مینا کشاورز؛ حسن محمدزاده
چکیده
مقدمه: در سالهای اخیر، علاقه قابلتوجهی به تحول آموزش تربیتبدنی از رویکرد خطی به رویکرد غیرخطی وجود داشته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازیهای بومی-محلی با روشهای آموزشی تدریس بازی برای فهمیدن و حس بازی بر تبحر حرکتی دانشآموزان انجام شد.روش پژوهش: این پژوهش از نوع نیمهتجربی و با طرح پیشآزمون و پسآزمون بود که ...
بیشتر
مقدمه: در سالهای اخیر، علاقه قابلتوجهی به تحول آموزش تربیتبدنی از رویکرد خطی به رویکرد غیرخطی وجود داشته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازیهای بومی-محلی با روشهای آموزشی تدریس بازی برای فهمیدن و حس بازی بر تبحر حرکتی دانشآموزان انجام شد.روش پژوهش: این پژوهش از نوع نیمهتجربی و با طرح پیشآزمون و پسآزمون بود که بهشکل میدانی انجام شد. پنجاه و پنج دانشآموز دختر (10-11سال) بهصورت تصادفی به چهار گروه تدریس بازی برای فهمیدن، حس بازی، ترکیب رویکرد تدریس بازی برای فهمیدن و حس بازی و گروه سنتی تقسیم شدند. آزمودنیها به مدت 12 هفته، هر هفته 3 جلسه یک ساعته مطابق رویکرد آموزشی گروه خود به تمرین پرداختند. از آزمون برونیکس-اوزورتسکی برای ارزیابی تبحر حرکتی کودکان استفاده شد.یافتهها: نتایج تحلیل واریانس مرکب تفاوت معناداری را بین پیشآزمون و پسآزمون سه گروه اول نشان داد بهطوری که میتوان گفت در مهارت حرکتی درشت گروه ترکیبی با 79% تغییرات، در مهارت حرکتی ظریف و تبحر حرکتی کل گروه تدریس بازی برای فهمیدن به ترتیب با 84% و 85% از تغییرات بیشترین نمره را کسب کردند. در حالیکه آموزش سنتی تأثیر معناداری در متغیرهای مورد بررسی نداشت.نتیجهگیری: میتوان نتیجه گرفت که استفاده از رویکرد ترکیبی میتواند تبحر حرکتی کودکان را به طور همزمان بهبود بخشد. مطالعه حاضر نشان میدهد که مدلهای آموزش تدریس بازی برای فهمیدن و حس بازی درقالب بازیهای بومی-محلی روش تمرینی مناسبی برای ارتقاء تبحر حرکتی در دانشآموزان هستند و بهنظر میرسد این رویکردها قابلیت انتقال به سایر مقاطع تحصیلی را دارند.
هانیه قاسمیان مقدم؛ مهدی سهرابی؛ حمیدرضا طاهری
چکیده
تعادل از اصول پایهای مهم در یادگیری کودکان است، و اختلال در آن میتواند بر یادگیری اثر منفی بگذارد. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر بازیهای حرکتی منتخب بر تعادل کودکان با اختلال یادگیری خاص بود. پژوهش حاضر، از نوع نیمهتجربی و از حیث هدف، کاربردی، با طرح پیشآزمون پسآزمون با گروه کنترل بود. در این مطالعه، 24 کودک پسر 9ـ7 ساله مبتلا ...
بیشتر
تعادل از اصول پایهای مهم در یادگیری کودکان است، و اختلال در آن میتواند بر یادگیری اثر منفی بگذارد. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر بازیهای حرکتی منتخب بر تعادل کودکان با اختلال یادگیری خاص بود. پژوهش حاضر، از نوع نیمهتجربی و از حیث هدف، کاربردی، با طرح پیشآزمون پسآزمون با گروه کنترل بود. در این مطالعه، 24 کودک پسر 9ـ7 ساله مبتلا به اختلال یادگیری خاص شهر مشهد انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل جایدهی شدند. گروه تجربی، به مدت 20 جلسه، هر جلسه 30 دقیقه و با تکرار پنج روز در هفته بازیهای حرکتی منتخب را انجام دادند. گروه کنترل نیز در طی این دوره به فعالیتهای عادی روزمره خود پرداختند. تغییرات در تعادل ایستا آزمودنیها، قبل و بعد از دوره تمرین، بهوسیله آزمون لکلک و آزمون شارپند رومبرگ و در تعادل پویا بهوسیله آزمون راه رفتن پاشنه به پنجه و آزمون زماندار برخاستن و راه رفتن سنجیده شد. بهمنظور تجزیهوتحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس با اندازههای تکراری استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که بازیهای حرکتی منتخب موجب بهبود تعادل ایستا و پویا در گروه تجربی میشود. تمامی این تغییرات در مقایسه با گروه کنترل معنادار بود (05/0P<). براساس نتایج پژوهش حاضر میتوان نتیجه گرفت که بازیهای حرکتی منتخب به بهبود تعادل ایستا و پویا در کودکان مبتلا به اختلال یادگیری خاص کمک میکند.
رخساره بادامی؛ مریم نزاکت الحسینی؛ فهیمه رجبی؛ منصوره جعفری
چکیده
هدف از این تحقیق، تعیین روایی و پایایی آزمون M-ABC برای کودکان ششسالۀ شهر اصفهان بود. بدین منظور 306 کودک در این تحقیق شرکت کردند. پایایی بین آزمونگرها با دو آزمونگر روی 50 کودک، پایایی آزمون – بازآزمون با فاصلۀ یک هفته بین دو آزمون و روی 30 کودک بهدست آمد. از طریق تحلیل عامل اکتشافی و تأییدی، روایی سازه ارزیابی شد. پایایی بین ارزیابها ...
بیشتر
هدف از این تحقیق، تعیین روایی و پایایی آزمون M-ABC برای کودکان ششسالۀ شهر اصفهان بود. بدین منظور 306 کودک در این تحقیق شرکت کردند. پایایی بین آزمونگرها با دو آزمونگر روی 50 کودک، پایایی آزمون – بازآزمون با فاصلۀ یک هفته بین دو آزمون و روی 30 کودک بهدست آمد. از طریق تحلیل عامل اکتشافی و تأییدی، روایی سازه ارزیابی شد. پایایی بین ارزیابها با میانگین ضریب همبستگی درونطبقهای 98/0، عالی بود. میانگین ضریب همبستگی درونطبقهای برای آزمون – بازآزمون، 77/0 بهدست آمد. در این جامعه، سهعاملی بودن ساختار آزمون، همچنین درستی تخصیص مهارتها به عاملهای چالاکی دستی، مهارتهای توپی و تعادل تأیید شد. بر پایة یافتهها از آزمون M-ABC میتوان برای ارزیابی مهارتهای بنیادی کودکان ششسالۀ شهر اصفهان استفاده کرد.
رزا رهاوی؛ معصومه شجاعی؛ زهرا استیری؛ حسن نقی زاده
چکیده
یکی از روشهای آموزش مهارت استفاده از شیوة تداخل زمینهای است. هدف از اجرای تحقیق، مطالعة تداخل حاصل از شیوههای تمرینی بر اکتساب، یادداری حرکتی تعمیمیافته و پارامتر در مهارتهای بسکتبال با تأکید بر آزمون فرضیههای تداخل زمینهای و نظریههای یادگیری خودتنظیمی است. در تداخل قبل از اجرا آرایش تمرین توسط خود فرد (اثر ...
بیشتر
یکی از روشهای آموزش مهارت استفاده از شیوة تداخل زمینهای است. هدف از اجرای تحقیق، مطالعة تداخل حاصل از شیوههای تمرینی بر اکتساب، یادداری حرکتی تعمیمیافته و پارامتر در مهارتهای بسکتبال با تأکید بر آزمون فرضیههای تداخل زمینهای و نظریههای یادگیری خودتنظیمی است. در تداخل قبل از اجرا آرایش تمرین توسط خود فرد (اثر خود تنظیمی) و در تداخل حین اجرا آرایش تمرین توسط مربی با هر فرد دیگر (اثر تداخل زمینهای) انجام میگیرد. به همین منظور 120 دانشجوی دختر و پسر دانشگاه یزد با میانگین سنی (21 – 19 سال) که تجربة یادگیری مهارت بسکتبال را نداشتند، بهصورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند و بهصورت تصادفی در 10 گروه 12 نفری گمارده شدند. 5 گروه در قالب آزمایش اول یا برنامة حرکتی تعمیمیافته (مهارتهای دریبل، پاس سینه، پرتاب آزاد) و 5 گروه در قالب آزمایش دوم یا پارامتر (پرتاب آزاد از فواصل مختلف) در گروههای آرایش تمرین به شیوة قالبی، تصادفی، زنجیرهای، خودتنظیمی و جفتشده با خودتنظیمی تمرین کردند. بهمنظور جمعآوری دادهها از آزمون پرتاب و پاس «مجموعه آزمون بسکتبال ایفرد»، همچنین آزمون دریبل «مجموعه آزمون بسکتبال جانسون» استفاده شد. آزمودنیها پس از شرکت در پیشآزمون، در مرحلة اکتساب به مدت 5 روز (5 جلسه) و هر جلسه 3 بلوک 15 کوششی را تمرین کردند. پس از 48 ساعت در آزمون یادداری با 15 کوشش شرکت کردند (5 کوشش از هر تکلیف) دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک عاملی، تحلیل واریانس عاملی با اندازههای تکراری و آزمونهای تعقیبی LSD و دانکن تجزیهوتحلیل شد. نتایج نشان داد تفاوت معناداری بین روشهای مختلف تمرینی در مرحلة اکتساب و یادداری برنامة حرکتی تعمیمیافته وجود دارد. یعنی اثر تداخل زمینهای در برنامة حرکتی تعمیمیافته مشاهده شد (05/0 P<). همچنین تفاوت معناداری بین روشهای مختلف در گروههای تمرینی در مرحلة اکتساب و یادداری پارامتر مشاهده شد (05/0 P<). بهعبارتی کنترل داشتن افراد بر طراحی تمرین اثر مثبتی بر یادگیری دارد. همچنین این یافته پیشنهاد میکند در فرایند یادگیری تأثیرات تداخل قبل از اجرا نسبت به تأثیرات تداخل حین اجرا اهمیت خاصی دارد.
حجت حاتمی؛ علی اصغر خداوردی؛ زهرا حاتمی؛ مریم کریمی
چکیده
ممکن است که در سایة توجهات زیاد جامعه و رسانههای گروهی به ورزشکاران ملیپوش، خودشیفتگی آنها بیشتر از افراد عادی جامعه باشد. براساس همین احتمال در پژوهش حاضر که از نوع توصیفی و میدانی است، میزان خودشیفتگی در بین دانشجویان ورزشکار نخبه، غیرنخبه و افراد غیرورزشکار مقایسه شده است. جامعة آماری تحقیق شامل دانشجویان دانشکدههای تربیت ...
بیشتر
ممکن است که در سایة توجهات زیاد جامعه و رسانههای گروهی به ورزشکاران ملیپوش، خودشیفتگی آنها بیشتر از افراد عادی جامعه باشد. براساس همین احتمال در پژوهش حاضر که از نوع توصیفی و میدانی است، میزان خودشیفتگی در بین دانشجویان ورزشکار نخبه، غیرنخبه و افراد غیرورزشکار مقایسه شده است. جامعة آماری تحقیق شامل دانشجویان دانشکدههای تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاههای تهران است که نمونة آماری مورد بررسی دربردارندة 105 نفر از سه گروه دانشجویان ورزشکار ملیپوش و غیرملیپوش رشتههای گروهی (فوتبال، والیبال و بسکتبال) و رشتههای انفرادی (کشتی، جودو و دو و میدانی) و دانشجویان غیرورزشکار (هر گروه 35 نفر) دانشگاههای تهران بودند که بهصورت انتخاب در دسترس مورد مطالعه قرار گرفتند. دادهها با استفاده از آزمون خودشیفتگی راسکین و تری و مقیاس شخصیتی آیسنک (EPQ) جمعآوری و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی نیومن کولزتحلیل شد. نتایج نشان داد که بین دانشجویان ورزشکار ملیپوش با دانشجویان ورزشکار غیرملیپوش و دانشجویان غیرورزشکار در مقیاس خودشیفتگی، روانآزردگیگرایی و روانگسیختگیگرایی تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0 P≤). ولی در بعد برونگرایی دانشجویان ورزشکار ملیپوش نسبت به دانشجویان ورزشکار غیرملیپوش و دانشجویان غیرورزشکار نمرههای بیشتری بهدست آوردهاند (05/0 P≤).
منصوره مکبریان؛ شمس اله نوری پور
چکیده
بازتابها، پاسخ های غیرارادی و خودکار بدن به انواع محرکها مثل فشار، صدا و تحریک لمسی هستند که به عنوان ابزارهایی برای تعیین سطح بالیدگی عصبی و تشخیص اختلالات دستگاه اعصاب مرکزی مورد استفاده قرار میگیرند. بنا بر این مهم، هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تحریکات لمسیحرکتی توسط مادر بر وضعیت بازتابی نوزادان زودرس بود. به همین منظور ...
بیشتر
بازتابها، پاسخ های غیرارادی و خودکار بدن به انواع محرکها مثل فشار، صدا و تحریک لمسی هستند که به عنوان ابزارهایی برای تعیین سطح بالیدگی عصبی و تشخیص اختلالات دستگاه اعصاب مرکزی مورد استفاده قرار میگیرند. بنا بر این مهم، هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تحریکات لمسیحرکتی توسط مادر بر وضعیت بازتابی نوزادان زودرس بود. به همین منظور از میان نوزادان زودرس بستری در بخش نوزادان بیمارستان امیرالمومنین(ع) شهرستان سمنان در بازۀ زمانی یک الی دو ماهه، 40 نوزاد و مادر به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. سپس، مادران گروه تجربی تا تکمیل دورۀ جنینی(40 هفتۀ بارداری)، تحریکات لمسیحرکتی را روزی سه بار و هر بار به مدت 20 دقیقه بر روی نوزادان زودرسشان اعمال نمودند. در حالیکه گروه کنترل، تنها مراقبتهای معمول را دریافت میکردند. از مقیاس ارزیابی رفتاری نوزادان بهمنظور بررسی وضعیت بازتابی نوزادان، در قبل از شروع مداخله و پس از آن، استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل واریانس مختلط نشان داد که با وجود بهبودِ بیشتر در بازتابهای نوزادان زودرس گروه تجربی نسبت به گروه کنترل، این افزایش معنادار نبود (05/ 0p≥). با این حال، با توجه به نتایج پژوهش حاضر میتوان گفت که تحریکات لمسیحرکتی میتواند راهکاری برای بهبود وضعیت بازتابی نوزادان زودرس باشد و احتمالاً بازۀ زمانی بیشتری برای بروز اثرات سودمند مداخله، مورد نیاز است.
محمد حسین زمانی؛ مهدی ضرغامی؛ صدیقه حیدری نژاد
چکیده
بازخورد یکی از مهمترین متغیرهای مؤثر بر کارایی یادگیری حرکتی و نحوة اجرای مهارت است و نقش بسیار مهمی در کنترل حرکتی و اکتساب مهارت حرکتی دارد. هدف این تحقیق بررسی میزان اکتساب و یادداری یک مهارت جدید در کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم در شرایط ارائۀ بازخورد افزوده با تواترهای مختلف بود. روش تحقیق نیمهتجربی و طرح تحقیق به روش ...
بیشتر
بازخورد یکی از مهمترین متغیرهای مؤثر بر کارایی یادگیری حرکتی و نحوة اجرای مهارت است و نقش بسیار مهمی در کنترل حرکتی و اکتساب مهارت حرکتی دارد. هدف این تحقیق بررسی میزان اکتساب و یادداری یک مهارت جدید در کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم در شرایط ارائۀ بازخورد افزوده با تواترهای مختلف بود. روش تحقیق نیمهتجربی و طرح تحقیق به روش پیشآزمون- پسآزمون و آزمون یادداری با سه گروه بازخورد (0% ، 50%، 100%) بود. جامعۀ آماری شامل کودکان پسر اوتیسم 6 تا 8 ساله شهر اهواز بودند که 21 نفر به روش در دسترس و هدفمند بهعنوان نمونۀ آماری انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. تکلیف آزمودنیها مهارت پرتاب از بالای شانه به سمت سیبل ترسیمشده روی زمین بود. در مرحلۀ اکتساب آزمودنیها 60 پرتاب را انجام دادند. آزمودنیهای گروه صفر درصد هیچ گونه بازخوردی را دریافت نکردند، گروه 50 درصد در نصف کوششها و گروه 100 درصد در تمامی کوششها بازخورد دریافت کردند. 24 ساعت پس از مرحلۀ اکتساب، آزمون یادداری که شامل 10 کوشش بود، از آزمودنیها بهعمل آمد. بعد از بررسی نرمال بودن دادهها و برابری واریانسها، دادهها به روش آماری تحلیل واریانس بینگروهی با اندازهگیری تکراری، تحلیل واریانس بینگروهی و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شد. نتایج در مرحلۀ اکتساب و یادداری بین سه گروه تفاوت معناداری (0.001P= ) نشان داد. همچنین گروه 100 درصد هم در مرحلۀ اکتساب و هم در مرحلۀ یادداری برتری داشت. بهطور کلی توصیه میشود در یادگیری مهارت کودکان مبتلا به اوتیسم از بازخورد افزوده با تواتر بالا استفاده شود.
احمد نیک روان؛ ولی اله کاشانی؛ الهه مصطفایی فر
چکیده
هدف پژوهش حاضر مطالعۀ تأثیر محرومیت از خواب و مداخلۀ پسگستر بر یادگیری ناپیوستۀ بازی شبیهسازیشدۀ تنیس بود. 50 نفر از دانشجویان دختر 19 تا 25 سالۀ دانشگاه سمنان با توجه به پرسشنامههای مرتبط با متغیرهای تحقیق بهعنوان نمونه انتخاب و به پنج گروه خواب کامل، محرومیت از خواب، خواب و مداخلۀ پسگستر، محروم از خواب و مداخلۀ پسگستر ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر مطالعۀ تأثیر محرومیت از خواب و مداخلۀ پسگستر بر یادگیری ناپیوستۀ بازی شبیهسازیشدۀ تنیس بود. 50 نفر از دانشجویان دختر 19 تا 25 سالۀ دانشگاه سمنان با توجه به پرسشنامههای مرتبط با متغیرهای تحقیق بهعنوان نمونه انتخاب و به پنج گروه خواب کامل، محرومیت از خواب، خواب و مداخلۀ پسگستر، محروم از خواب و مداخلۀ پسگستر و فاصلۀ کمتر از یک ساعت تقسیم شدند. برای سنجش یادگیری ناپیوسته از بازی شبیهسازیشدۀ تنیس که قوانین و شیوۀ امتیازدهی شبیه به بازی واقعی بود، استفاده شد. برای تحلیل استنباطی دادهها از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه و اندازهگیریهای مکرر در سطح معناداری 05/0≥ P استفاده شد. نتایج نشان داد تفاوت یادگیری ناپیوسته (001/0Sig=) و نمرههای یادداری گروههای پژوهش (001/0Sig=) معنادار است. سطح اجرای روز بعد گروههای دارای فاصلۀ زمان استراحت کافی بین دو جلسه و استراحت کامل، نسبت به روز قبل بالاتر بود. کمخوابی و مداخلۀ پسگستر اثر معکوس داشتند. بنابراین افرادی که در حال یادگیری مهارتاند، باید بر الگوی خواب و فعالیتهای روزانۀ خود نیز توجه داشته باشند تا یادگیری مهارت دچار اختلال نشود و از تمرین خود بهرۀ بیشتری ببرند.
شهزاد طهماسبی؛ صنم بیگم قدس میرحیدری
چکیده
تصویرسازی به مفهوم تجسم نمودن اجرای موفقیت آمیز یک مهارت حرکتی و یا تصویری آرامش بخش در ذهن بدون هیچگونه تمرین بدنی و تجربه خارجی است. هدف از انجام این تحقیق مقایسه اثر تمرین تصویرسازی به روش سنتی و تصویرسازی به روش PETTLEP بر تعادل ایستا و پویا بود. جامعة آماری تحقیق حاضر را دانشجویان دختر دانشگاه تهران که در نیمسال اول 90-89 واحد عمومی ...
بیشتر
تصویرسازی به مفهوم تجسم نمودن اجرای موفقیت آمیز یک مهارت حرکتی و یا تصویری آرامش بخش در ذهن بدون هیچگونه تمرین بدنی و تجربه خارجی است. هدف از انجام این تحقیق مقایسه اثر تمرین تصویرسازی به روش سنتی و تصویرسازی به روش PETTLEP بر تعادل ایستا و پویا بود. جامعة آماری تحقیق حاضر را دانشجویان دختر دانشگاه تهران که در نیمسال اول 90-89 واحد عمومی 1 را اخذ کردند تشکیل داد که از این میان 54 نفر از آنها (میانگین سنی 89/1± 94/21 سال) به صورت داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت داشتند.ابتدا آزمودنی ها پرسشنامه تجدید نظر شدة تصویرسازی حرکت هال و مارتین (1997) را پر کردند، سپس پیش آزمون تعادل ایستا (آزمون لک لک) و تعادل پویا (آزمون اصلاح شده بَس ) از آنها به عمل آمد. با مشاهدة توزیع طبیعی داده ها شرکت کنند گان بطور تصادفی به سه گروه همگن18 نفره (تمرین فیزیکی ، تصویرسازی سنتی و تصویرسازی PETTLEP) تقسیم شدند و تحت یک دوره تمرین به مدت 12هفته ( هر هفته 1 جلسة 20 دقیقه ای)، قرار گرفتند.در پایان دوره مداخله، پس آزمون تعادل ایستا و پویا شبیه به پیش آزمون انجام شد. سپس آزمون یادداری 24 ساعت بعد و آزمون انتقال مهارت ها 30 دقیقه پس از آزمون یادداری انجام شد. نتایج حاصل از تحلیل واریانس چند متغیری نشان داد تفاوت معنی داری بین گروه های مختلف در پیش آزمون تعادل ایستا و پویا و نمرات تصویر سازی وجود نداشت(P>0.05) . علاوه بر این، بر اساس نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری های تکراری نشان داده شد با وجود این که اجرای هر سه گروه در آزمون تعادل ایستا و تعادل پویا روند پیشرفت را نشان داد(P0.05)). به طور کلی نتایج تحقیق نشان داد که مدل تصویرسازی PETTLEP در اجرای تعادل ایستا موثر بود اما از از کارایی کافی در تعادل پویا برخوردار نبود.
مریم کیهانی؛ حمیدرضا طاهری تربتی؛ علیرضا صابری کاخکی؛ مجید قشونی
چکیده
شروع دوران سالمندی در اغلب افراد همراه با کاهش عملکردهای شناختی و حرکتی همراه است. یکی از این عملکردها که تحتتأثیر قرار می گرد زمان واکنش میباشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی تأثیر تمرینات نوروفیدبک باتوجهبه اصل اختصاصی بودن تمرین بر زمان واکنش سالمندان بود. چهل سالمند در دامنه سنی 65 تا 70 سال انتخاب و در یکی از گروههای تجربی ...
بیشتر
شروع دوران سالمندی در اغلب افراد همراه با کاهش عملکردهای شناختی و حرکتی همراه است. یکی از این عملکردها که تحتتأثیر قرار می گرد زمان واکنش میباشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی تأثیر تمرینات نوروفیدبک باتوجهبه اصل اختصاصی بودن تمرین بر زمان واکنش سالمندان بود. چهل سالمند در دامنه سنی 65 تا 70 سال انتخاب و در یکی از گروههای تجربی (1) نوروفیدبک در نقطه Cz و موج بتا، فرکانس ثابت، آرایش تمرین ثابت، 2) نوروفیدبک در نقطه Cz و موج بتا، فرکانس ثابت، آرایش تمرین متغیر 3) نوروفیدبک در نقطه Cz و موج بتا، فرکانس متغیر، آرایش تمرین ثابت، 4) نوروفیدبک در نقطه Cz و موج بتا، فرکانس متغیر، آرایش تمرین متغیر) و کنترل (شم) تقسیم شدند. شرکتکنندگان در پیشآزمون و پسآزمون در آزمون زمان واکنش ساده شرکت کردند. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که مداخلات نوروفیدبک بر زمان واکنش سالمندان تأثیر دارد (0/05>p) و گروه فرکانس و آرایش تمرین متغیر بهترین عملکرد را نسبت به سایر گروهها داشت (0/05>p). باتوجهبه نتایج این مطالعه میتوان گفت که تمرینات نوروفیدبک در بهبود زمان واکنش سالمندان تأثیر دارد و این مداخلات بایستی بر اساس اصل اختصاصی بودن طراحی شوند.
جلال دهقانی زاده؛ مریم لطفی؛ حسن محمد زاده
چکیده
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرین جسمانی و تمرین حافظۀ کاری بر توانایی چرخش ذهنی بود. به این منظور 45 نفر دانشجوی دختر غیرورزشکار بهصورت هدفمند انتخاب شدند و بهطور تصادفی در یکی از گروههای تمرین ایروبیک، تمرین حافظۀ کاری و گروه کنترل قرار گرفتند (هر گروه 15 نفر). طرح تحقیق از نوع نیمهتجربی و بهصورت پیشآزمون ـ پسآزمون با گروه ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرین جسمانی و تمرین حافظۀ کاری بر توانایی چرخش ذهنی بود. به این منظور 45 نفر دانشجوی دختر غیرورزشکار بهصورت هدفمند انتخاب شدند و بهطور تصادفی در یکی از گروههای تمرین ایروبیک، تمرین حافظۀ کاری و گروه کنترل قرار گرفتند (هر گروه 15 نفر). طرح تحقیق از نوع نیمهتجربی و بهصورت پیشآزمون ـ پسآزمون با گروه کنترل بود که از تمامی نمونهها، آزمون چرخش ذهنی گرفته شد. گروه تمرین بدنی و گروه تمرین حافظۀ کاری، روزانه به مدت 30 دقیقه بهترتیب در تمرین ایروبیک و تمرین حافظۀ کاری به مدت دو هفته شرکت کردند. گروه کنترل نیز به فعالیت روزانۀ خود پرداخت. نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس تکراری نشان داد که تمرین ایروبیک و تمرین حافظۀ کاری بر توانایی چرخش ذهنی تأثیر دارد (05/0P≤). یافتهها حاکی از تسهیل تواناییهای شناختی بهوسیلۀ مداخلات شناختی و حرکتی است.
ندا شهرزاد؛ عباس بهرام؛ محسن شفیع زاده؛ مرجان صفاری
دوره 1، شماره 1 ، تیر 1388، ، صفحه 115-133
چکیده
هدف از تحقیق، تعیین تأثیر تغییرپذیری تمرین و سن بر یادداری و انتقال دقت پرتاب از بالای شانه در کودکان است. به این منظور از آزمون تعدیل یافتة دقت پرتاب از بالای شانة خلجی و شفیع زاده (1383) استفاده شد. نمونة منتخب شامل 48 کودک دختر راست دست (16 کودک در هر گروه 4-5-6 ساله) و روش نمونه گیری به صورت داوطلبانه بود. کودکان در هر گروه سنی بر اساس نمره ...
بیشتر
هدف از تحقیق، تعیین تأثیر تغییرپذیری تمرین و سن بر یادداری و انتقال دقت پرتاب از بالای شانه در کودکان است. به این منظور از آزمون تعدیل یافتة دقت پرتاب از بالای شانة خلجی و شفیع زاده (1383) استفاده شد. نمونة منتخب شامل 48 کودک دختر راست دست (16 کودک در هر گروه 4-5-6 ساله) و روش نمونه گیری به صورت داوطلبانه بود. کودکان در هر گروه سنی بر اساس نمره های پیش آزمون به گروه تمرین ثابت و متغیر تقسیم شدند. گروه تمرین ثابت تنها با هدف 60*60 سانتیمتر تمرین کرد، در حالی که گروه تمرین متغیر با هدف های 90*90، 60*60 و 30*30 سانتیمتر به تمرین پرداخت. دورة اکتساب در 3 روز و هر روز شامل 4 دسته کوشش و هر دسته کوشش شامل 6 پرتاب با دست برتر بود. آزمون یادداری 24 ساعت پس از پایان دورة اکتساب اجرا شد. آزمون انتقال با تغییر در اندازة هدف پس از آزمون یادداری و آزمون انتقال تاخیری یک هفته بعد اجرا شد. به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده ها از تحلیل واریانس عاملی مرکب و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. در آزمون یادداری تفاوت معنی داری بین گروه تمرین ثابت و متغیر مشاهده نشد (05/0 P>). در آزمون های انتقال عملکرد، گروه تمرین متغیر بهتر از گروه تمرین ثابت بود (05/0 P
علی ثقه الاسلامی؛ محمود شیخ؛ ناصر نقدی؛ الهه عرب عامری؛ نبی اله نامور اصل
چکیده
افزایش عملکرد شناختی و حرکتی از اهداف مهم است. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر دویدن روی تریدمیل بر یادگیری فضایی و فعالیت حرکتی رت های نر بود. به این منظور 24 رت نر سالم از نژاد آلبینو- ویستار به طور تصادفی در دو گروه کنترل و فعالیت قرار گرفتند. رت های گروه فعالیت، به مدت یک هفته به فعالیت شدید (دویدن روی تریدمیل) پرداختند. پس از پایان دورة ...
بیشتر
افزایش عملکرد شناختی و حرکتی از اهداف مهم است. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر دویدن روی تریدمیل بر یادگیری فضایی و فعالیت حرکتی رت های نر بود. به این منظور 24 رت نر سالم از نژاد آلبینو- ویستار به طور تصادفی در دو گروه کنترل و فعالیت قرار گرفتند. رت های گروه فعالیت، به مدت یک هفته به فعالیت شدید (دویدن روی تریدمیل) پرداختند. پس از پایان دورة فعالیت، آزمون های ماز آبی موریس و open-field، به ترتیب برای سنجش یادگیری فضایی و فعالیت حرکتی رت ها استفاده شد. شاخص های مدت زمان تاخیر و مسافت طی شده تا پیدا کردن سکی پنهان برای سنجش یادگیری و حافظة فضایی و شاخص های مسافت طی شده، مدت زمان حرکت و سرعت حرکت برای سنجش فعالیت حرکتی رت ها استفاده شد. برای توصیف آماری متغیرهای تحقیق از میانگین و خطای معیار میانگین (SEM±M) و برای تحلیل استنباطی داده ها در روزهای اکتساب از آنالیز واریانس مرکب (2: گروه × 3: روزهای اکتساب) و t مستقل استفاده شد. در عملکرد شناختی، گروه فعالیت در آزمون های اکتساب (شاخص های مسافت طی شده برای یافتن سکو (578/6=44و2F، 003/0= P) و مدت زمان تاخیر در یافتن سکو (550/10=F2,44، 000/0=P) و در آزمون بدون سکو ( probe ) شاخص زمان سپری شده در ربع هدف (534/2=22t، 019/0=P) و در یادداری شاخص مسافت طی شده برای یافتن سکو (651/2=22t،015/0= P) بطور معنی داری بهتر بودند، ولی در شاخص های فعالیت حرکتی، دو گروه تفاوت معنی داری نشان ندادند. یافته ها نشان داد که یک دوره فعالیت کوتاه مدت به طور معنی داری موجب بهبود یادگیری فضایی می شود، ولی بر فعالیت حرکتی رت های نر اثر معنی داری ندارد.
الهام خدادادی؛ احمدرضا موحدی؛ حمید صالحی
دوره 3، شماره 2 ، آبان 1390، ، صفحه 119-135
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان تأثیر هدف گزینی بر یادگیری مهارت سرویس والیبال در دانشجویان دختر مبتدی است. نمونة آماری پژوهش 20 دانشجوی دختر غیر رشتة تربیت بدنی بودند که براساس نمره های پیش آزمون در دو گروه ده نفره همسان سازی شدند. آزمودنی ها به صورت در دسترس و از بین افرادی که هیچ سابقه ای در رشتة والیبال نداشتند، انتخاب شدند. گروه اول ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان تأثیر هدف گزینی بر یادگیری مهارت سرویس والیبال در دانشجویان دختر مبتدی است. نمونة آماری پژوهش 20 دانشجوی دختر غیر رشتة تربیت بدنی بودند که براساس نمره های پیش آزمون در دو گروه ده نفره همسان سازی شدند. آزمودنی ها به صورت در دسترس و از بین افرادی که هیچ سابقه ای در رشتة والیبال نداشتند، انتخاب شدند. گروه اول در هدف گزینی کامل و گروه دوم در محیط بدون هدف گزینی، به تمرین سرویس والیبال پرداختند. هر دو گروه در محیط های تعریف شده تکلیف را به مدت 11 جلسه و هر جلسه 20 کوشش انجام دادند. پیش آزمون قبل از شروع دوره، آزمون های اکتساب در تمام جلسات تمرین، یادداری بی درنگ 24 ساعت پس از آخرین جلسة تمرین و آزمون یادداری درنگیده 10 روز پس از آزمون یادداری بی درنگ اجرا شد. برای آزمون مهارت ملاک، از آزمون سرویس والیبال ایفر (1976) و برای تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس اندازه های تکراری و آزمون تی مستقل استفاده شد. نتایج تفاوت معنی داری را بین دو گروه مورد بررسی به لحاظ اکتساب تکلیف ملاک نشان نداد، ولی در آزمون های یادداری بی رنگ و درنگیده تفاوت معنی اری بین دو گروه مشاهده شد. در نهایت نتایج نشان داد که شرایط هدف زینی نسبت به شرایط عدم هدف زینی برای اکتساب و یادگیری تکلیف بسیار سودمندتر است
امیر شریعتی؛ جمال فاضل کلخوران
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی و مقایسة دو نوع خودگویی انگیزشی و آموزشی بر اجرای تکالیف تعادلی ایستا و پویا در سالمندان بود. 45 سالمند 60 تا 70 سالة استان قم، بدون مداخلة خودگویی تکالیف تعادلی ایستا، آزمون لک لک (ایستادن روی یک پا) و تعادلی پویا، آزمون SEBT (آزمون ستاره) را آموزش دیدند، سپس به سه گروه خودگویی انگیزشی، آموزشی و کنترل تقسیم شدند. ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی و مقایسة دو نوع خودگویی انگیزشی و آموزشی بر اجرای تکالیف تعادلی ایستا و پویا در سالمندان بود. 45 سالمند 60 تا 70 سالة استان قم، بدون مداخلة خودگویی تکالیف تعادلی ایستا، آزمون لک لک (ایستادن روی یک پا) و تعادلی پویا، آزمون SEBT (آزمون ستاره) را آموزش دیدند، سپس به سه گروه خودگویی انگیزشی، آموزشی و کنترل تقسیم شدند. بهمنظور تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. نتایج تفاوت معناداری را بین گروهها نشان داد. نتیجة آزمون تعقیبی توکی از عملکرد آزمودنیها نشان داد بین خودگویی آموزشی و انگیزشی در تکلیف تعادل ایستا تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0 P>). همچنین در تکلیف تعادل پویا خودگویی آموزشی بهطور معناداری نسبت به خودگویی انگیزشی موجب بهبود عملکرد تعادلی شد (05/0 P<). بهطور کلی، خودگویی بهعنوان یک راهبرد شناختی در اجرای تکالیف تعادلی مؤثر بوده و در تکالیف تعادلی پویا ترجیحاً استفاده از خودگویی انگیزشی بهتر است.
ابوالفضل شایان؛ داود حومنیان؛ حسین عابدینی پاریزی؛ جمال فاضل کلخوران
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر تعاملی شیوه های مختلف نمایش ویدیوئی و نوع بازخورد بر اجرا و یادگیری مهارت پرتاب دارت بود. 90 آزمودنی به صورت تصادفی در 6 گروه بازخورد خودکنترل، آزمونگر کنترل و جفت شده قرار گرفتند که یکی از دو الگوی ماهر یا الگوی از خود را دریافت می کردند. سه گروهی که الگوی ماهر را مشاهده کردند، ابتدا و در فاصله های استراحت، ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر تعاملی شیوه های مختلف نمایش ویدیوئی و نوع بازخورد بر اجرا و یادگیری مهارت پرتاب دارت بود. 90 آزمودنی به صورت تصادفی در 6 گروه بازخورد خودکنترل، آزمونگر کنترل و جفت شده قرار گرفتند که یکی از دو الگوی ماهر یا الگوی از خود را دریافت می کردند. سه گروهی که الگوی ماهر را مشاهده کردند، ابتدا و در فاصله های استراحت، اجرای پرتاب یکی از اعضای تیم ملی پرتاب دارت را ملاحظه کردند، درحالی که گروه های مشاهدة الگوی از خود، اجرای خود را مشاهده کردند. گروه های خودکنترل، در حین اجرا از آزمونگر درخواست بازخورد می کردند، گروه های جفت شده، در کوشش هایی که گروه خودکنترل در خواست بازخورد کرده بودند، بازخورد دریافت می کردند و گروه های آزمونگر کنترل به صلاحدید آزمونگر بازخورد می گرفتند. تمرین طی 6 روز انجام گرفت و آزمون یادداری و انتقال، 48 ساعت پس از آخرین جلسة تمرین برگزار شد. روش تحقیق نیمه تجربی بود و برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر، تحلیل واریانس دوطرفه و آزمون های تعقیبی توکی و بونفرونی استفاده شد. نتایج نشان داد پیشرفت از مرحلة پیش آزمون به مراحل اکتساب، یادداری و انتقال در هر شش گروه رخ داده است. فارغ از نقش بازخورد، تفاوتی بین الگوی ماهر و الگوی از خود در هیچ یک از مراحل وجود نداشت. از طرفی بازخورد آزمونگر کنترل در اکتساب سودمندی بیشتر از دو نوع بازخورد دیگر داشت، ولی در یادداری و انتقال بازخورد خود کنترل بهتر بود. تحلیل بیشتر نتایج نشان داد افرادی که بازخوردی خودکنترل دریافت کردند، زمانی که الگوی از خود را مشاهده کرده بودند، یادگیری بیشتری در آنها نسبت به گروه های دیگر رخ داد. برتری گروه الگوی از خود – بازخورد خودکنترل را می توان به تأثیر فرایندهای انگیزشی حاصل از این تعامل و نیز همخوانی بیشتر این نوع بازخورد با نیاز آزمودنی ها نسبت داد.
نصرالله جوادیان صراف؛ تکتم امامی
دوره 1، شماره 2 ، مهر 1388، ، صفحه 127-145
چکیده
هدف از تحقیق حاضر، مقایسة اثر 5 و 10 هفته تمرین ایروبیک و یوگا بر مؤلفههای خودتوصیفی بدنی دانشجویان دختر بود. به این منظور 57 دانشجوی دختر غیرفعال دانشگاه فردوسی مشهد با دامنة سنی 25 – 19 سال که تجربهای در روشهای تمرینی منتخب نداشتند، انتخاب و بهطور تصادفی و به تعداد مساوی به دو گروه تجربی ایروبیک و یوگا و یک گروه کنترل تقسیم شدند. ...
بیشتر
هدف از تحقیق حاضر، مقایسة اثر 5 و 10 هفته تمرین ایروبیک و یوگا بر مؤلفههای خودتوصیفی بدنی دانشجویان دختر بود. به این منظور 57 دانشجوی دختر غیرفعال دانشگاه فردوسی مشهد با دامنة سنی 25 – 19 سال که تجربهای در روشهای تمرینی منتخب نداشتند، انتخاب و بهطور تصادفی و به تعداد مساوی به دو گروه تجربی ایروبیک و یوگا و یک گروه کنترل تقسیم شدند. آزمودنیهای گروههای تجربی، به مدت 10 هفته، 2 جلسه در هفته و 60 دقیقه در هر جلسه، در برنامة تمرینی مشخص شرکت کردند و آزمودنیهای گروه کنترل در این مدت در هیچ برنامة تمرینی سازمان یافتهای شرکت نداشتند. برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامة خودتوصیفی بدنی (PSDQ) در سه نوبت شروع، وسط و پایان برنامة تمرین استفاده شد. تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی نشان داد در پایان 5 هفته تمرین، مؤلفههای هماهنگی و لیاقت ورزشی در گروه یوگا نسبت به گروه ایروبیک و کنترل بهطور معنیداری بیشتر بود (05/0P
جمال فاضل؛ امیر عباسقلی پور؛ نیما قره داغی
دوره 3، شماره 1 ، خرداد 1390، ، صفحه 129-145
چکیده
نقش آموزش جامع در آموزش کل ابعاد انسانی است که علاوه بر جنبة هوشی فرد، تمامی جنبه های روانی و فیزیکی را دربرمی گیرد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی آثار کم تحرکی بر عزت نفس و درصد تودة چربی بدن دانشجویان دانشگاه تهران بود. جامعة آماری کل دانشجویان دانشگاه تهران بودند که از این میان 320 آزمودنی با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب ...
بیشتر
نقش آموزش جامع در آموزش کل ابعاد انسانی است که علاوه بر جنبة هوشی فرد، تمامی جنبه های روانی و فیزیکی را دربرمی گیرد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی آثار کم تحرکی بر عزت نفس و درصد تودة چربی بدن دانشجویان دانشگاه تهران بود. جامعة آماری کل دانشجویان دانشگاه تهران بودند که از این میان 320 آزمودنی با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. یافته ها نشان داد که 62 درصد دانشجویان مورد بررسی، کم تحرک و 38 درصد دارای تحرک کافی بودند. به علاوه میانگین درصد چربی کل آزمودنی ها 14، 26 درصد (53/6 ±SD) بود. همچنین معلوم شد که 79 درصد از کل دانشجویان عزت نفس بالا و 21 درصد آنها عزت نفس ضعیفی داشتند. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون t مستقل و همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد که تفاوت بین میزان فعالیت بدنی مردان و زنان معنادار و تفاوت تودة چربی بین افراد کمتحرک و دارای تحرک کافی معنادار نبوده است. همچنین رابطة معناداری بین میزان فعالیت و عزت نفس بالا و پایین به دست نیامد.
غلام حسین ناظم زادگان؛ فضل اله باقرزاده؛ رسول حمایت طلب؛ علی رضا فارسی
دوره 2، شماره 1 ، فروردین 1389، ، صفحه 133-149
چکیده
تحقیق حاضر به منظورمقایسة اثر انواع تمرین بار شناختی بر زمان و دقت تکلیف حرکت هماهنگی دودستی انجام گرفت. به این منظور 60 آزمودنی از بین دانشجویان ورزشکار دانشگاه شیراز داوطلبانه انتخاب شدند و به طور تصادفی ساده در چهار گروه 15 نفری قرار گرفتند. گروه ها شامل تکلیف بار شناختی کم (شمارش اعداد)، تکلیف بار شناختی متوسط (تکلیف ادراکی – حرکتی ...
بیشتر
تحقیق حاضر به منظورمقایسة اثر انواع تمرین بار شناختی بر زمان و دقت تکلیف حرکت هماهنگی دودستی انجام گرفت. به این منظور 60 آزمودنی از بین دانشجویان ورزشکار دانشگاه شیراز داوطلبانه انتخاب شدند و به طور تصادفی ساده در چهار گروه 15 نفری قرار گرفتند. گروه ها شامل تکلیف بار شناختی کم (شمارش اعداد)، تکلیف بار شناختی متوسط (تکلیف ادراکی – حرکتی شامل واکنش پا) و گروه تکلیف بار شناختی زیاد (ادراکی حرکتی همراه با شنیداری) و گروه بی تمرین بودند. گروه های آزمایشی به مدت شش هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه شش بلوک دوازده کوششی تمرین کردند. آزمودنی ها قبل از شروع پروتکل و در پایان دورة تمرین، تکلیف هماهنگی دودستی را با استفاده از آزمون هماهنگی دودستی دستگاه وی ینا با اعتبار 71/0 تا 84/0 و پایانی 85/0 تا 96/0 انجام دادند. سپس نتایج زمان کلی حرکت و درصد خطای آزمودنی که در تکلیف هماهنگی دودستی بیانگر تخصیص توجه است، تجزیه و تحلیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری تی وابسته و تحلیل واریانس یکطرفه انجام شد. یافته ها نشان داد که تمرین بارشناختی زیاد بر دقت تکلیف هماهنگی دودستی اثر می گذارد، ولی در عامل زمان کلی، بین گروه ها نسبت به گروه کنترل اختلاف معناداری دیده نشد (05/0 =?). بر اساس یافته های این تحقیق، در فعالیت هایی که نیازمند تخصیص توجه اند، چنانچه تمرین با بار شناختی زیاد انجام گیرد، ممکن است ظرفیت توجه تغییر یافته و در مهارت های نیازمند توجه به واسطة تغییر ظرفیت، مهارت از بعد پردازش اطلاعات گسترش پیدا کند.
مریم کاویانی؛ بهروز عبدلی؛ رضا ابراهیمی
چکیده
هدف کلی تحقیق بررسی تأثیر توانمندسازی شناختی بر حافظۀ کاری و یادگیری مشاهدهای مهارت پرتاب دارت کودکان بود. 40 دانشآموز 11-10 ساله بهصورت در دسترس انتخاب شدند. در مرحلۀ اول توانمندسازی شناختی و در مرحلۀ دوم یادگیری مشاهدهای پرتاب دارت انجام گرفت. در مرحلۀ اول، ابتدا پیشآزمون شناختی گرفته شد، براساس سن و نمرات پیشآزمون افراد ...
بیشتر
هدف کلی تحقیق بررسی تأثیر توانمندسازی شناختی بر حافظۀ کاری و یادگیری مشاهدهای مهارت پرتاب دارت کودکان بود. 40 دانشآموز 11-10 ساله بهصورت در دسترس انتخاب شدند. در مرحلۀ اول توانمندسازی شناختی و در مرحلۀ دوم یادگیری مشاهدهای پرتاب دارت انجام گرفت. در مرحلۀ اول، ابتدا پیشآزمون شناختی گرفته شد، براساس سن و نمرات پیشآزمون افراد به دو گروه 20 نفرۀ همگن تمرین شناختی و بدون تمرین شناختی تقسیم شدند. به گروه شناختی 8 جلسۀ 45 دقیقهای تمرینات توانمندسازی شناختی داده شد. سپس افراد در پسآزمون شناختی شرکت کردند. آزمون شناختی با استفاده از نرمافزار کرسی بلک (حافظۀ کاری) انجام گرفت. در مرحلۀ دوم، هر کدام از گروههای مرحلۀ اول به دو گروه 10 نفری مشاهدهای+بدنی و بدنی تقسیم شدند. پس از شرکت در پیشآزمون پرتاب دارت، مرحلۀ تمرین دارت (سه جلسۀ 20 پرتابی) بهصورت مشاهدهای و بدنی بود. گروه مشاهدهای+بدنی علاوهبر پرتاب ویدئو مدل ماهر پرتاب دارت را مشاهده کردند. پسآزمون شناختی در انتها گرفته شد. از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری تکراری2*3 و 2*4 استفاده شد. نتایج نشان داد که حافظۀ کاری گروه شناختی بهطور معناداری بهتر از گروه غیرشناختی بود. گروه شناختی+ مشاهدهای+ بدنی در پسآزمون دارت بهطور معناداری بهتر از سایر گروهها عمل کرد. بهنظر میرسد که توانمندسازی شناختی موجب تسهیل یادگیری از طریق مشاهده میشود.
گلچین شکره؛ فاطمه حسینی
چکیده
اثر بخشی تحریک الکتریکی (tDCS) بر حافظه کاری کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی چکیده: زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی تحریک الکتریکی مستقیم مغز (tDCS ) بر حافظه کاری کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی بود. مواد و روشها: روش پژوهشی نیمه تجربی بود و از طرح پیشآزمون – پسآزمون و پیگیری با گروه آزمایشی و گروه کنترل استفاده ...
بیشتر
اثر بخشی تحریک الکتریکی (tDCS) بر حافظه کاری کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی چکیده: زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی تحریک الکتریکی مستقیم مغز (tDCS ) بر حافظه کاری کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی بود. مواد و روشها: روش پژوهشی نیمه تجربی بود و از طرح پیشآزمون – پسآزمون و پیگیری با گروه آزمایشی و گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری پژوهش راکودکان هفت الی ۱۱ ساله شهرستان ارومیه در سال 1397 می باشد. به این منظور، 16 کودک با اختلال هماهنگی رشدی به روش نمونه گیری در دسترس و بر اساس ملاکهای ورود و خروج به عنوان افراد گروه نمونه در نظر گرفته شدند و به صورت تصادفی منظم در دو گروه آزمایش (8نفر) و کنترل (8نفر) تقسیم شد. تحریک الکتریکی مستقیم مغز در 10 جلسه برای گروه آزمایش انجام شد. در حالی که آزمودنی های گروه کنترل چنین مداخله ای دریافت نکردند. جهت گردآوری اطلاعات حافظه کاری از آزمون ان بک استفاده شد. برای آزمون فرضیه پژوهش از آزمون تحلیل واریانس با اندازه های مکرر استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که تحریک الکتریکی مستقیم مغز (tDCS ) بر افزایش حافظه کاری تأثیر معناداری دارد و این تأثیر تا مرحله پیگیری نیز تداوم می یابد. نتیجه گیری: از این رویکرد درمانی میتوان در بهبود حافظه کاری در کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی استفاده نمود. کلیدواژه: اختلال هماهنگی رشد، تحریک الکتریکی، حافظه کاری
مهرزاد خارستانی؛ مجتبی اسماعیلی آبدر؛ احمد قطبی ورزنه
چکیده
هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر روشهای گوناگون تصویرسازی بر اجرای مهارتهای فوتبالیستهای 7 تا 10 ساله بود. 45 کودک با میانگین سنی 13/1 ± 44/8 سال و توانایی تصویرسازی یکسان انتخاب شدند و تصادفی در سه گروه 15 نفری قرار گرفتند. پروتکل تمرینی، سه جلسه در هفته به مدت شش هفته صورت گرفت. تجزیهوتحلیل دادهها نشان داد بین گروههای مختلف ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر روشهای گوناگون تصویرسازی بر اجرای مهارتهای فوتبالیستهای 7 تا 10 ساله بود. 45 کودک با میانگین سنی 13/1 ± 44/8 سال و توانایی تصویرسازی یکسان انتخاب شدند و تصادفی در سه گروه 15 نفری قرار گرفتند. پروتکل تمرینی، سه جلسه در هفته به مدت شش هفته صورت گرفت. تجزیهوتحلیل دادهها نشان داد بین گروههای مختلف تصویرسازی در مرحلۀ اکتساب (001/0=P) و یادداری (002/0=P) تفاوت معناداری وجود دارد. نتایج آزمون پیگردی توکی در مرحلۀ اکتساب نشان داد که بین گروه تصویرسازی خاص شناختی و گروه تصویرسازی عمومی شناختی تفاوت معناداری (53/0=P) وجود ندارد، ولی بین گروه تصویرسازی خاص شناختی و تصویرسازی سنتی (006/0=P) و گروه تصویرسازی عمومی شناختی و تصویرسازی سنتی (03/0=P) تفاوت معناداری مشاهده شد. در مرحلۀ یادداری نتایج آزمون پیگردی توکی تفاوت معناداری را بین گروههای تصویرسازی ذهنی خاص شناختی و تصویرسازی ذهنی سنتی (002/0 P=)، گروه تصویرسازی ذهنی خاص شناختی و تصویرسازی ذهنی عمومی شناختی (037/0 P=) و گروه تصویرسازی عمومی شناختی و تصویرسازی سنتی (001/0 P=) نشان داد. با توجه به یافتههای این پژوهش، نقش تصویرسازی خاص شناختی بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است و استفاده از آن به آموزشگران و مربیان فوتبال توصیه میشود.
محمدصادق افروزه؛ حسن محمدزاده جهتلو؛ مصطفی ادریسی کلور؛ علی افروزه
چکیده
هدف این تحقیق بررسی تأثیر خودگویی انگیزشی آشکار و نهان بر میزان درک فشار و عملکرد در فعالیت فزاینده تا حد واماندگی در کشتیگیران بود. جامعۀ آماری تحقیق کشتیگیران ارومیه بودند که پانزده کشتیگیر داوطلب انتخاب شدند. تحقیق در سه جلسه و در فاصلۀ یک هفته انجام گرفت. در جلسۀ اول بدون خودگویی و در جلسات دوم و سوم خودگویی نهان و آشکار ارائه ...
بیشتر
هدف این تحقیق بررسی تأثیر خودگویی انگیزشی آشکار و نهان بر میزان درک فشار و عملکرد در فعالیت فزاینده تا حد واماندگی در کشتیگیران بود. جامعۀ آماری تحقیق کشتیگیران ارومیه بودند که پانزده کشتیگیر داوطلب انتخاب شدند. تحقیق در سه جلسه و در فاصلۀ یک هفته انجام گرفت. در جلسۀ اول بدون خودگویی و در جلسات دوم و سوم خودگویی نهان و آشکار ارائه شد. همچنین از تست توان هوازی بروس استفاده شد. زمان خستگی بهعنوان عملکرد در نظر گرفته شد. شاخص بورگ هر سه دقیقه برای سنجش واماندگی آزمودنیها تعیین شد. بهمنظور تجزیهوتحلیل دادهها از آنالیز واریانس با اندازهگیریهای مکرر و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. نتایج نشان داد که تنها خودگویی نهان بر عملکرد آزمودنیها تأثیر معناداری دارد (002/0=P). همچنین خودگویی انگیزشی آشکار (001/0=P) بهطور معناداری میزان درک فشار را در آزمودنیها نسبت به خودگویی نهان کاهش داد. تفاوت معناداری بین خودگویی نهان و بدون خودگویی مشاهده نشد (121/0=P). در نهایت، خودگویی انگیزشی آشکار موجب کاهش میزان درک فشار کشتیگیران در فعالیت فزاینده تا حد واماندگی شد، درحالیکه خودگویی انگیزشی پنهان موجب افزایش استقامت آزمودنیها شد.
سیده بهار بنی کریمی؛ حبیب هادیانفرد؛ ربابه رستمی
چکیده
اختلال نارسایی توجه/بیشفعالی از جمله اختلالات رشدی عصبی رایج میان کودکان میباشد که میتواند مشکلات متعددی را در زمینههای گوناگون شناختی، اجتماعی و تحصیلی ایجاد کند. پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر مهارتهای حرکتی بنیادی بر تکانشگری شناختی، تکانشگری حرکتی و توجه پیوسته در دانش آموزان مقطع ابتدایی با علائم اختلال نارسایی توجه/بیشفعالی ...
بیشتر
اختلال نارسایی توجه/بیشفعالی از جمله اختلالات رشدی عصبی رایج میان کودکان میباشد که میتواند مشکلات متعددی را در زمینههای گوناگون شناختی، اجتماعی و تحصیلی ایجاد کند. پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر مهارتهای حرکتی بنیادی بر تکانشگری شناختی، تکانشگری حرکتی و توجه پیوسته در دانش آموزان مقطع ابتدایی با علائم اختلال نارسایی توجه/بیشفعالی انجام شد. روش پژوهش، شبهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون بود. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه دانشآموزان پسر ثبتنامشده در مقاطع ابتدایی دبستانهای دولتی شهر شیراز بودهاست. نمونهی موردمطالعه 38 نفر از دانشآموزان با علائم بیشفعالی بودند که بهصورت چندمرحلهای و سپس بر اساس مقیاس درجهبندی سوانسون، نولان و پلهام (SNAP-IV) انتخاب گردیدند. دانشآموزان بهصورت تصادفی در دو گروه کنترل (17 نفر) و آزمایش (21 نفر) قرار دادهشدند. گروه آزمایش به مدت ده جلسه در برنامه مهارتهای حرکتی بنیادی تمرین دادهشد و گروه کنترل به فعالیتهای روزمره خود پرداخت. یکجلسه قبل و پس از مداخلات، هردو گروه از دانشآموزان با استفاده از آزمونهای عملکرد پیوسته، مازهای پورتئوس، جایگذاری اوکانر و آزمون پاس ایفرد مورد سنجش قرار گرفتند. تحلیل دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس طرحهای تکراری مختلط انجام گردید و نشانداد که تمرین مهارتهای حرکتی بنیادی میتواند در عملکرد کودکان با علائم بیشفعالی در تکانشگری حرکتی تأثیر معناداری داشتهباشد. اما شواهدی مبنی بر تأثیر تمرینات ذکرشده بر توجه پیوسته و تکانشگری شناختی یافتنشد. باتوجه به یافتههای پژوهش میتوان نیتجهگرفت تمرین مهارتهای حرکتی بنیادی بهصورت کوتاهمدت میتواند بر کنترل حرکت و تکانه در کودکان با علائم نارسایی توجه/بیشفعالی مفید واقع گردد.
فرشته گلستانه
چکیده
مداخلات ذهنآگاهی در سالهای اخیر اثرهای معناداری را بر عملکرد ورزشکاران نشان داده است، با این حال در مورد اثرگذاری این مداخلات بر ویژگیهای روانشناختی مهمی چون انگیزه و تحلیلرفتگی ورزشکاران تحقیقات محدود است. هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر مداخلۀ ذهنآگاهی ورزشی (MPSE) بر انگیزه و تحلیلرفتگی ورزشکاران است. بدین منظور ...
بیشتر
مداخلات ذهنآگاهی در سالهای اخیر اثرهای معناداری را بر عملکرد ورزشکاران نشان داده است، با این حال در مورد اثرگذاری این مداخلات بر ویژگیهای روانشناختی مهمی چون انگیزه و تحلیلرفتگی ورزشکاران تحقیقات محدود است. هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر مداخلۀ ذهنآگاهی ورزشی (MPSE) بر انگیزه و تحلیلرفتگی ورزشکاران است. بدین منظور 40 دانشجوی ورزشکار دانشگاه چابهار بهصورت در دسترس بهعنوان نمونۀ تحقیق حاضر در دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامۀ انگیزۀ ورزشی (SMS-6) و تحلیلرفتگی ورزشی (ABQ) بود. ورزشکاران شش هفته تحت مداخلۀ ذهنآگاهی ورزشی قرار گرفتند. پرسشنامهها پیش و پس از مداخله بین ورزشکاران توزیع شد و دادههای حاصل از پرسشنامه توسط نرمافزار spss نسخۀ 20 و در قالب آمار توصیفی و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس) تجزیهوتحلیل شدند. نتایج نشان داد که مداخلۀ ذهنآگاهی ورزشی موجب کاهش معنادار تحلیلرفتگی شد (05/0> P). همچنین این مداخلات موجب افزایش معنادار انگیزۀ درونی و کاهش معنادار بیانگیزگی و انگیزۀ بیرونی ورزشکاران شد (05/0> P). براساس نتایج تحقیق حاضر، مداخلات ذهنآگاهی ورزشی ابزاری مناسب برای افزایش خودمختاری در انگیزۀ ورزشی و کاهش تأثیرات زیانبار تحلیلرفتگی ورزشی است.