مریم خلجی؛ پروانه شمسی پور دهکردی؛ فهیمه ایادی؛ فائزه خوشدونی فراهانی
چکیده
مقدمه: یکی از پیچیده‌ترین فرایندها در زمینۀ ورزش حرفه‌ای، تصمیم‌گیری است از این حیث هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین تصمیمی بر پیش‌بینی و تصمیم‌گیری خلاقانه در تکلیف بدمینتون بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون است. جامعۀ آماری پژوهش تمام دانشجویان دختر 20 تا 30 سال بود که از این بین به روش ...
بیشتر
مقدمه: یکی از پیچیده‌ترین فرایندها در زمینۀ ورزش حرفه‌ای، تصمیم‌گیری است از این حیث هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین تصمیمی بر پیش‌بینی و تصمیم‌گیری خلاقانه در تکلیف بدمینتون بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون است. جامعۀ آماری پژوهش تمام دانشجویان دختر 20 تا 30 سال بود که از این بین به روش نمونهگیری در دسترس 40 دانشجوی دختر انتخاب و بهطور تصادفی به دو گروه تمرین تصمیمی و کنترل تقسیم شدند. پرسشنامۀ تصمیم‌گیری خلاقانه، دوربین فیلم‌برداری، لپ‌تاپ و پروژکتور ابزارهای مورد استفاده در پژوهش بود. در پیش‌آزمون، هنگام مشاهدۀ ضربۀ تاس بدمینتون از طریق فیلم ویدئویی که در لحظۀ برخورد توپ با راکت قطع شده بود، تصمیم‌گیری خلاقانه و پیش‌بینی با 20 کلیپ ویدئویی سنجیده شد. گروه تمرین 400 کوشش تمرین تصمیمی انجام دادند و گروه کنترل فقط به تشخیص جهت ضربه پرداختند. پس از 48 ساعت پس‌آزمون گرفته شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد در پس‌آزمون، گروه تمرین خلاقیت بیشتری در تصمیم‌گیری نسبت به گروه کنترل داشتند (2/64=F) و مهارت پیش‌بینی جهت ضربه در گروه تمرین بهتر از گروه کنترل بود (4/17=F).نتیجه‌گیری: طبق نتایج تمرین تصمیمی سبب شد بازیکنان گروه تمرین با خلاقیت بیشتری جهت و محل فرود ضربه را تشخیص دهند و برای هر ضربه راهکارهای متعددی ارائه دهند. به‌نظر می‌رسد تمرین تصمیمی در تسهیل و ارائۀ راه‌حل‌های مختلف تأثیر بسزایی داشته است.
حمید عباسی بافقی؛ فرحناز آیتی زاده تفتی؛ محمد رضا صادقیان شاهی؛ محسن وکیل زاده
چکیده
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ اثر شیوه‌های متفاوت تمرین ذهنی و بدنی بر عملکرد حرکتی دختران و پسران بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر به‌صورت نیمه‌تجربی است. نمونۀ آماری 80 نفر از دانش‌آموزان دختر و پسر شهرستان بشرویه با میانگین سنی 0/9±14 سال بودند که به تعداد برابر به‌صورت تصادفی به چهار گروه 20 نفری (تمرین بدنی، تصویرسازی سنتی، پتلپ و ...
بیشتر
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ اثر شیوه‌های متفاوت تمرین ذهنی و بدنی بر عملکرد حرکتی دختران و پسران بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر به‌صورت نیمه‌تجربی است. نمونۀ آماری 80 نفر از دانش‌آموزان دختر و پسر شهرستان بشرویه با میانگین سنی 0/9±14 سال بودند که به تعداد برابر به‌صورت تصادفی به چهار گروه 20 نفری (تمرین بدنی، تصویرسازی سنتی، پتلپ و کنترل) تقسیم شدند. آزمودنی‌ها در پیش‌آزمون شرکت کرده و سپس به مدت شش هفته تمرین کردند. پس از تمرینات، در آزمون اکتساب شرکت کردند. برای تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس یکراهه، روش تحلیل واریانس دوراهه با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبیLSD استفاده شد. سطح معناداری 0/05 در نظر گرفته شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد بین دختران و پسران با توجه به شیوه‌های متفاوت تمرین، در عملکرد حرکتی تفاوت معناداری وجود دارد. عملکرد هر دو جنس فقط در گروه‌های تمرین بدنی و پتلپ افزایش معناداری پیدا کرد. همچنین میزان عملکرد در دختران و در پسران در گروه پتلپ نسبت به سایر گروه‌های تمرینی بهطور معناداری بهتر بود. علاوه‌بر این، پسران در گروه پتلپ نسبت به دختران عملکرد بهتری از خود نشان دادند.نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش اهمیت و ضرورت توجه به شیوه‌های تمرین بدنی و پتلپ در بهبود عملکرد حرکتی دانش‌آموزان با توجه به جنسیت آنها را مطرح می‌کند. همچنین با قرار دادن تصویرسازی ذهنی پتلپ در برنامه‌ریزی تمرینی به‌خصوص پسران میتوان افزایش عملکرد آنها را انتظار داشت.
الهام شیبانی؛ لیلی خاوری؛ فرحناز آیتی زاده
چکیده
مقدمه: ورزش بر ارتقای سلامت تأثیر زیادی دارد و اخیراً تأثیر آن بر بهبود عملکرد سیستم عصبی و فرایندهای شناختی مورد توجه پژوهشگران زیادی قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر توجه درونی و بیرونی طی تمرین مهارت دریبل فوتسال بر سطح سرمی عامل رشد عصبی مشتق از سلول‌های گلیال (GDNF) و عملکرد شناختی است.روش پژوهش: 42 دانشجوی دختر تمرین‌نکرده ...
بیشتر
مقدمه: ورزش بر ارتقای سلامت تأثیر زیادی دارد و اخیراً تأثیر آن بر بهبود عملکرد سیستم عصبی و فرایندهای شناختی مورد توجه پژوهشگران زیادی قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر توجه درونی و بیرونی طی تمرین مهارت دریبل فوتسال بر سطح سرمی عامل رشد عصبی مشتق از سلول‌های گلیال (GDNF) و عملکرد شناختی است.روش پژوهش: 42 دانشجوی دختر تمرین‌نکرده به‌صورت نمونهگیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در چهار گروه کنترل بدون تمرین، کنترل با تمرین، توجه درونی و توجه بیرونی با تمرین قرار گرفتند. آزمودنی‌های گروه‌های تمرینی طی 15جلسه، هر جلسه با انجام پنج کوشش به فعالیت دریبل فوتسال طبق آزمون دریبل پرداختند. 48 ساعت پیش و پس از پیش‌آزمون و پس‌آزمون خون‌گیری و عملکرد شناختی به‌صورت آزمون استروپ انجام گرفت. عامل خونی GDNF به روش الایزا سنجیده شد. تحلیل آماری در سطح معناداری 0/05 ≥P انجام گرفت.یافته‌ها: توجه درونی طی تمرین دریبل بر سطح سرمی GDNF (P=0/12) و عملکرد شناختی (0/07=P) تأثیر معناداری نداشت. توجه بیرونی طی تمرین دریبل بر سطح سرمی GDNF تأثیر معناداری داشت (0/01=P)، اما بر عملکرد شناختی تأثیر معناداری نداشت (0/16=P).نتیجه‌گیری: نوع توجه درونی یا بیرونی حین دریبل فوتسال تفاوت خاصی در عملکرد شناختی و افزایش سطح سرمی پروتئین مشتق از سلول‌های گلیال ایجاد نمی‌کند. اما تأثیرات توجه بیرونی بر سطح سرمی GDNF قابل توجه بوده است.
مبینا جوادموتاب؛ فاطمه رضایی
چکیده
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر استراحت‌های مغزی بر پیشرفت تحصیلی، خودکارامدی و علاقه به فعالیت بدنی دانش‌آموزان ابتدایی بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری آن شامل دانش‌آموزان دختر پایۀ چهارم، پنجم و ششم ابتدایی بود. با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشه‌ای، ...
بیشتر
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر استراحت‌های مغزی بر پیشرفت تحصیلی، خودکارامدی و علاقه به فعالیت بدنی دانش‌آموزان ابتدایی بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری آن شامل دانش‌آموزان دختر پایۀ چهارم، پنجم و ششم ابتدایی بود. با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشه‌ای، 127 نفر از دانش‌آموزان بهعنوان نمونۀ پژوهش انتخاب و به روش تصادفی ساده در دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامۀ خودکارامدی کودکان و نوجوانان موریس (2001) و فعالیت بدنی برای کودکان رز و همکاران (2009) و پیشرفت تحصیلی شرکت‌کنندگان استفاده شد. گروه مداخله به مدت چهار ماه، دو بار در روز و سه بار در هفته مجموعه فعالیت‌های بدنی استراحت مغزی را انجام دادند، درحالی‌که گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. داده‌ها با استفاده از آزمون تی مستقل ارزیابی شدند.یافته‌ها :تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نشان داد که پس از مداخله (استراحت مغزی) میانگین گروه آزمایش در سه متغیر پیشرفت تحصیلی(p=0/001, F=3/57 )، خودکارامدی (P=0/001 F=7/65 ) و علاقه به فعالیت بدنی ( P=0.001,F=10.72)نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری دارد.نتیجه‌گیری: این یافته‌ها میتواند ضرورت توجه برنامه‌ریزان و مسئولان آموزشی را به اهمیت نقش فعالیت‌های استراحت مغزی در بهبود پیشرفت تحصیلی، خودکارامدی و تأثیر آن بر میزان علاقه به فعالیت بدنی دانش‌آموزان دختر ابتدایی به‌دنبال داشته باشد.
سعید بحیرایی؛ رحمان امیری
چکیده
مقدمه: افراد با سندروم داون، دارای سطح فعالیت بدنی و آمادگی جسمانی پایین و شیوع بالایی از اختلالات اسکلتی– عضلانی هستند. هدف از این تحقیق، تدوین برنامة توانبخشی با توجه به مرور سیستم‌ها در عملکرد و ساختار بدنی این افراد است.روش پژوهش: جست‌وجوی مقالات با تأکید بر «مرور سیستم‌ها» بهعنوان پایه و اساس و با مرور کلی از «اثرات» ...
بیشتر
مقدمه: افراد با سندروم داون، دارای سطح فعالیت بدنی و آمادگی جسمانی پایین و شیوع بالایی از اختلالات اسکلتی– عضلانی هستند. هدف از این تحقیق، تدوین برنامة توانبخشی با توجه به مرور سیستم‌ها در عملکرد و ساختار بدنی این افراد است.روش پژوهش: جست‌وجوی مقالات با تأکید بر «مرور سیستم‌ها» بهعنوان پایه و اساس و با مرور کلی از «اثرات» که بر فعالیت‌های جسمانی تأثیر می‌گذارند، انجام گرفت. جست‌وجوها در پایگاه‌های اطلاعاتی پابمد، وب آوساینس، مدلاین، گوگل اسکالر، اسکوپوس با ترکیبی از کلمات کلیدی سندروم داون، عملکرد و ساختار بدن، شیوع اختلالات و فاکتورهای آمادگی جسمانی انجام گرفت. مطالعات با استفاده از معیارهای از پیش تعریف‌شدة ورود و خروج انتخاب شدند. پس از بررسی و مطالعة مقالات توصیه‌هایی برای محتوا و ارائة یک برنامۀ تمرین بر اساس مرور متون استخراج شد.یافته‌ها: بر اساس نتایج و مرور، برنامة تمرینی توانبخشی برای این افراد تدوین شد. برنامة توانبخشی ورزشی به حداقل تجهیزات نیاز دارد و میتواند بهطور مستقل اجرا شود. همچنین بهطور مؤثر به بهبود الگوهای راه رفتن، قدرت، ثبات، تعادل، هماهنگی، استقامت و مشارکت در فعالیت‌های هدفمند و با افزایش استقلال منجر شود. این برنامه تمرینی را میتوان سه بار در هفته، حدود یک ساعت در هر جلسه اجرا کرد.نتیجه‌گیری: با توجه به تحلیل محتوا در عملکرد و ساختار بدنی منحصربه‌فرد فیزیولوژیکی، عصبی - عضلانی و سبک یادگیری افراد با سندروم داون، برنامۀ جامع توانبخشی ورزشی ارائه‌شده میتواند اختلالات حرکتی، فعالیت‌های عملکردی و مشارکت را بهبود بخشد.
سمیه حافظی؛ محمدرضا دوستان؛ اسماعیل صائمی
چکیده
مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر دو روش tDCS آندی و کاتدی مغز و ناهمزمانی محرک- پاسخ‌ها بر سازگاری عقب‌گرد در شرایط خستگیِ ذهنی حاد بود.روش پژوهش: شرکت‌کنندگان 39 پسر (20 تا 24 سال) بودند. ابزارها شامل برگۀ رضایت آگاهانه، پرسشنامۀ دست برتری ادینبورگ، ابزار زمان واکنش دوگانه، نرم‌افزار استروپ، پرسشنامۀ مقیاس آنالوگ دیداری (VAS-F) و دستگاه ...
بیشتر
مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر دو روش tDCS آندی و کاتدی مغز و ناهمزمانی محرک- پاسخ‌ها بر سازگاری عقب‌گرد در شرایط خستگیِ ذهنی حاد بود.روش پژوهش: شرکت‌کنندگان 39 پسر (20 تا 24 سال) بودند. ابزارها شامل برگۀ رضایت آگاهانه، پرسشنامۀ دست برتری ادینبورگ، ابزار زمان واکنش دوگانه، نرم‌افزار استروپ، پرسشنامۀ مقیاس آنالوگ دیداری (VAS-F) و دستگاه تحریک جریان مستقیم فراجمجمه‌ای (tDCS) بود. شرکت‌کنندگان در پیش‌آزمون در دو شرایط غیرخستگی و خستگی ذهنی با ابزار زمان واکنش دوگانه آزمون شدند. آزمون‌ها شامل دو محرک-پاسخ دیداری سه‌انتخابی (حروف و رنگ) با ده SOAs مختلف بود. سپس افراد به‌صورت تصادفی در سه گروه تحریک آندال، کاتدال و شم قرار گرفتند مداخله شامل چهار جلسۀ متوالی 20 دقیقه تحریک tDCS بر روی ناحیۀ DLPFCبود. یک روز و 4 روز پس از آخرین جلسۀ تحریک، آزمون‌ها تکرار شد. برای تحلیل استنباطی، از تحلیل واریانس مرکب و آنووای یکراهه در سطح معناداری 0/05 استفاده شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین SOAs مختلف در زمان پاسخ به محرک اول که نمایشی از سازگاری عقب‌گرد است، تفاوت وجود دارد و در فواصل پایین، زمان پاسخ به محرک اول کمتر است. همچنین بین زمان پاسخ به محرک اول در فواصل بین‌محرکی پایین بین شرایط خستگی و غیرخستگی تفاوت وجود دارد. با این حال، اثرگذاری tDCS کاتدی و آندی بر RT1 بسیار اندک بود. نتیجه‌گیری: بهطور کلی نتایج نشان داد که حداقل برخی از جنبه‌های مرکزی مربوط به پاسخ میتواند به‌صورت موازی پردازش شود. خستگی نیز بر این پردازش موازی تأثیر دارد.
سپهر فردوسی؛ مهدی شهبازی؛ الهه عرب عامری
چکیده
مقدمه: هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تداخل زمینه ای و خود تنظیمی در نمرات انتقال سرویس ساده و چکشی والیبال است.روش پژوهش: بدین منظور 39 دانشجوی پسر (20-25 سال) بهطور تصادفی، به سه گروه تمرینات قالبی، تمرینات تصادفی و تمرینات خود تنظیمی تقسیم شدند. هر سه گروه در شش جلسه تمرینی که هر جلسه شامل 40 ضربه سرویس ساده و چکشی والیبال بود، شرکت ...
بیشتر
مقدمه: هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تداخل زمینه ای و خود تنظیمی در نمرات انتقال سرویس ساده و چکشی والیبال است.روش پژوهش: بدین منظور 39 دانشجوی پسر (20-25 سال) بهطور تصادفی، به سه گروه تمرینات قالبی، تمرینات تصادفی و تمرینات خود تنظیمی تقسیم شدند. هر سه گروه در شش جلسه تمرینی که هر جلسه شامل 40 ضربه سرویس ساده و چکشی والیبال بود، شرکت کردند. گروه تمرینات قالبی بهطور متناوب، یک جلسه به تمرین سرویس ساده و جلسه بعد به تمرین سرویس چکشی پرداختند، درحالی‌که گروه تمرینات تصادفی در هر جلسه به‌صورت تصادفی هر دو سرویس را تمرین کردند. در گروه تمرینات خود تنظیمی، در هر جلسه نوع تمرینات با مشارکت فعال آزمودنی‌ها تعیین شد. پس از پایان جلسات تمرینی، آزمون انتقال پس از یک هفته در پنج تکرار برای هر آزمودنی برگزار شد. بهمنظور تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس یکراهه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که تفاوت معنیداری بین نمرات پیش‌آزمون و آزمون انتقال در گروه های تمرین قالبی و تصادفی وجود ندارد، اما تفاوت بین نمرات پیش‌آزمون و آزمون انتقال در گروه خود تنظیمی معنی دار بود. مقایسۀ نمرات انتقال سه گروه نشان داد که عملکرد گروه خودتنظیم نسبت به دو گروه دیگر بهتر است.نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مطالعه، تمرینات خودتنظیم باعث درگیر شدن آزمودنی در فرایندهای یادگیری می‌شود. با این روش شاگردان به‌طرز فعال‌تری در تعیین ویژگیهای تمرین مشارکت دارند که مجموع این عوامل منجر به ارتقای یادگیری و عملکرد بهتر شاگردان در درازمدت می‌شود.
فهیمه ادیب صابر؛ سلیمان انصاری کلاچاهی؛ اکبر اللهیاری کرنق؛ رجبعلی احمدی؛ بابک برکادهی
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسة مهارتهای حرکتی در چهار گروه کودکان کم‌توان ذهنی، سندروم داون، طیف اوتیسم و گروه کودکان عادی اجرا شد.روش پژوهش: راهبرد پژوهش توصیفی از نوع علی-مقایسه‌ای بود. جامعۀ آماری پژوهش کودکان 7 تا 12 سالة مراکز استثنایی شهر رشت در سال 1401 بودند. 100 نفر (برای هر گروه 25 نفر) بهعنوان نمونه در نظر گرفته شدند. خردهآزمونهای ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسة مهارتهای حرکتی در چهار گروه کودکان کم‌توان ذهنی، سندروم داون، طیف اوتیسم و گروه کودکان عادی اجرا شد.روش پژوهش: راهبرد پژوهش توصیفی از نوع علی-مقایسه‌ای بود. جامعۀ آماری پژوهش کودکان 7 تا 12 سالة مراکز استثنایی شهر رشت در سال 1401 بودند. 100 نفر (برای هر گروه 25 نفر) بهعنوان نمونه در نظر گرفته شدند. خردهآزمونهای عملکرد حرکتی درشت و ظریف از فرم کوتاه‌شدة ابزار اندازه‌گیری تبحر حرکتی برونینکس اوزرتسکی-نسخة دوم جهت جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. برای تحلیل داده‌های پژوهش از آزمون تحلیل واریانس در سطح معناداری0/05 استفاده شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد در خردهآزمونهای سرعت حرکت و چابکی، تعادل، قدرت، زمان واکنش، چالاکی اندام فوقانی و نمرۀ کل تبحر حرکتی، عملکرد کودکان دارای اوتیسم و نشانگان داون، ضعیف‌تر از دو گروه دیگر بود (0/001=P). در خردهآزمونهای تعادل و قدرت تفاوت معناداری بین دو گروه کودکان عادی و کم‌توان ذهنی وجود نداشت. همچنین، در خردهآزمونهای هماهنگی دوسویه و کنترل بینایی-حرکتی، کودکان اوتیسم عملکرد ضعیف‌تری نسبت به هر سه گروه دیگر داشتند (0/001=P) و بین سه گروه دیگر تفاوت معناداری مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: با توجه به مهارتهای حرکتی ضعیف کودکان اوتیسم و نشانگان داون و تأثیر مهارتهای حرکتی با مهارتهای اجتماعی، تحصیلی و یادگیری به‌نظر می‌رسد گنجاندن آموزش و تمرینات مهارتهای حرکتی در کودکان با نیازهای ویژه در سنین پایین‌تر در روتین برنامه‌های آموزشی در مدارس و مراکز کاردرمانی ضروری است.
علیرضا بهرامی؛ جلیل مرادی؛ بهروز گل محمدی؛ مرضیه السادات سجادی نژاد
چکیده
مقدمه: هدف این پژوهش تدوین و استانداردسازی پرسشنامۀ سنجش هوش حرکتی- جسمانی در جامعۀ ایرانی بود.روش پژوهش: روش پژوهش حاضر ترکیبی (کیفی و کمی) با طرح اکتشافی- مدل تدوین ابزار بود. در مرحلۀ کیفی پس از اجرای 12 مصاحبۀ نیمه‌ساختاریافته، مقولات مرتبط گردآوری شد و در نهایت پس از بررسی روایی صوری و محتوایی پرسشنامه‌ای 36 سؤالی طراحی شد. در مرحلۀ ...
بیشتر
مقدمه: هدف این پژوهش تدوین و استانداردسازی پرسشنامۀ سنجش هوش حرکتی- جسمانی در جامعۀ ایرانی بود.روش پژوهش: روش پژوهش حاضر ترکیبی (کیفی و کمی) با طرح اکتشافی- مدل تدوین ابزار بود. در مرحلۀ کیفی پس از اجرای 12 مصاحبۀ نیمه‌ساختاریافته، مقولات مرتبط گردآوری شد و در نهایت پس از بررسی روایی صوری و محتوایی پرسشنامه‌ای 36 سؤالی طراحی شد. در مرحلۀ کمی، روایی و پایایی پرسشنامۀ محقق‌ساخته بررسی شد. نمونۀ آماری شامل 808 نوجوان از پنج استان کشور بود که با روش نمونهگیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای پرسشنامه را تکمیل کردند. برای تعیین روایی همزمان از آزمون استاندارد شایستگی حرکتی KTK3+ و بهمنظور بررسی پایایی زمانی از آزمون مجدد و ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد.یافته‌ها: با تحلیل عاملی اکتشافی پنج عامل آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت و مهارت، توانایی ادراکی، ارتباطات غیرکلامی، لذت و مشارکت از فعالیت‌های بدنی مختلف، یادگیری و تجربۀ مهارتهای حرکتی شناسایی شدند و این پنج عامل 51 درصد واریانس کل را تبیین کردند. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که شاخص نیکویی برازش و شاخص برازش تطبیقی بالاتر از 0/90 است. در روایی همزمان همبستگی میان نمرات دو آزمون 0/51 و ضرایب آلفای کرونباخ (0/89) و همبستگی درونطبقهای (0/87) به‌دست آمد.نتیجه‌گیری: بهطور کلی میتوان نتیجه گرفت که پرسشنامۀ هوش حرکتی – جسمانی از روایی و پایایی مناسب و قابل قبولی برخوردار است و با استفاده از این ابزار میتوان هوش حرکتی – جسمانی را در نوجوانان بررسی کرد.
امیرحسین مهرصفر؛ سجاد محمدیاری؛ عباس شکیبی راد
چکیده
هدف: هدف از این مطالعه تعیین تاثیر تحریک الکتریکی فراجمجمه ای (tDCS) بر انسداد روانی، ترس از شکست و عملکرد تیر اندازی در شرایط تحت فشار در دانشجویان دانشگاه افسری امام علی (ع) بود.روش پژوهش: این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با یک گروه کنترل و یک گروه تجربی انجام شد. 40 چهل دانشجوی دانشگاه افسری امام علی (ع) در این مطالعه شرکت ...
بیشتر
هدف: هدف از این مطالعه تعیین تاثیر تحریک الکتریکی فراجمجمه ای (tDCS) بر انسداد روانی، ترس از شکست و عملکرد تیر اندازی در شرایط تحت فشار در دانشجویان دانشگاه افسری امام علی (ع) بود.روش پژوهش: این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با یک گروه کنترل و یک گروه تجربی انجام شد. 40 چهل دانشجوی دانشگاه افسری امام علی (ع) در این مطالعه شرکت کردند. در پیش آزمون و پس آزمون، از پرسشنامه ترس از شکست و انسداد روانی و نیز آزمون عملکرد تیر اندازی استفاده شد. تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای به مدت 20 دقیقه با شدت 2 میلی آمپر در ناحیه قشر خلفی جانبی پیش پیشانی (DLPFC) به مدت 10 جلسه اعمال شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تک متغیره تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که tDCS بر روی قشر DLPFC میتواند در شرایط تحت فشار انسداد روانی را کاهش دهد اما قادر به تغییر میزان ترس از شکست نبود. همچنین نتایج نشان داد که tDCS میتواند عملکرد تیراندازی را در شرایط تحت فشار افزایش دهد.نتیجه گیری: به طور کلی میتوان نتیجه گرفت که tDCS احتمالا میتواند باعث افزایش شاخص های مرتبط با عملکرد در محیط های پر فشار نظامی شود. اگر چه برای پیدا کردن سازوکارهای زیربنایی به مطالعات بیشتری نیاز است.
فرزانه حاتمی؛ فرشید طهماسبی؛ هدیه پاسبانی
چکیده
مقدمه: هدف از اجرای این تحقیق بررسی اثر تمرینات نوروفیدبک مبتنی بر الگوی الکتروانسفالوگرافی افراد ماهر بر یادگیری مهارت تیراندازی با تفنگ بادی در افراد مبتدی است.روش پژوهش: پژوهش کاربردی و از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل بود. 30 ورزشکار مبتدی (میانگین سنی: 1/509 ±20 سال) به طور داوطلبانه در این ...
بیشتر
مقدمه: هدف از اجرای این تحقیق بررسی اثر تمرینات نوروفیدبک مبتنی بر الگوی الکتروانسفالوگرافی افراد ماهر بر یادگیری مهارت تیراندازی با تفنگ بادی در افراد مبتدی است.روش پژوهش: پژوهش کاربردی و از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل بود. 30 ورزشکار مبتدی (میانگین سنی: 1/509 ±20 سال) به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کرده و به سه گروه همگن نوروفیدبک بتا/ تتا، نوروفیدبک مبتنی بر الگوی مغزی تیراندازان ماهر (کاهش تتا در نقاط F4 و FZ و افزایش آلفای پایین و بالا در نقاط P3 و P7) و گروه کنترل تقسیم شدند. مرحله اکتساب شامل 6 جلسه بود. گروه کنترل در طول جلسات فقط به تمرین بدنی پرداختند. 48 ساعت پس از جلسات اکتساب، آزمون یادداری و پس از آن یک آزمون انتقال با تعویض دست برای گرفتن سلاح انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد که گروه نوروفیدبک مبتنی بر الگوی مغزی تیراندازان ماهر در تمام جلسات بهطور معناداری عملکرد بهتری نسبت به دو گروه دیگر داشت. گروه نوروفیدبک مبتنی بر الگوی مغزی تیراندازان ماهر در آزمون یادداری بهطور معناداری عملکرد بهتری نسبت به دو گروه دیگر و همچنین گروه نوروفیدبک بتا/تتا عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل داشت و دو گروه نوروفیدبک در آزمون انتقال نسبت به گروه کنترل از عملکرد بهتری برخوردار بودند، اما تفاوت معناداری بین دو گروه نوروفیدبک وجود نداشت.نتیجه گیری: مطالعات آینده میتواند با تصحیح پروتکلهای نوروفیدبک بر اساس ارتباط مغز و نخبگی، روند پیشرفت و رسیدن به اوج اجرا در تیراندازی را برای افراد مبتدی تسریع کند.
خلیل علوی
چکیده
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر ترکیب مشاهدۀ عمل و تصویرسازی بر دقت مهارت هدف‌گیری و دریافت در کودکان با اختلال هماهنگی رشدی بود. روش پژوهش: این پژوهش نیمه‌تجربی و با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه کنترل بود. از بین دختران و پسران مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی در شهر قم، 44 شرکت کننده با دامنۀ سنی 7 تا 9 سال به‌صورت هدفمند انتخاب ...
بیشتر
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر ترکیب مشاهدۀ عمل و تصویرسازی بر دقت مهارت هدف‌گیری و دریافت در کودکان با اختلال هماهنگی رشدی بود. روش پژوهش: این پژوهش نیمه‌تجربی و با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه کنترل بود. از بین دختران و پسران مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی در شهر قم، 44 شرکت کننده با دامنۀ سنی 7 تا 9 سال به‌صورت هدفمند انتخاب شدند و در چهار گروه مشاهدۀ عمل، تصویرسازی، مشاهده عمل + تصویرسازی (ترکیبی) و کنترل قرار گرفتند. در مرحله پیش‌آزمون، شرکت‌کنندگان 10 توپ به سمت دیوار پرتاب کردند و به طور همزمان توپ برگشتی از دیوار را دریافت کردند. مرحلۀ مداخله در شش هفتۀ و سه‌جلسه در هر هفته انجام شد و هر جلسه 10 دقیقه طول کشید. مرحلۀ پس‌آزمون همانند مرحلۀ پیش‌آزمون اجرا شد. داده‌ها به روش تحلیل کوواریانس یک راهه تحلیل شدندیافته‌ها: نتایج نشان داد که هم مداخلۀ تصویرسازی، هم مداخلۀ مشاهدۀ عمل و هم ترکیب این دو مداخله بر بهبود اجرای مهارت هدف‌گیری- دریافت کودکان تأثیر معناداری دارد (0/05>P). دیگر نتایج نشان داد که ترکیب مداخله‌های مشاهدۀ عمل و تصویرسازی از لحاظ آماری سبب اجرای بهتر مهارت هدف‌گیری- دریافت در شرکت کنندگان شد.نتیجه‌گیری: براساس نتایج تحقیق حاضر احتمالاً میتوان از ترکیب مداخله‌های مشاهدۀ عمل و تصویرسازی جهت بهبود اجرای مهارت هدف‌گیری و دریافت در کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی استفاده کرد.
نیلوفر امامیان؛ علی شفیع زاده؛ مسعود اعتمادی فر
چکیده
مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس (ام‌اس) از شایع‌ترین بیماری‌های خودایمنی التهابی مزمن سیستم عصبی مرکزی است که بر سیستم‌های حرکتی و حسی پایه برای کنترل تعادل در هنگام ایستادن و راه رفتن تأثیرگذار است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرینات حس عمقی بر تعادل، خستگی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به ام‌اس بود.روش پژوهش: جامعة آماری پژوهش شامل ...
بیشتر
مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس (ام‌اس) از شایع‌ترین بیماری‌های خودایمنی التهابی مزمن سیستم عصبی مرکزی است که بر سیستم‌های حرکتی و حسی پایه برای کنترل تعادل در هنگام ایستادن و راه رفتن تأثیرگذار است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرینات حس عمقی بر تعادل، خستگی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به ام‌اس بود.روش پژوهش: جامعة آماری پژوهش شامل زنان 20 تا 50 سالۀ مبتلا به ام‌اس با نمرۀ مقیاس وضعیت شدت ناتوانی 1تا 4 و عضو انجمن ام‌اس‌شهر اصفهان بودند. از بین بیماران 30 داوطلب به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی‌های هر دو گروه پیش از شروع برنامۀ تمرینی پرسشنامه‌های شدت خستگی و کیفیت زندگی بیماران ام‌اس را تکمیل و در آزمون مقیاس تعادل برگ شرکت کردند. گروه تجربی به مدت هشت هفته تمرینات حس عمقی را سه جلسه در هفته و به مدت60 دقیقه اجرا کردند و گروه کنترل در این مدت فعالیت‌های روزمره خود را انجام دادند. در پایان برنامه، آزمون‌های قبل تکرار شد. داده‌ها از طریق آزمون‌هایt مستقل و t زوجی و در سطح خطای 0/05 تحلیل شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد در گروه تجربی پیش‌آزمون و پس‌آزمون تعادل، خستگی و کیفیت زندگی تفاوت معناداری داشت. همچنین مقایسة نتایج پس‌آزمون دو گروه تجربی و کنترل نشان‌داد تعادل و کیفیت زندگی تفاوت معناداری داشت.نتیجه‌گیری: در مجموع هشت هفته تمرینات حس عمقی تعادل بیماران ام‌اس را بهبود بخشید و کیفیت زندگی آنان را ارتقا داد، ولی بر کاهش میزان خستگی آنان مؤثر نبود. بنابراین استفاده از تمرینات حس عمقی برای بهزیستی بیماران ام‌اس توصیه می‌شود.
رفعت الحجاج؛ مهدی سهرابی؛ علیرضا صابری کاخکی؛ سید رضا عطارزاده حسینی
چکیده
هدف ا صلی این پژوهش بررس ی ویژگیهای روان سنج ی ن سخ ۀ عراقی آزمون ر شد حرکت ی در شت – ن سخۀ سوم درکودکان 5 تا 9 سال عراقی و هدف دوم آن مقایسۀ رشد مهارتهای حرکتی درشت کودکان ایرانی و عراقی بود. برایهدف اول 400 کودک به روش نمونهگیری خو شه ای از ک شور عراق بهعنوان شرکت کننده انتخاب و با ا ستفاده از آزمون8 سلا ۀ عراقی - ر شد مهارت های حرکتی در ...
بیشتر
هدف ا صلی این پژوهش بررس ی ویژگیهای روان سنج ی ن سخ ۀ عراقی آزمون ر شد حرکت ی در شت – ن سخۀ سوم درکودکان 5 تا 9 سال عراقی و هدف دوم آن مقایسۀ رشد مهارتهای حرکتی درشت کودکان ایرانی و عراقی بود. برایهدف اول 400 کودک به روش نمونهگیری خو شه ای از ک شور عراق بهعنوان شرکت کننده انتخاب و با ا ستفاده از آزمون8 سلا ۀ عراقی - ر شد مهارت های حرکتی در شت - 3 ارزیابی شدند. همچنین برای هدف دوم 30 نفر از شرکت کنندگان 9به صورت ت صفا د ی ساده انتخاب و با یک گروه 30 نفری م شابه از کودکان ا یرانی مقای سه شدند . بهمنظور تجزیهوتحلیلدادهها از روشهای آماری ضر یب آلفای کرونباخ، ضر یب همب ستگ ی درونطبقهای پیر سون، روش تحلیل عاملی و آزمونتی استفاده شد. ضرا یب پایایی همسانی درونی برای خردهآزمون حرکات جابهجایی، مهارتهای توپی و کل آزمون0 اپ ی ایی ارزی اب مجدد ب ا / 0 و 91 /90 ،0/ 0، اپ ی ایی آزمون – آزمون مجدد اب ضرای ب 89 / 0 و 87 /85 ،0/ ب ه ترتی ب اب 770 محاسبه شد. همچنین بین عملکرد / 0 و 84 /80 ،0/ 0 پایایی درون ارزیاب با ضرایب 66 / 0 و 88 /85 ،0/ ضرایب 77کودکان ایرانی و عراقی در خردهآزمونهای حرکات جاب هجایی، مهارت های توپی و نمرة کل مهارت های حرکتی درشتP > 0/ تفاوت معن اداری مشاهده نشد ( 05 ). با توجه به تأیی ا د ر و یی و اپ ی ایی میتوان از این آزمون ب ا اطمینان برایارزیابی رشد مهارتهای حرکتی درشت استفاده کرد. نتایج بهدستآمده محدود به جامعۀ پسران 5 تا 9 سالۀ عراقی استو برای استفاده در جامعۀ دختران و دامنۀ سنی دیگر، به تحقیقات تکمیلی نیاز است.
یونس الفتیان؛ رسول حمایت طلب؛ فضل الله باقرزاده
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی رویکرد درمانی یکپارچگی حسی بر مهارتهای حرکتی ظریف کودکان 5 تا 10 ساله مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک بود. دراین مطالعه مداخله ای و نیمه تجربی ، 18 کودک دختر و پسر فلج مغزی اسپاستیک از طریق روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه 9 نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابتدا پیش آزمون براساس مقیاس ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی رویکرد درمانی یکپارچگی حسی بر مهارتهای حرکتی ظریف کودکان 5 تا 10 ساله مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک بود. دراین مطالعه مداخله ای و نیمه تجربی ، 18 کودک دختر و پسر فلج مغزی اسپاستیک از طریق روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه 9 نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابتدا پیش آزمون براساس مقیاس برونینکز-ازرتسکی برای اندازه گیری عملکرد حرکتی ظریف استفاده شد. سپس گروه آزمایش تمرینات یکپارچگی حسی را به مدت 5 هفته و سه بار در هفته در کلینیک توانبخشی انجام دادند، در حالی که گروه کنترل تنها فعالیت‌های معمول روزانه خود را ادامه دادند. با پایان برنامه، پس آزمون از هر دو گروه بعمل آمد. تحلیل داده‌ها به روش واریانس چند متغیری و تحلیل واریانس یکراهه صورت گرفت. نتایج پژوهش حاکی از اثربخشی مداخله درمانی یکپارچگی حسی بر مهارتهای حرکتی ظریف کودکان فلج مغزی در گروه آزمایش بود (p
مهدی رحیم زاده؛ حسن غرایاق زندی؛ علی مقدم زاده؛ فضل الله باقرزاده؛ علیرضا بهرامی
چکیده
مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر تمرینات چشم آرام بر توجه انتخابی، رفتار خیرگی و عملکرد پرتاب آزاد بسکتبال تحت شرایط استرس‌زا انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه بسکتبالیست‌های رده جوانان که در مسابقات استان تهران شرکت داشتند، بودند. با توجه به نوع و هدف تحقیق، با توجه به هدف تحقیق نمونه مورد نظر حاضر با دامنه سنی 16 تا 22 سال بودند ...
بیشتر
مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر تمرینات چشم آرام بر توجه انتخابی، رفتار خیرگی و عملکرد پرتاب آزاد بسکتبال تحت شرایط استرس‌زا انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه بسکتبالیست‌های رده جوانان که در مسابقات استان تهران شرکت داشتند، بودند. با توجه به نوع و هدف تحقیق، با توجه به هدف تحقیق نمونه مورد نظر حاضر با دامنه سنی 16 تا 22 سال بودند که در مجموع 24 نفر به عنوان نمونه، انتخاب و به طور تصادفی و مساوی در دو گروه 12 نفری (گروه تمرینات چشم آرام و کنترل) تقسیم شدند . مطالعه شامل مراحل پیش‌آزمون- پس‌آزمون- یادداری اول- آزمون فشار و یادداری دوم بود. در مرحله پیش آزمون شرکت-کنندگان به اجرای 10 پرتاب آزاد بسکتبال پرداختند و همزمان رفتار خیرگی و عملکرد آنها ثبت شد. دوره تمرینی شامل 3 جلسه و بر اساس تمرینات چشم آرام ویکرز بود. مرحله پس‌آزمون و یادداری اول مشابه با پیش‌آزمون و با اختلاف 24 ساعت از همدیگر صورت گرفت و آزمون تحت فشار 48 ساعت پس از یادداری اول و مرحله یادداری دوم نیز 48 ساعت پس از آزمون فشار انجام گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس مرکب و آزمون پیگردی بنفرونی استفاده شد و از آزمون تی مستقل برای مقایسه گروه-ها مورد استفاده قرار گرفتاستفاده شد. نتایج نشان داد که تمرینات چشم آرام تأثیر معنیداری معناداری بر توجه انتخابی، رفتار خیرگی و عملکرد پرتاب آزاد تحت شرایط استرس‌زا دارد.
محسن ترابی؛ محمود شیخ؛ فضل الله باقرزاده؛ ناصر نقدی
چکیده
هدف از اجرای این تحقیق تأثیر یک دوره برنامۀ تمرینی منتخب و آموزش نوروفیدبک و روش ترکیبی بر توجه و تکانشگری کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی بود. تعداد 48 کودک با دامنه سنی 7-11 سال مبتلا به ADHD از کلینیک روان شناسی آتیه تهران انتخاب و به طور تصادفی در چهار گروه (یک گروه کنترل و سه گروه تجربی) قرار گرفتند. علائم نارسایی توجه/بیش فعالی ...
بیشتر
هدف از اجرای این تحقیق تأثیر یک دوره برنامۀ تمرینی منتخب و آموزش نوروفیدبک و روش ترکیبی بر توجه و تکانشگری کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی بود. تعداد 48 کودک با دامنه سنی 7-11 سال مبتلا به ADHD از کلینیک روان شناسی آتیه تهران انتخاب و به طور تصادفی در چهار گروه (یک گروه کنترل و سه گروه تجربی) قرار گرفتند. علائم نارسایی توجه/بیش فعالی آنها در طی یک ماه گذشته بر اساس ملاک‌هایDSM-IV توسط روان‌پزشک تشخیص داده شده بود. سه گروه تجربی به ترتیب آموزش نوروفیدبک، تمرینات منتخب و تمرینات ترکیبی (آموزش نوروفیدبک و تمرینات منتخب) را به مدت 24 جلسه(سه جلسه در هفته) و هر جلسه 60 دقیقه اجرا نمودند، اما گروه کنترل هیچگونه مداخله‌ای را دریافت نکرد. برای ارزیابی بیش فعالی/نقص توجه کودکان از پرسشنامه کانرز فرم والدین و برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج آزمون بنفرونی نشان داد بین میانگین تعدیل شده توجه وتکانشگری کودکان گروه‌های آموزش نوروفیدبک و کنترل (۰۰۱/0=p) (به نفع نوروفیدبک)، گروه‌های ترکیبی و کنترل (۰۰۱/0=p) (به نفع ترکیبی)، گروه‌های آموزش نوروفیدبک و برنامه تمرینی (۰۰۱/0=p) (به نفع نوروفیدبک)، گروه‌های آموزش نوروفیدبک و ترکیبی (۰۰۱/0=p)، (به نفع ترکیبی)، و گروه‌های برنامه تمرینی و ترکیبی (۰۰۱/0=p) (به نفع ترکیبی)، تفاوت معنیداری در بهبود توجه و تکانشگری وجود دارد. اما بین گروه‌های برنامه تمرینی و کنترل در کاهش کم توجهی با (۲۲۴/0=p) وبین گروه‌های برنامه تمرینی و کنترل در کاهش تکانشگری با (۲32/0=p) تفاوت معنی داری وجود نداشت.
مقداد تیموری؛ حسن دانشمندی؛ علی شمسی ماجلان
چکیده
مقدمه : رشته های پرتابی مسابقات پارالمپیکی با توزیع مدال در 67 کلاس مختلف از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف از این تحقیق اعتبار یابی روانی سنجی پرسشنامه آمادگی جسمانی و آنتروپومتریکی جهت ایجاد ابزار استعداد یابی در پرتاب گران نشسته ایرانی بود.روش پژوهش: 10 پرتابگر نشسته و 15 مربی تیم ملی و 98 پرتابگر نشسته ایرانی (52 مرد و 46 زن) در این تحقیق ...
بیشتر
مقدمه : رشته های پرتابی مسابقات پارالمپیکی با توزیع مدال در 67 کلاس مختلف از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف از این تحقیق اعتبار یابی روانی سنجی پرسشنامه آمادگی جسمانی و آنتروپومتریکی جهت ایجاد ابزار استعداد یابی در پرتاب گران نشسته ایرانی بود.روش پژوهش: 10 پرتابگر نشسته و 15 مربی تیم ملی و 98 پرتابگر نشسته ایرانی (52 مرد و 46 زن) در این تحقیق شرکت نمودند. روایی کیفی و کمی صوری و محتوا و روایی سازه (روش تحلیل عاملی تائیدی) و پایایی این مجموعه آزمون ها (آلفای کرونباخ) توسط دو نرم افزار اس پی اس اس 17 و لیزرل 8.5 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد پایایی مجموعه آزمون های مورد نظرو روایی صوری (t > 1.96) آن در سطح معنی داری (p<0/05) و امتیاز تاثیر بیشتر آزمون های مورد استفاده جهت تعیین روایی صوری بیش از 1.5 و معنی دار بود. نتایج تحلیل عاملی (t > 1.96 یا t < - 1.96) و نتایج شاخص‌های برازندگی مورد تایید می باشد. همچنین نتایج آزمون های روایی محتوا نشان داد تنها دو آزمون قدرت و توان و آنتروپومتریک پایه می توانند در ابزار استعداد یابی پرتابگران نشسته قرار گیرند. نتیجه گیری: مربیان و متخصصان ورزش های پارالمپیکی با استفاده از نتایج این تحقیق می توانند ضمن استفاده از آزمون های صحیح استعداد یابی و کوتاه نمودن زمان رسیدن به قهرمانی از آسیب های متعدد این دوره جلوگیری نمایند.
مرتضی پورآذر؛ فضل الله باقرزاده؛ داود حومنیان شریف ابادی
چکیده
مقدمه: هدف مطالعة حاضر بررسی مداخلات تمرینی با استفاده از رویکرد واقعیت مجازی بر عملکرد حس عمقی مفصل آرنج در کودکان همی‌پلاژی بود.روش پژوهش: تعداد 20 نفر پسر مبتلا به فلج‌مغزی با دامنۀ سنی7-12 سال بر اساس نمونهگیری در دسترس با مراجعه به مدارس استثنایی شهر تهران انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. دستگاه کینکت ...
بیشتر
مقدمه: هدف مطالعة حاضر بررسی مداخلات تمرینی با استفاده از رویکرد واقعیت مجازی بر عملکرد حس عمقی مفصل آرنج در کودکان همی‌پلاژی بود.روش پژوهش: تعداد 20 نفر پسر مبتلا به فلج‌مغزی با دامنۀ سنی7-12 سال بر اساس نمونهگیری در دسترس با مراجعه به مدارس استثنایی شهر تهران انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. دستگاه کینکت ایکس باکس 360 به عنوان ابزار درمانی جهت مداخلات واقعیت مجازی استفاده شد. برای اندازه‌گیری حس وضعیت مفصل آرنج از دستگاه ژیروسکوپ استفاده شد. شرکت‌کنندگان گروه تجربی در برنامه‌های واقعیت مجازی (VR) شرکت کردند اما شرکت کنندگان گروه کنترل برنامه‌های درمانی سنتی خود را ادامه دادند. آزمون‌های آماری t مستقل و وابسته در سطح 05/0 p<با استفاده از نرم افزار SPSS نسخة 18 استفاده شدند. یافته‌ها: نتایج آزمون t مستقل نشان داد که هر چند در مرحلة پیش آزمون تفاوت معناداری بین دو گروه تجربی و کنترل در حس وضعیت مفصل وجود نداشت.در مرحلة پس آزمون، تمرینات مجازی به نمرات بهتر گروه تجربی منجر گردید. بر اساس نتایج آزمون t وابسته تمرینات مجازی سبب بهبود معناداری در حس وضعیت مفصل آزمودنی‌ها در گروه تجربی شد.نتیجه گیری: یافته‌های مبتنی بر مداخلات واقعیت مجازی در کودکان مبتلا به فلج مغزی را میتوان از طریق نظریات خودکارآمدی و یادگیری حرکتی توجیه کرد. این نوع درمان بهبود معناداری در حس وضعیت مفصل شرکت‌کنندگان را به دنبال داشت زیرا به آنها اجازه می‌داد تا در معرض تجاربی قرار بگیرند که در غیر این صورت برای آنها دشوار یا خطرناک بود.
حامد فهیمی؛ حسن غرایاق زندی؛ فضل الله باقرزاده؛ علی مقدم زاده؛ داود حومنیان شریف ابادی
چکیده
مقدمه: هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر خودگفتاری راهبردی بر عملکرد و توجه دیداری والیبالیست‌ها می‌باشد. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. شرکت-کنندگان مطالعه حاضر، 54 والیبالیست مبتدی پسر بودند که به صورت در دسترس انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان به صورت تصادفی در پنج گروه خودگفتاری راهبردی ...
بیشتر
مقدمه: هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر خودگفتاری راهبردی بر عملکرد و توجه دیداری والیبالیست‌ها می‌باشد. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. شرکت-کنندگان مطالعه حاضر، 54 والیبالیست مبتدی پسر بودند که به صورت در دسترس انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان به صورت تصادفی در پنج گروه خودگفتاری راهبردی از نوع آموزشی (10 نفر)، خودگفتاری انگیزشی (11 نفر)، خودگفتاری آموزشی- انگیزشی (10 نفر)، خودگفتاری انگیزشی- اموزشی (11 نفر) و کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. مداخله خودگفتاری به مدت 12 هفته و هر هفته سه جلسه انجام شد. در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون در حین اجرای تکلیف سرویس ساده، امتیازات سرویس توسط محقق ثبت گردید و رفتار خیرگی شرکت‌کنندگان توسط دستگاه ردیاب چشم اندازه‌گیری شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج مطالعه نشان داد که خودگفتاری استراتژیک بر عملکرد سرویس ساده (0/0001=P) و طول دوره چشم آرام تاثیر معناداری دارد (0/0001=P). نتایج آزمون بونفرونی نشان داد که خودگفتاری آموزشی باعث افزایش عملکرد حرکتی و افزایش طول دوره چشم آرام شده است. همچنین گروه‌های ترکیبی نیز که از این دستورالعمل استفاده کرده‌اند باعث افزایش عملکرد حرکتی و دوره طولانی‌تر چشم آرام شده‌اند. اما خودگفتاری انگیزشی بر عملکرد حرکتی و طول دوره چشم آرام تاثیری ندارد. نتیجه‌گیری: نتایج به دست آمده در پژوهش حاضر بر اهمیت خودگفتاری آموزشی بر عملکرد و توجه دیداری والیبالیست‌های مبتدی تاکید دارد و از مکانیسم توجهی خودگفتاری پشتیبانی می‌کند.
معظمه بهرام نژاد؛ منصوره حاج حسینی؛ سیده خدیجه امیریان
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف اعتبارسنجی پرسشنامه مسئولیت پذیری در تربیت بدنی انجام شد.روش پژوهش:ابتدا ابزار مسئولیت پذیری فردی و اجتماعی دانش‌آموزان (SIPPES) به زبان فارسی ترجمه شد تا اعتبار و پایایی آن محاسبه شود و اعتبار سازه گزارش شود. در مرحله اجرا، توزیع پرسشنامه‌ها در دو مرحله انجام شد. در مرحله اول پرسشنامه به منظور تحلیل عامل اکتشافی ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف اعتبارسنجی پرسشنامه مسئولیت پذیری در تربیت بدنی انجام شد.روش پژوهش:ابتدا ابزار مسئولیت پذیری فردی و اجتماعی دانش‌آموزان (SIPPES) به زبان فارسی ترجمه شد تا اعتبار و پایایی آن محاسبه شود و اعتبار سازه گزارش شود. در مرحله اجرا، توزیع پرسشنامه‌ها در دو مرحله انجام شد. در مرحله اول پرسشنامه به منظور تحلیل عامل اکتشافی و در مرحله دوم پرسشنامه‌ها به منظور تحلیل عامل تأییدی و روایی همگرا در اختیار دانش‌آموزان قرار گرفت. در این پژوهش از بین 500نفر دانش‌آموز پایه پنجم و ششم دختر و پسر، 400 نفر( 250 دختر و 150پسر) با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. برای سنجش روایی همگرا پرسشنامه تنظیم رفتار ورزشی (BREQ، مارکلند و توبین، 2004 ) اجرا شد.یافته‌ها: «تلاش»، «پیروی از قوانین کلاس» و «خودراهبری(خودمدیریتی)» بیشترین اثر را بر سازه رفتار مسئولانه داشته‌اند. پایایی پژوهش نیز 0.7 ارزیابی شد که مطلوب می‌باشد.نتیجه گیری: در تحلیل عاملی اکتشافی خوشه‌ای چند مرحله‌ای خوشه‌ای چند مرحله‌ای شش عامل شناسایی شد. (گویه های ۱,7,13,9) به مؤلفه تلاش، (گویه های 2،8،14،20) به مؤلفه خودراهبری ( خودهدایتی)، (گویه های ،3،9،21،25) به پیروی از قوانین کلاس، (گویه های 4،10،16،22،15) به احترام گذاشتن به دیگران، گویه های( 5،11،17،23،26) به کمک به دیگران و گویه های ( 6،12،18،24) به همکاری (مشارکت) اشاره دارند تحلیل عاملی تاییدی نیز این ساختار شش عاملی به دست آمده را تایید کرد. همچنین، نتایج نشان داد این پرسشنامه روایی همگرا و پایایی مناسبی دارد. با استفاده از این ابزار میتوان مسئولیت‌پذیری را در دانش‌آموزان دختر و پسر بررسی کرد.
کوثر اسماعیلی؛ ابراهیم محمدعلی نسب فیروزجاه؛ مرتضی همایون نیا فیروزجاه؛ هیدر هاور
چکیده
مقدمه: افتادن یکی از مسائل جدی دوران سالمندی است که در نتیجه عوامل بسیاری رخ می‌دهد. توجه به شاخص‌های پاسچرال و عملکردی در بررسی و بهبود کیفیت زندگی سالمندان و پیشگیری از سقوط آنان از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف از تحقیق حاضر، مقایسه تعادل ایستا و پویا، سرعت راه رفتن، انحنای ستون فقرات و ثبات مرکزی سالمندان با و بدون سابقه افتادن ...
بیشتر
مقدمه: افتادن یکی از مسائل جدی دوران سالمندی است که در نتیجه عوامل بسیاری رخ می‌دهد. توجه به شاخص‌های پاسچرال و عملکردی در بررسی و بهبود کیفیت زندگی سالمندان و پیشگیری از سقوط آنان از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف از تحقیق حاضر، مقایسه تعادل ایستا و پویا، سرعت راه رفتن، انحنای ستون فقرات و ثبات مرکزی سالمندان با و بدون سابقه افتادن بود. روش پژوهش: مطالعه حاضر از نوع علی _ مقایسه ای بود. 60 نفر از زنان سالمند با دامنه سنی 60 تا 70 سال تبریز به صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. آزمودنی‌ها به دو گروه با و بدون سابقه افتادن تقسیم شدند. سابقه زمین خوردن داوطلبان توسط پرسشنامه سابقه افتادن سنجیده شد. تعادل ایستا و پویا به ترتیب با آزمون‌های شارپند رومبرگ و زمان برخاستن و راه رفتن زماندار ارزیابی شد. سرعت راه رفتن با آزمون 10 متر راه رفتن، ثبات مرکزی با آزمون مک گیل و انحنای ستون فقرات با خط کش منعطف ارزیابی شدند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار آماری SPSS استفاده شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین شاخص‌های تعادل ایستا و پویا، انحنای ستون فقرات کمری، سرعت راه رفتن و ثبات مرکزی در سالمندان با و بدون سابقه افتادن تفاوت معناداری وجود داشت. اما بین شاخص انحنای ستون فقرات پشتی در سالمندان با و بدون سابقه افتادن تفاوت معناداری وجود نداشت. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش، توسعه و بهبود شاخص‌های تعادل، سرعت راه رفتن و ثبات مرکزی در افراد با سابقه افتادن ضروری به نظر می‌رسد.
رشد و یادگیری حرکتی
هانیه قاسمیان مقدم؛ حسن محمدزاده
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر یک دوره تمرینات بدنی هدف‌مدار تکواندو بر کارکردهای شناختی کودکان با اختلال یادگیری اجرا شد.
روش پژوهش: در این پژوهش نیمه‌تجربی که با طرح پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه کنترل انجام گرفت، 20 نفر از کودکان پسر با اختلال یادگیری با مراجعه به آموزش و پرورش استثنایی شهر مشهد از مراکز اختلال یادگیری انتخاب ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر یک دوره تمرینات بدنی هدف‌مدار تکواندو بر کارکردهای شناختی کودکان با اختلال یادگیری اجرا شد.
روش پژوهش: در این پژوهش نیمه‌تجربی که با طرح پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه کنترل انجام گرفت، 20 نفر از کودکان پسر با اختلال یادگیری با مراجعه به آموزش و پرورش استثنایی شهر مشهد از مراکز اختلال یادگیری انتخاب شدند. در مرحلة پیش‌آزمون، حافظة کاری و بازداری آزمودنی‌ها به‌ترتیب توسط آزمون‌های ان ـ بک و استروپ سنجیده شدند. پس آن، گروه تمرین در برنامة تمرینی منتخب تکواندو به‌صورت سه جلسة 50 دقیقه‌ای در هفته، در بازة زمانی چهار هفته شرکت کردند. در هر جلسه پیش از اجرای پروتکل تمرینی از مجموعه بازی‌های شناختی مغز من استفاده شد. 10 دقیقة اول جلسه، اجرای بازی‌های شناختی، سپس 10 دقیقه گرم کردن، 30 دقیقه آموزش و تمرین تکنیک‌های تکواندو و در آخر 10 دقیقه سرد کردن انجام گرفت. طی این مدت، گروه کنترل فعالیت‌های عادی خود را انجام دادند. در انتها، متغیرهای وابسته مجدداً در مرحلة پس‌آزمون اندازه‌گیری شدند. بهمنظور تحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری استفاده شد.
یافته‌ها: تمرینات بدنی هدف‌مدار تکواندو موجب بهبود کارکردهای شناختی در گروه تمرین شد؛ تمامی این تغییرات در مقایسه با گروه کنترل معنادار بود (0/05>P).
نتیجه‌گیری: تمرینات بدنی هدف‌مدار تکواندو میتواند بهعنوان یک مداخله بر بهبود کارکردهای شناختی این گروه کودکان تأثیرگذار باشد.
فاطمه زمانی؛ محمدتقی اقدسی؛ زهرا فتحی رضائی
چکیده
مقدمه: مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش تعدیل کنندگی سبک یادگیری و هوش هیجانی دانش آموزان در یادگیری مهارت پنجه به روش مشارکتی انجام شد.روش پژوهش: روش تحقیق از نوع نیمه تجربی است که ۴۸ دانش آموز دختر مقطع متوسطه اول،بصورت در دسترس انتخاب شدند و در‌یکی از چهار گروه: سبک یادگیری واگرا با هوش هیجانی پایین/بالا و سبک یادگیری همگرا ...
بیشتر
مقدمه: مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش تعدیل کنندگی سبک یادگیری و هوش هیجانی دانش آموزان در یادگیری مهارت پنجه به روش مشارکتی انجام شد.روش پژوهش: روش تحقیق از نوع نیمه تجربی است که ۴۸ دانش آموز دختر مقطع متوسطه اول،بصورت در دسترس انتخاب شدند و در‌یکی از چهار گروه: سبک یادگیری واگرا با هوش هیجانی پایین/بالا و سبک یادگیری همگرا با هوش هیجانی پایین/بالا قرار گرفتند. آزمودنی‌ها پس از پیش آزمون و گذراندن دوره در محیط آموزشی با بکارگیری الگوی یادگیری مشارکتی، در آزمون یادداری فوری،یادداری و انتقال شرکت کردند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه‌های سبک‌های یادگیری کلب، هوش هیجانی گلمن و آزمون والیبال فرنچ – کوپر بود. در تجزیه و تحلیل داده‌ها در قسمت آمار توصیفی،میانگین و انحراف استاندارد و در قسمت آمار استنباطی از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و مرکب (4×4) درسطح معناداری 05/0 استفاده شد.یافته‌ها: یافته ها حاکی از آن است که بین میزان یادداری فوری،یادداری و انتقال مهارت پنجه والیبال به روش مشارکتی در افراد دارای سبک یادگیری همگرا و واگرا با هوش هیجانی بالا و پایین تفاوت معناداری وجود دارد؛طوری که در مراحل یادداری فوری، یادداری و انتقال گروه دارای سبک یادگیری واگرا با هوش هیجانی بالا، بالاترین و گروه دارای سبک یادگیری همگرا با هوش هیجانی پایین، پایین‌ترین امتیاز را کسب کردند.نتیجه گیری: توجه به نقش سبک‌های یادگیری و هوش هیجانی دانش آموزان در آموزش مهارت پنجه اهمیت دارد. به‌علاوه بنظر می رسد الگوی یادگیری مشارکتی روش مناسبی برای استفاده در ساعات ورزش محسوب می گردد.
حسین صمدی؛ جلیل مرادی؛ محمد صحبتی ها
چکیده
مقدمه: واکنشپذیری به استرس زمینهساز تفاوتهای فردی در پاسخهای ذهنی، عاطفی و فیزیولوژیکی به موقعیت‌های استرس‌زا بوده و نشانگری معتبر برای پیامدهای نامطلوب سلامت فعلی و آینده است. با وجود اهمیت موضوع واکنشپذیری به استرس و تبعات آن، محاسبۀ فیزیولوژیکی مرسومِ واکنشپذیری زمانبر، پرهزینه و تهاجمی است. هدف پژوهش، تعیین ...
بیشتر
مقدمه: واکنشپذیری به استرس زمینهساز تفاوتهای فردی در پاسخهای ذهنی، عاطفی و فیزیولوژیکی به موقعیت‌های استرس‌زا بوده و نشانگری معتبر برای پیامدهای نامطلوب سلامت فعلی و آینده است. با وجود اهمیت موضوع واکنشپذیری به استرس و تبعات آن، محاسبۀ فیزیولوژیکی مرسومِ واکنشپذیری زمانبر، پرهزینه و تهاجمی است. هدف پژوهش، تعیین روایی و پایایی نسخۀ فارسی مقیاس واکنشپذیری به استرس ادراک‌شده در ورزشکاران نوجوان بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود. نمونۀ آماری 290 نفر از ورزشکاران (130 دختر و 160 پسر) رشتههای ورزشی مختلف با دامنۀ سنی 12 تا 20 سال بودند که با روش نمونهگیری در دسترس در پژوهش حاضر شرکت کردند. ابتدا با استفاده از روش بازترجمه، صحت ترجمۀ نسخۀ فارسی پرسشنامه تأیید و در ادامه برای تعیین روایی ساز پرسشنامه از تحلیل عامل تأییدی مبتنی بر مدلیابی معادلات ساختاری و برای تعیین همسانی درونی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که شاخص نیکویی برازش و شاخص برازش تطبیقی بالاتر از 0/90 است. ضریب آلفای کرونباخ برای مقیاس واکنشپذیری به استرس ادراک‌شده در ورزشکاران نوجوان و ابعاد آن بالای 0/7 (مقدار شاخص قابل قبول بودن) به‌دست آمد.نتیجه گیری: بر اساس نتایج، مقیاس فارسی واکنشپذیری به استرس ادراک‌شده در ورزشکاران نوجوان از روایی سازه و پایایی درونی مطلوب و قابل قبولی برخوردار است و میتوان از آن بهعنوان ابزاری روا و پایا استفاده کرد.
