندازهگیری، پرسشنامۀ سبک‌های یادگیری کلب (KLSI)، آزمون سرویس کوتاه فرانسوی و آزمون سرویس بلند اسکات و فاکس بود. از تحلیل واریانس آنوا برای مقایسۀ نمرههای گروه‌های چهارگانه استفاده شد. یافته‌های تحقیق حاکی از آن است که یادداری فوری، تأخیری و انتقال یادگیری با یکدیگر متفاوتاند (05/0>P)، بهطوریکه سبک یادگیری همگرا و تمرین تصادفی، بیش از سبک یادگیری واگرا و تمرین مسدود در یادگیری مهارت سرویس بدمینتون تأثیر دارد (01/0P<). بنابراین، توجه به نقش سبک‌های یادگیری و تداخل یادگیری در آموزش مهارت‌های سرویس اهمیت دارد.
