مغدید عبدالله رش؛ نرمین غنی زاده حصار؛ مهری محمدی دانقرالو؛ ابراهیم محمد علی نسب فیروزجاه
چکیده
مهارتهای بنیادی دستکاری در کودکان، پیش‌نیاز حرکات و مهارتهای ورزشی در بزرگسالی است. هدف از این پژوهش مقایسة مهارتهای بنیادی دستکاری بین کودکان مبتلا به سندروم متقاطع فوقانی و کودکان سالم بود. جامعة آماری پژوهشدو گروه کودکان پسر 10-11 سالة سالم و کودکان مبتلا به سندروم متقاطع فوقانی شهر پیرانشهر بودند که 45 دانشآموز سالم به روش ...
بیشتر
مهارتهای بنیادی دستکاری در کودکان، پیش‌نیاز حرکات و مهارتهای ورزشی در بزرگسالی است. هدف از این پژوهش مقایسة مهارتهای بنیادی دستکاری بین کودکان مبتلا به سندروم متقاطع فوقانی و کودکان سالم بود. جامعة آماری پژوهشدو گروه کودکان پسر 10-11 سالة سالم و کودکان مبتلا به سندروم متقاطع فوقانی شهر پیرانشهر بودند که 45 دانشآموز سالم به روش نمونه‌گیری تصادفی و 45 دانشآموز دارای سندروم متقاطع فوقانی با توجه به معیارهای ورود به پژوهش و با روش نمونه‌گیری هدفمند به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. برای اندازهگیری ناهنجاری کایفوز از برنامة (Goniometer-pro) و برای ارزیابی سر به جلو و شانه به جلو از روش برنامة image J و برای ارزیابی مهارتهای بنیادی دستکاری از آزمون اولریخ درشت نسخة سوم (TGMD 3) استفاده شد.بین مهارتهای بنیادی دستکاری کودکان مبتلا به سندروم متقاطع فوقانی و کودکان سالم تفاوت معناداری وجود دارد (05/0P<)، به‌طوری‌که در همة مهارتهای بنیادی دستکاری، کودکان سالم نسبت به کودکان مبتلا به سندروم متقاطع فوقانی وضعیت بهتری داشتند. نتایج نشان داد براساس یافتهها، سندروم متقاطع فوقانی که منشأ آن برهم خوردن تعادل بین عضلات آگونیست و آنتاگونیست است، سبب ایجاد محدودیت حرکتی و ضعف در مهارتهای بنیادی دستکاری کودکان میشود، ازاین‌رو توجه به این ناهنجاری‌ها ضروری به‌نظر می‌رسد.
محمد حسین قهرمانی؛ مهدی سهرابی؛ علیرضا صابری کاخکی؛ محمدعلی بشارت
چکیده
ویژگیهای تکانشگری افراد، الگوهای حرکتی آنها را در یادگیری مهارتهای ورزشی تحت تأثیر قرار میدهد. ازاین‌رو در این تحقیق تأثیر سطوح مختلف تکانشگری حرکتی بر یادگیری مهارتهای پایۀ بسکتبال بررسی شد. به این منظور سه گروه 12 نفری از پسران 10 تا 12 ساله که با توجه به سطوح تکانشگری حرکتی تعیین شده بودند، همراه گروه کنترل ...
بیشتر
ویژگیهای تکانشگری افراد، الگوهای حرکتی آنها را در یادگیری مهارتهای ورزشی تحت تأثیر قرار میدهد. ازاین‌رو در این تحقیق تأثیر سطوح مختلف تکانشگری حرکتی بر یادگیری مهارتهای پایۀ بسکتبال بررسی شد. به این منظور سه گروه 12 نفری از پسران 10 تا 12 ساله که با توجه به سطوح تکانشگری حرکتی تعیین شده بودند، همراه گروه کنترل که بهصورت تصادفی انتخاب شده بود، در یک دورۀ آموزشی مهارتهای پایۀ بسکتبال شرکت کردند. برای ارزیابی نتایج عملکرد افراد از آزمونهای پاس بسکتبال ایفرد (AAHPERD) و آزمون پاس هان (Hann) در مراحل پیشآزمون، پسآزمون، یادداری و انتقال استفاده شد. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس به‌ترتیب در مراحل پسآزمون (0001/0=P) و یادداری (011/0=P) در مورد تکلیف پاس ایفرد نشان داد که همراستا با افزایش سطوح تکانشگری حرکتی افراد، برتری شایان توجهی در اجرای این آزمون مشاهده میشود، درحالی‌که در تکلیف پاس هان، عملکرد بهتر همراستا با کاهش سطوح تکانشگری مشاهده شد. تفاوتهای مشاهده‌شده بین گروهها در مرحلۀ انتقال از نظر آماری معنادار نبود (P=0/112). با استناد به این یافتهها میتوان گفت که سطوح مختلف تکانشگری حرکتی یکی از عوامل اصلی اثرگذار در یادگیری مهارتهای ورزشی با در نظر گرفتن مهارتهای سرعتمحور و دقت‌محور است.
زهره فرنقی؛ رخساره بادامی؛ مریم نزاکت الحسینی
چکیده
هدف این تحقیق، بررسی اثر دست برتر و دو روش تمرین آشکار و پنهان بر یادگیری توالی حرکتی بود. به این منظور، 60 دختر 17-14 ساله با توجه به دست برتر با آرایش تصادفی در چهار گروه راستدست-تمرین آشکار، راستدست-تمرین پنهان، چپدست- تمرین آشکار، چپدست- تمرین پنهان قرار گرفتند. تکلیف شرکتکنندگان، دقت و زمان عکسالعمل متوالی بود. ...
بیشتر
هدف این تحقیق، بررسی اثر دست برتر و دو روش تمرین آشکار و پنهان بر یادگیری توالی حرکتی بود. به این منظور، 60 دختر 17-14 ساله با توجه به دست برتر با آرایش تصادفی در چهار گروه راستدست-تمرین آشکار، راستدست-تمرین پنهان، چپدست- تمرین آشکار، چپدست- تمرین پنهان قرار گرفتند. تکلیف شرکتکنندگان، دقت و زمان عکسالعمل متوالی بود. مرحلة اکتساب شامل اجرای هشتصد کوشش تمرینی بود. ﮔﺮوههای تمرین آشکار، از ﺗﺮﺗﻴﺐ ظهور محرکها آگاهی داشتند، اما به ﮔﺮوههای تمرین پنهان، این آگاهی داده نشد. روز بعد از مرحلة اکتساب، آزمون یادداری و انتقال گرفته شد. آنالیز واریانس چندراهه نشان داد که صرفنظر از دست برتر، تمرین پنهان بر یادگیری زمان عکسالعمل در هر سه مرحلة اکتساب، یادداری و انتقال مؤثرتر از تمرین آشکار بود. مقایسة افراد راستدست و چپدست، صرفنظر از نوع تمرین در دقت پاسخ مرحلة اکتساب معنادار بود و چپدستها بادقتتر بودند. اثر متقابل دست برتر و نوع تمرین بر زمان واکنش و دقت پاسخ معنادار نبود .بدین مفهوم که افراد راستدست و چپدست در تمرین آشکار و همین طور، تمرین پنهان تفاوت معناداری با یکدیگر نداشتند.
محمد حسین قهرمانی؛ محمد علی بشارت؛ سیدرضا عطارزاده حسینی؛ علی اکبرنژاد
چکیده
یکی از عوامل مهم اثرگذار بر اجرای موفق در رقابتهای ورزشی، چگونگی کنار آمدن با استرس است. به همین منظور هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر شیوههای مختلف کنار آمدن با استرس ورزشی بر منابع استرس حاد و کورتیزول بزاقی کشتیگیران بود. با توجه به معیارها و متغیرهای این تحقیق از بین 270 کشتی‌گیر فعال در سطح کشوری، 30 نفر با توجه به نقطۀ برش ...
بیشتر
یکی از عوامل مهم اثرگذار بر اجرای موفق در رقابتهای ورزشی، چگونگی کنار آمدن با استرس است. به همین منظور هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر شیوههای مختلف کنار آمدن با استرس ورزشی بر منابع استرس حاد و کورتیزول بزاقی کشتیگیران بود. با توجه به معیارها و متغیرهای این تحقیق از بین 270 کشتی‌گیر فعال در سطح کشوری، 30 نفر با توجه به نقطۀ برش پرسشنامۀ سبکهای مقابله با استرس در دو گروه رویارویی و اجتنابی در این تحقیق شرکت کردند. از شرکتکنندهها خواسته شد پرسشنامۀ منابع استرس حاد کشتی را تکمیل کرده و در مرحلۀ جمع‌آوری بزاق برای اندازهگیری سطح کورتیزول بزاقی شرکت کنند. نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد که مقادیر منابع استرس حاد در بین کشتیگیران رویارویی نسبت به گروه اجتنابی بهصورت معناداری بیشتر است (001/0=P). همچنین سطح کورتیزول بزاقی گروه اجتنابی نسبت به گروه مقابل به شکل معناداری پایین‌تر بود (012/0=P). با استناد به نتایج این تحقیق میتوان گفت که شیوههای مختلف کنار آمدن با استرس بر میزان ادراک استرس از منابع استرس حاد و سطح کورتیزول بزاقی کشتیگیران تأثیر می‌گذارد. از نتایج این تحقیق میتوان در آموزش شیوههای مختلف کنار آمدن با استرس ورزشی به کشتیگیران برای کاهش فشار روانی رقابتها استفاده کرد.
فائزه زمانیان؛ لیلا ضامنی
چکیده
هدف از این مطالعه بررسی نقش عوامل واسطه‌ای تاب‌آوری و حمایت اجتماعی در ارتباط بین فعالیت‌بدنی و پریشانی روان‌شناختی در دوره شیوع ویروس کووید-19 بود. روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری شامل تمامی بزرگسالان مرد و زن (18-64 سال) در سطح کشور بود که 1115 نفر به‌عنوان نمونه از بین مردم استان تهران و 10 استان دیگر از 5 منطقه جغرافیایی کشور به‌روش ...
بیشتر
هدف از این مطالعه بررسی نقش عوامل واسطه‌ای تاب‌آوری و حمایت اجتماعی در ارتباط بین فعالیت‌بدنی و پریشانی روان‌شناختی در دوره شیوع ویروس کووید-19 بود. روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری شامل تمامی بزرگسالان مرد و زن (18-64 سال) در سطح کشور بود که 1115 نفر به‌عنوان نمونه از بین مردم استان تهران و 10 استان دیگر از 5 منطقه جغرافیایی کشور به‌روش تصادفی انتخاب شدند. فعالیت بدنی با پرسشنامه بین‌المللی فعالیت بدنی، پریشانی روان-شناختی با پرسشنامه 10 سؤالی کسلر، تاب‌آوری روان‌شناختی با پرسشنامه فرم کوتاه کانر و دیویدسون و حمایت اجتماعی ادراک‌شده با پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک‌شده زیمت به‌روش بررسی آنلاین مورد ارزیابی قرار گرفت. با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن روابط میان متغیرهای پژوهش با نرم‌افزار SPSS25 محاسبه گردید. مدل‌یابی معادله‌های ساختاری (SEM) نیز برای آزمودن مدل فرضی در مورد روابط مستقیم و غیرمستقیم بین فعالیت‌بدنی، پریشانی روان‌شناختی، تاب‌آوری و حمایت اجتماعی درک‌شده با استفاده از نرم‌افزار PLS3 استفاده شد. نتایج مدل‌یابی معادله‌های ساختاری نشانگر برازش خوب مدل بود. یافتهها ارتباط معکوس معناداری بین فعالیت‌بدنی و پریشانی روان‌شناختی نشان داد (314/0- =β؛001/0≥P) و ضریب مسیر غیرمستقیم فعالیت‌بدنی و پریشانی روان‌شناختی با میانجی‌گری حمایت اجتماعی ادراک‌شده (035/0- =β؛001/0≥P) و تاب‌آوری (057/0- =β؛001/0≥P) معنادار بود. پیشنهاد میشود جهت کاهش پریشانی روان‌شناختی در دوره شیوع ویروس کووید-19 از برنامه‌های قابل اجرای فعالیت‌بدنی همزمان با مداخله حمایت اجتماعی ادراک‌شده و تاب‌آوری استفاده شود.
مهران دلفانی؛ مهتاب عربی
چکیده
تحریک جریان مستقیم ترانسکرانیال (tDCS) یک تکنیک تعدیل عصبی است که جریان مستقیم با شدت پایین را به سلول‌های مغزی القا می‌کند که باعث تحریک یا مهار خودانگیختۀ فعالیت عصبی میشود. در دهه‌های اخیر استفاده از تحریک الکتریکی به‌عنوان روشی مؤثر در بهبود تعادل در افراد مختلف استفاده شده است. هدف از تحقیق حاضر بررسی بهبود متغیرهای کینتیک ...
بیشتر
تحریک جریان مستقیم ترانسکرانیال (tDCS) یک تکنیک تعدیل عصبی است که جریان مستقیم با شدت پایین را به سلول‌های مغزی القا می‌کند که باعث تحریک یا مهار خودانگیختۀ فعالیت عصبی میشود. در دهه‌های اخیر استفاده از تحریک الکتریکی به‌عنوان روشی مؤثر در بهبود تعادل در افراد مختلف استفاده شده است. هدف از تحقیق حاضر بررسی بهبود متغیرهای کینتیک کنترل پاسچر ورزشکاران رزمی‌کار پس از اعمال تحریک tDCS بود. شرکتکنندهها 20 ورزشکار مرد رزمی‌کار 18 تا 25 سال بودند. 10 نفر گروه تجربی که تحت تحریک الکتریکی به مقدار 3 - 1 میلی‌آمپر به مدت 20-15 دقیقه قرار گرفتند و 10 نفر گروه کنترل، که تحت tDCS شم قرار گرفتند. سپس هر دو گروه تحت آزمون سازماندهی حسی دستگاه پاسچروگرافی تحت ارزیابی متغیرهای کینتیک کنترل پاسچر قرار گرفتند. در تحلیل داده‌های تحقیق از آزمون تحلیل کوواریانس به‌منظور بررسی تفاوت در تأثیر مداخلات تمرینی بر کنترل پاسچر شرکتکنندگان دو گروه استفاده شد (05/0P<).یافتههای پژوهش نشان داد که تحریک الکتریکی مغز بر کنترل پاسچر ورزشکاران مرد رزمی‌کار بر سه شاخص پایداری در حالات حذف اطلاعات سیستم‌های حسی عمقی، حذف اطلاعات سیستم حسی – عمقی و بینایی و حذف اطلاعات سیستم حسی عمقی و ارائۀ آرایه‌های نامناسب سیستم بینایی، تأثیر معناداری دارد. در نهایت نتایج این تحقیق نشان داد که تحریک جریان مستقیم ترانسکرانیال میتواند موجب بهبود و ارتقای متغیرهای کینتیک کنترل پاسچر ورزشکاران رزمی شود.
مجتبی جلالوند؛ عباس بهرام؛ افخم دانشفر؛ سعید ارشم
چکیده
هدف تحقیق، تعیین اثر خودکنترلی دشواری تکلیف بر دقت و الگوی حرکتی مهارت ورزشی پات گلف بود. بدین منظور، 30 دانشجوی مبتدی (14 دختر و 16 پسر؛ میانگین سنی 64/1±1/21 سال) بصورت شبه تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. در مرحله اکتساب به شرکت کنندگان گروه خودکنترل گفته شد قبل از هر کوشش می توانند هر یک از فواصل از قبل مشخص شده تا هدف (25، 50، 75، 100، 125، ...
بیشتر
هدف تحقیق، تعیین اثر خودکنترلی دشواری تکلیف بر دقت و الگوی حرکتی مهارت ورزشی پات گلف بود. بدین منظور، 30 دانشجوی مبتدی (14 دختر و 16 پسر؛ میانگین سنی 64/1±1/21 سال) بصورت شبه تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. در مرحله اکتساب به شرکت کنندگان گروه خودکنترل گفته شد قبل از هر کوشش می توانند هر یک از فواصل از قبل مشخص شده تا هدف (25، 50، 75، 100، 125، 150، 175 و 200 سانتی متری) را انتخاب و تمرین کنند. برنامه تمرین هر آزمودنی گروه خودکنترل مبنایی شد برای برنامه ریزی تمرین فواصل از پیش تعیین شده یکی از آزمودنیهای متناظر در گروه جفت شده. یادگیرندگان در مرحله اکتساب هشت بلوک 10 کوششی تمرین کردند. در روز دوم، آزمونهای یادداری، انتقال تکلیف دوگانه و انتقال تکلیف منفرد اجرا شد. خطای شعاعی (مرحله اکتساب و آزمون‌ها) و امتیاز الگوی حرکتی پات گلف (آزمون‌ها) با استفاده از روش تحلیل واریانس مرکب با اندازه گیری مکرر و امتیاز الگوی حرکتی پات گلف در مرحله اکتساب با استفاده از آزمون t تحلیل شد. بر اساس نتایج، خطای شعاعی گروه خودکنترل در مرحله اکتساب نسبت به گروه جفت شده تفاوت نداشت (709/0=p)، اما در آزمون های یادداری، انتقال تکلیف دوگانه و انتقال تکلیف منفرد کمتر بود (001/0>p در همه موارد). همچنین، الگوی حرکتی گروه خودکنترل در مرحله اکتساب و آزمونهای مختلف نسبت به گروه جفت شده برتری داشت (001/0>p در همه موارد). مزایای خودکنترلی دشواری تکلیف با استفاده از چارچوب نقطه چالش توجیه شد.
ولی اله کاشانی؛ محمد علی سلطانیان؛ فاطمه نجاری اردستانی
چکیده
هدف از تحقیق حاضر تعیین ویژگیهای روان‌سنجی و هنجار‌یابی نسخۀ فارسی پرسشنامۀ خودگفتاری بود. به این منظور، 384 ورزشکار مرد و زن در سه سطح مهارتی و در 10 رشتۀ ورزشی (تیمی و انفرادی)، انتخاب شدند و نسخۀ فارسی پرسشنامۀ خودگفتاری را تکمیل کردند. با استفاده از روش باز ترجمه، صحت ترجمۀ ابزار مورد تأیید قرار گرفت. به‌منظور تعیین روایی ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر تعیین ویژگیهای روان‌سنجی و هنجار‌یابی نسخۀ فارسی پرسشنامۀ خودگفتاری بود. به این منظور، 384 ورزشکار مرد و زن در سه سطح مهارتی و در 10 رشتۀ ورزشی (تیمی و انفرادی)، انتخاب شدند و نسخۀ فارسی پرسشنامۀ خودگفتاری را تکمیل کردند. با استفاده از روش باز ترجمه، صحت ترجمۀ ابزار مورد تأیید قرار گرفت. به‌منظور تعیین روایی سازۀ از تحلیل عاملی تأییدی و برای بررسی همسانی درونی پرسشنامهها از ضریب آلفای کرونباخ و برای بررسی پایایی زمانی از ضریب همبستگی درونطبقهای استفاده شد. نتایج تحقیق نشاندهندۀ برازش مطلوب مدل 11 سؤالی پرسشنامه‌های خودگفتاری است. به‌طوری‌که شاخصهای برازندگی (رمزی، 07/0؛ سی.اِف.آی، 98/0 و تی.اِل.آی 97/0)، همسانی درونی (انگیزشی 70/0 و شناختی 70/0 و کل پرسشنامه 73/0) و پایایی زمانی (انگیزشی 89/0 و شناختی 92/0 و کل پرسشنامه 89/0) بیانگر روایی و پایایی مطلوب نسخة فارسی پرسشنامۀ خودگفتاری است. یافتههای تحقیق حاضر نشان میدهد که نسخۀ فارسی پرسشنامۀ خودگفتاری از روایی و پایایی مناسبی برخوردار است. بنابراین از نسخۀ فارسی پرسشنامۀ خودگفتاری میتوان به‌عنوان ابزار مناسبی برای مطالعه و ارزیابی خودگفتاری زنان و مردان ورزشکار ایرانی استفاده کرد.
مهدی شهبازی؛ امیر وزینی طاهر؛ نوید حدادی
دوره 2، شماره 2 ، تیر 1389
چکیده
هدف از انجام این بررسی تأثیر حضور تماشاگران بر افزایش انگیختگی و اثر آن بر ادراک عمق ورزشکاران بود. جامعة آماری این تحقیق را کلیه دانشجویان دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران تشکیل دادند که از میان این 58 نفر (23 نفر زن و 35 نفر مرد با میانگین سنی 3/23 و انحراف استاندارد 16/2) به صورت تصادفی انتخاب شدند. آزمودنی ها در دو محیط انگیزشی (با حضور ...
بیشتر
هدف از انجام این بررسی تأثیر حضور تماشاگران بر افزایش انگیختگی و اثر آن بر ادراک عمق ورزشکاران بود. جامعة آماری این تحقیق را کلیه دانشجویان دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران تشکیل دادند که از میان این 58 نفر (23 نفر زن و 35 نفر مرد با میانگین سنی 3/23 و انحراف استاندارد 16/2) به صورت تصادفی انتخاب شدند. آزمودنی ها در دو محیط انگیزشی (با حضور تماشاگر و بدون حضور تماشاگر) مورد آزمون قرار گرفتند. به منظور سنجش سطح انگیختگی آزمودنی ها، از آزمون اضطراب رقابتی ورزشی (SCAT) استفاد شد. همچنین، ابزار مورد استفاده برای سنجش ادراک عمق، دستگاه آزمونگر الکتریکی ادراک عمق (مدل B122) بود.نتایج آزمون t همبسته در سطح 05/0 اختلاف معنی داری بین نتایج آزمون ادراک عمق در دو محیط انگیزشی پایین و انگیزشی بالا نشان داد. به بیان دیگر، آزمودنی ها در محیط انگیزشی بالا (یعنی در حضور تماشاگر) دچار تخمین نادرستی در ادراک عمق شدند که این اثر در هر دو جنس مشابه. با توجه به نتایج این پژوهش، ورزشکاران مبتدی در محیط انگیزشی بالا در مقایسه با محیط انگیزشی پایین به منابع اطلاعاتی و نشانه های محیطی متفاوتی توجه می کنند که منجر به قضاوت نادرست در تخمین عمق می شود.
مجید اکبری یزدی؛ مهدی سهرابی؛ امیر مقدم
دوره 2، شماره 3 ، مهر 1389
چکیده
یکی از عوامل اثرگذار بر یادگیری و اجرای مهارتهای حرکتی، توجه است و کانونی کردن آن یک روش برای افزایش بازدهی و یادگیری است. نتایج تحقیقات اخیر نشان داد که کانون توجه اجراکننده نقش مهمی بر اجرا و یادگیری مهارتهای حرکتی دارد. هدف از این پژوهش، مقایسه اثر دستورالعمل کانون توجه بیرونی دور و نزدیک بر اجرای تکلیف تعادلی پویا بود. در این ...
بیشتر
یکی از عوامل اثرگذار بر یادگیری و اجرای مهارتهای حرکتی، توجه است و کانونی کردن آن یک روش برای افزایش بازدهی و یادگیری است. نتایج تحقیقات اخیر نشان داد که کانون توجه اجراکننده نقش مهمی بر اجرا و یادگیری مهارتهای حرکتی دارد. هدف از این پژوهش، مقایسه اثر دستورالعمل کانون توجه بیرونی دور و نزدیک بر اجرای تکلیف تعادلی پویا بود. در این پژوهش از بین دانشجویان پسر مقطع کارشناسی دانشگاه فردوسی مشهد که واحد تربیت بدنی عمومی 1 را در نیمسال دوم سال تحصیلی 89-88 انتخاب کرده بودند، تعداد 60 نفر بهصورت تصادفی در 3 گروه توجه بیرونی دور (توجه به نشانگر دور از پاها)، گروه توجه بیرونی نزدیک (توجه به نشانگر نزدیک پاها) و گروه کنترل (بدون دستورالعمل توجهی) جایگزین شدند. برای جمع‌آوری دادهها از دستگاه تعادل‌سنج (بایودکس) استفاده شد. هر شرکت‌کننده 3 کوشش20 ثانیه‌ای از آزمون تعادل پویا را اجرا کرد. ابتدا داده‌های بدست آمده توسط آمار توصیفی و پس از اطمینان از طبیعی بودن دادهها، به کمک آزمون آماری تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی دانکن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که عملکرد گروه توجه بیرونی دور به طور معنی‌داری بهتر از گروه کنترل بود، درحالی که گروه توجه بیرونی نزدیک تفاوت معنی‌داری را در اجرای تکلیف تعادلی نسبت به گروه کنترل ایجاد نکرد.
محمد نادری؛ علیرضا بهرامی؛ داریوش خواجوی
چکیده
هدف اصلی پژوهش حاضر، تأثیر تصویرسازی ذهنی پتلپ (ثابت و متغیر) بر یادداری و انتقال مهارت پرتاب آزاد بسکتبال بود. برای دستیابی به هدف، به صورت هدفمند 75 نفر با امتیاز تصویرسازی ذهنی 55- 45 و بدون سابقه پرتاب آزاد بسکتبال انتخاب و به صورت تصادفی در پنج گروه 15 نفری قرار گرفتند. برای گردآوری اطلاعات، از پرسش نامه ی توانایی تصویرسازی ذهنی، آزمون ...
بیشتر
هدف اصلی پژوهش حاضر، تأثیر تصویرسازی ذهنی پتلپ (ثابت و متغیر) بر یادداری و انتقال مهارت پرتاب آزاد بسکتبال بود. برای دستیابی به هدف، به صورت هدفمند 75 نفر با امتیاز تصویرسازی ذهنی 55- 45 و بدون سابقه پرتاب آزاد بسکتبال انتخاب و به صورت تصادفی در پنج گروه 15 نفری قرار گرفتند. برای گردآوری اطلاعات، از پرسش نامه ی توانایی تصویرسازی ذهنی، آزمون پرتاب آزاد بسکتبال . بعد از آموزش اولیه مهارت پرتاب آزاد بسکتبال از تمامی گروه ها پیش آزمون گرفته شد. پروتکل تمرینی، 8 جلسه به مدت 8 روز صورت گرفت. سپس پس آزمون به عمل آمد. آزمون انتقال بلافاصله بعد از آخرین جلسه تمرینی و آزمون یادداری 48 ساعت و یک هفته پس از آخرین جلسه ی تمرینی گرفته شد. داده ها به روش آماری تحلیل واریانس مرکب، تحلیل واریانس یک راهه، آزمون اثرهای ساده و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شدند. نتایج آزمون ها تفاوت معنی داری را بین تمامی گروه ها در آزمون یادداری و انتقال نشان می دهد. با توجه به یافته های این پژوهش نقش تصویرسازی ذهنی پتلپ متغیر بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته و تأکید بر استفاده از آن در کنار تمرین بدنی متغیر توصیه می شود.
ابراهیم نوروزی سیدحسنی؛ فاطمه سادات حسینی؛ محمد کاظم واعظ موسوی
چکیده
به‌کارگیری نوروفیدبک در ارتقای عملکرد ورزشی به‌سرعت رو به رشد است. هدف پژوهش حاضر اثر تمرین نوروفیدبک بر عملکرد حرکتی و فرایند حرکتی هشیار بازیکنان ماهر دارت بود. آزمودنیها 20 بازیکن مرد ماهر دارت بودند. اجرای این پژوهش شامل پنج مرحلة پیشآزمون، تمرینات نوروفیدبک و پسآزمون اول، آزمون تحت فشار و پسآزمون دوم بود. دورة تمرینات ...
بیشتر
به‌کارگیری نوروفیدبک در ارتقای عملکرد ورزشی به‌سرعت رو به رشد است. هدف پژوهش حاضر اثر تمرین نوروفیدبک بر عملکرد حرکتی و فرایند حرکتی هشیار بازیکنان ماهر دارت بود. آزمودنیها 20 بازیکن مرد ماهر دارت بودند. اجرای این پژوهش شامل پنج مرحلة پیشآزمون، تمرینات نوروفیدبک و پسآزمون اول، آزمون تحت فشار و پسآزمون دوم بود. دورة تمرینات نوروفیدبک شامل تمرین بازداری باند فرکانسی آلفا (8 تا 12 هرتز) در جایگاه اف چهار بود. برای تحلیل دادهها از آمار توصیفی و روش آماری آزمون تحلیل واریانس مرکب استفاده شد. نتایج نشان داد مقادیر فرایند حرکتی هشیار برای گروه تمرین نوروفیدبک در مرحلة پسآزمون اول (001/0=P) و آزمون تحت فشار (001/0=P)کاهش یافته است، اما در گروه کنترل این کاهش مشاهده نشد (83/0=(P. امتیازهای پرتاب دارت برای گروه نوروفیدبک و کنترل در مرحلة پسآزمون اول به نسبت پیشآزمون افزایش یافته بود (001/0=P)، اما تنها گروه نوروفیدبک (001/0=(P توانست این افزایش را در آزمون تحت فشار حفظ کند. یافتهها نشان میدهد تأثیری بین تمرینات نوروفیدبک، فرایند حرکتی هشیار و عملکرد ورزشی وجود دارد. به‌عبارت دیگر، تمرینات نوروفیدبک از طریق کاهش فرایند حرکتی هشیار به عملکرد حرکتی مطلوب منجر میشود و حس خودکاری را در ورزشکار ایجاد می‌کند..
هانیه محمدی؛ شهزاد طهماسبی بروجنی؛ جمال فاضل کلخوران
چکیده
هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر تداخل ضمنی بر تعادل افراد کمتوان ذهنی بود. بدین منظور 40 نفر از پسران کمتوان ذهنی آموزش‌پذیر شهر قزوین (میانگین سنی 120/3 ±45/24 سال) به‌طور تصادفی به دو گروه تمرینی قالبی و تصادفی تقسیم شدند. پس از انجام پیشآزمون، آزمودنیهای هر گروه با توجه به نوع آرایش تمرینی خود، تمرینات خود را به مدت 4 هفته (3 ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر تداخل ضمنی بر تعادل افراد کمتوان ذهنی بود. بدین منظور 40 نفر از پسران کمتوان ذهنی آموزش‌پذیر شهر قزوین (میانگین سنی 120/3 ±45/24 سال) به‌طور تصادفی به دو گروه تمرینی قالبی و تصادفی تقسیم شدند. پس از انجام پیشآزمون، آزمودنیهای هر گروه با توجه به نوع آرایش تمرینی خود، تمرینات خود را به مدت 4 هفته (3 جلسه در هر هفته) به‌عنوان مرحلۀ اکتساب، انجام دادند. سپس از آزمودنیها، آزمون اکتساب و پس از 48 ساعت، به‌ترتیب آزمونهای یادداری و انتقال به‌عمل آمد. پس از تأیید توزیع طبیعی دادهها از طریق آزمون کولموگروف اسمیرنوف و بررسی همگنی واریانسها با آمارة لون، نتایج تحلیل واریانس اندازه‌های تکراری نشان داد که اعمال مداخله مؤثر بوده است و گروهها پیشرفت معناداری داشته‌اند (0005/0P=). همچنین نتایج تی مستقل به‌منظور مقایسۀ دو گروه در تعادل ایستا نشان داد که گروه تمرین تصادفی در آزمون یادداری بهتر عمل کرد (007/0P=)، درحالی‌که اختلاف معناداری در آزمون انتقال بین گروهها مشاهده نشد (061/0P=). همچنین، نتایج تعادل پویا نشان داد که گروه تمرین تصادفی، نسبت به گروه تمرین قالبی عملکرد بهتر و اختلاف معناداری در آزمون یادداری و انتقال داشت (به‌ترتیب 001/0P= و 002/0P=). بنابراین افراد کمتوان ذهنی نیز میتوانند از تأثیرات سودمند تمرین تصادفی بهرهمند شوند.
المیرا نظری؛ سالار فرامرزی
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مداخلۀ بهنگام بازی‌محور بر رشد روانی- حرکتی کودکان 6-4 سالۀ دچار اختلال طیف اوتیسم انجام گرفت. روش پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی بود و از طرح پیشآزمون – پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل استفاده شد. بدین منظور با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس، از میان کودکان 6 - 4سالة شهر اصفهان در سال 1394، تعداد 30 نفر ...
بیشتر
این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مداخلۀ بهنگام بازی‌محور بر رشد روانی- حرکتی کودکان 6-4 سالۀ دچار اختلال طیف اوتیسم انجام گرفت. روش پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی بود و از طرح پیشآزمون – پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل استفاده شد. بدین منظور با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس، از میان کودکان 6 - 4سالة شهر اصفهان در سال 1394، تعداد 30 نفر (15 دختر و 15 پسر) که ملاک‌های ورود به پژوهش را دارا بودند، بهصورت تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوری داده، رشد حرکتی گزل (1940) بود که توسط والدین کودکان در مرحلة پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری تکمیل شد. سپس کودکان گروه آزمایش در 10 جلسة 90 دقیقه‌ای و هفته‌ای یک‌بار در بازی‌ها شرکت داده شدند.گروه کنترل این آموزش را دریافت نکردند؛ پیگیری پس از 30 روز صورت گرفت. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل آماری دادهها از روش تحلیل واریانس بین‌گروهی با اندازه‌های تکراری استفاده شد. یافتههای تحقیق نشان داد که تفاوت بین دو گروه آزمایش و کنترل در رشد روانی- حرکتی معنادار بود. همچنین تفاوتهای درون‌گروهی و تعامل بین دو موقعیت و تغییر در مراحل پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری در متغیر رشد روانی- حرکتی معنادار بود. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که مداخلات بهنگام بازی‌محور بر رشد روانی- حرکتی کودکان با اختلال طیف اوتیسم تأثیر دارد و از این مداخلات میتوان برای کمک به افزایش و بهبود مهارتهای این کودکان استفاده کرد.
عبداله حمایت طلب؛ حسن محمدزاده
چکیده
در این تحقیق به بررسی اثر تمرین عمومی و اختصاصی در ایجاد مهارت ویژه پرداخته شده است. بدین منظور 24 نفر از دانشجویان دانشگاه که از سلامتی کامل برخوردار بوده و هیچگونه سابقه ای در رشته ورزشی بسکتبال نداشتند انتخاب شدند و پس از پیش آزمون در قالب دو گروه تمرین ثابت و متغیر به مدت 5 هفته و هر هفته 3 جلسه به تمرین ثابت و متغیر پرداختند. ...
بیشتر
در این تحقیق به بررسی اثر تمرین عمومی و اختصاصی در ایجاد مهارت ویژه پرداخته شده است. بدین منظور 24 نفر از دانشجویان دانشگاه که از سلامتی کامل برخوردار بوده و هیچگونه سابقه ای در رشته ورزشی بسکتبال نداشتند انتخاب شدند و پس از پیش آزمون در قالب دو گروه تمرین ثابت و متغیر به مدت 5 هفته و هر هفته 3 جلسه به تمرین ثابت و متغیر پرداختند. در آخر هر هفته آزمون عملکرد به عمل آمد و پس از دو روز بی تمرینی آزمون های یادداری و انتقال انجام شد. به منظور تحلیل اطلاعات جمع آوری شده از آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر استفاده شد.نتایج تحقیق حاضر نشان داد که تمرین ثابت برای عملکرد در جلسات تمرین و تمرین متغیر برای انتقال مهارت مورد نظر مناسب می باشد. علاوه بر این، تفاوتی در اجرای شوت بسکتبال افراد گروه تمرین متغیر و تمرین ثابت از نقطه پنالتی در آزمون یادداری مشاده نشد که این یافته فرضیه وجود مهارت ویژه در مهارت شوت بسکتبال صحیح نمی باشد. از این رو به مربیان و ورزشکاران توصیه می شود در تمرین مهارت شوت بسکتبال برای یادگیری هرچه بیشتر از تمرین متغیر استفاده کنند.
رزا رهاوی؛ حمید عباسی؛ فریده بیاره
چکیده
هدف از این مطالعه بررسی تأثیر آموزش بازخورد بیوریتم شناختی بر عملکرد حرکتی(چابکی) دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار بود. شرکت کنندگان 144 نفر دانشجوی دختر و پسر ورزشکار و غیرورزشکار با میانگین سنی 5/21 سال بودند . آزمودنیها به 2 گروه ورزشکار و غیر ورزشکار تقسیم و هر کدام از گروهها تحت 3 شرایط متفاوت از چرخه بیوریتم (اوج بیوریتم شناختی، ...
بیشتر
هدف از این مطالعه بررسی تأثیر آموزش بازخورد بیوریتم شناختی بر عملکرد حرکتی(چابکی) دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار بود. شرکت کنندگان 144 نفر دانشجوی دختر و پسر ورزشکار و غیرورزشکار با میانگین سنی 5/21 سال بودند . آزمودنیها به 2 گروه ورزشکار و غیر ورزشکار تقسیم و هر کدام از گروهها تحت 3 شرایط متفاوت از چرخه بیوریتم (اوج بیوریتم شناختی، اوج بیوریتم شناختی + بازخورد و کنترل) در مرحله پیشآزمون و سپس به صورت تصادفی در قالب 6 گروه تقسیم شدند و در 3 نوبت در آزمون عملکرد حرکتی شرکت کردند. دادهها در مرحله پیش آزمون از طریق روش آماری تحلیل واریانس یک راهه و برای مقایسه گروه های مختلف از روش تحلیل واریانس عاملی با اندازهگیری مکرر در یک طرح(3*3*2) و برای شناسایی تفاوت ها از آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 05/0P< تحلیل شد. نتایج نشان داد بازخورد بیوریتم شناختی بر چابکی ورزشکاران و غیر ورزشکاران تاثیر داشت و عملکرد چابکی افراد افزایش یافت. بنابراین با توجه به نتایج بدست آمده به مربیان ورزشی توصیه میشود که در آموزش و تمرین مهارت به بازخوردهای حاصل از چرخه بیوریتم و به طور خاص بیوریتم شناختی توجه داشته باشند.
میثم شاه حسینی؛ حسن غرایاق زندی؛ مجتبی حسنی سنگانی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ سلامت عمومی و نیمرخ حالات خلقی در ورزشکاران پرورش‌اندام با و بدون مصرف استروئیدها بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامی ورزشکاران پرورش‌اندام شهر تهران در سال 1394 بود که برحسب نمونه‌گیری در دسترس 200 ورزشکار از باشگاه‌های ورزشی تهران انتخاب شدند و پس از حذف پرسشنامه‌های غیرمعتبر 192 پرسشنامه تحلیل شد. دادهها ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ سلامت عمومی و نیمرخ حالات خلقی در ورزشکاران پرورش‌اندام با و بدون مصرف استروئیدها بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامی ورزشکاران پرورش‌اندام شهر تهران در سال 1394 بود که برحسب نمونه‌گیری در دسترس 200 ورزشکار از باشگاه‌های ورزشی تهران انتخاب شدند و پس از حذف پرسشنامه‌های غیرمعتبر 192 پرسشنامه تحلیل شد. دادهها توسط دو پرسشنامۀ سلامت عمومی و نیمرخ حالات خلقی بههمراه ضمیمهای از پرسشنامۀ دموگرافیک محققساخته در باشگاه‌های ورزشی توسط دو گروه از ورزشکاران با و بدون مصرف استروئید‌های آنابولیک جمع‌آوری شد. برای تحلیل داده از آمار توصیفی و آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری توسط نرم‌افزار اس.پی.اس.اس 20 استفاده شد. نتایج تحلیل دادهها نشان داد که ورزشکاران مصرفکنندۀ استروئید‌های آنابولیک در سلامت عمومی و سه زیرمؤلفۀ جسمانی، اضطراب، اختلال در عملکرد اجتماعی بههمراه دو زیرمؤلفۀ تنش و خشم در متغیر نیمرخ حالات خلقی تفاوت معناداری با گروه دیگر دارند. مطابق بر این مصرف استروئید‌های آنابولیک علاوهبر نقش فیزیولوژیک در بدن، تأثیرات مخربی بر سلامت عمومی و خلق ورزشکاران دارد.
منصوره مکبریان؛ سمیه نامدار طجری
چکیده
زمین افتادن و سقوط یکی از شایع‌ترین و جدی‌ترین مشکلات دوران سالمندی محسوب میشود. هدف از این پژوهش، بررسی اثر نوع کانون توجه با استفاده از راهبرد خودگفتاری آموزشی بر تعادل ایستا و پویای زنان سالمند بود. به همین منظور، از میان زنان سالمند 60 تا 80 سال ساکن در سرای سالمندان شهرستان قزوین، 45 نفر که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند انتخاب ...
بیشتر
زمین افتادن و سقوط یکی از شایع‌ترین و جدی‌ترین مشکلات دوران سالمندی محسوب میشود. هدف از این پژوهش، بررسی اثر نوع کانون توجه با استفاده از راهبرد خودگفتاری آموزشی بر تعادل ایستا و پویای زنان سالمند بود. به همین منظور، از میان زنان سالمند 60 تا 80 سال ساکن در سرای سالمندان شهرستان قزوین، 45 نفر که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند انتخاب شدند و بعد از پیشآزمون، بصورت تصادفی به سه گروه خودگفتاری آموزشی با توجه درونی، خودگفتاری آموزشی با توجه بیرونی و گروه کنترل تقسیم شدند. گروه کنترل بدون خودگفتاری، گروه خودگفتاری با کانون توجه درونی و گروه خودگفتاری با کانون توجه بیرونی، طی پنج جلسه به تمرین مهارتهای تعادلی پرداختند و در پایان جلسۀ پنجم از هر سه گروه، با استفاده از آزمونهای تعادل ایستا (لک لک) و تعادل پویا (برخاستن و راه رفتن زماندار)، پسآزمون بعمل آمد. نتایج حاصل از تحلیل واریانس مختلط نشان داد که هر دو گروه خودگفتاری نسبت به گروه کنترل در تعادل ایستا بطور معناداری عملکرد بهتری نشان دادند این در حالیست که مداخلات خودگفتاری با هر دو نوع کانون توجه، تفاوت معناداری را در تعادل پویای سالمندان موجب نگردید(05/0 P≥). بطور کلی با توجه به نتایج این پژوهش میتوان گفت، خودگفتاری با دستورالعمل کانون توجه بیرونی و درونی میتواند به عنوان یک راهکار شناختی برای بهبود تعادل ایستای سالمندان در نظر گرفته شود.
فرناز ترابی؛ ابوالفضل فراهانی؛ علی اربابی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی آثار تعداد جلسات تمرین در هفته بر عوامل روان‌شناختی و حافظۀ سالمندان کم‌تحرک بود. به این منظور، 45 مرد سالمند کم‌تحرک با میانگین سنی 54/6±15/73 سال، قد 10/3±5/166 سانتی‌متر، وزن 06/4±45/64 کیلوگرم و نمایۀ تودۀ بدنی (BMI) 51/1±49/23 کیلوگرم بر متر مربع داوطلبانه انتخاب شدند و با تمایل خود در دو گروه تمرین و یک ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی آثار تعداد جلسات تمرین در هفته بر عوامل روان‌شناختی و حافظۀ سالمندان کم‌تحرک بود. به این منظور، 45 مرد سالمند کم‌تحرک با میانگین سنی 54/6±15/73 سال، قد 10/3±5/166 سانتی‌متر، وزن 06/4±45/64 کیلوگرم و نمایۀ تودۀ بدنی (BMI) 51/1±49/23 کیلوگرم بر متر مربع داوطلبانه انتخاب شدند و با تمایل خود در دو گروه تمرین و یک گروه کنترل جای گرفتند. برنامۀ تمرینی هشت‌هفته‌ای در گروه دوجلسه‌ای، شامل دویدن با شدت 55-40 درصد حداکثر ضربان قلب به مدت هفته‌ای دو جلسه بود. آزمودنیهای گروه چهارجلسه‌ای نیز از برنامۀ تمرینی با همان شدت برنامۀ تمرین گروه دوجلسه‌ای؛ هفته‌ای چهار جلسه استفاده کردند. به‌منظور بررسی افسردگی، اضطراب، شادکامی و وضع حافظۀ آزمودنیها از آزمونهای افسردگی بک، اضطراب بک، شادکامی آکسفورد و حافظۀ وکسلر استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل دادهها از آزمون آماری تی زوجی و آنالیز واریانس یکطرفه استفاده شد (05/0P<). نتایج مطالعه، بهبود معناداری را در فاکتورهای روان‌شناختی و حافظه در گروه‌های تجربی نسبت به گروه کنترل نشان داد (05/0P<). افرادی که چهار جلسه در هفته تمرین کرده بودند، از نظر فاکتورهای افسردگی، اضطراب، شادکامی و برخی از فاکتورهای حافظه بهبود بیشتری را نشان دادند. به‌طور کلی میتوان گفت که اجرای هر دو برنامۀ تمرینی، سازگاری مفیدی را در پی داشته است و افزایش تعداد جلسات تمرین در بهبود فاکتورهای روان‌شناختی و حافظۀ سالمندان، تأثیر بیشتری دارد.
مصطفی مقدس؛ فرزام فرزان
چکیده
هدف از این تحقیق بررسی اثربخشی انیمیشن فوتبالیستها در جذب کودکان به ورزش فوتبال بود. انیمیشن به‌عنوان یکی از ابزارهای آموزش چندرسانهای میتواند رویدادهای در حال تغییر در طول زمان مانند حرکت، فرایند و رویهها را نشان دهد و این امر به جذب کودکان کمک می‌کند. جامعۀ آماری این تحقیق کلیۀ دانشآموزان پسر مدارس ابتدایی پایۀ ...
بیشتر
هدف از این تحقیق بررسی اثربخشی انیمیشن فوتبالیستها در جذب کودکان به ورزش فوتبال بود. انیمیشن به‌عنوان یکی از ابزارهای آموزش چندرسانهای میتواند رویدادهای در حال تغییر در طول زمان مانند حرکت، فرایند و رویهها را نشان دهد و این امر به جذب کودکان کمک می‌کند. جامعۀ آماری این تحقیق کلیۀ دانشآموزان پسر مدارس ابتدایی پایۀ چهارم تا ششم شهر آمل بودند (۱۵۰۰۰N=) که به شکل تصادفی-خوشهای 500 نفر انتخاب شدند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامۀ محقق‌ساختهای استفاده شد که روایی صوری آن را استادان تأیید کردند. همچنین روایی سازه و پایایی آن (91/0) نیز مناسب ارزیابی شد. به‌منظور انجام این تحقیق از آمار توصیفی و آزمونهای تحلیل عاملی تأییدی، آزمون کولموگروف اسمیرنوف، آزمون باینومینال و آزمون فریدمن استفاده شد. در انجام آزمونهای مذکور از نرمافزارهای آماری SPSS(22) و AMOS(18) استفاده شد. یافتهها نشان داد که انیمیشن فوتبالیستها در توجه کودکان به ورزش فوتبال، در علاقۀ کودکان به ورزش فوتبال، در تمایل کودکان به ورزش فوتبال و در نهایت در انجام ورزش فوتبال توسط کودکان مؤثر بود، بنابراین میتوان گفت که انیمیشن فوتبالیستها در تغییر رفتار ورزشی کودکان اثربخشی لازم را داشته است و یافتههای این تحقیق منطبق بر مدل آیدا بود.
قباد محرابیان؛ علی حیرانی؛ محمود قلی پور
چکیده
این تحقیق با هدف بررسی تأثیر دستورالعمل‌های مختلف کانون توجه و سبکهای شناختی بر یادگیری مهارت پرتاب دارت اجرا شد. 80 کودک به روش تصادفی انتخاب و براساس نمره‌های پیشآزمون (10 پرتاب دارت)، به چهار گروه مساوی 1. مستقل از زمینه - توجه بیرونی، 2. مستقل از زمینه - توجه درونی، 3. وابسته به زمینه - توجه بیرونی و 4. وابسته به زمینه - توجه درونی تقسیم ...
بیشتر
این تحقیق با هدف بررسی تأثیر دستورالعمل‌های مختلف کانون توجه و سبکهای شناختی بر یادگیری مهارت پرتاب دارت اجرا شد. 80 کودک به روش تصادفی انتخاب و براساس نمره‌های پیشآزمون (10 پرتاب دارت)، به چهار گروه مساوی 1. مستقل از زمینه - توجه بیرونی، 2. مستقل از زمینه - توجه درونی، 3. وابسته به زمینه - توجه بیرونی و 4. وابسته به زمینه - توجه درونی تقسیم شدند. سپس در مرحلۀ اکتساب شش بلوک ده‌کوششی تکلیف پرتاب دارت را مطابق تمرکز توجه و سبک شناختی‌شان تمرین کردند. آزمون یادداری همانند پیشآزمون 24 ساعت بعد از اکتساب انجام گرفت. پس از اطمینان از توزیع طبیعی دادهها با استفاده از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف، آزمونهای تحلیل واریانس 4*6 با تکرار سنجش روی عامل بلوک و آنوا یکراهه و تست تعقیبی بونفرونی در مراحل اکتساب و یادداری به‌ترتیب به‌کار گرفته شدند. نتایج نشان داد در تمام مراحل بین نمره‌های گروهها تفاوت معنادار بوده (05/P<) و افراد با سبک شناختی مستقل از زمینه در شرایط کانون توجه بیرونی نسبت به کانون توجه درونی عملکرد بهتری داشتند و گروه سبک شناختی وابسته به زمینه با کانون توجه درونی عملکرد بهتری نسبت به کانون توجه بیرونی داشتند. به‌عبارت دیگر، در حین اتخاذ کانون‌های توجهی، سبکهای شناختی افراد نیز باید مدنظر قرار گیرد.
زهرا سوری؛ علی حیرانی؛ فروزان رفیعی؛ زهرا فلاحی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات ادراکی- حرکتی بر حافظۀ کاری در کودکان با اختلالات شنوایی بود. بدین منظور 24 دانشآموز ناشنوای 9 تا 12 سالۀ کرمانشاه انتخاب شده و به‌طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده شامل آزمون حافظۀ کاری با استفاده از نرم‌افزار حافظۀ وکسلر بود. گروه تجربی، یک برنامۀ آموزشی ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات ادراکی- حرکتی بر حافظۀ کاری در کودکان با اختلالات شنوایی بود. بدین منظور 24 دانشآموز ناشنوای 9 تا 12 سالۀ کرمانشاه انتخاب شده و به‌طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده شامل آزمون حافظۀ کاری با استفاده از نرم‌افزار حافظۀ وکسلر بود. گروه تجربی، یک برنامۀ آموزشی ادراکی- حرکتی (مانند تمرینات تعادل ایستا و پویا، پرتاب و دریافت توپ و ...) را به مدت هشت هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه انجام دادند و در نهایت پسآزمون از هر دو گروه به‌عمل آمد. با در نظر گرفتن سطح معناداری 01/0 و توزیع طبیعی دادهها، از آزمون واریانس مختلط استفاده شد. نتایج نشان داد که حافظۀ کاری تحت تأثیر تمرینات ادراکی حرکتی قرار میگیرد (05/0P<). کودکان ناشنوا در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل از نظر شمارش رو به جلو ارقام و فراخنای حافظۀ دیداری عملکرد معنادار بهتری نشان دادند (05/0P<)، اما در تکرار معکوس ارقام تفاوت معناداری بین دو گروه دیده نشد (05/0P>). براساس یافتههای حاضر تمرینات ادراکی – حرکتی میتواند سبب بهبود حافظۀ کاری در کودکان ناشنوا شود.
