علی یعقوبیان؛ فضل الله باقرزاده؛ رسول حمایت طلب؛ داوود حومنیان
چکیده
مقدمه: امروزه بحث تأثیر مهارت‌های روانی در اجرای مهارت‌های ورزشی اهمیت زیادی پیدا کرده است. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی و مقایسۀ آمادگی روانی شمشیربازان مرد تیم ملی ایران با شمشیربازان مرد نخبۀ جهان بود.روش پژوهش: روش تحقیق حاضر تجربی است. شمشیربازان تیم‌های ملی ایران و کشورهای مجارستان، آمریکا، روسیه، فرانسه و اوکراین جامعۀ آماری ...
بیشتر
مقدمه: امروزه بحث تأثیر مهارت‌های روانی در اجرای مهارت‌های ورزشی اهمیت زیادی پیدا کرده است. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی و مقایسۀ آمادگی روانی شمشیربازان مرد تیم ملی ایران با شمشیربازان مرد نخبۀ جهان بود.روش پژوهش: روش تحقیق حاضر تجربی است. شمشیربازان تیم‌های ملی ایران و کشورهای مجارستان، آمریکا، روسیه، فرانسه و اوکراین جامعۀ آماری تحقیق را تشکیل دادند. نمونه‌های تحقیق 58 تن از شمشیربازان کشورهای منتخب بودند. به‌منظور سنجش مهارت‌های ذهنی شمشیربازان، از نسخۀ اصلی پرسشنامۀ اومست-۳ و به‌منظور مقایسۀ مهارت‌های ذهنی ورزشکاران کشورهای مختلف آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری و آزمون تعقیبی بنفرونی استفاده شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که تمامی شمشیربازان مرد نخبه در مهارت‌های روانی پایه شامل اعتمادبه‌نفس، هدف‌گزینی و تعهد بیشترین نمرات را کسب کردند و کمترین نمرات به‌دست‌آمده مربوط به مهارت‌های بازیافت تمرکز، تمرکز و واکنش به استرس بود. همچنین بیشترین و کمترین امتیاز مهارت‌های روانی در این پژوهش به‌ترتیب مربوط به مهارت‌های روانی اعتمادبه‌نفس و بازیافت تمرکز بود. ورزشکاران روسی بیشترین امتیاز را در تمامی مهارت‌های روانی کسب کردند و شمشیربازان ایرانی کمترین امتیاز را در مهارت روانی واکنش به استرس به‌دست آوردند.نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج تحقیق شمشیربازان در دو گروه مهارت روانی شناختی و روان‌تنی نسبت به مهارت‌های پایه تبحر کمتری دارند. شمشیربازان قدرت کمتری نسبت به مهارت روانی تمرکز، بازیافت تمرکز و واکنش به استرس داشتند. شمشیربازان ایرانی و غیرایرانی در مهارت‌های روانی، واکنش به استرس و بازیابی تمرکز ضعف بیشتری داشتند.
مرتضی پورآذر؛ فضل الله باقرزاده؛ داوود حومینیان
چکیده
هدف تحقیق حاضر تاثیر تمرینات حرکتی در محیط واقعیت مجازی بر دامنۀ حرکتی در کودکان فلج مغزی بود. 20 پسر فلج مغزی اسپاستیک با 7-12 ساله به صورت در دسترس انتخاب شدند و با توجه به میانگین نمرات کسب شده به طور همگن در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. آزمودنی‌های گروه تجربی به مدت 3 هفته به انجام تمرینات بولینگ در محیط مجازی پرداختند اما گروه ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر تاثیر تمرینات حرکتی در محیط واقعیت مجازی بر دامنۀ حرکتی در کودکان فلج مغزی بود. 20 پسر فلج مغزی اسپاستیک با 7-12 ساله به صورت در دسترس انتخاب شدند و با توجه به میانگین نمرات کسب شده به طور همگن در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. آزمودنی‌های گروه تجربی به مدت 3 هفته به انجام تمرینات بولینگ در محیط مجازی پرداختند اما گروه کنترل برنامه‌های درمانی معمول خود را ادامه دادند. ابزار بکار گرفته شده شامل دستگاه Xbox و گونیامتر یونیورسال بود. آزمون‌های تحلیل کوواریانس چندمتغیری و تحلیل کوواریانس تک متغیری در سطح 0/05= p اجرا شدند. بر اساس نتایج آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری، بین کودکان فلج مغزی حاضر در گروه آزمایش و گروه کنترل حدأقل در یکی از متغیرهای وابسته (دامنة حرکتی شانه، آرنج و مچ) تفاوت معناداری وجود داشت(F=0/001=p، 96/46). بر اساس نتایج آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری، با توجه به میانگین بالاتر دامنۀ حرکتی در کودکان فلج مغزی حاضر در گروه تجربی، تمرینات واقعیت مجازی سبب بهبود دامنۀ حرکتی مفاصل شانه، آرنج و مچ دست این کودکان در مقایسه با گروه کنترل شده بود. بر اساس نتایج آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری، آزمودنی‌های گروه تجربی در مرحلة پس‌آزمون میانگین بالاتری را در دامنة حرکتی مفاصل شانه، آرنج و مچ دست کسب کردند. استفاده از واقعیت مجازی می‌تواند به عنوان روش درمانی مناسب در بهبود دامنة حرکتی اندام فوقانی کودکان فلج مغزی همی‌پلاژی استفاده شود.
عطیه میران زاده مهابادی؛ الهه عرب عامری؛ فضل اله باقرزاده؛ داوود حومنیان
چکیده
کودکان پیش از دبستان در مطلوب‌ترین زمان برای رشد مهارت‌های حرکتی درشت و ظریف هستند. یکپارچگی بینایی-حرکتی مهارت ادراکی-حرکتی مهمی است که کودکان به‌منظور کسب کارکرد موفقیت‌آمیز قبل از ورود به مدرسه به آن نیاز دارند. در تحقیق حاضر اثر سه برنامۀ مداخله‌ای حرکتی (درشت، ظریف و درشت-ظریف) روی یکپارچگی بینایی-حرکتی 80 کودکی بررسی شد که ...
بیشتر
کودکان پیش از دبستان در مطلوب‌ترین زمان برای رشد مهارت‌های حرکتی درشت و ظریف هستند. یکپارچگی بینایی-حرکتی مهارت ادراکی-حرکتی مهمی است که کودکان به‌منظور کسب کارکرد موفقیت‌آمیز قبل از ورود به مدرسه به آن نیاز دارند. در تحقیق حاضر اثر سه برنامۀ مداخله‌ای حرکتی (درشت، ظریف و درشت-ظریف) روی یکپارچگی بینایی-حرکتی 80 کودکی بررسی شد که نمرات مهارت‌های یکپارچگی بینایی-حرکتی کمتر از میانگین داشتند. از بین شرکت‌کنندگان سه گروه تجربی (60 نفر) و یک گروه کنترل (20 نفر) به‌طور تصادفی انتخاب شدند. گروه‌های تجربی در 12 هفته و هر هفته 3 جلسۀ 45 دقیقه‌ای در برنامة مداخله‌ای شرکت کردند. نسخۀ ششم آزمون رشد یکپارچگی بینایی-حرکتی بیری-باکتنیکا برای اندازه‌گیری مهارت‌های یکپارچگی بینایی-حرکتی آزمودنی‌ها استفاده شد. تحلیل واریانس مرکب با اندازه‌های تکراری و آزمون تعقیبی حداقل تفاوت معناداری برای تحلیل اثرات برنامه‌های مداخله حرکتی استفاده شد (05/0P<). نتایج میانگین نمرات پیش‌آزمون-پس‌آزمون تفاوت معناداری بین گروه‌های تجربی و کنترل نشان داد (044/0=P، 831/2=(76،3)F). نتایج آزمون تعقیبی نشان داد که بین گروه‌های برنامۀ مداخلۀ حرکتی ظریف و درشت-ظریف با گروه کنترل تفاوت آماری معناداری وجود دارد (به‌ترتیب 014/0=P و 038/0=P). بنابراین برنامۀ مداخله حرکتی ظریف هم به‌تنهایی و هم با ترکیب مهارت‌های حرکتی درشت به بهبود یکپارچگی بینایی-حرکتی در کودکان پیش‌دبستانی منجر می‌شود. نتایج این مطالعه پیشنهاد می‌کند که معلمان مهدکودک و پیش‌دبستانی باید برنامۀ مداخلۀ حرکتی هدفمند شامل مهارت‌های حرکتی ظریف و درشت را برای بهبود یکپارچگی بینایی-حرکتی کودکان قبل از ورود رسمی به مدرسه به‌کار ببرند.
مهدی تختائی؛ داود حومنیان؛ محمود شیخ
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مقایسة مهارت‌های حرکتی و شاخص تودة بدنی دانش‌آموزان پسر 7 تا 10 سال با و بدون اعتیاد به اینترنت انجام گرفت. شرکت‌کنندگان در پژوهش 150 دانش‌آموز دارای اعتیاد و 150 دانش‌آموز بدون اعتیاد به اینترنت بودند. بعد از گرفتن رضایت‌نامه از والدین و ثبت اطلاعات شخصی دانش‌آموزان در ابتدا با استفاده از پرسشنامۀ اعتیاد به اینترنت ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف مقایسة مهارت‌های حرکتی و شاخص تودة بدنی دانش‌آموزان پسر 7 تا 10 سال با و بدون اعتیاد به اینترنت انجام گرفت. شرکت‌کنندگان در پژوهش 150 دانش‌آموز دارای اعتیاد و 150 دانش‌آموز بدون اعتیاد به اینترنت بودند. بعد از گرفتن رضایت‌نامه از والدین و ثبت اطلاعات شخصی دانش‌آموزان در ابتدا با استفاده از پرسشنامۀ اعتیاد به اینترنت کمبیرلی یانگ گروه‌ها مشخص شدند. با استفاده از قدسنج و ترازو، شاخص تودة بدنی شرکت‌کنندگان ثبت شد و سپس با استفاده از آزمون برونینکز- ازورتسکی مهارت‌های حرکتی شرکت‌کنندگان ارزیابی شد. برای دسته‌بندی اطلاعات از شاخص‌های مرکزی و پراکندگی در بخش آمار توصیفی و برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف و t مستقل در بخش آمار استنباطی استفاده شد. تمام تحلیل‌های پژوهش در سطح معناداری 05/0 P< بررسی شد. نتایج نشان داد که بین مهارت‌های درشت و ظریف، تبحر حرکتی و همچنین شاخص تودة بدنی دانش‌آموزان با و بدون اعتیاد به اینترنت تفاوت معناداری وجود دارد، به این معنا که کودکان دارای اعتیاد به اینترنت در مهارت‌های حرکتی درشت، ظریف و تبحر حرکتی عملکرد ضعیف‌تری را از خود نشان دادند. همچنین از شاخص تودة بدنی بیشتری برخوردار بودند. اعتیاد به اینترنت ممکن است با چاقی و عملکرد ضعیف در مهارت‌های حرکتی درشت همراه باشد، بنابراین توصیه می‌شود برای پیشگیری، اقدامات لازم در این زمینه انجام گیرد.
داود حومنیان؛ ایوب اسدی؛ مهدی تختائی؛ زهرا جهانبانی؛ مجتبی رحمانی
چکیده
در تحقیقات زیادی تأثیرکانون توجه و چشم ساکن بر عملکرد حرکتی بررسی شده است، با وجود این تأثیر این دو در شدت‌های مختلف بار تکلیف مبهم است؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر دستورالعمل‌های توجه درونی و بیرونی بر چشم ساکن و دقت پرتاب دارت در دو شدت تکلیف ثانویه بود. شرکت‌کنندگان 20 فرد مبتدی در پرتاب دارت بودند که به روش در دسترس ...
بیشتر
در تحقیقات زیادی تأثیرکانون توجه و چشم ساکن بر عملکرد حرکتی بررسی شده است، با وجود این تأثیر این دو در شدت‌های مختلف بار تکلیف مبهم است؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر دستورالعمل‌های توجه درونی و بیرونی بر چشم ساکن و دقت پرتاب دارت در دو شدت تکلیف ثانویه بود. شرکت‌کنندگان 20 فرد مبتدی در پرتاب دارت بودند که به روش در دسترس انتخاب شدند و در چهار شرایط تکالیف دوگانه شامل توجه درونی- بدون برآورد تن صدا، توجه بیرونی- بدون برآورد تن صدا، توجه درونی- با برآورد تن صدا و توجه بیرونی- با برآورد تن صدا به‌صورت کانتربالانس مهارت پرتاب دارت را انجام دادند که به‌طور همزمان اطلاعات خیرگی آنها نیز به‌وسیلۀ دستگاه ردیاب بینایی دوچشمی ثبت شد. نتایج دقت نشان داد که شرکت‌کنندگان در شرایط توجه بیرونی نسبت به توجه درونی و در شرایط شدت بار تکلیف ثانویۀ پایین نسبت به بالا خطای شعاعی کمتری داشتند. همچنین نتایج چشم ساکن نشان داد تنها اثر اصلی تکلیف ثانویه معنادار بود که شرکت‌کنندگان در شرایط بار تکلیف ثانویه بالا نسبت به پایین مدت زمان چشم ساکن بیشتری داشتند. این نتایج اهمیت کانون توجه بیرونی را در شرایط بار تکلیف ثانویۀ بالا و پایین برای عملکرد پرتاب دارت برجسته و تحقیقات آینده را به‌منظور بررسی عمیق‌تر نقش تأثیرات چشم ساکن و کانون توجه در عملکرد پرتاب دارت جهت‌دهی می‌کند.
داود حومنیان؛ عبدالرحمن خضری
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر یک دوره برنامۀ تمرینی پاریاد بر رشد مهارت‌های حرکتی کودکان 6 تا 8 سال مبتلا به اختلال اوتیسم با عملکرد بالا بود. به همین منظور 30 دختر مبتلا به اختلالHFA با میانگین سنی 6/.±1/7 سال به‌صورت تصادفی از بین مدارس استثنایی شهر سنندج انتخاب شدند و براساس نمره‌های پیش‌آزمون در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر یک دوره برنامۀ تمرینی پاریاد بر رشد مهارت‌های حرکتی کودکان 6 تا 8 سال مبتلا به اختلال اوتیسم با عملکرد بالا بود. به همین منظور 30 دختر مبتلا به اختلالHFA با میانگین سنی 6/.±1/7 سال به‌صورت تصادفی از بین مدارس استثنایی شهر سنندج انتخاب شدند و براساس نمره‌های پیش‌آزمون در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. نمره‌های پیش و پس‌آزمون آزمودنی‌ها با استفاده از مجموعه آزمون برونینکس- اوزرتسکی اندازه‌گیری شد. برنامۀ مداخلۀ حرکتی نیز شامل تمرینات پاریاد بود که به مدت شانزده جلسه برای این افراد اجرا شد. از آزمون K-S برای تعیین چگونگی توزیع داده‌ها و از آزمون لوین و تحلیل کوواریانس برای مقایسۀ میانگینها استفاده شد. نتایج نشان داد که برنامۀ تمرینی پاریاد، تأثیر معناداری بر رشد خردهمقیاسهای سرعت دویدن و چابکی، تعادل، هماهنگی دوسویه و قدرت در کودکان HFA دارد (05/0P< ). اما در خردهمقیاسها شامل سرعت پاسخ، کنترل بینایی- حرکتی و سرعت و چالاکی اندام فوقانی تأثیر معناداری مشاهده نشد (05/0P> ). با توجه به این نتایج میتوان گفت که برنامۀ تمرینی مورد استفاده احتمالاً می‌تواند موجب بهبود مهارت‌های بنیادی کودکان مبتلا به HFA شود.
حسن باغنده؛ داود حومنیان؛ الهه عرب عامری
چکیده
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرینات ادراکی-حرکتی بر رشد مهارت‌های حرکتی دختران کم‌توان ذهنی تربیت‌پذیر بود. به همین منظور 20 دختر کم‌توان ذهنی تربیت‌پذیر از مرکز سازمان بهزیستی شهرستان مریوان با میانگین سنی 11/1±3/8 سال و ضریب هوشی 84/6±14/39 با روش نمونه‌گیری هدفمند بررسی شدند. از همۀ کودکان پیش‌آزمون گرفته شد، سپس نمونه‌ها ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرینات ادراکی-حرکتی بر رشد مهارت‌های حرکتی دختران کم‌توان ذهنی تربیت‌پذیر بود. به همین منظور 20 دختر کم‌توان ذهنی تربیت‌پذیر از مرکز سازمان بهزیستی شهرستان مریوان با میانگین سنی 11/1±3/8 سال و ضریب هوشی 84/6±14/39 با روش نمونه‌گیری هدفمند بررسی شدند. از همۀ کودکان پیش‌آزمون گرفته شد، سپس نمونه‌ها به‌صورت هدفمند به دو گروه 10 نفری کنترل و مداخله تقسیم شدند. برای سنجش مهارت‌های حرکتی درشت و ظریف از آزمون تبحر حرکتی برونینکس- اوزرتسکی استفاده شد. گروه مداخله، تمرینات ادراکی- حرکتی را طی 24 جلسه و هر جلسه 45 تا 60 دقیقه و 3 روز در هفته انجام دادند. پس از 24 جلسه تمرین از هر دو گروه، پس‌آزمون به‌عمل آمد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها که با استفاده از آزمون آماری K-S، ویلکاکسون و یو من ویتنی انجام گرفت، نشان داد که مداخلۀ تمرینات ادراکی- حرکتی تأثیر معناداری روی مهارت‌های حرکتی درشت در گروه تمرینی داشته است (05/0P˂). درحالی‌که تأثیر این دورۀ تمرینی بر مهارت‌های ظریف از نظر آماری معنادار نبود (05/0P˃). از نتایج چنین برداشت می‌شود که برنامۀ تمرینی به‌کاررفته در تحقیق حاضر برای بهبود مهارت‌های حرکتی درشت دختران کم‌توان ذهنی تربیت‌پذیر مناسب است و مراکز مربوط می‌توانند از آن به‌عنوان برنامۀ تمرینی استفاده کنند.
فاطمه قرایی؛ الهه عرب عامری؛ داود حومینیان
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر غنی‌سازی )ادراکی- حرکتی و موسیقی) محیط بر رشد حرکات درشت و ظریف اطفال بود. 32 طفل 8-5 ماهۀ سالم در این پژوهش شرکت داشتند که به‌صورت همگن در چهار گروه 8 نفری (سه گروه آزمایش و یک گروه کنترل) قرار گرفتند. اطفال گروه‌های آزمایش به مدت 36 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه در محیط‌های غنی ویژۀ خود تمرین کردند. اطفال گروه آزمایش ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر غنی‌سازی )ادراکی- حرکتی و موسیقی) محیط بر رشد حرکات درشت و ظریف اطفال بود. 32 طفل 8-5 ماهۀ سالم در این پژوهش شرکت داشتند که به‌صورت همگن در چهار گروه 8 نفری (سه گروه آزمایش و یک گروه کنترل) قرار گرفتند. اطفال گروه‌های آزمایش به مدت 36 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه در محیط‌های غنی ویژۀ خود تمرین کردند. اطفال گروه آزمایش اول در محیط غنیسازیشده به لحاظ «ادراکی- حرکتی و موسیقی»، گروه دوم در محیط غنیسازیشده «ادراکی- حرکتی» و گروه سوم در محیط غنیسازیشده «موسیقیایی» قرار گرفتند. برای ارزیابی مهارت‌های حرکتی درشت و ظریف از مقیاس رشد حرکتی پی‌بادی (نسخۀ دوم) استفاده شد. در تحلیل داده‌ها از متغیرهای معادل سنی این آزمون استفاده شد. داده‌های حاصل با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس یک‌راهه تجزیه‌وتحلیل شد. نتایج نشان داد، بین میانگین نمره‌های معادل سنی در حرکات درشت (001/0P=) و میانگین نمره‌های معادل سنی در حرکات ظریف (001/0P=) در گروه‌های آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. یافته‌های حاصل نشان می‌دهد که تجربۀ ادراکی- حرکتی و موسیقی بر رشد حرکتی به‌طور کلی و بر معادل‌های سنی حرکات درشت و ظریف به‌طور اختصاصی تأثیر مثبت دارد. بنابراین، شرایط محیطی و تجربه عاملی مثبت در رشد مهارت‌های حرکتی پایه‌ای و بنیادی اطفال شرکت‌کننده در سه گروه تمرین بود.
سیدکاوس صالحی؛ داود حومینیان؛ مهدی ضرغامی؛ صادق ستاری فرد
چکیده
یادگیری تکالیف حرکتی یکی از مؤلفه های اساسی تجربیات بشر و مجموعه ای از فرایندهای حسی ، شناختی و حرکتی می باشد. بسیاری از رفتارهای پیچیده حرکتی بر اساس نوعی ترتیب یا توالی انجام می شوند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تفاوت های رشدی تکاملی در یادگیری توالی حرکتی در سه نمونه مقطعی از کودکان با دامنه سنی 7، 8 و 10 سال و یک گروه گواه از بزرگسالان ...
بیشتر
یادگیری تکالیف حرکتی یکی از مؤلفه های اساسی تجربیات بشر و مجموعه ای از فرایندهای حسی ، شناختی و حرکتی می باشد. بسیاری از رفتارهای پیچیده حرکتی بر اساس نوعی ترتیب یا توالی انجام می شوند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تفاوت های رشدی تکاملی در یادگیری توالی حرکتی در سه نمونه مقطعی از کودکان با دامنه سنی 7، 8 و 10 سال و یک گروه گواه از بزرگسالان بوده است. برای این منظور، ابتدا نرم افزار تخصصی ارائه محرک های متوالی، ثبت زمان و خطای پاسخ در محیط برنامه نویسی C++ طراحی شد. در این تحقیق 48 نفر آزمودنی راست دست(سه گروه12 نفری از کودکان و یک گروه گواه 12نفری از بزرگسال)، سالم از نظر سیستم عصبی و بدون تجربه قبلی با تکلیف مورد نظر شرکت داشتند. کل مداخله شامل 10 مرحله بود که 8 مرحله به اکتساب توالی ها و دو مرحله به آزمون یادداری اختصاص داشت. عملکرد با بررسی تغییرات در دقت و هماهنگی پاسخ اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از روش های آماری تحلیل واریانس عاملی و آزمون کولموگروف- اسمیرنف تجزیه و تحلیل شد. نتایج یک پیشرفت رشدی در یادگیری توالی حرکتی برای گروه ها را نشان داد. به طور قابل توجهی در دو جزء دقت پاسخ و هماهنگی پاسخ، مسیرهای رشدی متفاوتی نشان داده شد. برای مؤلفه دقت پاسخ، در دو گروه 7و 8 ساله ها در مرحله اکتساب نسبت به بزرگسالان و 10 ساله ها تفاوت معنی دار وجود داشت، اما بین بزرگسالان و ده ساله ها تفاوت معنی دار وجود نداشت. برای مؤلفه هماهنگی پاسخ، بزرگسالان هماهنگ تر از همه گروه ها و 10 ساله ها از 6 ساله ها سریعتر به محرک ها پاسخ دادند. در آزمون یادداری نیز برای دقت پاسخ 10 ساله ها مشابه بزرگسالان و برای هماهنگی پاسخ بزرگسالان از همه گروه ها هماهنگ تر بودند اما گروه 7ساله ها نسبت به بقیه گروه ها تأخیر در هماهنگی پاسخ داشتند. به طور کلی تفاوت مشاهده شده بین گروه ها در دقت و هماهنگی پاسخ در این تحقیق با نظریه ای منطبق است که بیان می کند دقت ممکن است متکی بر مسیرهای قشری باشد که بیشترین بالیدگی آنها بین سنین 7 تا 10 حاصل می شود، هماهنگی ممکن است متکی بر مسیرهای زیرقشری باشد که تا نوجوانی و جوانی، تکامل آنها ادامه دارد. با توجه به یافته ها از یک طرف یادگیری حرکتی متأثر از جنبه های مختلف رشد حرکتی است و از طرف دیگر در یادگیری اجزاء مختلف یک تکلیف، پارامترهایی که به لحاظ کنترل حرکتی دشوارترند (مانند هماهنگی پاسخ) در یک پروسه طولانی تر یادگرفته و یادآوری می شوند.
ابوالفضل شایان؛ داود حومنیان؛ حسین عابدینی پاریزی؛ جمال فاضل کلخوران
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر تعاملی شیوه های مختلف نمایش ویدیوئی و نوع بازخورد بر اجرا و یادگیری مهارت پرتاب دارت بود. 90 آزمودنی به صورت تصادفی در 6 گروه بازخورد خودکنترل، آزمونگر کنترل و جفت شده قرار گرفتند که یکی از دو الگوی ماهر یا الگوی از خود را دریافت می کردند. سه گروهی که الگوی ماهر را مشاهده کردند، ابتدا و در فاصله های استراحت، ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر تعاملی شیوه های مختلف نمایش ویدیوئی و نوع بازخورد بر اجرا و یادگیری مهارت پرتاب دارت بود. 90 آزمودنی به صورت تصادفی در 6 گروه بازخورد خودکنترل، آزمونگر کنترل و جفت شده قرار گرفتند که یکی از دو الگوی ماهر یا الگوی از خود را دریافت می کردند. سه گروهی که الگوی ماهر را مشاهده کردند، ابتدا و در فاصله های استراحت، اجرای پرتاب یکی از اعضای تیم ملی پرتاب دارت را ملاحظه کردند، درحالی که گروه های مشاهدة الگوی از خود، اجرای خود را مشاهده کردند. گروه های خودکنترل، در حین اجرا از آزمونگر درخواست بازخورد می کردند، گروه های جفت شده، در کوشش هایی که گروه خودکنترل در خواست بازخورد کرده بودند، بازخورد دریافت می کردند و گروه های آزمونگر کنترل به صلاحدید آزمونگر بازخورد می گرفتند. تمرین طی 6 روز انجام گرفت و آزمون یادداری و انتقال، 48 ساعت پس از آخرین جلسة تمرین برگزار شد. روش تحقیق نیمه تجربی بود و برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر، تحلیل واریانس دوطرفه و آزمون های تعقیبی توکی و بونفرونی استفاده شد. نتایج نشان داد پیشرفت از مرحلة پیش آزمون به مراحل اکتساب، یادداری و انتقال در هر شش گروه رخ داده است. فارغ از نقش بازخورد، تفاوتی بین الگوی ماهر و الگوی از خود در هیچ یک از مراحل وجود نداشت. از طرفی بازخورد آزمونگر کنترل در اکتساب سودمندی بیشتر از دو نوع بازخورد دیگر داشت، ولی در یادداری و انتقال بازخورد خود کنترل بهتر بود. تحلیل بیشتر نتایج نشان داد افرادی که بازخوردی خودکنترل دریافت کردند، زمانی که الگوی از خود را مشاهده کرده بودند، یادگیری بیشتری در آنها نسبت به گروه های دیگر رخ داد. برتری گروه الگوی از خود – بازخورد خودکنترل را می توان به تأثیر فرایندهای انگیزشی حاصل از این تعامل و نیز همخوانی بیشتر این نوع بازخورد با نیاز آزمودنی ها نسبت داد.
محمدعلی بشارت؛ داود حومینیان؛ محمدحسین قهرمانی؛ بهنام نقی پورگیوی
دوره 3، شماره 2 ، آبان 1390، ، صفحه 5-27
چکیده
هدف اصلی این پژوهش، مطالع? تأثیر واسطه ای خودکارامدی ورزشی بر رابط? بین ابعاد کمال گرایی و اضطراب رقابتی در نمونه ای از ورزشکاران ایرانی بود. 233 ورزشکار (145 پسر و 88 دختر) در رشته های مختلف ورزشی به صورت داوطلب در این پژوهش شرکت کردند. از ورزشکاران خواسته شد مقیاس کمال گرایی رقابتی (CPS)، پرسشنام? چندبعدی اضطراب رقابتی (MCAQ) و مقیاس خودکارامدی ...
بیشتر
هدف اصلی این پژوهش، مطالع? تأثیر واسطه ای خودکارامدی ورزشی بر رابط? بین ابعاد کمال گرایی و اضطراب رقابتی در نمونه ای از ورزشکاران ایرانی بود. 233 ورزشکار (145 پسر و 88 دختر) در رشته های مختلف ورزشی به صورت داوطلب در این پژوهش شرکت کردند. از ورزشکاران خواسته شد مقیاس کمال گرایی رقابتی (CPS)، پرسشنام? چندبعدی اضطراب رقابتی (MCAQ) و مقیاس خودکارامدی ورزشی (SSES) را تکمیل کنند. نتایج نشان داد که تلاش برای کامل بودن (کمال گرایی مثبت) با اضطراب شناختی و بدنی ورزشکاران همبستگی منفی و با اعتماد به خود آنها همبستگی مثبت دارد. واکنش منفی به ناکامل بودن (کمال گرایی منفی)، برعکس با اضطراب شناختی و بدنی ورزشکاران همبستگی مثبت و با اعتماد به خود آنها همبستگی منفی داشت. تحلیل این نتایج نشان داد که خودکارامدی ورزشی بر رابط? بین ابعاد مثبت و منفی کمال گرایی با اضطراب رقابتی تأثیر واسطه ای دارد.
سیدکاوس صالحی؛ داود حومنیان؛ مهدی ضرغامی؛ اسماعیل صائمی
دوره 2، شماره 3 ، مهر 1389
چکیده
در این پژوهش تأثیر شیوه ارائه محرک های متوالی براکتساب، یادداری و انتقال ترتیب توالی حرکات بصری مورد آزمایش قرار گرفت. ابتدا نرم افزار تخصصی ارائه محرک های متوالی، ثبت زمان و خطای پاسخ در محیط سی پلاس پلاس طراحی شد. در این تحقیق 60 نفر آزمودنی راست دست، بدون تجربه قبلی با تکلیف به صورت تصادفی به پنج گروه آزمایشی (هر گروه 12 نفر) شامل مسدود ...
بیشتر
در این پژوهش تأثیر شیوه ارائه محرک های متوالی براکتساب، یادداری و انتقال ترتیب توالی حرکات بصری مورد آزمایش قرار گرفت. ابتدا نرم افزار تخصصی ارائه محرک های متوالی، ثبت زمان و خطای پاسخ در محیط سی پلاس پلاس طراحی شد. در این تحقیق 60 نفر آزمودنی راست دست، بدون تجربه قبلی با تکلیف به صورت تصادفی به پنج گروه آزمایشی (هر گروه 12 نفر) شامل مسدود – صریح، مسدود – ضمنی، تصادفی – صریح، تصادفی – ضمنی و گروه کنترل تقسیم شدند. ابتدا همه گروه ها در پیش آزمون شرکت کردند و سپس بجز گروه کنترل طی 5 جلسه تمرینی و در هر جلسه 3 بلوک 10 کوششی را به صورت مسدود و تصادفی انجام دادند. یک روز پس از مرحله اکتساب آزمون یادداری و انتقال انجام شد. برای تحلیل یافته های از آزمون t استیودنت، آنالیز واریانس سه عاملی با اندازه گیری مکرر و تحلیل واریانس دوعاملی استفاده شد. نتایج نشان داد آزمودنی ها طی مرحله اکتساب پیشرفت معنی داری در زمان و دقت پاسخ داشته اند (05/0P
نیکو خسروی؛ داود حومنیان؛ معصومه شجاعی؛ زهره اسکندری
دوره 1، شماره 3 ، دی 1388، ، صفحه 51-63
چکیده
در تحقیقات متعددی ارتباط خطی بین ورزش و رهایی هورمون رشد (GH) نشان داده شده است. سطح آمادگی بدنی، سن و جنس، از عوامل اثرگذار بر ترشح این هورمون هستند. هدف از پژوهش حاضر، مطالعة پاسخ هورمون رشد (GH) به 20 دقیقه فعالیت بیشینة فزاینده (با شدتVO2Peak 65%) در نوجوانان دختر و پسر فعال بود. به این منظور 15 آزمودنی با دامنة سنی 15-11 سال شامل 8 آزمودنی دختر ...
بیشتر
در تحقیقات متعددی ارتباط خطی بین ورزش و رهایی هورمون رشد (GH) نشان داده شده است. سطح آمادگی بدنی، سن و جنس، از عوامل اثرگذار بر ترشح این هورمون هستند. هدف از پژوهش حاضر، مطالعة پاسخ هورمون رشد (GH) به 20 دقیقه فعالیت بیشینة فزاینده (با شدتVO2Peak 65%) در نوجوانان دختر و پسر فعال بود. به این منظور 15 آزمودنی با دامنة سنی 15-11 سال شامل 8 آزمودنی دختر فعال با میانگین سن 5/0± 13 سال، قد 73/3±25/153 سانتیمتر، وزن 10/5±43 کیلوگرم و شاخص توده بدن (BMI30/18 (کیلوگرم بر مترمربع) و 7 آزمودنی پسر فعال با میانگین سن 5/0±14 سال، قد 07/6±86/166 سانتیمتر، وزن 61/5±86/52 کیلوگرم و شاخص تودة بدنی (BMI 86/18 (کیلوگرم بر مترمربع)، در آزمون ورزشی فزاینده بر روی تردمیل (آزمون ورزشی بالک اصلاح شده) شرکت کردند. نمونه های خونی برای تعیین تغییرات غلظت GH قبل و بلافاصله بعد از اتمام فعالیت از ورید بازویی آزمودنی ها گرفته شد. تحلیل داده ها با روش آماری T همبسته و مستقل، نشان داد که بعد از فعالیت بیشینه، غلظت GH به طور معناداری در هر دو گروه افزایش داشت (05/0 P). نتایج تحقیق نشان داد که فعالیت بدنی بیشینه به طور معناداری هورمون رشد را افزایش می دهد و در نوجوانان دختر این افزایش بارزتر بود.
