حسن کیائی؛ جعفر نوری بیگلویی؛ معصومه شجاعی
چکیده
هدف تحقیق حاضر تعیین منابع اعتمادبه‌نفس ورزشی در ورزشکاران نخبۀ رشتۀ ورزشی پرورش‌اندام و ارتباط این منابع با تصویر بدنی است. شرکتکنندگان این تحقیق را 35 نفر از ورزشکاران شرکت‌کننده در مسابقات انتخابی تیم ملی پرورش‌اندام تشکیل می‌دادند. ابزار مورد استفاده برای جمع‌آوری اطلاعات شامل پرسشنامۀ منابع اعتمادبه‌نفس ورزشی و پرسشنامۀ ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر تعیین منابع اعتمادبه‌نفس ورزشی در ورزشکاران نخبۀ رشتۀ ورزشی پرورش‌اندام و ارتباط این منابع با تصویر بدنی است. شرکتکنندگان این تحقیق را 35 نفر از ورزشکاران شرکت‌کننده در مسابقات انتخابی تیم ملی پرورش‌اندام تشکیل می‌دادند. ابزار مورد استفاده برای جمع‌آوری اطلاعات شامل پرسشنامۀ منابع اعتمادبه‌نفس ورزشی و پرسشنامۀ خودتوصیفی بدنی بود. روش‌های آماری مورد استفاده شامل آزمونهای کولموگروف اسمیرنوف، تی تک‌نمونه‌ای، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون تک‌متغیره با سطح معناداری 05/0 بود. نتایج نشان داد که نمایش توانایی (787/0=SD و 451/6=M) مهم‌ترین منبع اعتمادبه‌نفس ورزشی در ورزشکاران نخبۀ رشتۀ پرورش‌اندام است. همچنین نتایج نشان داد که ورزشکاران رشتۀ پرورش‌اندام به لحاظ تصویر بدنی درک مثبتی از خود دارند (001/0>P و 94/31 = (82/16)t). در مورد همبستگی منابع اعتمادبه‌نفس ورزشی و تصویر بدنی نتایج حاکی از این بود که بین همۀ منابع اعتمادبه‌نفس ورزشی به‌جز تجارب مشاهده‌ای و سبک رهبری مربی با تصویر بدنی رابطۀ مثبت و معناداری وجود دارد و بالاترین میزان همبستگی متعلق به نمایش توانایی با تصویر بدنی است (5920 =r,001/0 >P). همچنین نتایج نشان داد که تصویر بدنی این ورزشکاران پیش‌بینی‌کنندۀ اعتمادبه‌نفس ورزشی آنهاست (001/0,P<497/3=,t520/0=β). یافته‌های این تحقیق از مدل اعتمادبه‌نفس ورزشی ویلی حمایت می‌کند.
فرزانه حاتمی؛ فرشید طهماسبی؛ الهه میرمیران
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر خستگی جسمانی بر مهارت ویژۀ شوت بسکتبال در بازیکنان خبره بود. 10 بسکتبالیست مرد با میانگین سنی 9/24 سال و میانگین سابقۀ ورزشی 5/10 سال، داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. در مرحلۀ پیش‌آزمون، بازیکنان 150 شوت ثابت را از 5 فاصلۀ 35/3، 96/3، 57/4، 18/5 و 79/ 5 متر نسبت به حلقه (هر نقطه 30 شوت) اجرا کردند .در مرحلۀ پس‌آزمون، ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر خستگی جسمانی بر مهارت ویژۀ شوت بسکتبال در بازیکنان خبره بود. 10 بسکتبالیست مرد با میانگین سنی 9/24 سال و میانگین سابقۀ ورزشی 5/10 سال، داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. در مرحلۀ پیش‌آزمون، بازیکنان 150 شوت ثابت را از 5 فاصلۀ 35/3، 96/3، 57/4، 18/5 و 79/ 5 متر نسبت به حلقه (هر نقطه 30 شوت) اجرا کردند .در مرحلۀ پس‌آزمون، برای ایجاد شرایط خستگی از آزمون RAST استفاده شد. بازیکنان پیش از اجرا از هر فاصله، یکبار RAST را به‌طور کامل انجام دادند و بلافاصله 30 پرتاب خود را اجرا کردند. یافته‌های حاصل از آزمون رگرسیون خطی و t تک‌نمونه‌ای نشان داد که تفاوت معناداری بین عملکرد واقعی و پیشبینیشدۀ بازیکنان در نقطۀ پنالتی در پیش‌آزمون و پس‌آزمون وجود دارد و از اثر مهارت ویژه حمایت می‌کند. همچنین نتایج آزمون t همبسته نشان داد که تفاوت معناداری بین عملکرد بازیکنان در نقاط پنالتی و دورترین نقطه در پیش‌آزمون و پس‌آزمون وجود دارد. براساس یافته‌های تحقیق بازیکنان در نقطۀ پنالتی دارای مهارت ویژهاند و خستگی جسمانی در این نقطه بر عملکرد بازیکنان تأثیر معناداری نداشته و از کیفیت عملکرد بازیکنان در آن نقطه نکاسته است.
داود حومنیان؛ عبدالرحمن خضری
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر یک دوره برنامۀ تمرینی پاریاد بر رشد مهارتهای حرکتی کودکان 6 تا 8 سال مبتلا به اختلال اوتیسم با عملکرد بالا بود. به همین منظور 30 دختر مبتلا به اختلالHFA با میانگین سنی 6/.±1/7 سال به‌صورت تصادفی از بین مدارس استثنایی شهر سنندج انتخاب شدند و براساس نمره‌های پیش‌آزمون در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر یک دوره برنامۀ تمرینی پاریاد بر رشد مهارتهای حرکتی کودکان 6 تا 8 سال مبتلا به اختلال اوتیسم با عملکرد بالا بود. به همین منظور 30 دختر مبتلا به اختلالHFA با میانگین سنی 6/.±1/7 سال به‌صورت تصادفی از بین مدارس استثنایی شهر سنندج انتخاب شدند و براساس نمره‌های پیش‌آزمون در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. نمره‌های پیش و پس‌آزمون آزمودنی‌ها با استفاده از مجموعه آزمون برونینکس- اوزرتسکی اندازه‌گیری شد. برنامۀ مداخلۀ حرکتی نیز شامل تمرینات پاریاد بود که به مدت شانزده جلسه برای این افراد اجرا شد. از آزمون K-S برای تعیین چگونگی توزیع داده‌ها و از آزمون لوین و تحلیل کوواریانس برای مقایسۀ میانگینها استفاده شد. نتایج نشان داد که برنامۀ تمرینی پاریاد، تأثیر معناداری بر رشد خردهمقیاسهای سرعت دویدن و چابکی، تعادل، هماهنگی دوسویه و قدرت در کودکان HFA دارد (05/0P< ). اما در خردهمقیاسها شامل سرعت پاسخ، کنترل بینایی- حرکتی و سرعت و چالاکی اندام فوقانی تأثیر معناداری مشاهده نشد (05/0P> ). با توجه به این نتایج می‌توان گفت که برنامۀ تمرینی مورد استفاده احتمالاً می‌تواند موجب بهبود مهارتهای بنیادی کودکان مبتلا به HFA شود.
زهرا سوری؛ علی حیرانی؛ رحمان سوری
چکیده
ازعلایم شایع گزارش شده دربیماران بااختلال حرکت از قبیل پارکینسون،مشکلات حافظه و یادگیری است. نقش تمرین در بهبود علایم حرکتی بیماری پارکینسون مشخص گردیده است. لذا، هدف مطالعه حاضر مقایسه آثار شدت فعالیت ورزشی بر یادگیری، حافظه فضایی و رفتار اضطرابی در رت های مبتلا به اختلال حرکت میباشد. در این مطالعه تجربی 24 سر رت نر، به صورت تصادفی ...
بیشتر
ازعلایم شایع گزارش شده دربیماران بااختلال حرکت از قبیل پارکینسون،مشکلات حافظه و یادگیری است. نقش تمرین در بهبود علایم حرکتی بیماری پارکینسون مشخص گردیده است. لذا، هدف مطالعه حاضر مقایسه آثار شدت فعالیت ورزشی بر یادگیری، حافظه فضایی و رفتار اضطرابی در رت های مبتلا به اختلال حرکت میباشد. در این مطالعه تجربی 24 سر رت نر، به صورت تصادفی در 5 گروه شامل: کنترل سالم، کنترل پارکینسونی، تمرین پارکینسونی (با شدت کم، متوسط و زیاد) تقسیم شدند. ایجاد مدل پارکینسونی با تزریق داخل مغزی6-هیدروکسی دوپامین) صورت گرفت. جهت ارزیابی یادگیری و حافظه فضایی از آزمون ماز آبی موریس استفاده شد، شمارش تعداد گرومینگ به عنوان شاخصی از رفتار اضطرابی در نظر گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها با روش آنالیز واریانس یک طرفه در سطح معناداری(05/0.P<)انجام گردید. تزریق 6-هیدروکسی دوپامین باعث افزایش مدت زمان یافتن سکو و تخریب حافظه فضایی گردید(05/0.P<).اگر چه هر سه نوع تمرین توانست حافظه فضایی کاهش یافته در رتهای پارکینسونی را به طور معنی داری افزایش دهد (05/0. (P<،اماتمرین با شدت بالا، بیشترین تاثیر را در افزایش یادگیری و حافظه فضایی نشان داد، (05/0. (P<، و تفاوت معناداری بین گروه تمرین تمرین با شدت بالا و پایین دیده شد (05/0. (P<،این تفاوت بین گروه تمرین با شدت متوسط و پایین در اکثر متغیرها معنادار نبود (05/0<P).شدت های متفاوت تمرین خصوصاتمرین با شدت بالا قادر است پارامترهای حافظه فضایی همچون مدت زمان یافتن سکو و مسافت طی شده برای یافتن سکو را در رت های پارکینسونی بهبود بخشدوموجب تسهیل فرایندهای یادگیری و حافظه گردد.
شیلا صفوی همامی؛ مریم نزاکت الحسینی؛ الهام عابدی
چکیده
انطباق ویژگی‌های صفتی شاگردان با شیوه‌های آموزش و تمرین مهارتهای ورزشی مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تعامل خودپندارۀ بدنی با تمرین به روش مربی‌مدار و خودتنظیم در اکتساب، یادداری و انتقال سرویس والیبال در دختران سنین دانشگاهی بود. شرکتکنندگان 50 دانشجوی دختر 25- 18 سال بودند که در گروههای خودپندارۀ ...
بیشتر
انطباق ویژگی‌های صفتی شاگردان با شیوه‌های آموزش و تمرین مهارتهای ورزشی مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تعامل خودپندارۀ بدنی با تمرین به روش مربی‌مدار و خودتنظیم در اکتساب، یادداری و انتقال سرویس والیبال در دختران سنین دانشگاهی بود. شرکتکنندگان 50 دانشجوی دختر 25- 18 سال بودند که در گروههای خودپندارۀ بدنی بالا و پایین قرار گرفتند و سپس هر کدام از این دو گروه به زیرگروه‌ها شامل گروه تمرین‌کننده به روش مربی‌مدار یا خودتنظیم تقسیم شدند. شرکتکنندگان در محیط تمرینی ویژۀ خود به مدت شش هفته به‌صورت هفته‌ای چهار جلسه به تمرین مهارت ملاک پرداختند. از آزمونهای سرویس والیبال ایفرد و پرسشنامۀ خودپندارۀ بدنی برای گردآوری داده‌ها استفاده شد. آزمونهای اکتساب در هر هفته، آزمون یادداری پس از سه روز از آخرین جلسۀ تمرین و آزمون انتقال به فاصلۀ یک ساعت پس از آزمون یادداری اخذ شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری و تحلیل واریانس تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد گروه خودپندارۀ بالا با روش تمرینی خودتنظیم بیشترین پیشرفت را در مراحل اکتساب، یادداری و انتقال نشان دادند و سایر گروهها عملکرد نسبتاً مشابهی داشتند. یافته‌ها به‌وضوح بیان می‌کنند فراگیران مهارت سرویس والیبال با داشتن خودپندارۀ بدنی بالا و انجام تمرین به روش خودتنظیم بیشترین میزان اکتساب و یادگیری مهارت را خواهند داشت.
سمیه قراخانلو؛ پریوش نوربخش؛ حسین سپاسی
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر بازخورد هنجاری مثبت بر اکتساب و یادداری مهارت هدف‌گیری پرتابی بود. روش تحقیق نیمه‌تجربی و جامعۀ آماری دانش‌آموزان دختر پنجم ابتدایی بودند. از جامعۀ هدف، 60 دانش‌آموز به‌طور تصادفی انتخاب شدند و در چهار گروه هنجاری تکلیف‌گرا، بدون هنجاری تکلیف‌گرا، هنجاری خودگرا و بدون هنجاری خودگرا قرار گرفتند. ...
بیشتر
هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر بازخورد هنجاری مثبت بر اکتساب و یادداری مهارت هدف‌گیری پرتابی بود. روش تحقیق نیمه‌تجربی و جامعۀ آماری دانش‌آموزان دختر پنجم ابتدایی بودند. از جامعۀ هدف، 60 دانش‌آموز به‌طور تصادفی انتخاب شدند و در چهار گروه هنجاری تکلیف‌گرا، بدون هنجاری تکلیف‌گرا، هنجاری خودگرا و بدون هنجاری خودگرا قرار گرفتند. آزمودنی‌ها در پیش‌آزمون 10 پرتاب بدون دریافت بازخورد را تجربه کردند. مرحلۀ اکتساب سه روز به طول انجامید و طی آن آزمودنی‌ها روزانه 20 پرتاب و در مجموع 60 پرتاب انجام دادند. در این مرحله تمام گروهها بازخورد دریافت میکردند، ولی تنها گروه هنجاری مثبتگرا بود که 20 درصد بیشتر بازخورد دریافت میکرد. پس از 48 ساعت، آزمودنی‌ها به آزمون یادداری پاسخ دادند. نتایج تفاوت معناداری بین عملکرد بازخورد گروهها در مرحلۀ اکتساب نشان نداد، ولی این تفاوت در مرحلۀ یادداری معنادار گزارش شد. نتایج پیگیری آزمون توکی نشان داد که بین میانگین امتیازهای آزمودنی‌ها در گروههای بازخورد هنجاری و بدون بازخورد هنجاری خودگرا تفاوت معنادار است. تفاوت معناداری بین گروههای تکلیف‌گرا و خودگرا در شایستگی ادراکشده مشاهده نشد.
آسیه ذوقی؛ معصومه شجاعی؛ عبدالله قاسمی
چکیده
رشد کودک بر مبنای ترکیبی از عوامل محیطی، ارگانیسمی، فیزیولوژیکی و ژنتیکی شکل می‌گیرد. تحقیقات اخیر در زمینۀ رشد کودک و نوزاد به طرز قانع‌کننده‌ای نشان میدهند که بهترین سطح رشد با یک محیط برانگیزاننده و حمایت زمینهای قوی است که رخ می‌دهد. هدف کلی این تحقیق ارزیابی اثر مداخلۀ فراهم‌سازی محیط بر رشد اجتماعی ...
بیشتر
رشد کودک بر مبنای ترکیبی از عوامل محیطی، ارگانیسمی، فیزیولوژیکی و ژنتیکی شکل می‌گیرد. تحقیقات اخیر در زمینۀ رشد کودک و نوزاد به طرز قانع‌کننده‌ای نشان میدهند که بهترین سطح رشد با یک محیط برانگیزاننده و حمایت زمینهای قوی است که رخ می‌دهد. هدف کلی این تحقیق ارزیابی اثر مداخلۀ فراهم‌سازی محیط بر رشد اجتماعی نوپایان 42-24 ماهه است. نمونه‌های این تحقیق شامل 46 نوپای سالم 42-24 ماهۀ شهرستان قوچان هستند که به روش خوشه‌ای چندمرحله‌ای از بین جامعه به‌صورت تصادفی انتخاب شدند. نمونه‌ها در سه گروه تجربی (16 نفر)، مهدکودک (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت 36 جلسه (3 ماه) در محیط فراهم‌سازی‌شده قرار گرفت. در این تحقیق برای بررسی محیط خانۀ نوپایان و محیط فراهم‌سازی‌شده برای گروه تجربی از مقیاس خودسنجی فراهم‌سازی در محیط خانه برای رشد حرکتی و برای رشد اجتماعی از مقیاس واینلند استفاده شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک‌متغیر تجزیه‌وتحلیل شد. نتایج نشان داد که بین رشد اجتماعی گروهها تفاوت معناداری وجود نداشت (963/0P=). یافته‌های حاصل نشان داد که فراهم‌سازی محیط بر رشد اجتماعی نوپایان گروه تجربی اثر نداشت. بنابراین نتیجۀ مطالعۀ حاضر فراهم‌سازی محیط را بر رشد اجتماعی نوپایان 42-24 ماهه مؤثر نمی‌داند.
سیده سمیرا حسینی؛ حسن غرایاق زندی؛ فضل الله باقرزاده؛ اعظم نوفرستی
چکیده
مقدمه: آسیب‌های ورزشی اغلب با چالش‌های احساسی و روان‌شناختی همراهند. روان‌شناسان و پزشکان تیم باید واکنش‌های احساسی را علاوه بر ارزیابی عوامل فیزیکی، بررسی کنند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی درمان شناختی – رفتاری گروهی بر اضطراب، افسردگی و خشم ناشی از ضربۀ روانی آسیب‌دیدگی در ورزشکاران آسیب‌دیده است.روش پژوهش: نمونۀ آماری ...
بیشتر
مقدمه: آسیب‌های ورزشی اغلب با چالش‌های احساسی و روان‌شناختی همراهند. روان‌شناسان و پزشکان تیم باید واکنش‌های احساسی را علاوه بر ارزیابی عوامل فیزیکی، بررسی کنند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی درمان شناختی – رفتاری گروهی بر اضطراب، افسردگی و خشم ناشی از ضربۀ روانی آسیب‌دیدگی در ورزشکاران آسیب‌دیده است.روش پژوهش: نمونۀ آماری پژوهش 32 ورزشکار حرفه‌ای آسیب‌دیدۀ ناشی از ضربۀ روانی هستند که به روش در دسترس و هدفمند و با تأیید متخصصان فدراسیون پزشکی ورزشی انتخاب شدند. ورزشکاران به‌صورت تصادفی در دو گروه 16 نفره متشکل از یک گروه درمان و یک گروه کنترل قرار گرفتند. پس از اعمال درمان، پس‌آزمون و دو ماه بعد پیگیری اجرا شد. ابزارهای سنجش در این پژوهش پرسشنامه‌های خشم اسپیلبرگر (STAXI-2)، اضطراب بک (BAI) و افسردگی بک- ویرایش دوم (BDI-II) بود .داده‌ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر بررسی شد(0/05< P).یافته‌ها: نتایج نشان داد که تفاوت میان گروههای آزمایش و کنترل در کاهش مشکلات رفتاری در مرحلۀ پس‌آزمون و پیگیری معنادار بود. نتایج پیگیری پس از دو ماه نیز نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل در میزان واکنش‌های روان‌شناختی تفاوت وجود دارد و اثربخشی درمان بعد از دو ماه باقی مانده بود.نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از آن بود که درمان رفتاری- شناختی متمرکز بر ضربۀ روانی، مشکلات روان‌شناختی ورزشکاران نظیر اضطراب و افسردگی را کاهش می‌دهد، ولی بر کنترل خشم تأثیری ندارد.
سارا سوری؛ فضل اله باقرزاده؛ رسول حمایت طلب
چکیده
مقدمه: در پژوهش‌های اخیر تعادل و ناپایداری وضعیتی به‌عنوان یک اختلال حرکتی رایج در بیماران پارکینسونی گزارش شده است که موجب افتادن‌های مکرر، کاهش کیفیت زندگی و مرگ‌ومیر در این بیماران می‌شود. از سوی دیگر بر اساس شواهد ورزش در درمان علائم حرکتی و شناختی بیماران نورودژنراتیو مؤثر است.روش پژوهش: بدین‌منظور 24 موش صحرایی نر نژاد ویستار ...
بیشتر
مقدمه: در پژوهش‌های اخیر تعادل و ناپایداری وضعیتی به‌عنوان یک اختلال حرکتی رایج در بیماران پارکینسونی گزارش شده است که موجب افتادن‌های مکرر، کاهش کیفیت زندگی و مرگ‌ومیر در این بیماران می‌شود. از سوی دیگر بر اساس شواهد ورزش در درمان علائم حرکتی و شناختی بیماران نورودژنراتیو مؤثر است.روش پژوهش: بدین‌منظور 24 موش صحرایی نر نژاد ویستار به‌طور تصادفی به سه گروه هشت‌تایی کنترل سالم، کنترل پارکینسونی و تمرین پارکینسونی تقسیم شدند. حیوانات گروه تمرین به مدت چهار هفته، روی دستگاه نوار گردان قرار گرفتند. در انتهای دوره، اختلالات حرکتی (تعادل و رفتار حرکتی) با استفاده از آزمونهای روتارود و اوپن فیلد و فاکتورهای بیوشیمیایی به روش الایزا ارزیابی شدند. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از روش تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری (0/05<P)، به‌وسیلۀ نرم‌افزار اس پی اس اس نسخۀ 19 انجام گرفت.یافته‌ها: نتایج نشان داد که هرچند گروه پارکینسون بدون تمرین از نظر عملکرد حرکتی، به‌طور معناداری در سطح پایین‌تری نسبت به سایر گروهها بود (0/05<P)، اما چهار هفته تمرین هوازی با شدت متوسط، موجب افزایش تعادل (0/05<P) و بهبود اختلالات حرکتی در رتهای پارکینسونی شد (0/05<P)، همچنین تمرین به‌طور معناداری موجب افزایش میزان سروتونین (0/05<P) و تیروزین هیدروکسیلاز (0/05<P)، شد.نتیجه‌گیری: به‌طور کلی یافته‌های این پژوهش نشان داد تمرین هوازی با شدت متوسط می‌تواند اختلالات بیوشیمیایی و حرکتی ناشی از تزریق 6 -هیدروکسی دوپامین را در رتهای مدل پارکینسونی کاهش دهد.
حسن محمدزاده؛ الهه یوسفی
چکیده
مقدمه: رشد فرآیندی مستمر، دائمی و پیوسته بوده و ابعاد مختلفی دربر دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات ریتمیک روی ریباندر بر تبحرحرکتی و انگیزش کودکان با دوره یادداری 6 ماهه بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش وپس آزمون بود. جامعه ی آماری کودکان 10-9 سال شهرتبریز بود که با روش نمونه گیری دردسترس سی نفر انتخاب و تصادفی ...
بیشتر
مقدمه: رشد فرآیندی مستمر، دائمی و پیوسته بوده و ابعاد مختلفی دربر دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات ریتمیک روی ریباندر بر تبحرحرکتی و انگیزش کودکان با دوره یادداری 6 ماهه بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش وپس آزمون بود. جامعه ی آماری کودکان 10-9 سال شهرتبریز بود که با روش نمونه گیری دردسترس سی نفر انتخاب و تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. پیش آزمون شامل آزمون تبحرحرکتی برونینکس-اوزورتسکی و پرسشنامه انگیزش حرکتی کودکان بود. گروه تجربی تمرینات روی ریباندر را هشت هفته انجام دادند و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. سپس، پس آزمون مشابه با پیش آزمون انجام شد. بعد از شش ماه دوره یادداری از نمونه های هر دو گروه گرفته شد. تحلیل آماری با استفاده از تحلیل واریانس مرکب درسطح معناداری 0/05و نرم افزار اس پی اس اس نسخه 24 انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد تمرینات ریتمیک ریباندر بر تبحر حرکتی و انگیزش کودکان 9-10 سال تاثیر معناداری داشته، بطوریکه احتمالا 95درصد از تغییرات مهارت حرکتی درشت و 98درصد از تغییرات انگیزش حرکتی کودکان تحت تاثیر تمرینات ریباندر بود.نتیجه گیری: پرش فعالیتی اساسی در رشدحرکتی کودکان است و انگیزش نیروی درونی را برای حرکت فراهم می کند. طبق یافته های پژوهش، چون فعالیت های ریتمیک می توانند انگیزش حرکتی ایجاد کنند و فعالیت های ورزشی موجب رشد مهارتهای حرکتی می گردد، لازم است تجهیزات و تدابیر لازم برای استفاده کودکان ازاین تمرینات ایجاد شود.
سحر پیرجمادی؛ رضا امین زاده؛ احمد محمودی؛ زهرا همت یار
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف شناسایی راهکارها و پیامدهای جلوگیری از تنفر و ترک ورزش دانش آموزان انجام گرفت. روش پژوهش: هدف پژوهش کاربردی و روش پژوهش کیفی بود. بدین‌منظور با 21 نفر از صاحب‌نظران به‌صورت قضاوتی هدفمند و با استفاده از مصاحبه‌های عمیق و نیمه‌ساختارمند اشباع نظری حاصل شد. داده‌ها با استفاده از رویکرد اکتشافی از طریق فرایند ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف شناسایی راهکارها و پیامدهای جلوگیری از تنفر و ترک ورزش دانش آموزان انجام گرفت. روش پژوهش: هدف پژوهش کاربردی و روش پژوهش کیفی بود. بدین‌منظور با 21 نفر از صاحب‌نظران به‌صورت قضاوتی هدفمند و با استفاده از مصاحبه‌های عمیق و نیمه‌ساختارمند اشباع نظری حاصل شد. داده‌ها با استفاده از رویکرد اکتشافی از طریق فرایند شناسه‌گذاری و تحلیل آن با استفاده از نرم‌افزار کیفی مکس کیودی‌ای انجام شد. همچنین از پایایی بازآزمون استفاده شد.یافته‌ها: در پژوهش حاضر 104 شاخص در قالب 14 مفهوم (استفاده از دانش و علم تمرین، توجه به ویژگی‌های شخصیتی-روانی، توسعۀ ورزش همگانی، حذف عادات نامناسب در محیط‌های ورزشی، تبلیغ و ترویج، اقتصادی، تسهیل دسترسی، نقش دولت و مسئولان، افزایش مشارکت، افزایش آگاهی، بهبود وضعیت جسمی-روانی جامعه، تغییر باورها، توسعۀ حرفه‌ای و توسعۀ آموزشی) شناسایی شد.نتیجه‌گیری: پژوهش حاضر بر توجه به عوامل راهبردهای انگیزشی، فرهنگ‌سازی، راهبردهای ساختاری، فرهنگ‌پذیری ورزش در جامعه، افزایش سلامت عمومی و توسعۀ زیرساخت‌های ورزشی در جلوگیری از تنفر و تمرین‌زدگی دانش‌آموزان از ورزش تأکید دارد. در این زمینه توجه به عواملی نظیر ساخت و مکان‌یابی اماکن ورزشی در محیط مدرسه، افزایش ساعت تربیت بدنی در مدارس، تهیة برنامه‌های ورزشی در رادیو و تلویزیون، برگزاری برنامه‌های صبحگاهی ورزشی، دعوت از چهره‌های مشهور ورزشی و ارائة تخفیف به کودکان و نوجوانان به‌منظور جلوگیری از تنفر و تمرین‌زدگی دانش‌آموزان از ورزش پیشنهاد می‌شود.
علی یعقوبیان؛ فضل الله باقرزاده؛ رسول حمایت طلب؛ داوود حومنیان
چکیده
مقدمه: امروزه بحث تأثیر مهارتهای روانی در اجرای مهارتهای ورزشی اهمیت زیادی پیدا کرده است. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی و مقایسۀ آمادگی روانی شمشیربازان مرد تیم ملی ایران با شمشیربازان مرد نخبۀ جهان بود.روش پژوهش: روش تحقیق حاضر تجربی است. شمشیربازان تیم‌های ملی ایران و کشورهای مجارستان، آمریکا، روسیه، فرانسه و اوکراین جامعۀ آماری ...
بیشتر
مقدمه: امروزه بحث تأثیر مهارتهای روانی در اجرای مهارتهای ورزشی اهمیت زیادی پیدا کرده است. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی و مقایسۀ آمادگی روانی شمشیربازان مرد تیم ملی ایران با شمشیربازان مرد نخبۀ جهان بود.روش پژوهش: روش تحقیق حاضر تجربی است. شمشیربازان تیم‌های ملی ایران و کشورهای مجارستان، آمریکا، روسیه، فرانسه و اوکراین جامعۀ آماری تحقیق را تشکیل دادند. نمونه‌های تحقیق 58 تن از شمشیربازان کشورهای منتخب بودند. به‌منظور سنجش مهارتهای ذهنی شمشیربازان، از نسخۀ اصلی پرسشنامۀ اومست-۳ و به‌منظور مقایسۀ مهارتهای ذهنی ورزشکاران کشورهای مختلف آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری و آزمون تعقیبی بنفرونی استفاده شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که تمامی شمشیربازان مرد نخبه در مهارتهای روانی پایه شامل اعتمادبه‌نفس، هدفگزینی و تعهد بیشترین نمرات را کسب کردند و کمترین نمرات به‌دست‌آمده مربوط به مهارتهای بازیافت تمرکز، تمرکز و واکنش به استرس بود. همچنین بیشترین و کمترین امتیاز مهارتهای روانی در این پژوهش به‌ترتیب مربوط به مهارتهای روانی اعتمادبه‌نفس و بازیافت تمرکز بود. ورزشکاران روسی بیشترین امتیاز را در تمامی مهارتهای روانی کسب کردند و شمشیربازان ایرانی کمترین امتیاز را در مهارت روانی واکنش به استرس به‌دست آوردند.نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج تحقیق شمشیربازان در دو گروه مهارت روانی شناختی و روان‌تنی نسبت به مهارتهای پایه تبحر کمتری دارند. شمشیربازان قدرت کمتری نسبت به مهارت روانی تمرکز، بازیافت تمرکز و واکنش به استرس داشتند. شمشیربازان ایرانی و غیرایرانی در مهارتهای روانی، واکنش به استرس و بازیابی تمرکز ضعف بیشتری داشتند.
سعید شکری؛ محمدتقی اقدسی؛ بهزاد بهزادنیا
چکیده
مقدمه: هدف گزینی به عنوان یک مداخلۀ شناختی موجب تقویت عملکرد می شود. با وجود این هدفگزینی به صورت خودکنترل در طول مراحل یادگیری بررسی نشده است. بنابراین هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر هدف گزینی عملکرد به صورت خودکنترل و مربی کنترل بر یادگیری پاس فوتبال با تمرکز بر تئوری انتخاب بود.روش پژوهش: شرکتکنندگان 30 پسر 18 تا 28 ساله بودند که به ...
بیشتر
مقدمه: هدف گزینی به عنوان یک مداخلۀ شناختی موجب تقویت عملکرد می شود. با وجود این هدفگزینی به صورت خودکنترل در طول مراحل یادگیری بررسی نشده است. بنابراین هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر هدف گزینی عملکرد به صورت خودکنترل و مربی کنترل بر یادگیری پاس فوتبال با تمرکز بر تئوری انتخاب بود.روش پژوهش: شرکتکنندگان 30 پسر 18 تا 28 ساله بودند که به صورت سازمان یافته در تمرینات فوتبال شرکت نداشتند. ابتدا پیش آزمون از شرکتکنندگان گرفته شد و سپس آنها در یک طرح نیمه تجربی و به صورت سیستماتیک در یکی از سه گروه هدف گزینی عملکرد خودکنترل، هدف گزینی عملکرد مربی کنترل و کنترل شرکت کردند. پس از 15جلسه تمرین بلافاصله آزمون اکتساب و پس از 72 ساعت آزمونهای یادداری و انتقال گرفته شد.یافته ها: نتایج تحلیل واریانس2*3) مرحله * گروه) نشان داد که در آزمون اکتساب عملکرد گروهها بهبود یافت، اماتفاوت معناداری بین آنها مشاهده نشد. همچنین تحلیل واریانس یک سویه نشان داد که در هر دو مرحلۀ یادداری و انتقال بین گروهها تفاوت وجود دارد و آزمون تعقیبی توکی نشان داد که هر دو گروه مداخلۀ هدف گزینی خودکنترل و مربی کنترل نسبت به گروه کنترل عملکرد بهتری دارند و تفاوتشان معنادار است.نتیجه گیری: یافته های تحقیق حاکی از آن بود که عملکرد گروههای هدف گزینی به صورت خودکنترل و مربی کنترل نسبت به گروه کنترل بهتر بود و هدفگزینی خودکنترل مزیت بیشتری نسبت به سایر گروهها دارد. پیشنهاد می شود از راهبرد هدف گزینی به صورت خود کنترل در پروتکل های تمرینی استفاده شود.
محمد جلیلوند؛ مالک احمدی؛ عبداله حمایت طلب
چکیده
مقدمه: هدف این پژوهش بررسی اثربخشی مدل بازی تاکتیکی بر خودکارامدی، لذت بردن از فعالیت بدنی و یادگیری سرویس بدمینتون بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی است و طرح پژوهش شامل پیش‌آزمون و پس‌آزمون، در دو گروه آزمایش و کنترل انجام گرفت. 30 شرکت‌کننده دانش‌آموز دختر 9 تا 12 ساله، به‌صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند و پس از همتاسازی ...
بیشتر
مقدمه: هدف این پژوهش بررسی اثربخشی مدل بازی تاکتیکی بر خودکارامدی، لذت بردن از فعالیت بدنی و یادگیری سرویس بدمینتون بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی است و طرح پژوهش شامل پیش‌آزمون و پس‌آزمون، در دو گروه آزمایش و کنترل انجام گرفت. 30 شرکت‌کننده دانش‌آموز دختر 9 تا 12 ساله، به‌صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند و پس از همتاسازی بر اساس ویژگی‌های پیکرسنجی به شکل تصادفی در دو گروه مدل بازی تاکتیکی (15 نفر) و گروه تمرین سنتی (15 نفر) قرار گرفتند. برنامة تمرینی شامل یک دوره برنامة آموزش بدمینتون بود که طی هشت هفته و هر هفته سه جلسۀ یک‌ساعته به دو روش سنتی و بازی تاکتیکی انجام گرفت. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامۀ مقیاس لذت بردن از فعالیت بدنی، آزمون خودکارامدی عمومی و آزمون سرویس بلند بدمینتون بود.یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس و آزمون تی مستقل نشان داد که گروه تمرینی مدل بازی تاکتیکی نسبت به گروه تمرین سنتی افزایش معناداری در خودکارامدی، لذت بردن از فعالیت بدنی و سرویس بلند بدمینتون داشتند.نتیجه‌گیری: در کل، یافته‌ها بیانگر آن است که تمرین با روش مدل بازی تاکتیکی نسبت به روش سنتی مزیت‌های روان‌شناختی دارد و باعث بهبود یادگیری مهارت حرکتی سرویس بلند بدمینتون می‌شود.
الینا کیانی شاهوندی؛ عادل دنیایی
چکیده
مقدمه: اختلالات روان‌شناختی در بین جمعیت مبتلا به دیابت شیوع بسیاری دارند. هدف این تحقیق بررسی اثر 12هفته تمرینات ترکیبی بر سطوح خشم، شادکامی و نگرانی زنان مبتلا به دیابت نوع دو بود.
روش پژوهش: 37 زن مبتلا به دیابت نوع دو به شکل تصادفی در دو گروه تمرین (18نفر، سن: 6/3 ± 60/6 سال، شاخص تودۀ بدن: 1/3± 30/2 کیلوگرم/مترمربع و قند خون ناشتا: 15/1 ...
بیشتر
مقدمه: اختلالات روان‌شناختی در بین جمعیت مبتلا به دیابت شیوع بسیاری دارند. هدف این تحقیق بررسی اثر 12هفته تمرینات ترکیبی بر سطوح خشم، شادکامی و نگرانی زنان مبتلا به دیابت نوع دو بود.
روش پژوهش: 37 زن مبتلا به دیابت نوع دو به شکل تصادفی در دو گروه تمرین (18نفر، سن: 6/3 ± 60/6 سال، شاخص تودۀ بدن: 1/3± 30/2 کیلوگرم/مترمربع و قند خون ناشتا: 15/1 ± 161/4 میلی‌گرم/دسی‌لیتر) و کنترل (19نفر، سن: 6/4 ± 60/6 سال، شاخص تودۀ بدن: 1/2± 29/9 کیلوگرم/مترمربع و قند خون ناشتا: 16/1 ± 169/1 میلی‌گرم/دسی‌لیتر) قرار گرفتند. برنامۀ تمرینی شامل 20 دقیقه تمرین هوازی با 50-75 درصد ضربان قلب ذخیره و همچنین 40 دقیقه تمرین مقاومتی با 50-75 درصد RM1، سه جلسه در هفته به مدت 12 هفته بود. پرسشنامه‌های STAXI-2، PSWQ و شادکامی آکسفورد قبل و 48 ساعت بعد از مداخلۀ تمرین تکمیل شدند. داده‌ها با استفاده از آزمونهای آماری کولموگروف اسمیرنوف، تی زوجی و تحلیل کوواریانس واریانس در سطح معناداری 0/05 >P تجزیه‌وتحلیل قشد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد پس از مداخلۀ تمرین سطوح خشم (0/001) و نگرانی (0/001) آزمودنی‌ها کاهش و سطوح شادکامی (001/0) آنها افزایش معناداری هم نسبت به پیش‌آزمون و هم در مقایسه با گروه کنترل، داشت.
نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد 12هفته تمرین ترکیبی (مقاومتی + هوازی) برای بهبود اختلالات مربوط به خشم، شادکامی و نگرانی زنان مبتلا به دیابت نوع2 مناسب باشد و بتواند به این افراد در مدیریت این بیماری و عوارض مربوطه کمک کند.
زهرا فتحی رضائی؛ الهام خداداده؛ سید حجت زمانی ثانی
چکیده
مقدمه: شواهد پژوهشی حاکی از آن است که محیط عاملی مهم در بهبود تحول کودکان است. با این حال تحقیقات اندکی در جامعۀ کودکان روستایی در زمینۀ تأثیر فراهم‌سازی حرکتی بر توانایی‌های شناختی انجام گرفته است. ازاین‌رو هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط فراهم‌سازهای محیط رشدی کودکان روستایی در توانمندسازی کارکردهای اجرایی آنان بود.روش پژوهش: ...
بیشتر
مقدمه: شواهد پژوهشی حاکی از آن است که محیط عاملی مهم در بهبود تحول کودکان است. با این حال تحقیقات اندکی در جامعۀ کودکان روستایی در زمینۀ تأثیر فراهم‌سازی حرکتی بر توانایی‌های شناختی انجام گرفته است. ازاین‌رو هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط فراهم‌سازهای محیط رشدی کودکان روستایی در توانمندسازی کارکردهای اجرایی آنان بود.روش پژوهش: تحقیق حاضر از نوع پس‌رویدادی به روش همبستگی بود که به‌صورت میدانی و با هدف کاربردی بودن انجام گرفت. جامعۀ آماری تحقیق، کودکان دبستانی 8 تا 10 سالۀ (با میانگین 9/10 سال) استان آذربایجان شرقی بودند و نمونۀ تحقیق، 93 نفر از این کودکان بودند که به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند و در تحقیق شرکت کردند. به‌منظور سنجش فراهم‌سازی رشد حرکتی در محیط خانه از پرسشنامۀ فراهم‌سازهای رشد حرکتی درشت و برای سنجش کارکردهای اجرایی از آزمون بریف استفاده شد.یافته‌ها: بر اساس یافته‌های آزمون رگرسیون خطی چندگانه، بین فراهم‌سازهای رشد حرکتی و بازداری (0/042=P) و نیز بین فراهم‌سازهای رشد حرکتی و آغازگری (0/008=P) در کودکان 8 تا 10 ساله، رابطۀ مثبت و معناداری مشاهده شد. همچنین بر اساس یافته‌ها، بین فراهم‌سازهای رشد حرکتی اعم از تحریک‌کننده‌ها، محیط خانه و اسباب‌بازی‌های حرکتی و سایر مؤلفه‌های کارکردهای اجرایی رابطۀ معناداری مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج تحقیق حاضر، محیط زندگی کودکان عاملی مهم در پیش‌بینی مؤلفه‌هایی از کارکردهای اجرایی آنان است. بر همین اساس، پیشنهاد می‌شود که در دوران کودکی، به‌منظور بهبود کارکردهای اجرایی، کودکان در محیط‌های غنی‌تری (از لحاظ وجود فراهم‌سازهایی همچون اسباب‌بازی‌های حرکتی) قرار گیرند.
سپیده جلالی؛ حسن محمدزاده؛ جلال دهقانی زاده
چکیده
مقدمه: یائسگی شروع دوران جدیدی در زندگی یک زن است. این دوران همانند تمامی مراحل دیگر زندگی دارای زوایای مثبت و منفی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی تمرینات پیلاتس بر سطح سرمی BDNF، تعادل و کیفیت زندگی زنان یائسه و غیریائسه بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون شامل دو گروه تجربی و دو گروه کنترل بود. جامعۀ ...
بیشتر
مقدمه: یائسگی شروع دوران جدیدی در زندگی یک زن است. این دوران همانند تمامی مراحل دیگر زندگی دارای زوایای مثبت و منفی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی تمرینات پیلاتس بر سطح سرمی BDNF، تعادل و کیفیت زندگی زنان یائسه و غیریائسه بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون شامل دو گروه تجربی و دو گروه کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش تمامی زنان یائسه و غیریائسۀ شهر ارومیه بودند. نمونه شامل 60 زن (سن 1/77±45/77 سال) یائسه و غیریائسه بود که به‌صورت داوطلبانه انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در چهار گروه 15 نفری قرار گرفتند. از همۀ آزمودنی‌ها 48 ساعت قبل از شروع تمرینات و پس از پایان دورۀ تمرینی، به‌صورت ناشتا خون‌گیری به‌عمل آمد. سپس هر دو گروه تجربی طی 12 هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه 60 دقیقه به اجرای تمرینات پیلاتس پرداختند. همچنین، شرکتکنندگان آزمون تعادل پویای Y و پرسشنامۀ کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی را در پیش‌آزمون و پس‌آزمون به‌طور مشابه هم انجام دادند.یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس مرکب تفاوت معناداری را بین پیش‌آزمون و پس‌آزمون گروه زنان یائسه و غیریائسه در متغیرهای مربوطه نشان داد، به‌طوری‌که می‌توان گفت احتمالاً 91، 76 و 94 درصد از تغییرات در سطح سرمی BDNF، تعادل و کیفیت زندگی زنان یائسه و غیریائسه تحت تأثیر تمرینات پیلاتس بوده است. درحالی‌که در گروههای کنترل در متغیرهای مربوطه تأثیر معناداری مشاهده نشد (P≤0/05)نتیجه‌گیری: انجام تمرینات پیلاتس می‌تواند راهبردی مؤثر برای بهبود سطح سرمی BDNF، تعادل و کیفیت زندگی در زنان یائسه و غیریائسه باشد.
مهدی ملازاده؛ حسن غرایاق زندی؛ محبوبه غیور؛ علی مقدم زاده
چکیده
مقدمه: هدف پژوهش حاضر تحریک جریان مستقیم فراجمجمه‌ای از قشر حرکتی بر زمان واکنش و عملکرد فوتبالیست‌های ماهر است.روش پژوهش: تحقیق حاضر از نوع مطالعات نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون است. جامعۀ آماری پژوهش فوتبالیست‌های ماهر مرد استان تهران در سال 1401 بودند که 36 تن از آنها به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی ...
بیشتر
مقدمه: هدف پژوهش حاضر تحریک جریان مستقیم فراجمجمه‌ای از قشر حرکتی بر زمان واکنش و عملکرد فوتبالیست‌های ماهر است.روش پژوهش: تحقیق حاضر از نوع مطالعات نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون است. جامعۀ آماری پژوهش فوتبالیست‌های ماهر مرد استان تهران در سال 1401 بودند که 36 تن از آنها به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی به سه گروه تحریک قشر حرکتی اولیه (12 نفر)، تحریک ساختگی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. مداخلۀ تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه‌ای بدین‌صورت بود که در تحریک قشر حرکتی اولیه الکترودها در آند C3 و کاتد Fp 2 قرار می‌گیرند. برای بررسی و تجزیه‌وتحلیل فرضیه‌های تحقیق، از آزمون تی همبسته و تحلیل کوواریانس به همراه آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. نرم‌افزار اس پی اس اس نسخۀ 22 جهت تحلیل داده‌ها مورد استفاده قرار گرفت.یافته‌ها: نتایج نشان داد میانگین زمان واکنش پس از تحریک الکتریکی در گروه tDCS قشر حرکتی از 71/58 ± 354/25 به 63/72 ± 256/41 هزارم ثانیه کاهش و میانگین عملکرد از 6/14 ± 46/00به 5/83 ± 68/41 افزایش یافته است که با توجه به سطح معناداری 0/05 تفاوت معنادار در زمان واکنش و عملکرد قابل مشاهده است (0/05>P ).نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که تحریک الکتریکی از قشر حرکتی اولیه بر زمان واکنش و عملکرد فوتبالیست‌های ماهر مؤثر است. از آنجا که پژوهش حاضر روی فوتبالیست‌های ماهر انجام گرفته است، پیشنهاد می‌شود تا حد امکان در تعمیم نتایج به فوتبالیست‌ها و ورزشکاران مبتدی احتیاط شود.
زهرا خسروی؛ ابراهیم محمد علی نسب فیروزجاه؛ مرتضی همایون نیا فیروزجاه
چکیده
مقدمه: سندروم متقاطع فوقانی سبب ایجاد محدودیت حرکتی و ضعف در عملکردهای حرکتی افراد می‌شود. هدف از پژوهش حاضر، مقایسة سواد جسمانی و عملکرد اندام فوقانی در دختران با و بدون سندروم متقاطع فوقانی بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع علی- مقایسه‌ای است و داده‌های آن به‌صورت میدانی جمع‌آوری شدند. جامعة آماری پژوهش، شامل دو گروه دانش‌آموزان ...
بیشتر
مقدمه: سندروم متقاطع فوقانی سبب ایجاد محدودیت حرکتی و ضعف در عملکردهای حرکتی افراد می‌شود. هدف از پژوهش حاضر، مقایسة سواد جسمانی و عملکرد اندام فوقانی در دختران با و بدون سندروم متقاطع فوقانی بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع علی- مقایسه‌ای است و داده‌های آن به‌صورت میدانی جمع‌آوری شدند. جامعة آماری پژوهش، شامل دو گروه دانش‌آموزان دختر 10-12 سالة سالم و دانش‌آموزان مبتلا به سندروم متقاطع فوقانی شهر خلخال در سال تحصیلی 1401-1402 بودند. با استفاده از نرم‌افزار جی‌پاور، تعداد نمونة آماری، 60 نفر تعیین شد. این تعداد با استفاده از صفحة شطرنجی غربالگری شدند و پس از ارزیابی‌های کمی قامتی در دو گروه سالم (30 نفر) و گروه مبتلا به سندروم متقاطع فوقانی (30 نفر) قرار گرفتند. زاویة سر به جلو و شانه به جلو با استفاده از فتوگرافی، زاویة کایفوز با استفاده از Goniometer-pro app، سواد جسمانی با استفاده از آزمون سواد بدنی کانادا (2-CAPL) و عملکرد اندام فوقانی نیز با استفاده از آزمون Y اندام فوقانی ارزیابی شدند. داده‌ها از طریق آزمون t مستقل در محیط نرم‌افزار اس. پی. اس. اس نسخة 26 در سطح 0/05 تحلیل شدند.یافته‌ها: نتایج نشان داد که دختران سالم در همة متغیرهای سواد جسمانی و عملکرد اندام فوقانی نسبت به دختران مبتلا به سندروم متقاطع فوقانی به‌طور معناداری در وضعیت مطلوب‌تری قرار داشتند.نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این تحقیق پیشنهاد می‌شود مربیان و متخصصان ورزشی و تندرستی از نتایج این تحقیق برای توسعۀ سواد حرکتی و عملکرد دانش آموزان دارای سندروم متقاطع فوقانی استفاده کنند.
جواد نصیری؛ رسول زیدآبادی؛ محمد رضا شهابی کاسب
چکیده
مقدمه: رسیدن به سطوح بالای یادگیری حرکتی مستلزم یافتن ترکیب بهینه‌ای از متغیرها و روش‌ها است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تعاملی کانون توجه (درونی و بیرونی) و توع یادگیری (آشکار و پنهان) بر یادداری و انتقال مهارت پرتاب آزاد بسکتبال می باشد.روش پژوهش: 48 دانش آموز پسر داوطلب به صورت تصادفی در چهار گروه یادگیری آشکار- توجه درونی، یادگیری ...
بیشتر
مقدمه: رسیدن به سطوح بالای یادگیری حرکتی مستلزم یافتن ترکیب بهینه‌ای از متغیرها و روش‌ها است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تعاملی کانون توجه (درونی و بیرونی) و توع یادگیری (آشکار و پنهان) بر یادداری و انتقال مهارت پرتاب آزاد بسکتبال می باشد.روش پژوهش: 48 دانش آموز پسر داوطلب به صورت تصادفی در چهار گروه یادگیری آشکار- توجه درونی، یادگیری آشکار – توجه بیرونی، یادگیری پنهان – توجه درونی، یادگیری پنهان – توجه بیرونی تقسیم شدند. در مرحلۀ اکتساب گروه ها در 6 بلوک 10 کوششی به تمرین پرتاب آزاد بسکتبال پرداختند. 24 ساعت پس از پایان مرحله اکتساب، آزمون یادداری و دو آزمون انتقال هر کدام در یک بلوک 10 کوششی اجرا شد. آزمون انتقال اول ده دقیقه بعد از آزمون یادداری در شرایط تحت فشار اجرا شد و آزمون انتقال دوم نیز، ده دقیقه پس از آزمون انتقال اول از فاصله 4 متری و زاویه 45 درجه اجرا شد.یافته ها: نتایج نشان داد که در شرایط یادگیری آشکار، کانون توجه بیرونی و در شرایط یادگیری پنهان، کانون توجه درونی موجب یادگیری بهتر در پرتاب آزاد بسکتبال شد.نتیجه گیری: بر اساس یافته‌ها، اضافه بار شناختی شیوه یادگیری آشکار را از طریق ارائه دستورالعمل کانون توجه بیرونی تعدیل نمود. اما در شیوه یادگیری پنهان که به دلیل استفاده از قیاس، بار شناختی اندکی به حافظه کاری یادگیرندگان وارد می‌شود، می‌توان توجه آنان را به طرف خود مهارت و یا بخش‌هایی از بدن که درگیر اجرای مهارت است معطوف کرد و از مزایای کانون توجه درونی استفاده نمود.
فاطمه کشوری؛ علیرضا فارسی؛ بهروز عبدلی
چکیده
مقدمه: هدف از تحقیق حاضر، بررسی توان آلفا در پرتاب‌های آزاد موفق و ناموفق بسکتبالیست‌های نخبه و نوآموز بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر نیمه‌تجربی بود و در قالب طرح سری‌های زمانی اجرا شد. دو گروه نخبه (10 آزمودنی با میانگین سنی 1/34 ± 22/25 سال) و نوآموز (10 آزمودنی با میانگین سنی 1/80 ± 22/55 سال) به‌صورت داوطلبانه مشارکت داشتند. داده‌ها با استفاده ...
بیشتر
مقدمه: هدف از تحقیق حاضر، بررسی توان آلفا در پرتاب‌های آزاد موفق و ناموفق بسکتبالیست‌های نخبه و نوآموز بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر نیمه‌تجربی بود و در قالب طرح سری‌های زمانی اجرا شد. دو گروه نخبه (10 آزمودنی با میانگین سنی 1/34 ± 22/25 سال) و نوآموز (10 آزمودنی با میانگین سنی 1/80 ± 22/55 سال) به‌صورت داوطلبانه مشارکت داشتند. داده‌ها با استفاده از 28 الکترود از یک دستگاه 32 کانالة بی‌سیم اندازه‌گیری و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تحلیل شد (0/05 ≥P).یافته‌ها: توان آلفای گروه نخبه بالاتر از گروه نوآموز بود (0/001=P). پرتاب‌های موفق نسبت به پرتاب‌های ناموفق توان آلفای کمتری را نشان داد (0/006=P). در مقایسۀ دو گروه، توان آلفا در پرتاب‌های ناموفق گروه نخبه نسبت به پرتاب‌های موفق آنها بیشتر بود (0/001=P)، اما بین توان آلفای پرتاب‌های موفق و ناموفق گروه نوآموز تفاوتی مشاهده نشد (0/584=P). توان آلفا در زمان اجرای تکلیف پرتاب آزاد بالاتر از زمان‌های قبل بود (0/005>P)، اما بین زمان اول و دوم تفاوتی نبود (0/001=P). نتایج نشان داد که گروه نخبه فعالیت قشری بالاتری نسبت به گروه نوآموز در همۀ الکترودها داشتند (0/001>P).نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان می‌دهد که گروه نخبه با مهار اطلاعات نامربوط تکلیف را با پیچیدگی قشری کمتری اجرا کردند. همچنین کاهش توان آلفا در پرتاب‌های موفق نشان‌دهندة افزایش فعال‌سازی قشر مغز و افزایش تمرکز است تا در نهایت تکلیف با منابع عصبی کمتری اجرا شود.
حسن علی خانی؛ نرجس سیاری
چکیده
مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی ﺗﺄﺛﻴﺮ ورزش صبحگاهی بر اساس حرکات هماهنگ بر فرایند خودتنظیمی شناختی هیجان در دانش‌آموزان پسر پایۀ دوم ابتدایی است.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون، همراه با گروه کنترل بود. بدین‌منظور 40 نفر از دانش‌آموزان دوم ابتدایی به روش نمونه‌گیری در دسترس، انتخاب و سپس ...
بیشتر
مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی ﺗﺄﺛﻴﺮ ورزش صبحگاهی بر اساس حرکات هماهنگ بر فرایند خودتنظیمی شناختی هیجان در دانش‌آموزان پسر پایۀ دوم ابتدایی است.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون، همراه با گروه کنترل بود. بدین‌منظور 40 نفر از دانش‌آموزان دوم ابتدایی به روش نمونه‌گیری در دسترس، انتخاب و سپس به‌صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. از پرسشنامۀ تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج در هر دو مرحلۀ پیش‌آزمون و پس‌آزمون استفاده شد. با توجه به دستورالعمل‌های فدراسیون ورزش همگانی و طراحی پژوهشگر، گروه آزمایش طی هشت هفته، هر هفته پنج روز و هر روز به مدت20 دقیقه به ورزش صبحگاهی بر اساس حرکات هماهنگ پرداختند و گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکرد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از طریق تحلیل کوواریانس با سطح معناداری 0/05 توسط نرم‌افزار با اس پی اس اس 24 انجام گرفت.یافته‌ها: تمرینات ورزش صبحگاهی بر بهبود خودتنظیمی هیجان دانش‌آموزان تأثیر معنادار داشت و سبب افزایش آن شد. نتایج آزمون لاندای ویکلز (0/0001=P) و آزمون تقابل درون و برون‌گروهی در گروه آزمایش (0/0001=P) و گروه کنترل ( 0/09= P) نشان‌دهندۀ پیشرفت و تفاوت معنادار گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بود.نتیجه‌گیری: شرکت در تمرینات ورزش صبحگاهی بر اساس حرکات هماهنگ، سبب افزایش خودتنظیمی هیجان دانش‌آموزان می‌شود. ازاین‌رو پیشنهاد می‌شود مربیان ورزش و مسئولان مربوطۀ آموزشگاه‌ها، ورزش صبحگاهی را بر این اساس در برنامۀ روزانۀ مدارس در نظر بگیرند.
محمد رحیمی؛ غلامعلی افروز؛ محمدکاظم واعظ موسوی؛ مسعود غلامعلی لواسانی
چکیده
مقدمه: در دهه‌های اخیر، نوجوانان و جوانان کشور به ورزش فوتبال روی آورده‌اند و لزوم توجه به آموزش پایه‌ای آنان ضروری به‌نظر می‌رسد. ازاین‌رو پژوهش حاضر با هدف طراحی و اثربخشی یک مداخلۀ تربیتی- حرکتی بر انگیزۀ پیشرفت نوجوانان فوتبالیست انجام گرفت. روش پژوهش: روش مطالعه نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون-پیگیری با گروه ...
بیشتر
مقدمه: در دهه‌های اخیر، نوجوانان و جوانان کشور به ورزش فوتبال روی آورده‌اند و لزوم توجه به آموزش پایه‌ای آنان ضروری به‌نظر می‌رسد. ازاین‌رو پژوهش حاضر با هدف طراحی و اثربخشی یک مداخلۀ تربیتی- حرکتی بر انگیزۀ پیشرفت نوجوانان فوتبالیست انجام گرفت. روش پژوهش: روش مطالعه نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون-پیگیری با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری را تمامی کودکان و نوجوانان 12 تا 16 سالة عضو مدارس فوتبال باشگاه سایپا شهر تهران در سال 1401 تشکیل دادند. از بین آنان 60 نفر (30 نفر گروه آزمایش و 30 نفر گروه کنترل) بر اساس ملاک‌های ورود و به‌طور هدفمند انتخاب شدند و سپس در دو گروه آزمایش و گروه کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامۀ انگیزۀ پیشرفت (هرمنس، 1970) بود. گروه آزمایشی، تحت آموزش مداخلۀ تربیتی- حرکتی در 16 جلسة 60 دقیقه‌ای قرار گرفتند و گروه کنترل در فهرست انتظار بودند. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس با اندازه‌گیری مکرر تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد بین گروه آزمایش و گروه کنترل در مراحل پس‌آزمون و پیگیری تفاوت معنادار وجود دارد و مداخلۀ تربیتی- حرکتی موجب بهبود انگیزۀ پیشرفت نوجوانان عضو مدارس فوتبال باشگاه فرهنگی ورزشی سایپا شد (P<0.05). نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر مداخلۀ تربیتی- حرکتی می‌تواند برای بهبود انگیزۀ پیشرفت نوجوانان عضو مدارس فوتبال باشگاه فرهنگی ورزشی سایپا کارامد باشد و توصیه می‌شود که طراحان برنامه در وزارت ورزش و جوانان در راستای بهبود انگیزۀ پیشرفت نوجوانان مدارس فوتبال از این روش استفاده کنند.
کریم بهارلویی؛ وی اس وانگواد
چکیده
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر تاثیر یک دوره تمرینات آرام سازی پیشرونده بر کارآمدی عضلانی و عملکرد ورزشکاران تیراندازی با کمان بود. روش پژوهش: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت، 40 ورزشکار مرد تیراندازی با کمان به صورت دردسترس انتخاب و در دو گروه تمرینات آرام سازی پیشرونده و کنترل ...
بیشتر
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر تاثیر یک دوره تمرینات آرام سازی پیشرونده بر کارآمدی عضلانی و عملکرد ورزشکاران تیراندازی با کمان بود. روش پژوهش: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت، 40 ورزشکار مرد تیراندازی با کمان به صورت دردسترس انتخاب و در دو گروه تمرینات آرام سازی پیشرونده و کنترل قرار گرفتند. در مرحله پیش آزمون، شرکت کنندگان اقدام به 9 پرتاب تیراندازی با کمان نمودند که در حین پرتاب فعالیت الکتریکی با استفاده از دستگاه الکترومیوگرافی ثبت شد. با توجه به روش مطرح شده در روش شناسی پژوهش مرحله تمرینی ارام سازی پیشرونده در شش هفته و هر هفته سه جلسه و هر جلسه 30 دقیقه انجام گرفت. بعد از اتمام مرحله تمرینی، مرحله پس آزمون انجام گرفت که شرکت کنندگان همانند مرحله پیش آزمون اقدام به اجرای 9 پرتاب تیراندازی با کمان نمودند که در حین پرتاب فعالیت الکتریکی با استفاده از دستگاه الکترومیوگرافی ثبت شد. داده ها به روش تحلیل کواریانس تک متغیری تحلیل شد.یافته ها: نتایج حاکی از این بود که مداخله آرام سازی پیشرونده بر عملکرد (P<0.05)، فعالیت الکتریکی عضله دوسربازویی (P<0.05) و فعالیت الکتریکی عضله سه سربازویی (P<0.05) تاثیر معناداری دارد.نتیجه گیری: به طور کلی نتایج پژوهش حاضر بر اهمیت برنامه آرام سازی پیشرونده بر کارامدی عضلانی و عملکرد تیراندازن با کمان تاکید دارد.
قمر مهری؛ حسن محمدزاده؛ مالک احمدی
چکیده
مقدمه: اختلال شنوایی، از انواع اختلالات حسی کودکان است که زمینه‌های جانبی زندگی روزمرة کودکان و همچنین والدین را با مشکل روبه‌رو کرده است. این پژوهش با هدف تعیین تأثیر تمرینات حسی-حرکتی بر مهارت حرکتی ظریف و بهزیستی روان‌شناختی کودکان دارای اختلال شنوایی انجام گرفته است.روش پژوهش: روش پژوهش کاربردی و از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون ...
بیشتر
مقدمه: اختلال شنوایی، از انواع اختلالات حسی کودکان است که زمینه‌های جانبی زندگی روزمرة کودکان و همچنین والدین را با مشکل روبه‌رو کرده است. این پژوهش با هدف تعیین تأثیر تمرینات حسی-حرکتی بر مهارت حرکتی ظریف و بهزیستی روان‌شناختی کودکان دارای اختلال شنوایی انجام گرفته است.روش پژوهش: روش پژوهش کاربردی و از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون بود. جامعة آماری شامل کودکان دارای اختلال شنوایی مرکز آموزشی ابتدایی استثنایی در شهر اردبیل است که برای شرکت در این آزمون آستانة شنوایی هریک از آنها با استفاده از دستگاه شنوایی‌سنجی آزمون شد. با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس، 20 نمونه در دو گروه کنترل (10نفر) و آزمایش (10نفر)، انتخاب شدند. ابزارهای اندازه‌گیری شامل مقیاس مهارتهای حرکتی ظریف (PDMS)، و پرسشنامة بهزیستی روان‌شناختی (SDQ) بود. پیش از مداخله هیچ آموزشی به گروهها داده نشد. گروه آزمایش به مدت هشت هفته و هر هفته شش روز و هر جلسه ۴۵ دقیقه تمرینات حسی-حرکتی را به‌صورت گروهی و با تقلید از حرکات مربی و تلاش برای هماهنگ شدن با گروه به‌صورت همزمان انجام دادند. گروه کنترل در فعالیت‌های روزمره شرکت کردند. از آزمون تحلیل کوواریانس برای تجزیه و تحلیل آماری استفاده شد.یافته‌ها: تمرینات یکپارچة حسی- حرکتی بر بهبود مهارتهای حرکتی ظریف و بهزیستی کودکان تأثیر معناداری داشت و موجب ارتقای سطح هر دو عامل گشت. نتیجه‌گیری: شرکت در تمرینات حسی- حرکتی می‌تواند کمک شایانی در کاهش مشکلات حرکتی و روان‌شناختی کودکان کم‌شنوا داشته باشد.
