فرناز ترابی؛ آذر آقایاری؛ شقایق برادران مطیع
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر یک دوره فعالیت اسپارک بر سطح هورمون رشد و مهارت حرکتی پسران 7-4 سالۀ دارای اختلال نارسایی توجه/بیش‌فعالی بود. روش بررسی: در این مطالعۀ نیمه‌تجربی، 20 کودک مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ بیش‌فعالی (ADHD) به روش نمونه‌گیری خوشهای چندمرحله‌ای از مهدهای کودک مناطق 2 و 5 شهر تهران انتخاب شدند. سپس آزمودنی‌ها ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر یک دوره فعالیت اسپارک بر سطح هورمون رشد و مهارت حرکتی پسران 7-4 سالۀ دارای اختلال نارسایی توجه/بیش‌فعالی بود. روش بررسی: در این مطالعۀ نیمه‌تجربی، 20 کودک مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ بیش‌فعالی (ADHD) به روش نمونه‌گیری خوشهای چندمرحله‌ای از مهدهای کودک مناطق 2 و 5 شهر تهران انتخاب شدند. سپس آزمودنی‌ها به‌طور تصادفی در دو گروه کنترل (تعداد=10 نفر) و تجربی (تعداد=10 نفر) قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت 24 جلسه فعالیت اسپارک را دریافت کردند و گروه کنترل در این مدت فعالیت‌های روزمره خود را انجام دادند. به‌منظور سنجش میزان هورمون رشد نمونه‌گیری خونی از آزمودنی‌ها قبل و بعد از مداخله صورت گرفت. از آزمون برونینکز- اوزرتسکی برای ارزیابی تبحر حرکتی استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از روشهای آماری تی زوجی و کوواریانس در سطح معناداری 05/0 P< انجام گرفت. یافته‌ها نشان داد بین گروه‌های کنترل و تجربی در امتیاز مهارت حرکتی درشت و ظریف تفاوت معناداری وجود دارد که در گروه تجربی بالاتر از گروه کنترل بود (001/0P=). تفاوت معناداری در سطح هورمون رشد بین دو گروه مشاهده نشد (399/0P=). براساس نتایج به‌دست‌آمده می‌توان نتیجه گرفت که یک دوره فعالیت اسپارک میتواند نقش مؤثری بر بهبود مهارت حرکتی ایفا کند و این بهبود با سطح هورمون رشد ارتباطی ندارد.
حمیده جهانبخش؛ پروانه شفیع نیا؛ سیده ناهید شتاب بوشهری
چکیده
بازخورد هنجاری نوعی بازخورد است که در آن اطلاعاتی در مورد عملکرد فرد در مقایسه با دیگر همسالان، به‌صورت غیرواقعی (مثبت یا منفی) ارائه میشود. این تحقیق، با هدف تعیین تأثیر بازخورد هنجاری بر یادگیری مهارت هدفگیری پرتابی کودکان 9 تا 11 سالۀ شهر اهواز انجام گرفت. به این منظور 90 کودک راست‌دست به روش دردسترس به‌عنوان نمونۀ آماری ...
بیشتر
بازخورد هنجاری نوعی بازخورد است که در آن اطلاعاتی در مورد عملکرد فرد در مقایسه با دیگر همسالان، به‌صورت غیرواقعی (مثبت یا منفی) ارائه میشود. این تحقیق، با هدف تعیین تأثیر بازخورد هنجاری بر یادگیری مهارت هدفگیری پرتابی کودکان 9 تا 11 سالۀ شهر اهواز انجام گرفت. به این منظور 90 کودک راست‌دست به روش دردسترس به‌عنوان نمونۀ آماری انتخاب شدند و براساس سن، قد، وزن، طول دست، طول بازو و نمره‌های پیش‌آزمون به سه گروه 30 نفری بازخورد هنجاری مثبت، منفی و کنترل تقسیم شدند. مرحلة اکتساب، شامل شش بلوک دهکوششی بود. در این مرحله هر سه گروه بعد از هر کوشش بازخورد حقیقی و گروه‌های مثبت و منفی علاوه‌بر این، در پایان هر بلوک بازخورد هنجاری دریافت می‌کردند. آزمون انتقال و یادداری به دو صورت بلافاصله و تأخیری بعد از مرحلۀ اکتساب انجام گرفت. بعد از بررسی داده‌ها و همگنی واریانسها، داده‌ها به روش تحلیل واریانس یکراهه با اندازه‌گیری مکرر، تحلیل واریانس یکراهه و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شد (05/0P ≤). در هر سه مرحله بین گروهها تفاوت معناداری مشاهده شد و گروه بازخورد هنجاری مثبت عملکرد بهتری داشت (001/0=P). یافته‌ها نشان میدهد بازخورد هنجاری مثبت اثر تسهیلکننده در یادگیری حرکتی دارد.
زهره خلیل پور؛ محمدتقی اقدسی؛ سید حجت زمانی ثانی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطة سبک‌های یادگیری و سبک‌های شناختی در بین دانشجویان دختر و پسر با اثر تعدیل‌کنندگی مقاطع تحصیلی و جنسیت انجام گرفت. بدین‌منظور 350 نفر از دانشجویان مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند و پرسشنامه‌های سبک‌های یادگیری کلب (1985) و سبک‌های شناختی ویتکین (1971) را تکمیل ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطة سبک‌های یادگیری و سبک‌های شناختی در بین دانشجویان دختر و پسر با اثر تعدیل‌کنندگی مقاطع تحصیلی و جنسیت انجام گرفت. بدین‌منظور 350 نفر از دانشجویان مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند و پرسشنامه‌های سبک‌های یادگیری کلب (1985) و سبک‌های شناختی ویتکین (1971) را تکمیل کردند. داده‌ها با استفاده از روشهای آماری همبستگی پیرسون، تی مستقل و تحلیل واریانس چندمتغیره بررسی شد. نتایج نشان داد که بین سبک‌های شناختی و متغیرهای مربوط به سبک‌های یادگیری همبستگی معناداری وجود ندارد. همچنین همبستگی معناداری بین سن و سبک‌های شناختی و متغیرهای سبک‌های یادگیری به‌جز در آزمایشگری فعال مشاهده نشد. با این حال همبستگی معناداری بین سبک‌های یادگیری به‌دست آمد. نتایج بررسی تفاوت‌های گروهی نشان داد که دانشجویان کارشناسی نسبت به دانشجویان کارشناسی ارشد و پسران نسبت به دختران تمایل بیشتری به سمت سبک‌شناختی وابسته به زمینه دارند. در ادامه تفاوت آماری معناداری بین سطوح تحصیلی و جنسیت در سبک‌های یادگیری مشاهده نشد. دانشجویان کارشناسی نسبت به دانشجویان کارشناسی ارشد و پسران نسبت به دختران تمایل بیشتری به سمت سبک‌شناختی وابسته به زمینه دارند، به‌نظر میرسد سبک و جنسیت در ارتباط خود با اولویت‌ها تعامل دارند.
سید امیراحمد مظفری؛ لیلا صباغیان‌راد؛ حجت حاتمی
چکیده
هدف اصلی پژوهش حاضر مقایسۀ اثربخشی روشهای تدریس سنتی (متداول) و تلفیقی تربیت بدنی بر یادگیری درس علوم تجربی و توسعۀ مهارتهای اجتماعی دانش‌آموزان پسر پایۀ دوم مقطع راهنمایی است. این پژوهش نیمه‌تجربی طی یک دورۀ 12 هفته‌ای در شهرستان اسلامشهر به انجام رسید. جامعۀ آماری تحقیق در بردارندۀ دانش‌آموزان پایۀ دوم راهنمایی بود که از بین ...
بیشتر
هدف اصلی پژوهش حاضر مقایسۀ اثربخشی روشهای تدریس سنتی (متداول) و تلفیقی تربیت بدنی بر یادگیری درس علوم تجربی و توسعۀ مهارتهای اجتماعی دانش‌آموزان پسر پایۀ دوم مقطع راهنمایی است. این پژوهش نیمه‌تجربی طی یک دورۀ 12 هفته‌ای در شهرستان اسلامشهر به انجام رسید. جامعۀ آماری تحقیق در بردارندۀ دانش‌آموزان پایۀ دوم راهنمایی بود که از بین 79 دانش‌آموز داوطلب از این جامعه، 52 نفر از آنها به کمک آزمون بهرۀ هوشی انتخاب شدند و به‌صورت هدفدار در دو گروه (گروه تدریس سنتی26n= و گروه تدریس تلفیقی 26 n=) قرار گرفتند. در طول این دورۀ 3 ماهه، در گروه سنتی، دروس تربیت بدنی و علوم، به شیوۀ رایج (مجزا از هم) تدریس شدند، درحالی‌که در گروه تلفیقی، درس علوم با برنامه‌های درس تربیت بدنی تلفیق و تدریس شد. داده‌های پژوهش با بهره‌گیری از آزمون‌های آماری ویل کاکسون، یومن ویتنی و t تجزیه‌وتحلیل شد. نتایج نشان داد که در سطح 05/0>α تفاوت معناداری بین میزان یادگیری درس علوم تجربی در دو گروه سنتی و تلفیقی وجود دارد؛ همچنین نتایج آزمون t نشان داد که تفاوت معناداری بین میانگین نمره‌های رفتارهای تکانشی آزمودنی‌ها در روش تلفیقی نسبت به روش سنتی در سطح 01/0> α وجود دارد؛ به نحوی که میانگین این نمره‌ها در روش تلفیقی نسبت به روش سنتی کاهش معناداری داشته است. همچنین نتایج مؤید آن است که تفاوت معناداری بین میانگین نمره‌های رفتارهای اجتماعی مطلوب آزمودنی‌ها در روش تلفیقی نسبت به روش سنتی در سطح 01/0> α وجود دارد. به‌عبارت دیگر میانگین نمره‌های دانش‌آموزان حاضر در روش تدریس تلفیقی افزایش معناداری نسبت به روش سنتی داشته است.
مژگان معمارمقدم؛ حمیدرضا طاهری تربتی؛ علی کاشی
چکیده
هدف از این مطالعه بررسی اثر یک دوره تمرین بدنی بر عملکرد شناختی و فاکتور نروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) در کودکان مبتلابه اختلال نارسایی توجه / فزون کنشی (ADHD) بود. این تحقیق به روش نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون و پسآزمون اجرا شد. شرکت‌کنندگان شامل 25 دانش‌آموز پسر 10 تا 7 سال مراجعه‌کننده به کلینیک ویژه بیمارستان روان‌پزشکی ابن‌سینا مشهد ...
بیشتر
هدف از این مطالعه بررسی اثر یک دوره تمرین بدنی بر عملکرد شناختی و فاکتور نروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) در کودکان مبتلابه اختلال نارسایی توجه / فزون کنشی (ADHD) بود. این تحقیق به روش نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون و پسآزمون اجرا شد. شرکت‌کنندگان شامل 25 دانش‌آموز پسر 10 تا 7 سال مراجعه‌کننده به کلینیک ویژه بیمارستان روان‌پزشکی ابن‌سینا مشهد بودند که به‌طور تصادفی به دو گروه (کنترل و تجربی) تقسیم شدند. گروه تجربی در یک برنامه ورزشی به مدت 24 جلسه و هر جلسه به مدت 75 دقیقه، شرکت کردند. تمامی شرکت‌کنندگان آزمون استروپ و آزمون برو نه برو را قبل و بعد از تمرین ورزشی اجرا کردند. همچنین نمونههای خونی شرکت‌کنندگان برای اندازه‌گیری BDNF سرم قبل و بعد از دوره مداخله فعالیت بدنی گرفته شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون ANCOVA انجام شد. نتایج نشان داد که عملکرد شناختی کودکان در گروه تجربی در آزمون‌های استروپ و برو نه برو در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معنیداری داشته است. همچنین سطوح BDNF سرم نیز افزایش معناداری را نشان داد (05/0>p). این یافته‌ها نشان داد که یک برنامه ورزشی سازمانیافته به بهبود عملکرد شناختی و درمان کودکان مبتلابه ADHD کمک می‌کند.
مرتضی طاهری؛ فهیمه نوریان
چکیده
هدف از این تحقیق بررسی تأثیر یک دوره تمرینات نوروفیدبک بر کیفیت خواب و مهارتهای روانشناختی ورزشکاران با رویکرد روانی-فیزیولوژیک بود. روش تحقیق نیمه‌تجربی و از نوع کاربردی، به‌صورت طرح تحقیق پیش‌آزمون و پسآزمون با گروه کنترل است. آزمودنیهای تحقیق 31 نفر از ورزشکارانی بودند که سابقۀ عضویت در یک تیم ورزشی را داشتند و معیارهای ...
بیشتر
هدف از این تحقیق بررسی تأثیر یک دوره تمرینات نوروفیدبک بر کیفیت خواب و مهارتهای روانشناختی ورزشکاران با رویکرد روانی-فیزیولوژیک بود. روش تحقیق نیمه‌تجربی و از نوع کاربردی، به‌صورت طرح تحقیق پیش‌آزمون و پسآزمون با گروه کنترل است. آزمودنیهای تحقیق 31 نفر از ورزشکارانی بودند که سابقۀ عضویت در یک تیم ورزشی را داشتند و معیارهای ورود به تحقیق را احراز کرده بودند. این آزمودنی‌ها به‌طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل جایگذاری شده و گروه آزمایش تحت درمان نوروفیدبک قرار گرفت. دورۀ زمانی اجرای تمرینات نوروفیدبک شامل 3 جلسه در هفته، هر جلسه به مدت 45 دقیقه به مدت 2 ماه بود. این پروتکل به‌صورت دوقطبی در نقاط C4-CZ اجرا شد. مقیاس کیفیت خواب پیتزبورگ برای استخراج نیمرخ وضعیت خواب آزمودنی‌ها، و پرسشنامۀ OMSAT-3 و روش ELISA به‌منظور ارزیابی میزان استرس روانی-فیزیولوژیک استفاده شد. از روش آماری تحلیل کوواریانس و تی وابسته برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. نتایج نشان داد تمرینات نوروفیدبک میتواند در جهت تعدیل میزان استرس و بهبود خواب ورزشکاران منشأ اثر باشد که این عامل تأثیر بسزایی در عملکرد ورزشکاران خواهد داشت.
حمید صااحی؛ مهشید زارع زاده
چکیده
مهارتهای حرکتی پایه، الگوهای قابل مشاهده‌ای از رفتارهای حرکتی شامل فعالیت‌های جابه‌جایی، دستکاری و پایداری هستند. هدف این تحقیق ارزیابی رشد حرکتی درشت و سطح تبحر اجرای مهارتهای حرکتی کودکان دبستانی در شهر تهران بود. از نسخۀ دوم آزمون رشد حرکتی درشت (اولریخ، 2000) برای ارزیابی 712 کودک 11-7 ساله استفاده شد. اجرای هر یک از دوازده ...
بیشتر
مهارتهای حرکتی پایه، الگوهای قابل مشاهده‌ای از رفتارهای حرکتی شامل فعالیت‌های جابه‌جایی، دستکاری و پایداری هستند. هدف این تحقیق ارزیابی رشد حرکتی درشت و سطح تبحر اجرای مهارتهای حرکتی کودکان دبستانی در شهر تهران بود. از نسخۀ دوم آزمون رشد حرکتی درشت (اولریخ، 2000) برای ارزیابی 712 کودک 11-7 ساله استفاده شد. اجرای هر یک از دوازده مهارت حرکتی درشت این آزمون به‌صورت کیفی ارزیابی شد. درصد کودکان با اجرای در سطح ضعیف/ ماهر و نزدیک ماهر (پیشرفته) بر حسب جنس و گروه سنی گزارش شد. ارزیابی‌ها مشخص کرد بالاترین درصدهای اجرا در سطح پیشرفته برای هر دو جنس به سُرخوردن و دویدن مربوط بوده‌اند، اما این نسبت‌ها در دیگر مهارتهای ارزیابی‌شده درکل پایین بود. در یک مهارت جابه‌جایی (جهیدن) و دو مهارت کنترل شیء (ضربه با پا، و ضربه با دست) درصد پسرهایی که در سطح پیشرفته ارزیابی شدند، از نظر آماری بیشتر از درصد دخترها بود. در سه مهارت کنترل شیء (دریبل، ضربه با پا، و پرتاب از بالای شانه) درصد کودکان با سن بالاتر که در سطح پیشرفته ارزیابی شده بودند، از نظر آماری بیشتر از کودکان کم‌سن‌و‌سال‌تر بود. ازاین‌رو پیشنهاد میشود در برنامه‌های دبستان‌ها به بهبود سطح تبحر مهارتهای حرکتی توجه بیشتر شود.
مهدیه قره لر؛ معصومه شجاعی؛ حسن محمدزاده
چکیده
شرایط روانی بر کانون توجه اثر داشته و نقش تعدیل‌کننده‌ای در تأثیرات آن بر اجرا و یادگیری حرکتی دارد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر تمرین تحت فشار روانی و کانونی کردن توجه با دستورالعمل آموزشی بر یادگیری ضربۀ بیلیارد انجام گرفت. شرکت‌کننده‌ها 48 دانشجوی دختر داوطلب (23-19 سال) بودند که به‌صورت تصادفی انتخاب شدند و در چهار گروه ...
بیشتر
شرایط روانی بر کانون توجه اثر داشته و نقش تعدیل‌کننده‌ای در تأثیرات آن بر اجرا و یادگیری حرکتی دارد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر تمرین تحت فشار روانی و کانونی کردن توجه با دستورالعمل آموزشی بر یادگیری ضربۀ بیلیارد انجام گرفت. شرکت‌کننده‌ها 48 دانشجوی دختر داوطلب (23-19 سال) بودند که به‌صورت تصادفی انتخاب شدند و در چهار گروه آزمایشی (توجه درونی و فشار کم و زیاد، توجه بیرونی و فشار کم و زیاد) جایگزین شده و بعد از پیش‌آزمون به مدت 8 جلسه به تمرین پرداختند. آزمون اکتساب در آخرین جلسۀ تمرین و آزمون‌های یادداری با تأخیر 2 و 10 روز بعد از آخرین جلسۀ تمرین انجام گرفت. دقت ضربات براساس فاصلۀ برخورد توپ از گودال امتیازگذاری شد. نتایج آزمون یو من – ویتنی برتری توجه درونی در آزمون اکتساب و یادداری با تأخیر 10 روز و برتری تمرین تحت فشار کم در آزمون یادداری با تأخیر 10 روز (05/0P<) و نتایج آزمون کروسکال - والیس و مقایسه‌های زوجی برتری اکتساب توجه درونی در فشار زیاد نسبت به توجه بیرونی در فشار زیاد و برتری یادداری تأخیری توجه درونی در فشار کم نسبت به توجه بیرونی در فشار زیاد را نشان داد (05/0P<). به‌نظر میرسد با توجه به نوع مهارت از نظر عدم تغییر شرایط محیطی و نیاز به دقت و توجه زیاد به‌خصوص در مراحل اولیۀ یادگیری، تمرین افراد مبتدی در شرایط فشار روانی کم و جهت‌دهی درونی توجه به یادداری تأخیری بیشتری منتج میشود.
مریم کاویانی؛ فهیمه بدیعی؛ علی خطیبی؛ محسن دهقانی
چکیده
آسیب‌های ورزشی، از تجربههای بسیار سخت و خطرناکی است که ورزشکاران در طول فعالیت ورزشی خود با آن روبه‌رو می‌شوند. حتی پس از بهبود، عوامل روانشناختی مثل ترس از حرکت و اضطراب می‌توانند بر بازگشت به ورزش تأثیر بگذارند. هدف پژوهش مقایسۀ ترس از حرکت یا آسیب مجدد و اضطراب ناشی از درد در ورزشکاران با و بدون سابقۀ آسیب‌دیدگی عضلانی ...
بیشتر
آسیب‌های ورزشی، از تجربههای بسیار سخت و خطرناکی است که ورزشکاران در طول فعالیت ورزشی خود با آن روبه‌رو می‌شوند. حتی پس از بهبود، عوامل روانشناختی مثل ترس از حرکت و اضطراب می‌توانند بر بازگشت به ورزش تأثیر بگذارند. هدف پژوهش مقایسۀ ترس از حرکت یا آسیب مجدد و اضطراب ناشی از درد در ورزشکاران با و بدون سابقۀ آسیب‌دیدگی عضلانی اسکلتی بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و به لحاظ روش پژوهش علّی-مقایسه‌ای بود. در این تحقیق 60 ورزشکار مرد حرفه‌ای و نیمه‌حرفه‌ای رشته‌های مختلف ورزشی کشور شرکت داشتند که 30 نفر از آنها سابقۀ آسیب‌دیدگی عضلانی-اسکلتی داشتند و حداقل دو ماه از حضور در میادین و فعالیت ورزشی دور بودند. نمونه‌گیری به‌صورت در دسترس و هدفمند بود. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از پرسشنامه‌های ترس از حرکت و اضطراب ناشی از درد استفاده شد. داده‌ها با آزمون تی مستقل تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین دو گروه ورزشکاران با و بدون سابقۀ آسیب‌دیدگی تفاوت معناداری وجود دارد (05/0≥p). بدین‌معنی که ترس از آسیب مجدد و اضطراب ناشی از درد گروه با سابقۀ آسیب‌دیدگی نمرات بالاتری نسبت به گروه بدون سابقۀ آسیب کسب کردند. بنابراین شناسایی عوامل شناختی مهم درگیر در ادراک درد و وجود برنامه‌های توانبخشی برای بهبود روانی و درگیری ذهنی پس از آسیب‌دیدگی ورزشکاران حائز اهمیت است.
حمیده جهانبخش؛ مهدی سهرابی؛ علیرضا صابری کاخکی؛ عزت خداشناس
چکیده
هدف این پژوهش، بررسی تأثیر یک دوره برنامة تمرین تعادلی منتخب در شرایط تکلیف دوگانه و منفرد بر حافظة کاری کودکان با اختلال هماهنگی رشدی بود. روش پژوهش، نیمه‌تجربی و از نوع طرح پیش‌آزمون- پسآزمون- پیگری با گروه کنترل بود. بدین‌منظور 39 دانش‌آموز پسر مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی ...
بیشتر
هدف این پژوهش، بررسی تأثیر یک دوره برنامة تمرین تعادلی منتخب در شرایط تکلیف دوگانه و منفرد بر حافظة کاری کودکان با اختلال هماهنگی رشدی بود. روش پژوهش، نیمه‌تجربی و از نوع طرح پیش‌آزمون- پسآزمون- پیگری با گروه کنترل بود. بدین‌منظور 39 دانش‌آموز پسر مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی به 3 گروه 13 نفرة تمرین در شرایط دوگانه، تمرین در شرایط منفرد و کنترل تقسیم شدند. دو گروه تجربی به مدت 8 هفته تحت مداخلة تمرینات منتخب تعادلی در دو شرایط مختلف دوگانه و منفرد قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان در سه مرحلة پیش‌آزمون، پسآزمون و آزمون پیگری (دو ماه بعد از پسآزمون) با استفاده از آزمون بلوک‌های تپندة کورسی ارزیابی شدند. تحلیل داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس با اندازه‌گیری مکرر و همچنین تحلیل کوواریانس یکراهه نشان داد که در پسآزمون، حافظة کاری در گروه تکلیف دوگانه برتر از هر دو گروه تکلیف منفرد و کنترل بود (05/0p <). همچنین تفاوت معناداری از پیش‌آزمون تا پسآزمون در همة گروه‌های آزمایشی جز گروه تکلیف منفرد در شاخص گستردة بلوک و گروه کنترل مشاهده شد. در آزمون پیگری، این برتری تنها در شاخص نمرة کلی و کل کوشش‌های صحیح مشاهده شد. همچنین، گروه تکلیف منفرد در پسآزمون از گروه کنترل برتر بود (05/0p <). به‌‌دلیل اهمیت کارکردهای اجرایی، استفاده از این برنامة تمرینی منتخب به‌منظور بهبود حافظة کاری میتواند ابزار مفیدی برای این گروه از کودکان باشد.
فاطمه شهیدی زندی؛ بهروز گل محمدی؛ حکیمه اکبری
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر برنامۀ حرکتی پیشرونده بر بهبود مهارتهای حرکتی کودکان مبتلا به اوتیسم بود. روش مطالعۀ حاضر تجربی و از نوع پیش‌آزمون، آزمون میانی، پسآزمون و آزمون یادداری است. از بین کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم در شهرهای سمنان و یزد، 16 نفر به‌صورت نمونههای در دسترس انتخاب و براساس سن (1/3 ± 26/8 سال)، جنس، شدت ...
بیشتر
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر برنامۀ حرکتی پیشرونده بر بهبود مهارتهای حرکتی کودکان مبتلا به اوتیسم بود. روش مطالعۀ حاضر تجربی و از نوع پیش‌آزمون، آزمون میانی، پسآزمون و آزمون یادداری است. از بین کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم در شهرهای سمنان و یزد، 16 نفر به‌صورت نمونههای در دسترس انتخاب و براساس سن (1/3 ± 26/8 سال)، جنس، شدت و درجۀ اوتیسم و نیز پایۀ تحصیلی به‌طور نسبی همتاسازی شدند و در گروه‌های تجربی (8) و کنترل (8) قرار گرفتند. ابتدا پیش‌آزمون با استفاده از آزمون اولریخ 2000 از آزمودنی‌ها به‌عمل آمد. برنامۀ حرکتی پیشرونده به مدت 30 جلسه اجرا شد. پس از 15 جلسه آزمون میانی و 30 جلسه آزمون پایانی از کودکان به‌عمل آمد و نیز پس از 30 روز از پایان تحقیق آزمون یادداری انجام گرفت. از آزمون KS به‌منظور تعیین نرمال بودن داده‌ها و از آزمون تحلیل واریانس عاملی با طرح تکرار اندازه‌گیری و نیز آزمون تعقیبیLSD به‌منظور تعیین کمترین تفاوت معناداری استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که برنامۀ حرکتی پیشرونده نسبت به گروه کنترل در سطح معناداری 05/0 P< تأثیر بیشتری بر رشد مهارتهای دستکاری، جابه‌جایی و مهارت درشت داشته است.
مسلم رحمانی؛ علی حیرانی؛ هادی یدیتبار
چکیده
با افزایش سن تغییراتی در عملکرد شناختی نظیر پیش‌بینی و زمان واکنش در افراد رخ میدهد. به‌نظر میرسد فعالیت منظم فرد در طول عمر به تأخیر اجرای این عوامل بستگی دارد. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر تمرینات پیلاتس بر بهبود عملکرد شناختی سالمندان مرد غیرفعال شهر کرمانشاه بود. 40 مرد سالمند غیرفعال با میانگین سنی 54/6±15/72 سال، از مراکز ...
بیشتر
با افزایش سن تغییراتی در عملکرد شناختی نظیر پیش‌بینی و زمان واکنش در افراد رخ میدهد. به‌نظر میرسد فعالیت منظم فرد در طول عمر به تأخیر اجرای این عوامل بستگی دارد. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر تمرینات پیلاتس بر بهبود عملکرد شناختی سالمندان مرد غیرفعال شهر کرمانشاه بود. 40 مرد سالمند غیرفعال با میانگین سنی 54/6±15/72 سال، از مراکز نگهداری سالمندان شهر کرمانشاه انتخاب، و به‌صورت کاملاً تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. در ادامه گروه آزمایش به مدت 8 هفته پروتکل تمرینی پیلاتس را اجرا کردند. هر دو گروه در پیش‌آزمون و پسآزمون عملکرد شناختی، شرکت داده شدند. داده‌های پیش‌آزمون و پسآزمون با استفاده از t همبسته، و مقایسۀ پسآزمونهای دو گروه با استفاده از t مستقل تجزیه‌وتحلیل شد. یافته‌ها نشان داد گروه تمرینی پیلاتس افزایش معناداری در عملکرد وضعیت شناختی و زمان واکنش در مرحلۀ پسآزمون نسبت به گروه کنترل داشت (P<0.05)، اما تفاوت معناداری بین دو گروه در عملکرد پیش‌بینی مشاهده نشد. الگوی یافتههای حاضر نشان میدهد که تمرینات پیلاتس میتواند موجب بهبود عملکرد شناختی سالمندان شود.
بهروز گل محمدی؛ ولی اله کاشانی؛ امین خسروی جعفری
چکیده
آرام‌سازی از روشهای بهبود عملکرد است که به‌طور عام می‌توان آن را به آرام‌سازی جسمانی و روانی دسته‌بندی کرد. به فنون آرام‌سازی روانی، اغلب به‌عنوان فنون ذهن به جسم اطلاق میشود، زیرا هدف این روشها ایجاد آرام‌سازی از طریق ذهن است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر یک دوره برنامة آرام‌سازی (جسم به ذهن و ذهن به جسم) بر عملکرد بازیکنان ...
بیشتر
آرام‌سازی از روشهای بهبود عملکرد است که به‌طور عام می‌توان آن را به آرام‌سازی جسمانی و روانی دسته‌بندی کرد. به فنون آرام‌سازی روانی، اغلب به‌عنوان فنون ذهن به جسم اطلاق میشود، زیرا هدف این روشها ایجاد آرام‌سازی از طریق ذهن است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر یک دوره برنامة آرام‌سازی (جسم به ذهن و ذهن به جسم) بر عملکرد بازیکنان نیمهماهر فوتبال بود. بدین‌منظور 39 بازیکن انتخاب و به‌صورت تصادفی به سه گروه آرام‌سازی پیشروندة عضلانی، تجسم خلاق و گروه کنترل تقسیم شدند. از آزمودنی‌ها قبل از مداخلات به‌‌وسیلة روش مشاهده‌ای، پیش‌آزمون گرفته شد. برنامۀ آرام‌سازی پژوهش حاضر، قرار گرفتن آزمودنی‌ها تحت دو نوع متفاوت آرام‌سازی پس از تمرینات فوتبال به مدت هشت هفته بود. برای تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی، آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری تکراری و تحلیل واریانس یکطرفه استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که اثر اجرای آرام‌سازی پیشروندة عضلانی و تجسم خلاق بر مؤلفه‌های حفظ و کنترل توپ، پاس صحیح و گرفتن صحیح توپ از حریف و در کل عملکرد بازیکنان معنادار بود. علاوه‌بر این، ورزشکارانی که از شیوة آرام‌سازی پیشروندة عضلانی استفاده کردند، در مقایسه با کسانی که از شیوۀ آرام‌سازی تجسم خلاق استفاده کردند، عملکرد بهتری داشتند. به‌طور کلی شیوههای آرام‌سازی جسم به ذهن و ذهن به جسم هر کدام میتواند به‌عنوان شیوهای مستقل در بهبود عملکرد ورزشکاران مؤثر باشد، اما اجرای آرام‌سازی ذهن به جسم مانند تجسم خلاق بر مهارتهایی که به دقت و تمرکز بیشتری نیاز دارد، مؤثرتر است.
بهرام غفاری؛ مهدی شهبازی؛ مهدی آقاپور؛ الهام شیرزاد
چکیده
فراپایداری ناحیۀ نسبتاً پایداری است که در آن اجزای سیستم در عین حال که شخصیت جداگانه و انعطاف‌پذیر خود را حفظ کرده‌اند، می‌توانند به‌منظور دستیابی به اهداف عملکردی حرکت به‌صورت ترکیبی نیز عمل کنند. شرکت‌کنندگان در سه گروه مهارتی (10=n)، مرحلۀ هماهنگی، مرحلۀ کنترل هماهنگی و مرحلۀ کنترل بهینه قرار گرفتند و افراد هر گروه به‌صورت ...
بیشتر
فراپایداری ناحیۀ نسبتاً پایداری است که در آن اجزای سیستم در عین حال که شخصیت جداگانه و انعطاف‌پذیر خود را حفظ کرده‌اند، می‌توانند به‌منظور دستیابی به اهداف عملکردی حرکت به‌صورت ترکیبی نیز عمل کنند. شرکت‌کنندگان در سه گروه مهارتی (10=n)، مرحلۀ هماهنگی، مرحلۀ کنترل هماهنگی و مرحلۀ کنترل بهینه قرار گرفتند و افراد هر گروه به‌صورت دوبه‌دو با یکدیگر به مبارزه پرداختند. نتایج تحلیل خوشهای و روش چگالی تجربی حاکی از ظهور یک ناحیۀ فراپایداری در گروه کنترل هماهنگی (در فاصلۀ 2.270372، 1.689276)، دو ناحیۀ فراپایداری در گروه کنترل بهینه (در فواصل 1.00113699، 0.9824658 و 2.333738، 1.843131) و عدم ظهور فراپایداری در گروه هماهنگی بود. همچنین با استفاده از آزمون دوجمله‌ای نشان داده شد که نسبت استفاده از حالتهای عمل در نواحی فراپایدار در دو گروه کنترل هماهنگی و کنترل بهینه تفاوت معناداری ندارد ( 4888/0P=)، ولی وسعت ناحیۀ فراپایدار در گروه کنترل هماهنگی به‌صورت معناداری بیشتر بود. یافتههای این تحقیق نشان میدهد که سیستم حرکتی شمشیربازان بسته به سطح مهارت آنها فراپایدار بوده و وسعت نواحی فراپایدار در هر سطح متفاوت است. مربیان ورزشی می‌توانند در طراحی یادگیری و سازماندهی تمرین برای ظهور عملکردی‌ترین پاسخ‌های حرکتی فرد را به نواحی فراپایدار هدایت کنند.
شهریان اسحاقی؛ مرتضی طاهری؛ خدیجه ایراندوست
چکیده
افزایش نرخ جمعیت سالمندان و هزینه‌های ناشی از آن، بخش عمده‌ای از منابع بهداشتی و درمانی هر جامعه‌ای را به خود اختصاص داده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر یک دوره مداخلات ورزشی و غذایی هدفمند بر ظرفیت توجه، سرعت واکنش و پردازش اطلاعات زنان سالمند دارای اختلال خواب بود. بر این اساس 53 نفر به‌صورت در دسترس و هدفمند با دامنۀ سنی 65-75 ...
بیشتر
افزایش نرخ جمعیت سالمندان و هزینه‌های ناشی از آن، بخش عمده‌ای از منابع بهداشتی و درمانی هر جامعه‌ای را به خود اختصاص داده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر یک دوره مداخلات ورزشی و غذایی هدفمند بر ظرفیت توجه، سرعت واکنش و پردازش اطلاعات زنان سالمند دارای اختلال خواب بود. بر این اساس 53 نفر به‌صورت در دسترس و هدفمند با دامنۀ سنی 65-75 سال انتخاب شدند. همگی آنها از کم‌خوابی رنج می‌بردند. آزمودنی‌ها به‌صورت تصادفی به چهار گروه تمرین هوازی، تمرین هوازی-مکمل ویتامین دی ، مکمل ویتامین دی و گروه کنترل تقسیم شدند. مصرف ویتامین دی در دو گروه به‌صورت 2000 واحد روزانه مصرف می‌شد. از پرسشنامۀ تشخیصی آمادگی فعالیت بدنی (PARQ) برای آگاهی از سطح آمادگی جسمانی آزمودنی‌ها و از پرسشنامۀ یادآمد 24 ساعتۀ رژیم غذایی گیبسون روز قبل از پیش‌آزمون و پسآزمون استفاده شد. برای استخراج نیمرخ وضعیت خواب از مقیاس کیفیت خواب پیتزبورگ استفاده شد. از آزمون روانی-حرکتی COG نیز به‌منظور بررسی مؤلفه‌های شناختی و ذهنی و پردازش اطلاعات استفاده شد. نتایج نشان داد گروه‌های هوازی، مکمل و هوازی-مکمل بهبود معناداری در توجه انتخابی و زمان واکنش داشتند. همچنین گروه هوازی-مکمل به نسبت گروه هوازی و گروه مکمل بهبود معناداری در توجه انتخابی و زمان واکنش داشت. به‌نظر میرسد تمرینات هوازی به‌همراه مصرف مکمل ویتامین دی موجب بهبود عملکرد روانی حرکتی زنان سالمند میشود. ازاین‌رو مصرف مکمل ویتامین دی و تمرینات هوازی در تعامل با هم برای زنان سالمند توصیه میشود.
سیدمحمدرضا موسوی؛ ناهید شتاب بوشهری؛ رسول عابدان زاده
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر دستورالعمل کانون توجه بیرونی و حمایت خودمختاری بر یادگیری مهارت هدفگیری کودکان کم‌توان ذهنی بود. بدین‌منظور، از بین تمامی کودکان کم‌توان ذهنی شهر اهواز، 48 کودک 14-10 ساله (میانگین سنی 2/1±81/11 سال) به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و براساس نمرات پیش‌آزمون (10 کوشش) در چهار گروه توجه بیرونی، حمایت ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر دستورالعمل کانون توجه بیرونی و حمایت خودمختاری بر یادگیری مهارت هدفگیری کودکان کم‌توان ذهنی بود. بدین‌منظور، از بین تمامی کودکان کم‌توان ذهنی شهر اهواز، 48 کودک 14-10 ساله (میانگین سنی 2/1±81/11 سال) به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و براساس نمرات پیش‌آزمون (10 کوشش) در چهار گروه توجه بیرونی، حمایت خودمختاری، توجه بیرونی+حمایت خودمختاری و کنترل جای گرفتند. تکلیف شامل پرتاب کیسة لوبیا به وزن 100 گرم به سمت هدفی بود که در فاصلۀ دو متری از شرکت‌کنندگان بر روی دیوار نصب شده بود. شرکت‌کنندگان در مرحلۀ اکتساب 40 کوشش شامل پنج بلوک هشت‌کوششی را انجام دادند. ده دقیقه پس از آخرین بلوک اکتساب، شرکت‌کنندگان 10 پرتاب را به‌عنوان پسآزمون انجام دادند. 48 ساعت پس از مرحلۀ اکتساب، آزمون یادداری (10 کوشش) با شرایطی دقیقاً مشابه با پیش‌آزمون برای بررسی تأثیرات یادگیری از شرکت‌کنندگان به‌عمل آمد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس مرکب 5Í2Í2 در مرحلۀ اکتساب و آزمون تحلیل واریانس دوراهه 2Í2 در مرحلۀ یادداری از طریق نرم‌افزار SPSS22 و در سطح معناداری 05/0≥P استفاده شد. نتایج نشان داد که هر چهار گروه طی بلوک‌های تمرینی، بهبود معناداری در عملکرد داشته‌اند. گروه توجه بیرونی+حمایت خودمختاری نیز بالاترین نمرات را در مرحلۀ اکتساب کسب کرد (05/0≥P). در آزمون یادداری نیز گروه توجه بیرونی+حمایت خودمختاری بهترین عملکرد را به نمایش گذاشت (05/0≥P). ازاین‌رو پیشنهاد میشود برای بهبود عملکرد و یادگیری مهارت هدفگیری کودکان کم‌توان ذهنی از ترکیب توجه بیرونی و حمایت خودمختاری استفاده شود.
امیرحسین براتی؛ فرشید طهماسبی؛ کریم بیگلر
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی ارتباط ویژگیهای شخصیتی با میزان بروز آسیب در کشتیگیران نخبۀ ایران بود. بدین منظور 60 نفر از کشتیگیران نخبۀ ایران در این مطالعه شرکت کردند. اطلاعات تحقیق از طریق فرم گزارش آسیب و پرسشنامۀ ارزیابی شخصیت نئو جمعآوری شد. از روشهای آمار توصیفی و آزمون ضریب همبستگی پیرسون در سطح معناداری 95 درصد برای ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر بررسی ارتباط ویژگیهای شخصیتی با میزان بروز آسیب در کشتیگیران نخبۀ ایران بود. بدین منظور 60 نفر از کشتیگیران نخبۀ ایران در این مطالعه شرکت کردند. اطلاعات تحقیق از طریق فرم گزارش آسیب و پرسشنامۀ ارزیابی شخصیت نئو جمعآوری شد. از روشهای آمار توصیفی و آزمون ضریب همبستگی پیرسون در سطح معناداری 95 درصد برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. نتایج نشان داد همۀ کشتیگیران در طول یک فصل حداقل دو آسیب را متحمل شدهاند. همچنین در کشتیگیران نخبه بین ویژگیهای شخصیتی شامل بیثباتی هیجانی (005/0≥P)، برون‌گرایی (003/0≥P)، باز بودن نسبت به تجربههای مختلف (047/0≥P)، توافقپذیری (0001/0≥P) و وجدانی بودن (0001/0≥P) با میزان بروز آسیب ارتباط معناداری وجود داشت. در مجموع یافتههای این تحقیق نشان داد که برخورداری از ویژگیهای شخصیتی مانند بیثباتی هیجانی پایین، برون‌گرایی بالا، باز بودن نسبت به تجربههای مختلف پایین، توافقپذیری بالا و وجدانی بودن بالا به ورزشکاران نخبه کمک می‌کند تا بهتر بتوانند با موقعیتهای استرس‌زا که در ورزش اتفاق میافتد، کنار بیایند و با اعتمادبه‌نفس بالا با عوامل روانی مضر مانند استرس و اضطراب مقابله کنند و در نهایت احتمالاً سبب کاهش بروز آسیب شوند. بنابراین به مسئولان، مربیان، پزشکان و روان‌شناسان ورزشی توصیه میشود تا برنامهریزی و اقدام‌های لازم را برای ارزیابی ویژگیهای شخصیتی ورزشکاران نخبه انجام دهند تا با انتخاب ورزشکاران با ویژگیهای شخصیتی مناسب احتمال بروز آسیب در ورزشکاران نخبه کاهش یابد و به این صورت در پیشگیری از بروز آسیب گامهایی برداشته شود.
حسن باغنده؛ داود حومنیان؛ الهه عرب عامری
چکیده
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرینات ادراکی-حرکتی بر رشد مهارتهای حرکتی دختران کم‌توان ذهنی تربیت‌پذیر بود. به همین منظور 20 دختر کم‌توان ذهنی تربیت‌پذیر از مرکز سازمان بهزیستی شهرستان مریوان با میانگین سنی 11/1±3/8 سال و ضریب هوشی 84/6±14/39 با روش نمونه‌گیری هدفمند بررسی شدند. از همۀ کودکان پیش‌آزمون گرفته شد، سپس نمونه‌ها ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرینات ادراکی-حرکتی بر رشد مهارتهای حرکتی دختران کم‌توان ذهنی تربیت‌پذیر بود. به همین منظور 20 دختر کم‌توان ذهنی تربیت‌پذیر از مرکز سازمان بهزیستی شهرستان مریوان با میانگین سنی 11/1±3/8 سال و ضریب هوشی 84/6±14/39 با روش نمونه‌گیری هدفمند بررسی شدند. از همۀ کودکان پیش‌آزمون گرفته شد، سپس نمونه‌ها به‌صورت هدفمند به دو گروه 10 نفری کنترل و مداخله تقسیم شدند. برای سنجش مهارتهای حرکتی درشت و ظریف از آزمون تبحر حرکتی برونینکس- اوزرتسکی استفاده شد. گروه مداخله، تمرینات ادراکی- حرکتی را طی 24 جلسه و هر جلسه 45 تا 60 دقیقه و 3 روز در هفته انجام دادند. پس از 24 جلسه تمرین از هر دو گروه، پسآزمون به‌عمل آمد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها که با استفاده از آزمون آماری K-S، ویلکاکسون و یو من ویتنی انجام گرفت، نشان داد که مداخلۀ تمرینات ادراکی- حرکتی تأثیر معناداری روی مهارتهای حرکتی درشت در گروه تمرینی داشته است (05/0P˂). درحالی‌که تأثیر این دورۀ تمرینی بر مهارتهای ظریف از نظر آماری معنادار نبود (05/0P˃). از نتایج چنین برداشت میشود که برنامۀ تمرینی به‌کاررفته در تحقیق حاضر برای بهبود مهارتهای حرکتی درشت دختران کم‌توان ذهنی تربیت‌پذیر مناسب است و مراکز مربوط می‌توانند از آن به‌عنوان برنامۀ تمرینی استفاده کنند.
محمدرضا قاسمیان مقدم؛ حمیدرضا طاهری
چکیده
تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر موقعیت تحت فشار و دستورالعمل توجه بر عملکرد بازیکنان تنیس روی میز انجام گرفت. بدین منظور شانزده نفر از بازیکنان تنیس روی میز در چهار حالت با انواع متفاوت دستورالعمل توجه و موقعیت تحت فشار بررسی شدند. آزمون شامل یک تکلیف تنیس روی میز بود که در آن محل فرود ضربه براساس رنگ توپ از قبل مشخص بود و افراد می‌بایست ...
بیشتر
تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر موقعیت تحت فشار و دستورالعمل توجه بر عملکرد بازیکنان تنیس روی میز انجام گرفت. بدین منظور شانزده نفر از بازیکنان تنیس روی میز در چهار حالت با انواع متفاوت دستورالعمل توجه و موقعیت تحت فشار بررسی شدند. آزمون شامل یک تکلیف تنیس روی میز بود که در آن محل فرود ضربه براساس رنگ توپ از قبل مشخص بود و افراد می‌بایست ضربۀ تاپ اسپین را روی توپ‌هایی که با پیچ زیر و به‌وسیلۀ دستگاه ارسال می‌شد اجرا می‌کردند. دستورالعمل توجه افراد برحسب استفاده از نشانه‌های مرتبط و نامرتبط با تکلیف متفاوت بود و شرایط تحت فشار از طریق رتبه‌بندی و جایزۀ نقدی تغییر می‌کرد. عملکرد افراد از طریق سنجش دقت ضربات در اصابت به اهداف معین و زمان واکنش کلامی در پاسخ به دستورالعمل توجه مورد نظر، ارزیابی شد. به‌منظور تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس دوعاملی با اندازه‌های تکراری برای هر کدام از متغیر‌ها استفاده شد. نتایج حاکی از نبود تفاوت معنادار در عملکرد افراد در مراحل مختلف آزمون بود (5/0< P ). تنها تفاوت معنادار مشاهده‌شده در مراحل آزمون مربوط به اثر اصلی موقعیت تحت فشار بر زمان واکنش کلامی بود که با افزایش موقعیت تحت فشار، زمان واکنش کلامی افزایش می‌یافت (5/0> P ). به‌طور کلی یافتههای تحقیق نشان داد که در موقعیت تحت فشار صرف‌نظر از نوع دستورالعمل توجه، کارایی عملکرد کاهش یافت.
امیر شهاوند؛ داریوش خواجوی؛ علیرضا بهرامی؛ احمد قطبی ورزنه
چکیده
هدف مطالعه حاضر تغییرات کارآمدی عضلانی طی کوشش‌های موفق و ناموفق در تیراندازان ماهر با تپانچه با نقش میانجی چشم ساکن بود. در این مطالعه پس‌رویدادی، 20 مرد تیرانداز ماهر با تپانچه با دامنه سنی 20 تا 30 سال برای شرکت در مطالعه انتخاب شدند. پس از پنج کوشش آشنایی، شرکت-کنندگان به اجرای 20 کوشش شلیک تپانچه از فاصله موردنظر به هدف مطابق با استاندارهای ...
بیشتر
هدف مطالعه حاضر تغییرات کارآمدی عضلانی طی کوشش‌های موفق و ناموفق در تیراندازان ماهر با تپانچه با نقش میانجی چشم ساکن بود. در این مطالعه پس‌رویدادی، 20 مرد تیرانداز ماهر با تپانچه با دامنه سنی 20 تا 30 سال برای شرکت در مطالعه انتخاب شدند. پس از پنج کوشش آشنایی، شرکت-کنندگان به اجرای 20 کوشش شلیک تپانچه از فاصله موردنظر به هدف مطابق با استاندارهای موجود پرداختند. امتیاز ده به‌عنوان کوشش موفق و امتیازهای پایینتر از ده به‌عنوان کوشش ناموفق در نظر گرفته شد. داده‌ها با استفاده از آزمون t وابسته و بوتستراپ تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین فعالیت عضلانی عضلات دوسربازویی و سهسربازویی در کوشش‌های موفق و کوشش‌های ناموفق تفاوت معناداری وجود دارد و شرکت‌کنندگان در کوشش‌های موفق فعالیت عضلانی پایینتری داشتند. همچنین، نتایج بوتاستراپ آشکار کرد که طول دوره چشم ساکن، فعالیت عضلانی عضلات دوسربازویی و سهسربازویی را در کوشش‌های موفق و ناموفق میانجی می‌کند. بهطورکلی نتایج پژوهش حاضر تأکیدی بر فرضیه ثبات قامت می‌باشد که عامل تعیینکننده در طول این دوره، افزایش ثبات قامت است که منجر به کاهش "نویز" در سیستم حرکتی میشود.
امیر دانا؛ زین العابدین فلاح؛ جلیل مرادی؛ اکبر قلاوند
چکیده
مقدمه و هدف: فاکتور نروتروفیک مشتق شده از مغز (BDNF) به عنوان یکی از عوامل مرتبط با عملکرد عصبی- عضلانی و عملکرد شناختی می‌باشد که با افزایش سن کاهش می‌یابد. هدف تحقیق حاضر مقایسه تاثیر تمرینات ایروبیک، و شناختی بر سطح تعادل پویا، توجه و سطح BDNF سرمی در مردان سالمند بود. روش کار: در تحقیق نیمه تجربی حاضر 60 مرد سالمند سالم به روش نمونه گیری ...
بیشتر
مقدمه و هدف: فاکتور نروتروفیک مشتق شده از مغز (BDNF) به عنوان یکی از عوامل مرتبط با عملکرد عصبی- عضلانی و عملکرد شناختی می‌باشد که با افزایش سن کاهش می‌یابد. هدف تحقیق حاضر مقایسه تاثیر تمرینات ایروبیک، و شناختی بر سطح تعادل پویا، توجه و سطح BDNF سرمی در مردان سالمند بود. روش کار: در تحقیق نیمه تجربی حاضر 60 مرد سالمند سالم به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در 4 گروه تمرین ایروبیک، تمرین شناختی، ترکیبی (ایروبیک- شناختی) و کنترل تقسیم شدند. تمرینات به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته انجام شدند. از آزمون های تی وابسته و تحلیل واریانس یک طرفه برای بررسی تغییرات درون گروهی و بین گروهی استفاده شد (05/0 ≥P). نتایج: پس از دوره تمرین افزایش معنی داری در BDNF سرمی در گروه های مداخله نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (001/0 ≥ P). همچنین افزایش معنی داری در نسبت پاسخ های صحیح بر کل محرک های هدف و غیر هدف و کاهش معنی داری در خطای ارتکاب، خطای حذف و زمان واکنش در گروه های مداخله نسبت به گروه های کنترل مشاهده شد (05/0 > P). همچنین بهبود معنی داری در تعادل پویا در گروه های ایروبیک و ترکیبی نسبت به گروه های کنترل (001/0 > P) و تمرین شناختی (05/0 > P)مشاهده شد. بحث و نتیجه گیری: تمرینات شناختی و ایروبیک با افزایش BDNF موجب بهبود توجه و عملکرد تعادل در سالمندان می شود
شیلا صفوی همامی؛ مریم نزاکت الحسینی؛ سمیه یوسفی
چکیده
هدف از تحقیق حاضر مقایسه میزان تأثیرگذاری تمرین های ادراکی - حرکتی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر پایه اول و پایه ششم بود. ابتدا دانش آموزان هر کدام از دوره ها (50 دانش آموز پایه ی اول و 50 دانش آموز پایه ی ششم) از لحاظ عملکرد ادراکی - حرکتی، عملکرد شناختی و پیشرفت تحصیلی دروس ریاضی و فارسی مورد ارزیابی قرار گرفتند و سپس بر اساس نتایج ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر مقایسه میزان تأثیرگذاری تمرین های ادراکی - حرکتی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر پایه اول و پایه ششم بود. ابتدا دانش آموزان هر کدام از دوره ها (50 دانش آموز پایه ی اول و 50 دانش آموز پایه ی ششم) از لحاظ عملکرد ادراکی - حرکتی، عملکرد شناختی و پیشرفت تحصیلی دروس ریاضی و فارسی مورد ارزیابی قرار گرفتند و سپس بر اساس نتایج آزمون های به دست آمده، دانش آموزان هر پایه به دو گروه کنترل و تجربی همگن تقسیم شدند. گروه تجربی، به مدت 8 هفته (3 جلسه در هفته) و هر جلسه 45 الی60 دقیقه به تمرین های منتخب ادارکی - حرکتی پرداختند. سپس، هر دو گروه با سنجش عملکرد تحصیلی مورد ارزیابی مجدد قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها از آزمون تی مستقل و وابسته استفاده شد. نتایج نشان داداثر تمرینات ادراکی حرکتی بر عملکرد تحصیلی شرکت کنندگان پایه اول معنی دار ولی در شرکت کنندگان پایه ششم غیر معنی دار بود . بنابر نتایج تحقیق، تاثیر پذیری پیشرفت تحصیلی کودکان از فعالیت های ادراکی - حرکتی در دوره پیش عملیاتی متفاوت از عملیات عینی می باشد.کلید واژگان: تمرینات ادراکی - حرکتی،، دوره پیش عملیاتی، دوره عملیاتی عینی،عملکرد تحصیلی.
نجمه رضاسلطانی؛ حسن غرایاق زندی؛ محمد خبیری
چکیده
هدف از پژوهش حاضر تعیین روایی و پایایی نسخۀ فارسی مقیاس نیازهای روانشناختی پایه در تمرین بود. پژوهش حاضر توصیفی-پیمایشی بود. جامعۀ آماری شامل ورزشکاران مرد و زن بالای 16سال بود که به‌طور ساختاریافته در تمرین شرکت کردند. نمونه 256 ورزشکار مرد و زن (04/4 ± 03/23M=) بود که به روش خوشهای تصادفی انتخاب شدند. ابزار مقیاس 12سؤالی ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر تعیین روایی و پایایی نسخۀ فارسی مقیاس نیازهای روانشناختی پایه در تمرین بود. پژوهش حاضر توصیفی-پیمایشی بود. جامعۀ آماری شامل ورزشکاران مرد و زن بالای 16سال بود که به‌طور ساختاریافته در تمرین شرکت کردند. نمونه 256 ورزشکار مرد و زن (04/4 ± 03/23M=) بود که به روش خوشهای تصادفی انتخاب شدند. ابزار مقیاس 12سؤالی نیازهای روانشناختی پایه در تمرین بود که ابتدا ترجمه (به روش ترجمه-ترجمۀ مجدد) و سپس روایی صوری و محتوای آن تأیید شد. پس از پایلوت اولیه و اصلاحات لازم، برای بررسی روایی سازۀ این مقیاس از تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. همسانی درونی مقیاس و پایایی زمانی گویهها نیز با محاسبۀ آلفای کرونباخ و نیز ضریب همبستگی درونگروهی (ICC)به روش آزمون-آزمون مجدد با فاصلۀ 4-2 هفته برای خردهمقیاسها و مقیاس کلی بررسی شد. نتایج نشان داد که مدل تأییدی مرتبۀ دوم مقیاس نیازهای روانشناختی پایه در تمرین از شاخصهای برازندگی ( 98/0 = CFI، 07/0= RMSEA)، همسانی درونی(ارزش آلفا: ارتباط 87/0، شایستگی80/0، و استقلال 82/0 و کل پرسشنامه 88/0)، و پایایی زمانی (ارتباط 88/0، شایستگی 83/0، استقلال 83/0 و کل پرسشنامه 90/0) قابل قبول و مطلوبی برخوردار است. بنابراین این مقیاس بر روی جامعۀ پژوهش در ایران قابل استفاده است.
سید فضل ا.. قدس میرحیدری؛ همیلا تکلی؛ مرتضی عبداللهی؛ حسن غرایاق زندی؛ مرضیه مشهوری؛ صنم بیگم قدس میرحیدری
دوره 2، شماره 2 ، تیر 1389
چکیده
هدف از این تحقیق، مقایسه و ارتباط بین عزت نفس و آمادگی جسمانی دانشجویان دختر و پسر واحد 1 تربیت بدنی دانشگاه تهران بود. به این منظور، 109 دانشجوی دختر و 225 دانشجوی پسر انتخاب و با استفاده از پرسشنامه کوپر اسمیت (حاوی 58 سؤال که روایی و پایایی آن در داخل کشور تعیین شده) و نمره‌های آزمون پایان دوره واحد 1 تربیت بدنی، بررسی شدند. برای تجزیه ...
بیشتر
هدف از این تحقیق، مقایسه و ارتباط بین عزت نفس و آمادگی جسمانی دانشجویان دختر و پسر واحد 1 تربیت بدنی دانشگاه تهران بود. به این منظور، 109 دانشجوی دختر و 225 دانشجوی پسر انتخاب و با استفاده از پرسشنامه کوپر اسمیت (حاوی 58 سؤال که روایی و پایایی آن در داخل کشور تعیین شده) و نمره‌های آزمون پایان دوره واحد 1 تربیت بدنی، بررسی شدند. برای تجزیه و تحلیل آماری داده‌ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون در سطح 05/0 استفاده شد. پس از جمعآوری پرسشنامهها و نمره‌های واحد 1 تربیت بدنی، تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که ارتباطی بین دو متغیر مذکور وجود ندارد (05/0>P). همچنین با استفاده از آزمون در گروه‌های t مستقل اختلاف معناداری میان دختران و پسران مشاهده شد.
جواد صالحی؛ احمد رحمانی
دوره 2، شماره 3 ، مهر 1389
چکیده
پژوهش ها حاکی از آنند افرادی که اضطراب زیادی در مورد شکل اندام خود دارند، کمتر از دیگران ورزش می کنند و در صورت مبادرت به ورزش، اغلب با انگیزه های بیرونی اقدام به این کار می کنند. با توجه به شیوع اضطراب اجتماعی اندام و تأثیرگذاری منفی نیرومند آن بر انگیزة مشارکت در تمرینات ورزشی، مطالعة این عامل و نحوة تعامل آن با ویژگی های شخصیتی از ...
بیشتر
پژوهش ها حاکی از آنند افرادی که اضطراب زیادی در مورد شکل اندام خود دارند، کمتر از دیگران ورزش می کنند و در صورت مبادرت به ورزش، اغلب با انگیزه های بیرونی اقدام به این کار می کنند. با توجه به شیوع اضطراب اجتماعی اندام و تأثیرگذاری منفی نیرومند آن بر انگیزة مشارکت در تمرینات ورزشی، مطالعة این عامل و نحوة تعامل آن با ویژگی های شخصیتی از نظر اثرگذاری برانگیزة مشارکت در تمرینات ورزشی ضروری می نماید. براین اساس، هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر میزان اضطراب اجتماعی اندام بر نوع انگیزة افراد برای انجام تمرینات ورزشی و تعیین نقش عزت نفس در این میان است. به این منظور 265 دانشجوی دانشگاه زنجان (156 دختر و 109 پسر) به صورت خوشه ای نمونه گیری شده و دفترچه ای متشکل از مقیاس اضطراب اجتماعی اندام، مقیاس عزت نفس روزنبرگ، مقیاس انگیزش ورزشی و اطلاعات جمعیت شناختی را تکمیل کردند. نتایج نشان داد که انگیزه های بیرونی برای ورزش کردن در نزد افراد دچار اضطراب زیاد بیش از افراد دچار اضطراب کم است (017/0=P). همچنین میزان بی انگیزگی در آزمودنی های دچار اضطراب زیاد بیشتر از افراد دیگر است (008/0=P). علاوه بر این، معلوم شد تعامل زیادی بین اضطراب اجتماعی اندام و میزان عزت نفس هر فرد از نظر اثرگذاری بر انگیزة ورزش وجود دارد (019/0=P). در مجموع، نتایج حاکی از آن است که اضطراب اجتماعی اندام نقش مؤثری در تعیین نوع انگیزة فرد برای انجام تمرینات ورزشی دارد.
