حجت الله امینی؛ علی اکبر جابری مقدم
چکیده
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیرات احتمالی تمرینات ژیمناستیک بر برخی ویژگیهای عصبروانشناختی در کودکان پسر 8 تا 10 سالۀ دچار اختلال هماهنگی رشدی شهر تهران بود. 34 کودک 10-8 سالة دچار اختلال هماهنگی رشدی که در سال 1392 به کلینیکهای کاردرمانی و توانبخشی شهر تهران مراجعه کرده بودند، بهصورت در دسترس و هدفمند انتخاب شدند و بهطور تصادفی ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیرات احتمالی تمرینات ژیمناستیک بر برخی ویژگیهای عصبروانشناختی در کودکان پسر 8 تا 10 سالۀ دچار اختلال هماهنگی رشدی شهر تهران بود. 34 کودک 10-8 سالة دچار اختلال هماهنگی رشدی که در سال 1392 به کلینیکهای کاردرمانی و توانبخشی شهر تهران مراجعه کرده بودند، بهصورت در دسترس و هدفمند انتخاب شدند و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش (19 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. بهمنظور غربالگری، از پرسشنامۀ اختلال هماهنگی رشدی و آزمون هوش ریون استفاده شد. همچنین بهمنظور ارزیابی متغیرهای وابسته از پرسشنامۀ عصبروانشناختی کانرز استفاده شد. گروه آزمایش برنامۀ حرکتی مداخلهای ژیمناستیک را به مدت هشت هفته (سه جلسه در هفته، هر جلسه 45 دقیقه) دریافت کردند. تجزیهوتحلیل آماری با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره در سطح معناداری 05/0≤P با کمک نرمافزار SPSS16 انجام گرفت. یافتههای تحقیق نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری در تمامی متغیرهای کارکردهای اجرایی (001/0P≤، a492.454F=) و حسی – حرکتی (001/0P≤، a285.693F=) مشاهده شد. بر این اساس میتوان نتیجه گرفت که برنامۀ تمرینی ژیمناستیک میتواند بر بهبود بر ویژگیهای عصبروانشناختی کودکان دچار اختلال هماهنگی رشدی مؤثر باشد.
جواد پرهیزکار کهنه اوغاز؛ احمد قطبی ورزنه؛ امیرحسین قربانی
چکیده
کنترل قامت نیازمند یکپارچگی اطلاعات حسی سیستمهای بینایی، وستیبولار و حسی پیکری است، از طرفی تحقیقات گذشته نشان میدهد که میزان مشارکت این سیستمهای حسی در کنترل قامت با افزایش سن کاهش مییابد. ازاینرو هدف از پژوهش حاضر بررسی تفاوتهای مرتبط با سن و نقش اطلاعات حسی در کنترل قامت است. تحقیق حاضر از جمله تحقیقات مقطعی- مقایسهای ...
بیشتر
کنترل قامت نیازمند یکپارچگی اطلاعات حسی سیستمهای بینایی، وستیبولار و حسی پیکری است، از طرفی تحقیقات گذشته نشان میدهد که میزان مشارکت این سیستمهای حسی در کنترل قامت با افزایش سن کاهش مییابد. ازاینرو هدف از پژوهش حاضر بررسی تفاوتهای مرتبط با سن و نقش اطلاعات حسی در کنترل قامت است. تحقیق حاضر از جمله تحقیقات مقطعی- مقایسهای است و آزمودنیهای آن را 22 مرد سالمند (31/2±54/59) و 25 فرد جوان (26/3±12/23) تشکیل میدهد. جابهجایی قدامی– خلفی، میانی– جانبی و سرعت جابهجایی مرکز فشار پاهای (COP) هر آزمودنی طی 3 کوشش 30 ثانیهای در چهار شرایط مختلف حسی شامل با چشم باز روی سطح سخت، با چشم باز روی سطح نرم، با چشم بسته روی سطح سخت و با چشمان بسته روی سطح نرم با استفاده از دستگاه فورس پلت فورم اندازهگیری شد. بعد از بررسی نرمال بودن دادهها با استفاده از آزمون کولموگروف اسمیرنوف و برابری واریانسها با آزمون لون، دادهها به روش تحلیل واریانس چندمتغیری و تحلیل واریانس یکراهه در متن مانوا تحلیل شد. تفاوت معناداری بین جوانان و سالمندان در همۀ شرایط مشاهده شد، همچنین حذف بینایی و اطلاعات حس عمقی کف پایی به افزایش نوسان در دو گروه منجر شد که این افزایش در سالمندان نسبت به جوانان بیشتر بود. نتایج بیانگر اهمیت اطلاعات بینایی و حس عمقی کف پا در کنترل قامت بهویژه در سالمندان است.
اتنا یزدان شناس؛ مقصود پیری؛ محمدعلی آذربایجانی
چکیده
در پژوهش حاضر تأثیرات مثبت تمرینات ورزشی اجباری و اختیاری به عنوان یک فاکتور غیرفارماکولوژیک بر رویرفتارهای تغییریافته بر اثر استرس جدایی از مادر بررسی شد. در پژوهش حاضر 48 سر بچه موش نر انتخاب و از روز 2تا 14 به مدت 180 دقیقه از مادرشان جدا شدند. سپس در روز 21 این موش ها به صورت تصادفی به چهار گروه قسمتشدند. گروه ها شامل با استرس جدا شدن از ...
بیشتر
در پژوهش حاضر تأثیرات مثبت تمرینات ورزشی اجباری و اختیاری به عنوان یک فاکتور غیرفارماکولوژیک بر رویرفتارهای تغییریافته بر اثر استرس جدایی از مادر بررسی شد. در پژوهش حاضر 48 سر بچه موش نر انتخاب و از روز 2تا 14 به مدت 180 دقیقه از مادرشان جدا شدند. سپس در روز 21 این موش ها به صورت تصادفی به چهار گروه قسمتشدند. گروه ها شامل با استرس جدا شدن از مادر، کنترل، تردمیل، رانینگ ویل بود. گروه اول از روز 2 تا 14 جدایی ازمادر را تجربه کردند و گروه شاهد از همان ابتدا ب ههمراه مادر نگهداری شدند. گروه های تمرینی نیز، از روز 21 تولد،شروع به تمرین کردند. سپس بر روی گروه ها تست های رفتاری اضطراب و افسردگی جوندگان از جمله ای پی ام،،P< 0/ اسپلش، اف اس تی و اپن فیلد انجام گرفت. داده های به دست آمده با روش های تی و آنوا در سطح معناداری 05آنالیز آماری شدند. با استفاده از تست های رفتاری مشخص شد که استرس جدایی از مادر موجب بروز رفتارهایافسردگی شد. از طرفی ورزش اختیاری در مقایسه با گروه استرس موجب بروز تأثیرات ضدافسردگی شده است،درحالی که تغییر معناداری بین اثر ورزش اجباری و گروه استرس دیده نشد. نتایج نشان داد که تمرینات ورزشیبه خصوص ورزش اختیاری در دوران نوجوانی استرس، رفتارهای افسردگی و اضطراب در بزرگسالی را کاهش می دهد.
صادق رنجبر؛ حسن غرایاق زندی؛ سید محسن فاطمی؛ علی فداکار
چکیده
امروزه مطالعات بسیاری نشان داده که عملکرد مطلوب ورزشی به عوامل روانشناختی بسیاری مرتبط است. هدف این پژوهش مقایسۀ انگیزش و کمالگرایی کاراتهکاهای موفق و ناموفق سوپر لیگ کاراتۀ مردان ایران بود. مطالعۀ حاضر از نوع علی- مقایسهای است و جامعۀ آماری را کاراتهکاهای سوپر لیگ کاراتۀ مردان ایران در سال 1394 در بخش کومیته تشکیل دادند. ...
بیشتر
امروزه مطالعات بسیاری نشان داده که عملکرد مطلوب ورزشی به عوامل روانشناختی بسیاری مرتبط است. هدف این پژوهش مقایسۀ انگیزش و کمالگرایی کاراتهکاهای موفق و ناموفق سوپر لیگ کاراتۀ مردان ایران بود. مطالعۀ حاضر از نوع علی- مقایسهای است و جامعۀ آماری را کاراتهکاهای سوپر لیگ کاراتۀ مردان ایران در سال 1394 در بخش کومیته تشکیل دادند. دادههای اولیه به روش در دسترس از 70 نفر از ورزشکارانِ تمام تیمهای شرکتکننده_ بهویژه دو تیم بالا و سه تیم پایین جدول_ در سوپر لیگ کاراته جمعآوری شد. پس از بهدست آوردن اطلاعات مربوط به تعداد مبارزات و نتایج آن برای هر ورزشکار، عملکرد بهینۀ کاراتهکاها از طریق فرمول محاسبه و دو گروه کاراتهکای موفق و ناموفق تعیین شد (هر گروه 30 نفر). ابزار استفادهشده شامل پرسشنامۀ دموگرافیک، پرسشنامۀ انگیزش ورزشی و پرسشنامۀ کمالگرایی ورزشی بود. پس از بررسی نرمال بودن توزیع دادهها در دو گروه با استفاده از آزمون K-S و شاپیرو ویلک، نتایج آمار پارامتریک تی دو گروه مستقل نشان داد که تفاوت کمالگرایی سازگار (مثبت) بین کاراتهکاهای موفق و ناموفق از لحاظ آماری معنادار بود، اما تفاوت کمالگرایی ناسازگار (منفی) بین دو گروه معنادار نبود. همچنین نتایج آزمون ناپارامتریک یو مان- ویتنی نشان داد که تفاوت هیچکدام از خردهمقیاسهای انگیزش در دو گروه کاراتهکای موفق و ناموفق معنادار نبود. در مجموع میتوان گفت که بخشی از یافتهها بر نقش ویژگیهای روانشناختی در عملکرد و موفقیت ورزشی بین دو گروه کاراتهکای نخبه که در بالاترین سطح از کاراتۀ جهان و آسیا قرار دارند، تأکید میکند.
سعید نظری کاکاوندی؛ علیرضا صابری کاخکی؛ حمید رضا طاهری تربتی؛ حسن رهبان فرد
چکیده
هدف از مطالعۀ حاضر بررسی نقش تمرین کمخطا، پرخطا و تصادفی بر اکتساب و یادگیری زمانبندی نسبی یک تکلیف حرکتی بود. بدینمنظور 51 دانشجوی پسر (4 ± 22) دانشگاه بوعلی سینا همدان انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در چهار گروه (کنترل، کمخطا، پرخطا و تصادفی) قرار گرفتند. این پژوهش در پنج مرحله شامل پیشآزمون، اکتساب، یادداری/انتقال 10 دقیقه ...
بیشتر
هدف از مطالعۀ حاضر بررسی نقش تمرین کمخطا، پرخطا و تصادفی بر اکتساب و یادگیری زمانبندی نسبی یک تکلیف حرکتی بود. بدینمنظور 51 دانشجوی پسر (4 ± 22) دانشگاه بوعلی سینا همدان انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در چهار گروه (کنترل، کمخطا، پرخطا و تصادفی) قرار گرفتند. این پژوهش در پنج مرحله شامل پیشآزمون، اکتساب، یادداری/انتقال 10 دقیقه و یادداری/انتقال 24 ساعته انجام گرفت. در مرحلۀ اکتساب، تکلیف زمانبندی با سه درجه دشواری متفاوت (ساده، متوسط و دشوار) در سه جلسۀ 45 کوششی با دریافت بازخورد توسط گروههای آزمایشی، تمرین شد. بهمنظور تحلیل دادهها از تحلیل واریانس مرکب (دوعاملی) با اندازههای تکراری بر روی هر کدام از متغیرها در مراحل اکتساب و یادداری استفاده شد. همچنین از آزمون تحلیل واریانس یکراهه (آنوا) در سایر مراحل استفاده شد. نتایج در عامل زمانبندی نسبی نشان داد که در پیشآزمون تفاوت معناداری بین گروهها وجود ندارد (5 0/0<P)، و در آزمونهای یادداری و انتقال، گروه کمخطا عملکرد بهتری نسبت به سه گروه پرخطا، تصادفی و کنترل داشت (5 0/0≥P). در آزمون انتقال تکلیف ثانویه (24 ساعته) گروه کمخطا عملکرد بهتری نسبت به گروه تصادفی و پرخطا داشت (5 0/0≥P). این نتایج نشان میدهد که تمرین در شرایط کمخطا به یادگیری بهتر تکلیف و تعمیم آن به شرایط جدید منجر میشود که مطابق با نظریههای یادگیری ضمنی و بازپردازش آگاهانه است.
محمدحسین منظری توکلی؛ معصومه شجاعی؛ کیوان ملا نوروزی
چکیده
هدف پژوهش حاضر مقایسۀ اثر بازیهای بومی محلی و حیاط پویا بر کارکرد شناختی، سواد بدنی و پیشرفت تحصیلی کودکان 8 تا 12 ساله بود. آزمودنیها 60 دانشآموز دبستانی پسر با میانگین و انحراف معیار سنی 43/2 ± 32/10 سال بودند. اجرای این پژوهش شامل چهار مرحلة پیشآزمون و تمرینات به دو شیوۀ بازیهای بومی-محلی و حیاط پویا، پسآزمون و آزمون پیگیری ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر مقایسۀ اثر بازیهای بومی محلی و حیاط پویا بر کارکرد شناختی، سواد بدنی و پیشرفت تحصیلی کودکان 8 تا 12 ساله بود. آزمودنیها 60 دانشآموز دبستانی پسر با میانگین و انحراف معیار سنی 43/2 ± 32/10 سال بودند. اجرای این پژوهش شامل چهار مرحلة پیشآزمون و تمرینات به دو شیوۀ بازیهای بومی-محلی و حیاط پویا، پسآزمون و آزمون پیگیری بود. متغیرهای وابسته شامل کارکرد شناختی، سواد بدنی و پیشرفت تحصیلی بود که بهترتیب از ابزارهای تکلیف معکوس، سواد بدنی کانادا، پرسشنامۀ خودکارامدی تحصیلی برای ارزیابی آنها استفاده شد. بازیهای بومی-محلی شامل آموزش براساس دوازده بازی بومی-محلی بود که بیشتر بر حرکت و تعامل بین فردی تکیه داشتند. علاوهبر این، گروه کنترل تمرینات حیاط پویا را که شامل برخی از حرکات از پیش تعیینشده بود، انجام دادند. پس از اطمینان از توزیع طبیعی دادهها، توسط آزمون شاپیرو-ویلک، از آمار توصیفی و روشهای آماری آزمون تحلیل واریانس مرکب 3*2 و آزمون تعقیبی بنفرونی استفاده شد. نتایج نشان داد مقادیر کارکرد شناختی برای گروه تمرینات بازیهای بومی محلی به نسبت گروه کنترل بیشتر بود (001/0; P=49/14F=). در ضمن سواد بدنی گروه بازیهای بومی محلی افزایش بیشتری نسبت به گروه کنترل داشت (001/0; P=53/70F=). علاوهبر این، امتیازات پیشرفت تحصیلی برای گروه بازیهای بومی محلی و کنترل در مرحلة پسآزمون به نسبت پیشآزمون افزایش یافته بود (01/0; P=44/34F=)، اما این افزایش در گروه بازیهای بومی محلی بیشتر بود (03/0; P=17/2t=). نتایج پژوهش حاضر، بازیهای بومی محلی را بهعنوان مدلی بهتر در مقایسه با مدل حیاط پویا، برای بهبود کارکرد شناختی، سواد بدنی و پیشرفت تحصیلی کودکان، پیشنهاد میکند.
امینه لشکری زاده؛ وحید روح اللهی؛ مهشید زارع زاده؛ امین خدابخش زاده
چکیده
ورزش و فعالیت جسمانی تأثیرات مثبتی بر عملکردهای جسمی و روانی دارند، اما نیاز است تأثیر آنها بر عملکردهای شناختی با جزئیات بیشتری توضیح داده شود. این پژوهش به بررسی تأثیر فعالیتهای بدنی منتخب با سطوح مختلف تداخل شناختی-حرکتی بر کارکردهای اجرایی 76 دختر 12-10 سالۀ شهرستان بم، با میانگین و انحراف استاندارد شاخص تودۀ بدن 5/1±73/18 و میانگین ...
بیشتر
ورزش و فعالیت جسمانی تأثیرات مثبتی بر عملکردهای جسمی و روانی دارند، اما نیاز است تأثیر آنها بر عملکردهای شناختی با جزئیات بیشتری توضیح داده شود. این پژوهش به بررسی تأثیر فعالیتهای بدنی منتخب با سطوح مختلف تداخل شناختی-حرکتی بر کارکردهای اجرایی 76 دختر 12-10 سالۀ شهرستان بم، با میانگین و انحراف استاندارد شاخص تودۀ بدن 5/1±73/18 و میانگین هوش 1/9±5/109 میپردازد که براساس نمرۀ بهدستآمده در پیشآزمون، بهصورت تصادفی در چهار گروه (شناختی بالا- حرکتی بالا، شناختی پایین- حرکتی بالا، شناختی بالا- حرکتی پایین و شناختی پایین - حرکتی پایین)، قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تمرینات شناختی بالا-حرکتی بالا بر مؤلفۀ توجه و حافظۀ کاری کارکردهای اجرایی دختران 12-10 ساله تأثیر معناداری دارد (05/0≥P). همچنین تمرینات شناختی پایین -حرکتی بالا بر مؤلفههای توجه، بازداری تأثیر معناداری دارد (05/0≥p). بین چهار گروه آزمودنیها در مؤلفۀ توجه تفاوت معناداری مشاهده شد (001/0 P= و 257/4=(4،71)F). ولی در مؤلفۀ حافظۀ کاری و بازداری تفاوت معناداری دیده نشد(373/0 = P و 057/1=(4،71)F). با استناد به نتایج این پژوهش، تمرینات شناختی -حرکتی در قالب فعالیتهای بدنی بر مؤلفههای توجه و حافظۀ کاری و بازداری بهعنوان سه مؤلفه از کارکردهای اجرایی بر دختران 10 تا 12 تأثیر معنادار دارد، بنابراین، با جایگزین کردن و طراحی تمرینات شناختی –حرکتی بهجای فعالیتهای سنتی کلاس تربیت بدنی میتوان بهبود کارکردهای اجرایی را در دختران 10 تا 12 ساله فراهم کرد.
اسماعیل نصیری؛ احمد فرخی؛ فضل الله باقرزاده
چکیده
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر الگودهی خودکنترلی (ارائة الگو به یادگیرنده در زمانهایی که خودش درخواست کند)، بر یادگیری یک تکلیف زمانبندی متوالی بود. در این آزمایش 24 آزمودنی راستدست (12 پسر و 12 دختر 19 تا 20 ساله) داوطلبانه انتخاب و از لحاظ نوع الگودهی به دو گروه خودکنترلی و جفتشده تقسیم شدند. تکلیف حرکت در مسیر از قبل مشخصشده ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر الگودهی خودکنترلی (ارائة الگو به یادگیرنده در زمانهایی که خودش درخواست کند)، بر یادگیری یک تکلیف زمانبندی متوالی بود. در این آزمایش 24 آزمودنی راستدست (12 پسر و 12 دختر 19 تا 20 ساله) داوطلبانه انتخاب و از لحاظ نوع الگودهی به دو گروه خودکنترلی و جفتشده تقسیم شدند. تکلیف حرکت در مسیر از قبل مشخصشده با فشردن کلیدهای 1، 4، 5 و 8 دستگاه زمانبندی متوالی با حفظ زمانبندی مطلق معین بود. افراد گروه خودکنترلی هر زمان که درخواست ارائة الگو میکردند، الگودهی میشدند، درحالیکه گروه دیگر با گروه خودکنترلی جفتشده بود. آزمایش شامل مراحل اکتساب، یادداری و انتقال بود. برای سنجش دقت عملکرد از خطای زمانبندی مطلق استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس عاملی مرحلة اکتساب نشان داد هرچند کاهش معناداری در خطای زمانبندی مطلق دو گروه الگودهی خودکنترلی و جفتشده رخ داد (05/0 P>)، بین تغییرات ایجادشده در دو گروه طی این دوره، تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0 P<). نتایج آزمون یادداری نیز اختلاف معناداری را بین دو گروه نشان نداد (05/0 P>). اما در آزمون انتقال گروه خودکنترلی بهصورت معناداری خطای کمتری داشت (05/0 P>). نتایج نشان داد تأثیرات سودمند تکنیک خودکنترلی را بهخوبی میتوان به حوزة الگودهی تعمیم داد. این روش موجب مطابقت بیشتر شرایط تمرین با نیازهای اطلاعاتی نوآموزان میشود.
فرناز ترابی؛ پگاه رجبپور
چکیده
هدف از اجرای پژوهش حاضر بررسی آرایش تمرین مسدود، تصادفی، فزایندۀ تدریجی و کاهندۀ تدریجی بر اکتساب و یادداری انواع مختلف پاس بسکتبال (بالای سر، داخل سینه، بغل با دست برتر) در دختران 8 تا 10 سال است. بدین منظور 60 دانشآموز دختر کلاس دوم، سوم و چهارم ابتدایی داوطلبانه انتخاب و بهصورت تصادفی به چهار گروه مسدود، تصادفی، فزایندۀ تدریجی، ...
بیشتر
هدف از اجرای پژوهش حاضر بررسی آرایش تمرین مسدود، تصادفی، فزایندۀ تدریجی و کاهندۀ تدریجی بر اکتساب و یادداری انواع مختلف پاس بسکتبال (بالای سر، داخل سینه، بغل با دست برتر) در دختران 8 تا 10 سال است. بدین منظور 60 دانشآموز دختر کلاس دوم، سوم و چهارم ابتدایی داوطلبانه انتخاب و بهصورت تصادفی به چهار گروه مسدود، تصادفی، فزایندۀ تدریجی، کاهندۀ تدریجی تقسیم شدند. پس از اجرای پیشآزمون در هر مهارت، مرحلۀ اکتساب شامل پنج جلسه تمرین و هر جلسه 81 کوشش آغاز شد. گروه مسدود در هر جلسه هر مهارت را بهصورت 27 کوشش پشت سر هم انجام دادند. گروه تصادفی در هر جلسه با آرایش تصادفی سه مهارت مورد نظر را تمرین کردند و گروه فزایندۀ تدریجی در هر جلسه 27 کوشش اول را بهصورت مسدود، 27 کوشش دوم را بهصورت زنجیرهای و 27 کوشش سوم را بهصورت تصادفی تمرین کردند. گروه کاهندۀ تدریجی نیز در هر جلسه 27 کوشش اول را بهصورت تصادفی و 27 کوشش دوم را بهصورت زنجیرهای و 27 کوشش سوم را بهصورت مسدود تمرین کردند. آزمودنیها در پایان پروتکل تمرین 405 کوشش را انجام دادند. پس از پایان جلسۀ پنجم آزمون اکتساب گرفته شد و 3 روز پس از آن آزمون یادداری بهعمل آمد. نتایج نشان داد که در آزمون اکتساب و یادداری تفاوت معناداری بین میانگینها وجود ندارد و این تمرینات با سطح تداخلی متفاوت آثار شایان توجهی بر مراحل مختلف یادگیری نداشته است (05/0 P>).
علی اکبر جابری مقدم
چکیده
مقالۀ حاضر بر آن است تا به بررسی ابعاد و مؤلفههایی از بهکارگیری توانایی فردی در نظام ارزشی و نظریات معاصر با محوریت آیات و روایات مستدل در زمینۀ تربیت جسم و مهارتهای بدنی در اسلام بپردازد. ازاینرو با عنایت به اینکه قراین و شواهد بسیاری دال بر نگاه سنجیده نسبت به جسم ورزیده و روان آرمیده در نظام ارزشی وجود دارد و مطالعات موردی ...
بیشتر
مقالۀ حاضر بر آن است تا به بررسی ابعاد و مؤلفههایی از بهکارگیری توانایی فردی در نظام ارزشی و نظریات معاصر با محوریت آیات و روایات مستدل در زمینۀ تربیت جسم و مهارتهای بدنی در اسلام بپردازد. ازاینرو با عنایت به اینکه قراین و شواهد بسیاری دال بر نگاه سنجیده نسبت به جسم ورزیده و روان آرمیده در نظام ارزشی وجود دارد و مطالعات موردی فراوانی برای آن قابل استناد است، در این مقوله ضمن بررسی بسیار اجمالی به گذشته بهصورت اخص به دین مبین اسلام، به رویکردها و مطالعات تطبیقی همراه با روایات مستند و سخنان صاحبنظران معاصر پرداخته شده است که از موارد مهم، به مقولۀ بهداشت روان و جسم و ویژگیهای بهکارگیری تواناییهای فردی و تواناییهای عملی فرد مانند مقاوم بودن، روحیۀ متعالی، چابکی (تحرک و مهارت)، اضطرابگریزی، دوراندیشی، موقعیتشناسی و حریفشناسی اشاره شده است. در ضمن در تبیین شواهد نظام ارزشی به نمونههای عینی و تاریخی در نص صریح آیات و روایات پرداخته شده است.
سوری حیدری؛ عبدالرحمن خضری؛ محمود شیخ
چکیده
هدف این مطالعه، مقایسۀ میزان انتقال یادگیری پیشگستر بین مهارتهای شنای کرال سینه و کرال پشت در دختران نوآموز بود. برای این منظور، 60 دانشجو که در درس شنای مقدماتی ثبتنام کرده بودند، انتخاب شدند و در چهار گروه (دو گروه آزمایشی و دو گروه کنترل) جای گرفتند. گروههای آزمایشی در تکلیف اولیه به مدت 10 جلسه به یادگیری یکی از دو شنای کرال ...
بیشتر
هدف این مطالعه، مقایسۀ میزان انتقال یادگیری پیشگستر بین مهارتهای شنای کرال سینه و کرال پشت در دختران نوآموز بود. برای این منظور، 60 دانشجو که در درس شنای مقدماتی ثبتنام کرده بودند، انتخاب شدند و در چهار گروه (دو گروه آزمایشی و دو گروه کنترل) جای گرفتند. گروههای آزمایشی در تکلیف اولیه به مدت 10 جلسه به یادگیری یکی از دو شنای کرال سینه یا پشت پرداخته و سپس به یادگیری تکلیف ثانویه (یکی از دو شنای کرال سینه یا پشت؛ متقابل تکلیف اولیه) پرداختند. شرکتکنندگان گروه کنترل فقط در تکلیف ثانویه شرکت کردند. نتایج نشان داد میزان انتقال پیشگستر شنای کرال سینه به کرال پشت 06/3 درصد بود که این مقدار انتقال از نظر آماری معنادار نبود (977/0P=). اما میزان انتقال شنای کرال پشت به کرال سینه 45/13درصد بود که این مقدار انتقال از نظر آماری معنادار بود (013/0P=). از سوی دیگر، نتایج آزمون یومان- ویتنی برای مقایسۀ میزان انتقال دو شنا نیز نشان داد که میزان انتقال پیشگستر شنای کرال پشت به کرال سینه بهطور معناداری بالاتر از انتقال شنای کرال سینه به کرال پشت است (001/0P=). بنابراین، نتایج تحقیق حاضر از توالی آموزش کرال پشت- کرال سینه در نوآموزان حمایت میکند.
ولی اله کاشانی؛ منصوره مکبریان؛ الهه مصطفایی فر
چکیده
ذهنآگاهی، فرایندی شناختی است که طی آنها فرد ذهنآگاه، بدون قضاوت و همراه با پذیرش، تمرکز خود را روی تجربۀ احساسات و اتفاقاتی که در لحظۀ حال در خود یا اطرافش رخ میدهد، متمرکز میسازد. هدف از پژوهش حاضر، تعیین روایی و پایایی نسخۀ فارسی سیاهۀ ذهنآگاهی ورزشی بود. بدین منظور 150 ورزشکار با سطوح مختلف مهارتی در هفت رشتۀ ورزشی تیمی ...
بیشتر
ذهنآگاهی، فرایندی شناختی است که طی آنها فرد ذهنآگاه، بدون قضاوت و همراه با پذیرش، تمرکز خود را روی تجربۀ احساسات و اتفاقاتی که در لحظۀ حال در خود یا اطرافش رخ میدهد، متمرکز میسازد. هدف از پژوهش حاضر، تعیین روایی و پایایی نسخۀ فارسی سیاهۀ ذهنآگاهی ورزشی بود. بدین منظور 150 ورزشکار با سطوح مختلف مهارتی در هفت رشتۀ ورزشی تیمی و انفرادی، بهصورت نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند و نسخۀ فارسی سیاهۀ ذهنآگاهی ورزشی را تکمیل کردند. روش اجرا بدین شکل بود که نخست با بهرهمندی از روش بازترجمه، صحت ترجمۀ نسخۀ فارسی سیاهۀ ذهنآگاهی ورزشی تأیید شد. در ادامه برای تعیین روایی سازۀ نسخۀ فارسی سیاهۀ ذهنآگاهی ورزشی از تحلیل عاملی تأییدی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری، برای تعیین همسانی درونی ابزار از ضریب آلفای کرونباخ، برای پایایی زمانی (ثبات پاسخ) سؤالات از ضریب همبستگی درونطبقهای در روش آزمون مجدد استفاده شد. نتایج نشان داد که تحلیل عاملی تأییدی مرتبۀ اول (042/0RMSEA=، 97/CFI= و 96/0TLI= ) و دوم (042/0RMSEA=، 97/0CFI= و 96/0TLI= )، ضرایب آلفای کرونباخ (79/0=ɑ) و همبستگی درونطبقهای نسخۀ فارسی سیاهۀ ذهنآگاهی ورزشی (85/0)، از ساختار سهعاملی و 15 سؤالی سیاهۀ اصلی حمایت کرده و روایی و پایایی آن را تأیید میکنند.
عاطفه افتخاری؛ جلال دهقانی زاده
چکیده
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر خودحرکتی بر ادراک فاصله بود. روش تحقیق حاضر از نوع نیمهتجربی بود. جامعۀ آماری دانشجویان دانشگاه ارومیه بودند که بهطور تصادفی در دسترس 60 نفر (30 پسر و 30 دختر) با میانگین سنی 73/2 ± 19 سال که شرایط شرکت در تحقیق را داشتند، بهعنوان نمونه انتخاب شدند و به سه گروه 20 نفره شامل گروه ایستا، گروه پویا با سرعت 4 ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر خودحرکتی بر ادراک فاصله بود. روش تحقیق حاضر از نوع نیمهتجربی بود. جامعۀ آماری دانشجویان دانشگاه ارومیه بودند که بهطور تصادفی در دسترس 60 نفر (30 پسر و 30 دختر) با میانگین سنی 73/2 ± 19 سال که شرایط شرکت در تحقیق را داشتند، بهعنوان نمونه انتخاب شدند و به سه گروه 20 نفره شامل گروه ایستا، گروه پویا با سرعت 4 کیلومتر در ساعت و گروه پویا با سرعت 8 کیلومتر در ساعت تقسیم شدند. از آزمون راه رفتن با چشم بسته در مسیر مستقیم به سمت هدفِ قبلاً مشاهدهشده برای سنجش ادراک فاصله استفاده شد. یافتههای حاصل از آزمون تحلیل واریانس نشان داد که در ادراک فاصلۀ بین گروهها تفاوت معناداری وجود ندارد، درحالیکه در ادراک فاصله با چشم بسته بین گروهها تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین در نمرات ادراک فاصله با چشم بسته بین گروه حرکت با سرعت تردمیل 4 و 8 کیلومتر در ساعت تفاوت معناداری وجود ندارد، ولی تفاوت این دو گروه با گروه ایستا معنادار است. در نهایت نتایج نشان داد هرچند خودحرکتی بر ادراک فاصله با چشم بسته تأثیر دارد، سرعت حرکت تأثیری بر این ادراک ندارد؛ بنابراین، حرکت میتواند بر ادراک محیط پیرامون اثرگذار باشد.
ابوالفضل اسماعیلی؛ شیلا صفوی همامی؛ احمدرضا موحدی
چکیده
هدف این پژوهش تعیین اثر سطح مهارت بر اجرای مهارت دریبل فوتبال در شرایط انسداد تحتفشار بود. 20 بازیکن ماهر عضو تیم فوتبال دانشگاه و 20 دانشجوی مبتدی تربیتبدنی عمومی (فوتبال) را اخذ کرده بودند (دامنه سنی 25-18 سال) در این تحقیق شرکت کردند. با استفاده از آزمون ایگلی مهارت دریبل فوتبال در دو مرحله بدون فشار و در شرایط فشار ترکیبی اجرا شد. در ...
بیشتر
هدف این پژوهش تعیین اثر سطح مهارت بر اجرای مهارت دریبل فوتبال در شرایط انسداد تحتفشار بود. 20 بازیکن ماهر عضو تیم فوتبال دانشگاه و 20 دانشجوی مبتدی تربیتبدنی عمومی (فوتبال) را اخذ کرده بودند (دامنه سنی 25-18 سال) در این تحقیق شرکت کردند. با استفاده از آزمون ایگلی مهارت دریبل فوتبال در دو مرحله بدون فشار و در شرایط فشار ترکیبی اجرا شد. در پژوهش حاضر برای ایجاد شرایط فشار از ترکیب دو نوع فشار، ایجاد رقابت بین شرکتکنندگان و دوربین فیلمبرداری استفاده گردید. بهمنظوراطمینان از اعمال شرایط فشار، سطح اضطراب رقابتی با استفاده از نسخه دوم سیاهه اضطراب رقابتی-حالتی و تعداد ضربان قلب شرکتکنندگان اندازهگیری شد. برای تحلیل دادهها، از روش تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر برای مقایسه میانگین امتیازات و همچنین از آزمون t مستقل برای مقایسه میانگین امتیازات دو گروه در شرایط بدون فشار و آزمون t همبسته جهت مقایسه میانگین امتیازات دو گروه در شرایط بدون فشار و تحت فشار ترکیبی استفاده شد (05/0P≤). نتایج نشان داد عملکرد گروه ماهر در شرایط فشار افت و عملکرد گروه مبتدی در شرایط فشار بهبود یافت. این احتمال وجود دارد که شرایط فشار در گروه مبتدی سبب افزایش تلاش برای اجرای بهتر و در نتیجه بهبود عملکرد شد. همینطور شاید بتوان گفت نقش انگیزشی شرایط فشار باعث بهبود عملکرد در افراد مبتدی شده است. در افراد ماهر نیز احتمال میرود درگیر سازوکارهای تمرکز بر مهارت میشوند و ظرفیت کمتری از منبع توجه را در اختیار اجرای مهارت قرار میدهند که شواهدی تجربی در تأیید تئوری نظارت آشکار میباشد.
حسن محمد زاده؛ مریم صالحی؛ حجتالله امینی
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسۀ تمرینات نوروفیدبک و تمرین بدنی بر عملکرد و یادداری مهارت پرتاب دارت بود. از میان دانشجویان دختر رشتۀ تربیت بدنی دانشگاه ارومیه که همگی راستدست بودند و هیچگونه سابقۀ آموزش نوروفیدبک و پرتاب دارت نداشتند، 24 نفر بهصورت نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در سه گروه 8 نفری تمرین بدنی، ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسۀ تمرینات نوروفیدبک و تمرین بدنی بر عملکرد و یادداری مهارت پرتاب دارت بود. از میان دانشجویان دختر رشتۀ تربیت بدنی دانشگاه ارومیه که همگی راستدست بودند و هیچگونه سابقۀ آموزش نوروفیدبک و پرتاب دارت نداشتند، 24 نفر بهصورت نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در سه گروه 8 نفری تمرین بدنی، نوروفیدبک و کنترل قرار گرفتند. پروتکل تمرینی، 3 جلسه در هفته به مدت 5 هفته انجام گرفت. سپس پسآزمون بهعمل آمد. آزمون یادداری پنج روز پس از آخرین جلسۀ تمرینی گرفته شد. دادهها به روش آماری تحلیل واریانس دوراهه با اندازهگیری مکرر عامل آزمون، تحلیل واریانس یکراهه و آزمونهای تعقیبی تکرارشونده براساس تخمین میانگینهای حاشیهای تحلیل شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس دوراهه با اندازهگیری مکرر نشان داد که اگرچه عملکرد آزمودنیها در مرحلۀ عملکرد هر دو گروه تمرین بدنی و نوروفیدبک پیشرفت داشتند، تفاوت معناداری بین گروههای آزمایشی در این مرحله مشاهده نشد. از سوی دیگر، اثر اصلی مراحل آزمون در این پژوهش معنادار بود، اما اثر اصلی گروه و همچنین تعامل مراحل آزمون و گروه به لحاظ آماری معنادار نبود. بهعبارت دیگر تفاوت تأثیرات تمرین بدنی و تمرین نوروفیدبک بر عملکرد و یادداری مهارت دارت معنادار نبود. با توجه به یافتههای این پژوهش، نقش تمرین بدنی و نوروفیدبک بیش از پیش مورد توجه قرار گرفت و تأکید بر استفاده از آنها در کنار یکدیگر توصیه میشود.
سعید نظری؛ رسول حمایت طلب؛ محمود شیخ؛ مرتضی همایون نیاه
چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی اثر تداخل زمینهای مسدود، نظامدار فزاینده و تصادفی بر اکتساب، یادداری و انتقال مهارتهای والیبال مبتنی بر تغییرات در برنامۀ حرکتی تعمیمیافته است. در واقع تحقیق حاضر با هدف پاسخ به این پرسش انجام گرفت که آیا افزایش منظم سطح تداخل زمینهای، بر یادگیری مهارت سرویس والیبال از آرایش مسدود یا تصادفی اثربخشتر ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، بررسی اثر تداخل زمینهای مسدود، نظامدار فزاینده و تصادفی بر اکتساب، یادداری و انتقال مهارتهای والیبال مبتنی بر تغییرات در برنامۀ حرکتی تعمیمیافته است. در واقع تحقیق حاضر با هدف پاسخ به این پرسش انجام گرفت که آیا افزایش منظم سطح تداخل زمینهای، بر یادگیری مهارت سرویس والیبال از آرایش مسدود یا تصادفی اثربخشتر است. در این پژوهش 30 دانشجو (در 3 گروه 10 نفری) با میانگین سنی 4 ± 23 سال شرکت کردند. تفاوت گروهها در آرایش تمرین سه نوع سرویس بود. آزمودنیها، در این آزمایش، مهارت سرویس پنجۀ ساده، چکشی و موجی والیبال را از فاصلۀ 9 متر از تور والیبال با آرایشهای مختلف انجام دادند. هر شرکتکننده 108 تکرار از هر سرویس و در مجموع 324 کوشش طی 9 جلسه (هر جلسه 36 تکرار) انجام داد. نتایج نشان داد آرایش افزایشی، در مقایسه با تمرین تصادفی و مسدود، موجب اجرای بهتر در آزمون یادداری و انتقال شد (05 /0p<). در مجموع پیشنهاد شد برای تسهیل یادگیری چند برنامۀ حرکتی تعمیمیافته، آرایش از تداخل کم شروع و بهصورت تدریجی منظم به سمت تداخل زیاد برنامهریزی شود.
احمد قطبی ورزنه؛ مهدی ضرغامی؛ علیرضا بهرامی
چکیده
هدف از مطالعۀ حاضر بررسی پایایی و روایی آزمونهای بالینی عملکرد تعادلی در کمشنوایان با سطح شنوایی متوسط است. در این تحقیق توصیفی - پیماشی با اندازهگیری تکراری، 220 فرد کمشنوا با هوش طبیعی و با سطح شنوایی متوسط بهعنوان نمونۀ آماری از کلیۀ کمشنوایان و ناشنوایانی که در مسابقات کشوری در شهر اراک شرکت کرده بودند، انتخاب شدند. ...
بیشتر
هدف از مطالعۀ حاضر بررسی پایایی و روایی آزمونهای بالینی عملکرد تعادلی در کمشنوایان با سطح شنوایی متوسط است. در این تحقیق توصیفی - پیماشی با اندازهگیری تکراری، 220 فرد کمشنوا با هوش طبیعی و با سطح شنوایی متوسط بهعنوان نمونۀ آماری از کلیۀ کمشنوایان و ناشنوایانی که در مسابقات کشوری در شهر اراک شرکت کرده بودند، انتخاب شدند. ابزار اندازهگیری، پرسشنامۀ هوش ناوابسته به فرهنگ کتل فرم 3 و آزمونهای بالینی عملکرد حرکتی بود. بعد از بررسی نرمال بودن دادهها، از آزمونهای ضریب همبستگی درونطبقهای و بینطبقهای و تحلیل عاملی برای تجزیهوتحلیل دادهها استفاده شد. یافتهها پایایی آزمونهای رساندن انگشت اشارۀ دست برتر (79/0=ICC) و غیربرتر (81/0=ICC) به بینی، بلند شدن از صندلی و راه رفتن (76/0=ICC) و آزمون راه رفتن پاشنه- پنجه (87/0=ICC) را نشان داد. ولی آزمونهای ایستادن روی پای برتر و غیربرتر با چشم باز و بسته (75/0>ICC) پایا نبودند. روایی آزمونهای بالینی عملکرد تعادلی با استفاده از تحلیل عاملی تأیید شد. بهطور کلی آزمون رساندن انگشت اشارۀ دست برتر و غیربرتر به بینی، آزمون بلند شدن از روی صندلی و راه رفتن و آزمون راه رفتن پاشنه- پنجه بهعنوان باثباتترین آزمون موجود در ارزیابی تعادل و هماهنگی در کمشنوایان در نظر گرفته میشود.
نیره شمشیری؛ زهره مشکاتی؛ رخساره بادامی
چکیده
مقدمه:کودکان با اختلال یادگیری استفاده ناکارامدتری از استراتژیهای خیرگی در تکالیف مختلف دارند.هدف: مطالعه حاضر با هدف تاثیر تمرینات چشم ساکن بر فعالیت عضلانی (عضلات دوسربازویی، سه سربازویی و غرابی بازویی) و دقت مهارت هدفگیری- مهاری در کودکان با اختلال یادگیری انجام گرفت. روش: در این مطالعه نیمه تجربی با طرح اندازهگیری تکراری، ...
بیشتر
مقدمه:کودکان با اختلال یادگیری استفاده ناکارامدتری از استراتژیهای خیرگی در تکالیف مختلف دارند.هدف: مطالعه حاضر با هدف تاثیر تمرینات چشم ساکن بر فعالیت عضلانی (عضلات دوسربازویی، سه سربازویی و غرابی بازویی) و دقت مهارت هدفگیری- مهاری در کودکان با اختلال یادگیری انجام گرفت. روش: در این مطالعه نیمه تجربی با طرح اندازهگیری تکراری، 30 پسر 7-10 ساله با اختلال یادگیری در دو گروه تمرین چشم ساکن و کنترل قرار گرفتند. در مرحله پیش آزمون شرکت کنندگان اقدام به 10 کوشش تکلیف پرتاب کردن و گرفتن توپ نمودند. مرحله اکتساب طی هشت هفته و هر هفته سه جلسه انجام گفت . در هر جلسه بعد از تمرینات ویدیویی- خیرگی 10 کوشش پرتاب کردن و گرفتن مطابق با دستورالعملهای تمرینات خیرگی انجام گرفت. پس از اتمام آخرین جلسه تمرینی، در مرحله پس آزمون، در دو هفته بیتمرینی در مرحله یادداری و در مرحله انتقال ، شرکتکنندگان اقدام به 10 کوشش تکلیف پرتاب کردن و گرفتن توپ نمودند. در هر یک از مراحل فعالیت الکتریک ی عضلات منتخب توسط دستگاه الکترومیوگرافی و عملکرد تکلیف پرتاب کردن و گرفتن توسط محقق ثبت گردید. داده-ها به روش تحلیل واریانس با اندازهگیری تکراری با سطح معنیداری 05/0 تحلیل شد. یافتهها: نتایج نشان داد که تمرینات چشم ساکن بر افزایش یادگیری مهارت هدفگیری- مهاری و بر کاهش فعالیت الکتریکی عضلات دوسربازویی، سه سربازویی و غرابی بازویی تاثیر معنیداری دارد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه از فرضیه پیش برنامه ریزی مبنی بر اهمیت برنامهریزی و انتخاب پاسخ صحیح حمایت می کند.
محمدعلی بشارت؛ امیرحسین افشاری؛ میثم شاه حسینی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ اضطراب رقابتی و بیشتمرینی ادراکشده در ورزشکاران با و بدون مصرف استروییدهای آنابولیک بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامی ورزشکاران رشتههای تیمی و انفرادی شهر تهران در سال 1396 بود که بهصورت نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای 251 مرد ورزشکار با و بدون مصرف استروییدهای آنابولیک انتخاب شدند. ورزشکاران دارای ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ اضطراب رقابتی و بیشتمرینی ادراکشده در ورزشکاران با و بدون مصرف استروییدهای آنابولیک بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامی ورزشکاران رشتههای تیمی و انفرادی شهر تهران در سال 1396 بود که بهصورت نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای 251 مرد ورزشکار با و بدون مصرف استروییدهای آنابولیک انتخاب شدند. ورزشکاران دارای میانگین سنی 6 ± 24 سال و سابقۀ ورزشی 1 ± 3 سال بودند. دادهها از طریق پرسشنامههای اضطراب رقابتی و بیشتمرینی ادراکشده جمعآوری شد. یافتههای پژوهش حاضر، بهوسیلۀ تحلیل واریانس چندمتغیره و آزمون تی مستقل، نشان داد که ورزشکاران بدون مصرف استروییدهای آنابولیک از اضطراب شناختی و اضطراب بدنی بالاتری نسبت به ورزشکاران مصرفکنندۀ این مواد برخوردارند، اما در اعتمادبهنفس میان دو گروه تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین در متغیر بیشتمرینی ادراکشده گروه بدون مصرف از بیشتمرینی بالاتری برخوردار بودند. نتایج حاکی از آن است که یکی از دلایلی اصلی مصرف استروییدهای آنابولیک در ورزشکاران، مزایای آن در کاهش حالات منفی و ارتقای عملکرد روانی و جسمانی است که شیوع آن را روزبهروز افزایش میدهد.
سمیه ساداتی فیروزآبادی
چکیده
هدف این پژوهش طراحی و اثربخشی برنامه حرکت درمانی بر مشکلات خواندن در دانشآموزان با ناتوانی یادگیری میباشد. هدف این پژوهش طراحی و اثربخشی برنامه حرکت درمانی بر مشکلات خواندن در دانشآموزان با ناتوانی یادگیری میباشد. این پژوهش یک تحقیق آزمایشی با طرح پیش آزمون -پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری مطالعه حاضر شامل کلیه دانشآموزان ...
بیشتر
هدف این پژوهش طراحی و اثربخشی برنامه حرکت درمانی بر مشکلات خواندن در دانشآموزان با ناتوانی یادگیری میباشد. هدف این پژوهش طراحی و اثربخشی برنامه حرکت درمانی بر مشکلات خواندن در دانشآموزان با ناتوانی یادگیری میباشد. این پژوهش یک تحقیق آزمایشی با طرح پیش آزمون -پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری مطالعه حاضر شامل کلیه دانشآموزان دارای اختلال یادگیری مراجعه کننده به مراکز مشکلات یادگیری شهر شیراز در سال تحصیلی 93-94 میباشند. بدین منظور تعداد 30 نفر از این دانشآموزان با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. همه آزمودنیها قبل و پس از مداخله درمانی با آزمون خواندن شفیعی و همکاران مورد ارزیابی قرار گرفتند دانشآموزان در طی طی 14جلسه و هر جلسه 45 دقیقه برنامه حرکت درمانی را دریافت کردند. نتایج با استفاده از تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتههای پژوهش حاکی از آن بود که برنامه حرکت درمانی منجر به بهبود مشکلات خواندن در دانشآموزان با ناتوانی یادگیری شده است.
زهره کامیاب؛ مهرعلی همتی نژاد؛ فرهاد رحمانی نیا؛ سیدبهادر زکی زاده
دوره 2، شماره 2 ، تیر 1389
چکیده
هدف از این پژوهش، تهیه نیمرخ فیزیولوژیکی و روانشناختی بدمینونبازان نخبه ایران بود. بهاین منظور 18 بدمینتونباز برجسته کشور (8 زن با میانگین سن 09/3± 12/19 سال و 10 مرد با میانگین سن 93/2 ±8/19 سال) در این تحقیق شرکت کردند. ویژگیهای فیزیولوژیکی اندازهگیریشده عبارتند از: توان هوازی (گاز آنالایزر)، توان بیهوازی (وینگیت)، توان و استقامت ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، تهیه نیمرخ فیزیولوژیکی و روانشناختی بدمینونبازان نخبه ایران بود. بهاین منظور 18 بدمینتونباز برجسته کشور (8 زن با میانگین سن 09/3± 12/19 سال و 10 مرد با میانگین سن 93/2 ±8/19 سال) در این تحقیق شرکت کردند. ویژگیهای فیزیولوژیکی اندازهگیریشده عبارتند از: توان هوازی (گاز آنالایزر)، توان بیهوازی (وینگیت)، توان و استقامت عضلات پا (پرش عمودی سارجنت و پرش جفت دوطرفه)، استقامت عضلات شکم (دراز و نشست)، سرعت (دو 40 یارد)، چابکی (آزمونهای 4 × 9 متر و ایلی نویز)، زمان واکنش (دیداری) و انعطافپذیری (خمش تنه به جلو). این اندازهگیری-ها در مرکز سنجش کمیته ملی المپیک انجام گرفت. آمادگی روانی آزمودنیها نیز از طریق پرسشنامه آمادگی روانی (Psych SASI) اندازهگیری شد. برای تجزیه و تحلیل آماری دادهها از آزمونهای "t استودنت مستقل و تکگروهی" استفاده شد. براساس یافتههای پژوهش، زنان از نظر آمادگی جسمانی و آمادگی روانی، بهطور معنیداری ضعیفتر از مردان بودند (05/0>P).
سیدکاوس صالحی؛ داود حومنیان؛ مهدی ضرغامی؛ اسماعیل صائمی
دوره 2، شماره 3 ، مهر 1389
چکیده
در این پژوهش تأثیر شیوه ارائه محرک های متوالی براکتساب، یادداری و انتقال ترتیب توالی حرکات بصری مورد آزمایش قرار گرفت. ابتدا نرم افزار تخصصی ارائه محرک های متوالی، ثبت زمان و خطای پاسخ در محیط سی پلاس پلاس طراحی شد. در این تحقیق 60 نفر آزمودنی راست دست، بدون تجربه قبلی با تکلیف به صورت تصادفی به پنج گروه آزمایشی (هر گروه 12 نفر) شامل مسدود ...
بیشتر
در این پژوهش تأثیر شیوه ارائه محرک های متوالی براکتساب، یادداری و انتقال ترتیب توالی حرکات بصری مورد آزمایش قرار گرفت. ابتدا نرم افزار تخصصی ارائه محرک های متوالی، ثبت زمان و خطای پاسخ در محیط سی پلاس پلاس طراحی شد. در این تحقیق 60 نفر آزمودنی راست دست، بدون تجربه قبلی با تکلیف به صورت تصادفی به پنج گروه آزمایشی (هر گروه 12 نفر) شامل مسدود – صریح، مسدود – ضمنی، تصادفی – صریح، تصادفی – ضمنی و گروه کنترل تقسیم شدند. ابتدا همه گروه ها در پیش آزمون شرکت کردند و سپس بجز گروه کنترل طی 5 جلسه تمرینی و در هر جلسه 3 بلوک 10 کوششی را به صورت مسدود و تصادفی انجام دادند. یک روز پس از مرحله اکتساب آزمون یادداری و انتقال انجام شد. برای تحلیل یافته های از آزمون t استیودنت، آنالیز واریانس سه عاملی با اندازه گیری مکرر و تحلیل واریانس دوعاملی استفاده شد. نتایج نشان داد آزمودنی ها طی مرحله اکتساب پیشرفت معنی داری در زمان و دقت پاسخ داشته اند (05/0P
جلیل میرزایی؛ رسول زیدآبادی؛ محمد رضا شهابی کاسب
چکیده
خستگی ذهنی، حالتی روانشناختی است که بهواسطۀ فعالیت مداوم شناختی ایجاد شده و سبب کاهش عملکرد جسمانی میشود، اما تأثیر آن بر یادگیری حرکتی کمتر بررسی شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر بازخورد خودکنترلی بر یادگیری تولید نیروهای کم، متوسط و بیشینه در شرایط خستگی ذهنی بود. نمونۀ پژوهش 28 نفر از داوطلبان واجد شرایط بودند که بهصورت ...
بیشتر
خستگی ذهنی، حالتی روانشناختی است که بهواسطۀ فعالیت مداوم شناختی ایجاد شده و سبب کاهش عملکرد جسمانی میشود، اما تأثیر آن بر یادگیری حرکتی کمتر بررسی شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر بازخورد خودکنترلی بر یادگیری تولید نیروهای کم، متوسط و بیشینه در شرایط خستگی ذهنی بود. نمونۀ پژوهش 28 نفر از داوطلبان واجد شرایط بودند که بهصورت تصادفی به دو گروه بازخورد خودکنترل و جفتشده تقسیم شدند. ابزار اندازهگیری شامل دینامومترالکتریکی، آزمون استروپ، پرسشنامۀ چند بعدی خستگی ذهنی و مقیاس VAS بود. هر دو گروه ابتدا تحت پروتکل خستگی ذهنی به مدت یک ساعت آزمون استروپ را انجام دادند و پس از اطمینان از ایجاد خستگی ذهنی، وارد مرحلۀ اکتساب تکلیف تولید نیرو شدند. آزمون یادداری فوری با تأخیر 10 دقیقه و یادداری تأخیری 48 ساعت بعد از پایان مرحلۀ اکتساب اجرا شد. یافتههای پژوهش نشان داد که در شرایط خستگی ذهنی تفاوت معناداری بین گروههای بازخورد خودکنترل و جفتشده در اکتساب و یادداری نیروهای مختلف وجود ندارد. همچنین در شرایط خستگی ذهنی خطای تولیدشده در یادگیری نیروی متوسط نسبت به نیروی کم و بیشینه کمتر است، بهطوریکه یادگیری نیروی متوسط بهطور معناداری نسبت به نیروی کم بهتر بود. نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که خستگی ذهنی سبب کاهش اثربخشی بازخورد خودکنترل میشود و یادگیری تولید نیروهای کم و بیشینه را بیشتر از متوسط تخریب میکند.
شهزاد طهماسبی؛ مهدی شهبازی؛ ناصر نقدی
دوره 1، شماره 3 ، دی 1388، ، صفحه 99-116
چکیده
عوامل مختلفی در رشد و تکامل مؤثرند. این عوامل به دو دستة ژنتیکی و محیطی تقسیم می شوند. تغذیه یکی از مؤثرترین عوامل محیطی بر رشد جنین است. عنصر روی نیز یکی از ریز مغذی های مهم است که تحقیقات اخیر نشان داده اند بررشد جسمانی تأثیر بسزایی دارد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر سطوح مختلف عنصر روی در دوران بارداری بر رشد و تکامل جسمانی نوزادان ...
بیشتر
عوامل مختلفی در رشد و تکامل مؤثرند. این عوامل به دو دستة ژنتیکی و محیطی تقسیم می شوند. تغذیه یکی از مؤثرترین عوامل محیطی بر رشد جنین است. عنصر روی نیز یکی از ریز مغذی های مهم است که تحقیقات اخیر نشان داده اند بررشد جسمانی تأثیر بسزایی دارد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر سطوح مختلف عنصر روی در دوران بارداری بر رشد و تکامل جسمانی نوزادان موش های صحرایی بود. جامعة آماری تحقیق، موش های نر و مادة (نژاد آلبینو – ویستار) انستیتو پاستور ایران بودند. بعد از مرحلة جفت گیری، 9 موش مادة باردار به طور تصادفی انتخاب و به 3 گروه تقسیم شدند : 1) گروه کمبود عنصر روی (ppm5/1
رزا رهاوی عزآبادی؛ پروانه شمسی پور دهکردی؛ مرضیه خواجه زاده
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر توزیع تمرین بر اکتساب، یادداری با فواصل متفاوت یک و هفت روز و همچنین قضاوت از یادگیری دقت فورهند درایو تنیس روی میز بود. به همین منظور 32 نفر از دانشجویان دختر با میانگین سنی 24-18 که واحد تخصصی یک و دو تنیس روی میز را گذرانده بودند، بهصورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند و بهصورت تصادفی به دو گروه تمرینی فاصلهدار ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر توزیع تمرین بر اکتساب، یادداری با فواصل متفاوت یک و هفت روز و همچنین قضاوت از یادگیری دقت فورهند درایو تنیس روی میز بود. به همین منظور 32 نفر از دانشجویان دختر با میانگین سنی 24-18 که واحد تخصصی یک و دو تنیس روی میز را گذرانده بودند، بهصورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند و بهصورت تصادفی به دو گروه تمرینی فاصلهدار و انبوه تقسیم شدند. تکلیف مورد استفاده در این تحقیق ضربة فورهند درایو تنیس روی میز بود. آزمودنیها پس از شرکت در پیشآزمون، در مرحلة اکتساب گروه تمرینی انبوه 240 ضربه را در یک روز و گروه تمرینی فاصلهدار 60 ضربه را در 4 روز متوالی اجرا کردند. بعد از مرحلة اکتساب از شرکتکنندگان خواسته شد تا به پیشبینی و قضاوت از عملکرد خود در آزمون یادداری بپردازند. سپس نیمی از افراد گروههای تمرینی در آزمون یادداری یکروزه و نیمی دیگر از افراد گروههای تمرینی در آزمون یادداری هفتروزه شرکت کردند. دادهها با استفاده از آزمون t مستقل و تحلیل واریانس دوراهه با اندازههای تکراری تحلیل شد. نتایج تفاوت معناداری را در گروه تمرینی فاصلهدار نسبت به گروه انبوه در اکتساب، یادداری یک و هفت روز و قضاوت از یادگیری نشان داد (05/0P<). در واقع یافتهها نشان میدهد فاصلهدهی در جلسات تمرین بر اکتساب و یادداری و همچنین قضاوت از یادگیری تأثیر دارد. ازاینرو یافتههای تحقیق نشان میدهد فاصلهدهی در جلسات تمرین بر بهبود عملکرد و یادگیری تأثیر دارد. همچنین وقتی فراگیران به پیشبینی و قضاوت از عملکرد خود میپردازند، راهکارهای مناسب برای مواجهه با شرایط تمرینی خود تجربه میکنند و میتواند عامل مؤثری بر پیشرفت اجرا محسوب شود.