رشد و یادگیری حرکتی
روح اله محمدی میرزائی؛ مجید محمدی
چکیده
مقدمه: کاهش سطح فعالیت بدنی در بین دانش‌آموزان مدارس ابتدایی به یک نگرانی قابل‌توجه برای سلامت عمومی تبدیل‌شده است. مایل روزانه یک مداخله مبتکرانه مبتنی بر مدرسه است که به‌طور مثبت بر نشانگرهای سلامت کودکان تأثیر می‌گذارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثر مداخله فعالیت بدنی مدرسه محور مایل روزانه بر سواد بدنی و کیفیت زندگی دانش آموزان ...
بیشتر
مقدمه: کاهش سطح فعالیت بدنی در بین دانش‌آموزان مدارس ابتدایی به یک نگرانی قابل‌توجه برای سلامت عمومی تبدیل‌شده است. مایل روزانه یک مداخله مبتکرانه مبتنی بر مدرسه است که به‌طور مثبت بر نشانگرهای سلامت کودکان تأثیر می‌گذارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثر مداخله فعالیت بدنی مدرسه محور مایل روزانه بر سواد بدنی و کیفیت زندگی دانش آموزان پسر دبستانی بود.روش پژوهش: جامعه آماری شامل دانش آموزان پسر شهر نورآباد با دامنه سنی 8 تا 10 سال بود که تعداد 200 نفر (100 نفر گروه تجربی، 100 نفر گروه کنترل) با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای و انجام آزمونهای سواد بدنی (CAPL-2) و تکمیل پرسشنامه کیفیت زندگی (Peds QL) به‌صورت پیش‌آزمون و پس‌آزمون در این پژوهش شرکت کردند. گروه تجربی به مدت دو ماه به‌صورت سه جلسه در هفته در برنامه مایل روزانه شرکت کردند و گروه کنترل فعالیت‌های معمول خود را انجام دادند. جهت تحلیل داده‌ها از آزمون تی زوجی، تحلیل کوواریانس تک متغیره و چندمتغیره با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 24 استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج نشان داد مداخله مایل روزانه اثر معناداری بر سواد بدنی (001/0=P) ، فعالیت بدنی روزانه (001/0=P)، شایستگی جسمانی (001/0=P)، انگیزش و اعتمادبه‌نفس (001/0=P)، دانش و درک (001/0=P) و همچنین کیفیت زندگی (001/0=P)، عملکرد جسمانی (001/0=P)، عملکرد عاطفی (001/0=P)، عملکرد اجتماعی (001/0=P) و عملکرد تحصیلی (001/0=P)شرکت‌کنندگان دارد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پیشنهاد می‌شود برای جلوگیری از ترک فعالیت بدنی و تکامل مناسب سطح سواد بدنی و کیفیت زندگی کودکان از مداخله مایل روزانه در سطح مدارس کشور استفاده گردد.
رشد و یادگیری حرکتی
ابراهیم متشرعی؛ مهین عقدایی؛ ظیما عبدالهی
چکیده
این پژوهش بررسی تأثیر ذهن آگاهی مبتنی بر ارتقای عملکرد ورزشی بر استحکام ذهنی، اجرای روان وعملکرد بازیکنان جوان والیبال بود تحقیق حاضر، از نوع نیمه تجربی با استفاده از طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل مداخله نما می‌باشد. برای این منظور 24 نفر از والیبالیست‌های فعال به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش (12 نفر) و کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. ...
بیشتر
این پژوهش بررسی تأثیر ذهن آگاهی مبتنی بر ارتقای عملکرد ورزشی بر استحکام ذهنی، اجرای روان وعملکرد بازیکنان جوان والیبال بود تحقیق حاضر، از نوع نیمه تجربی با استفاده از طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل مداخله نما می‌باشد. برای این منظور 24 نفر از والیبالیست‌های فعال به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش (12 نفر) و کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. در گروه آزمایش آزمودنی‌ها به مدت شش هفته و هر هفته یک جلسه‌ی یک ساعته از برنامه ذهن‌آگاهی مبتنی بر ارتقای عملکرد ورزشی را دریافت کردند. . در پیش‌آزمون و پس‌آزمون اندازه‌گیری از تمام افراد حاضر در دو گروه آزمایش و کنترل شامل پرسشنامه اجرای روان و استحکام ذهنی و نیز آزمون عملکرد ورزشی در والیبال انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون آماری تحلیل واریانس مختلط و تحلیل واریانس ساده و آزمون تعقیبی بونفرونی با بوسیله نرم افزار SPSS استفاده شدنتایج تحلیل واریانس مختلط د نشان داد که اثر اصلی آزمون و هم چنین اثر تعامل گروه با آزمون معنادار شده است (p<0.05). در مرحله پس ازمون بین دو گروه تفاوت معنی داری در متغیرهای تحقیق مشاهده شد (p<0.05).نتایج حاکی از اثربخشی استفاده از آموزش ذهن‌آگاهی در بهبود و افزایش استحکام ذهنی، اجرای روان و عملکرد والیبالیست‌های جوان بود. بر اساس این یافته‌ها پیشنهاد می‌گردد که از مداخله ذهن آگاهی به عنوان راهکاری ساده، ارزان، در دسترس، قابلیت اجرایی بالا بدون بروز عوارض فیزیکی و روانی خاص در جهت بهبود عملکرد ورزشی، استحکام ذهنی و اجرای روان والیبالیست‌های جوان استفاده کرد.
رشد و یادگیری حرکتی
نازلی ایلچی زاده؛ محمدتقی اقدسی؛ زهرا فتحی رضائی
چکیده
مقدمه: کارکردهای اجرایی فرایندهای شناختی را کنترل، هدایت و هماهنگ می‌کنند. هدف تحقیق حاضر مقایسه فعالیت الکتریکی مناطق مختلف مغز در یادگیری آشکار و پنهان یک مهارت حرکتی در دختران نوجوان با کارکردهای اجرایی سرد است.
روش پژوهش: روش تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی، با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود که 20 دختر 12 تا 14 ساله بصورت هدفمند بر اساس ...
بیشتر
مقدمه: کارکردهای اجرایی فرایندهای شناختی را کنترل، هدایت و هماهنگ می‌کنند. هدف تحقیق حاضر مقایسه فعالیت الکتریکی مناطق مختلف مغز در یادگیری آشکار و پنهان یک مهارت حرکتی در دختران نوجوان با کارکردهای اجرایی سرد است.
روش پژوهش: روش تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی، با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود که 20 دختر 12 تا 14 ساله بصورت هدفمند بر اساس نمره آزمونهای کاگلب انتخاب و در دو گروه یادگیری آشکار و پنهان قرار گرفتند. در مرحله پیش‌آزمون افراد 15 پرتاب دارت داشتند و همزمان امواج مغزی با دستگاه الکترونسفالوگرافی ثبت شد. سپس هر دو گروه به مدت پنج روز متوالی با آموزش‌های متفاوت جلسات تمرینی 60 دقیقه‌ای را پشت سر گذاشتند. بعد از اتمام تمرینات، روز ششم آزمون یادداری و انتقال انجام شد. نتایج با استفاده از نرم‌افزار متلب، اس‌پی‌اس‌اس و اکسل در سطح معناداری 05/0 تحلیل شد.
یافته ها: نتایج نشان داد پاسخ بخش‌های مختلف سیستم عصبی در قالب انواع امواج مغزی در پنج منطقه مغز DLPFC، OFC، CF، Frontal، All Frontal به روش یادگیری آشکار معنادار بوده است و به روش یادگیری پنهان معنادار نبوده است.
نتیجه گیری: براساس نتایج حاضر می‌توان گفت روش یادگیری آشکار باعث ایجاد تغییرات مثبتی در سطح قشر مغزی می‌شود ولی یادگیری پنهان نیاز به تقویت بلندمدت دارد. بنابراین، یادگیری آشکار می‌تواند یک مداخله مؤثر برای بهبود امواج مغزی و ارتقای یادگیری مهارت حرکتی در افراد با کارکرد اجرایی سرد در کوتاه‌مدت باشد.
رشد و یادگیری حرکتی
حانیه اکبرآبادی؛ داود فاضلی؛ پروانه شمسی پور دهکردی
چکیده
مقدمه: هدف تحقیق حاضر بررسی تمرین افتراقی و تداخل زمینه‌ای بر یادگیری و بازنمایی ذهنی ضربه گلف بود.
روش پژوهش: 50دانشجوی دختر با دامنه سنی 20-35 به صورت هدفمند انتخاب شدند. شرکت کنندگان به طور تصادفی در پنج گروه یادگیری افتراقی تصادفی، یادگیری افتراقی مسدود، تداخل زمینه‌ای تصادفی، تداخل زمینه‌ای مسدود و کنترل تقسیم شدند. به منظور اجرای ...
بیشتر
مقدمه: هدف تحقیق حاضر بررسی تمرین افتراقی و تداخل زمینه‌ای بر یادگیری و بازنمایی ذهنی ضربه گلف بود.
روش پژوهش: 50دانشجوی دختر با دامنه سنی 20-35 به صورت هدفمند انتخاب شدند. شرکت کنندگان به طور تصادفی در پنج گروه یادگیری افتراقی تصادفی، یادگیری افتراقی مسدود، تداخل زمینه‌ای تصادفی، تداخل زمینه‌ای مسدود و کنترل تقسیم شدند. به منظور اجرای تکلیف، از توپ و چوب استاندارد گلف، اهداف دایره شکل با قطر 11 سانتیمتر بر روی زمین چمن با ابعاد 4× 9 متر و نرم افزار سنجش بازنمایی ذهنی استفاده شد. آزمودنی ها در پیش آزمون تکلیف سنجش بازنمایی ذهنی و 15 ضربه گلف از فاصله3 متری را اجرا کردند. در مرحله اکتساب 12 بلوک 15 کوششی مطابق با دستورالعمل های آموزشی مربوط با گروه های خود انجام دادند. 24 ساعت بعد از جلسه اکتساب در آزمون یادداری مشابه با شرایط پیش‌آزمون شرکت کردند و در آزمون انتقال 15 ضربه از فاصله 5 متری اجرا کردند
یافته ها: در اکتساب عملکرد گروه افتراقی تصادفی به طور معنی‌داری با سایر گروها تفاوت داشت و ضعیف‌تر از گروه های دیگر عمل کرد (001/0=P). در آزمون یادداری گروه افتراقی تصادفی و تداخل زمینه‌ای تصادفی نسبت به افتراقی مسدود و تداخل زمینه‌ای مسدود دقت بالاتری داشتند (001/0=P) اما در آزمون انتقال گروه‌های یادگیری افتراقی نسبت به همه گروه ها دقیق‌تر عمل کردند.
نتیجه گیری: بنابراین تغییرات مداومی که در یادگیری افتراقی ایجاد شده احتمالا به دلایلی مانند ظهور جاذب‌های وابسته به خود و وابسته به زمینه و همچنین پدیده نوسانات تصادفی ناشی می‌شود .
رشد و یادگیری حرکتی
شعله فرهمند؛ الهه عرب عامری؛ شهزاد طهماسبی بروجنی؛ سید محمد مهدی میرباقری؛ مرتضی حیدری
چکیده
مقدمه: پژوهش‌هایی که به بررسی عملکرد اندام فوقانی کودکان فلج مغزی همی‌پلژی پرداخته اند در ابتدا از تکالیف تک دستی شامل تکنیک محدود کردن دست سالم و سپس رویکرد تکالیف دو دستی مانند درمان دو دستی فشرده استفاده کردند اما پژوهشی که تأثیر دریافت دو دستی توپ را بررسی کند، مشاهده نشد. هدف این پژوهش بررسی عملکرد دست بعد از تمرین دریافت دو ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش‌هایی که به بررسی عملکرد اندام فوقانی کودکان فلج مغزی همی‌پلژی پرداخته اند در ابتدا از تکالیف تک دستی شامل تکنیک محدود کردن دست سالم و سپس رویکرد تکالیف دو دستی مانند درمان دو دستی فشرده استفاده کردند اما پژوهشی که تأثیر دریافت دو دستی توپ را بررسی کند، مشاهده نشد. هدف این پژوهش بررسی عملکرد دست بعد از تمرین دریافت دو دستی هندبال در کودکان مبتلا به فلج مغزی همی‌پلژی بود.
روش پژوهش: شرکت کنندگان پنج کودک مراجعه کننده به کلینیک فخر صادق با میانگین سنی (28/2±2/10) بودند که به صورت در دسترس انتخاب شدند. والدین کودکان فرم رضایت نامه را تکمیل کردند. هر شرکت کننده در مجموع یک بار قبل و یک بار بعد از تمرین با استفاده از آزمون پوردو پگ بورد مورد آزمایش قرار گرفت و عملکرد تک دستی، دو دستی همزمان و متوالی بررسی شد. شرکت کنندگان در مجموع شش هفته، هر هفته دو جلسه 30 دقیقه ای تمرینات دو دستی را انجام دادند.
یافته‌ها: تمرینات عملکرد دست کمتر آسیب دیده و هماهنگی دو دستی متوالی بطور معناداری افزایش یافت اما هماهنگی دو دستی همزمان پیشرفت معناداری نداشت. همچنین پیشرفت معناداری در دست بیشتر آسیب دیده مشاهده نشد.
نتیجه گیری: با توجه به اینکه تمرکز آزمون پوردو پگ بورد بر بعد شناختی نیز می‌باشد، نتایج آزمون می تواند بیشتر بیانگر بهبود عملکرد شناختی ناشی از تمرین درمانی دریافت دودستی توپ درکودکان فلج مغزی باشد.
رشد و یادگیری حرکتی
مهدی راهزانی؛ جلیل مرادی
چکیده
مقدمه: بینایی یکی از حواس بسیار مهم در یادگیری مهارت‌های حرکتی است و در این رابطه نقش خطای ادراک بینایی از اهمیت بالایی برخوردار است، لذا این پژوهش با هدف بررسی تأثیر خطای ادراک بینای در یادگیری مهارت پرتاب دارت در افراد مبتدی انجام شد.
روش پژوهش: شرکت‌کنندگان شامل 20 نفر از نوجوانان با میانگین سنی 17 سال بودند که به‌صورت نمونه‌گیری ...
بیشتر
مقدمه: بینایی یکی از حواس بسیار مهم در یادگیری مهارت‌های حرکتی است و در این رابطه نقش خطای ادراک بینایی از اهمیت بالایی برخوردار است، لذا این پژوهش با هدف بررسی تأثیر خطای ادراک بینای در یادگیری مهارت پرتاب دارت در افراد مبتدی انجام شد.
روش پژوهش: شرکت‌کنندگان شامل 20 نفر از نوجوانان با میانگین سنی 17 سال بودند که به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس از جامعه دانش آموزان دوره متوسطه دوم انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان پس از اجرای پیش‌آزمون به دو گروه تجربی (دارت تغییریافته با خطای ادراک بینایی) و کنترل (دارت معمولی) تقسیم شدند. هر دو گروه 10 جلسه تمرین انجام دادند. بلافاصله پس از جلسات تمرینی، پس‌آزمون و 2 ساعت بعد از پس‌آزمون، آزمون یادداری و انتقال فوری و یک هفته بعد، آزمون یادداری و انتقال تأخیری برگزار شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس مرکب و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که در هر دو گروه تجربی و کنترل پیشرفت معناداری در اجرای مهارت دارت از پیش‌آزمون تا پس‌آزمون مشاهده شد (05/0 >p). اما مقایسه گروه تجربی و کنترل نشان داد که در تمام مراحل اکتساب، یادداری و انتقال بین دو گروه تفاوت معناداری وجود ندارد.
نتیجه‌گیری: به‌طورکلی نتایج نشان داد که ادراک بزرگ‌تر هدف تأثیری بر اجرا و یادگیری مهارت دارت ندارد و احتمالاً دستگاه کنترل حرکتی را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد. پیشنهاد می‌شود در پژوهش‌های بعدی تأثیر خطای ادراک بینایی در شرایط جدیدی تحت بررسی قرار گیرد.
رشد و یادگیری حرکتی
منیرالسادات آروین؛ زهره مشکاتی؛ رخساره بادامی
چکیده
هدف و زمینه: کارکردهای اجرایی مغز یک شاخص حیاتی برای موفقیت ورزشی هستند و یکی از مداخلاتی که می‌تواند بر آن تأثیرگذار باشد تمرینات کوادراتو است. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر این تمرینات در سطح رفتاری بر روی کارکرد اجرایی ورزشکاران نیمه ماهر است.
روش پژوهش: تعداد 100 ورزشکار نیمه‌ماهر دختر شرکت‌کننده در سطوح باشگاهی در ورزش تیراندازی ...
بیشتر
هدف و زمینه: کارکردهای اجرایی مغز یک شاخص حیاتی برای موفقیت ورزشی هستند و یکی از مداخلاتی که می‌تواند بر آن تأثیرگذار باشد تمرینات کوادراتو است. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر این تمرینات در سطح رفتاری بر روی کارکرد اجرایی ورزشکاران نیمه ماهر است.
روش پژوهش: تعداد 100 ورزشکار نیمه‌ماهر دختر شرکت‌کننده در سطوح باشگاهی در ورزش تیراندازی در دامنه سنی 15 تا 18 سال به روش در دسترس از بین تیراندازان استان یزد انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در جلسات جداگانه‌ای هر کدام از آزمونهای کارت‌های ویسکانسین، ان- بک و فلنکر جهت سنجش کارکرد اجرایی گرفته شد. مداخله تمرینات کوادراتو به مدت 28 روز هر روز 6 دقیقه انجام شد. سپس پس آزمون مطابق با پیش آزمون گرفته شد. داده‌ها با استفاده از آزمونهای کوواریانس چند متغیره و تک متغیره در نرم افزار SPSS نسخه 26 تحلیل شدند و سطح معناداری (05/0>p) در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: یافته ها نشان داد تمرینات کوادراتو باعث بهبود 6/12 درصد در بازداری پاسخ ، 6/21 درصد در حافظه کاری و 18 درصد در انعطاف پذیری شناختی شده است.
نتیجه گیری: نتایج این تحقیق همراستا با تحقیقات ساختاری و عملکردی مغز بود. تمرینات کوادراتو در سطح رفتاری بر روی سه هسته کارکرد اجرایی (انعطاف‌پذیری شناختی،حافظه‌کاری، بازداری پاسخ) اثر مثبت داشت و می‌تواند یک مداخله مناسب برای افزایش کارکرد اجرایی ورزشکاران باشد.
رشد و یادگیری حرکتی
مثنی کاظم جاسم الکریعی؛ فرزانه دا.وری؛ مازن هادی کزار آلتایی؛ زهره مشکاتی
چکیده
مقدمه: اگرچه به نظر می‌رسد که تحریک جریان مستقیم فراجمجمه‌ای (tDCS) مخچه در مقایسه با سایر نواحی مغز، ناحیه موثری در بهبود تعادل افراد مسن می‌باشد؛ اما تاکنون مقایسه اثر tDCS مخچه و قشر پری‌فورنتال خلفی جانبی (dlPFC) بر تعادل ایستای سالمندان مرد انجام نشده است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر tDCS مخچه و dlPFC بر تعادل ایستای سالمندان مرد انجام ...
بیشتر
مقدمه: اگرچه به نظر می‌رسد که تحریک جریان مستقیم فراجمجمه‌ای (tDCS) مخچه در مقایسه با سایر نواحی مغز، ناحیه موثری در بهبود تعادل افراد مسن می‌باشد؛ اما تاکنون مقایسه اثر tDCS مخچه و قشر پری‌فورنتال خلفی جانبی (dlPFC) بر تعادل ایستای سالمندان مرد انجام نشده است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر tDCS مخچه و dlPFC بر تعادل ایستای سالمندان مرد انجام گرفت.
روش پژوهش: این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون، بین سالمندان مرد با دامنه سنی 60 تا 80 سال، 60 سالمند سالم به صورت داوطلبانه به صورت تصادفی در چهار گروه 15 نفری مداخله tDCS مخچه، tDCS قشر جلوی مغزی پشتی جانبی چپ (dlPFC)، tDCS ساختگی مخچه و tDCS ساختگی DlPFC قرار گرفتند و در مرحله پیش آزمون و پس آزمون در 3 کوشش 30 ثانیه‌ای اقدام به ایستادن روی صفحه نیرو نمودند. در مرحله مداخله که مدت دو هفته و هر هفته 5 جلسه متوالی و هر جلسه 20 دقیقه به طول انجامید، تحریک مربوط به هر گروه انجام گرفت. داده‌ها به روش تحلیل کوواریانس تک متغیری تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که تحریک tDCS مخچه و dlPFC بر تعادل ایستای (جابجایی قدامی- خلفی و مرکزی- جانبی مرکز فشار) مردان سالمند تاثیر معنی‌داری دارد (05/0>P). اما بین tDCS مخچه و dlPFC در تعادل ایستای سالمندان مرد تفاوت معنی‌داری وجود ندارد (05/0<P).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش به مربیان و متخصصان سالمندی پیشنهاد می‌شود که از مزیت‌های tDCS مخچه و dLPFC در بهبود تعادل ایستای سالمندان مرد بهره گیرند.
رشد و یادگیری حرکتی
زهرا فتحی رضائی؛ رباب باسل یونس؛ محمدتقی اقدسی
چکیده
مقدمه: خستگی ذهنی یکی از عوامل مؤثر بر عملکرد ورزشی در رشته‌های ورزشی دقت محور مانند تیراندازی با تپانچه بادی محسوب می‌شود. بنابراین هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر خستگی ذهنی بر دقت عملکرد و فعالیت موج آلفا در ورزشکاران تپانچه بادی بود.
روش پژوهش: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی با دو گروه و با هدف کاربردی بودن با تعداد 20 تیرانداز به عنوان ...
بیشتر
مقدمه: خستگی ذهنی یکی از عوامل مؤثر بر عملکرد ورزشی در رشته‌های ورزشی دقت محور مانند تیراندازی با تپانچه بادی محسوب می‌شود. بنابراین هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر خستگی ذهنی بر دقت عملکرد و فعالیت موج آلفا در ورزشکاران تپانچه بادی بود.
روش پژوهش: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی با دو گروه و با هدف کاربردی بودن با تعداد 20 تیرانداز به عنوان شرکت‌کننده بود که به دو گروه خستگی ذهنی (10 نفر) و گروه کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. برای ایجاد خستگی ذهنی، از آزمون استروپ استفاده شد. عملکرد ورزشی با شلیک 15 تیر به سیبل تیراندازی و فعالیت موج آلفا با استفاده از دستگاه الکترونسفالوگرافی (EEG) 30 کاناله در دو مرحله پیش و پس آزمون بررسی شد. تحلیل آماری با استفاده از روش تحلیل واریانس مرکب 2 در 2 با استفاده از نرم افزار اس.پی.اس.اس نسخه 25 در سطح معناداری 05/0 انجام شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که گروه خستگی ذهنی کاهش در دقت تیراندازی و افزایش فعالیت موج آلفا (در 5 منطقه مغزی) و در نواحی پیشانی، مرکزی، گیجگاهی و آهیانه داشتند. اما در گروه کنترل تغییری مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: این نتایج بر اهمیت مدیریت خستگی ذهنی در ورزش‌های با محوریت دقت عملکرد تأکید می‌کنند و پیشنهاد می‌دهد که برنامه‌های تمرینی و استراتژی‌های مقابله‌ای برای کاهش خستگی ذهنی توسعه یابند تا بهبود عملکرد ورزشکاران را فراهم سازند.
رشد و یادگیری حرکتی
احمد نیک‌روان؛ زهرا جعفرزاده؛ محمدعلی سالیانه
چکیده
تنوع در دریافت پیام از گیرنده‌های عمقی و اطلاعات محیطی توسط انسان، می‌تواند بر عملکرد کنترلی فرد موثر باشد. هدف پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر تمرین راه‌رفتن با سرعت‌های متغیر در سطوح متفاوت به‌عنوان قیود تکلیف و محیط بر تعادل و ترس از افتادن است. پژوهش حاضر به‌صورت پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل انجام شده است. به‌این‌منظور تعداد ...
بیشتر
تنوع در دریافت پیام از گیرنده‌های عمقی و اطلاعات محیطی توسط انسان، می‌تواند بر عملکرد کنترلی فرد موثر باشد. هدف پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر تمرین راه‌رفتن با سرعت‌های متغیر در سطوح متفاوت به‌عنوان قیود تکلیف و محیط بر تعادل و ترس از افتادن است. پژوهش حاضر به‌صورت پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل انجام شده است. به‌این‌منظور تعداد 21 سالمند زن بالای 60 سال شهر سمنان به‌صورت نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و پس از تکمیل آزمون تعادل برگ و پرسشنامه مقیاس کوتاه کارآمدی افتادن، به‌صورت انتصاب تصادفی در سه گروه (تمرینات با قیود ثابت، تمرینات با قیود متغیر و کنترل) قرار گرفتند. گروه تمرین ثابت، تمرینات راه‌رفتن با سرعت ثابت سطح هموار و صاف و گروه تمرین متغیر، تمرینات تعادلی و قدرتی راه‌رفتن با سرعت متغیر در سطح ناهموار و لغزنده را انجام دادند. نتایج تحلیل داده ها نشان داد پیشرفت شرکت‌کنندگان ناشی از تاثیر تمرینات بر هر دو متغیر تعادل و ترس از افتادن معنادار است. یافته‌ها، تاثیر متفاوت تمرینات متغیر راه‌رفتن قدرتی و تعادلی و سرعت متغیر بر تعادل (042/0=p) را تأیید کرد؛ اما تفاوت آماری معنی‌داری بین سه گروه در متغیر ترس از افتادن مشاهده نشد (208/0=p). به‌طورکلی تمرینات راه‌رفتن بر تعادل و ترس از افتادن زنان سالمند موثر است و بر اساس نتایج، تمرینات با سرعت‌های متغیر راه‌رفتن همراه با دستکاری قیود محیطی می‌تواند برای ارتقاء تعادل بسیار مفیدتر باشد. بر این اساس پیشنهاد می‌شود، این نوع تمرینات به‌عنوان بخشی از مداخله‌های فعالیت روزانه و حتی درمانی و توانبخشی در مراکز کار با سالمندان مورد توجه قرار گیرد.
رشد و یادگیری حرکتی
فرزانه برمکی؛ مهدی سهرابی؛ علیرضا صابری کاخکی
چکیده
هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین تأثیر برنامه حرکتی منتخب بر درک مطلب و خواندن دانش‌آموزان نارساخوان هفت تا نه ساله بود. جامعه هدف درمطالعه حاضر، شامل تمام دانش‌آموزان نارساخوان هفت تا نه ساله شهر فردوس بود. شرکت‌کنندگان در سه گروه تمرینات منتخب، تجربی و کنترل اختصاص یافتند.روش پژوهش از نوع نیمه تجربی باطرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون ...
بیشتر
هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین تأثیر برنامه حرکتی منتخب بر درک مطلب و خواندن دانش‌آموزان نارساخوان هفت تا نه ساله بود. جامعه هدف درمطالعه حاضر، شامل تمام دانش‌آموزان نارساخوان هفت تا نه ساله شهر فردوس بود. شرکت‌کنندگان در سه گروه تمرینات منتخب، تجربی و کنترل اختصاص یافتند.روش پژوهش از نوع نیمه تجربی باطرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون همراه باگروه کنترل بود. درگروه‌های تمرینات منتخب و تجربی انجام مداخله اعمال گردید. شرکت‌کنندگان در دو مرحله پیش و پس از دوره تمرینی بادو آزمون درک مطلب و عملکرد خواندن ارزیابی شدند. درحالی‌که دو گروه تمرینی براساس برنامه تعریف‌شده خود موردمداخله قرارگرفته بودند،گروه کنترل هیچ تمرینی انجام ندادند. برنامه تمرینی منتخب به‌کاررفته برمبنای رویکرد بلایت مبتنی بریادگیری توجه، تعادل و هماهنگی طراحی و درچهار هفته انجام شد، به‌منظور جمع‌آوری داده‌های مربوط به اختلالات خواندن، یک روز قبل از شروع تمرینات از افرادشرکت‌کننده خواسته شد تا به آزمون خواندن و نارساخوانی(نما) پاسخ دهند. سپس گروه‌های آزمایشی (برنامه تمرینی منتخب و تجربی) به مدت 4 هفته (12جلسه) دربرنامه تمرینات منتخب حرکتی شرکت کردند، دراین مدت گروه کنترل برنامۀ تمرینی هدف‌داری را دنبال نمیکرد. زمان تقریبی برای هر جلسه‌ی تمرینی 70دقیقه بود که شامل 10دقیقه گرم کردن،50دقیقه تمرینات ایستگاهی (تمرینات توجه، تعادلی و هماهنگی) و 10دقیقه تمرینات سرد کردن بود. از آزمونهای پارامتریک تحلیل کوواریانس یکراهه و چند متغیره در پژوهش حاضر استفاده گردید. نتایج نشان داد که شرکت‌کنندگان گروه تمرینات منتخب مبتنی بر رویکرد بلایت عملکرد بهتری نسبت به دو گروه دیگر در هردو متغیر داشتند. نتایج این مطالعه تأییدی برتمرینات منتخب مبتنی بررویکرد بلایت است.
رشد و یادگیری حرکتی
بهزاد محمدی اورنگی؛ مهدی شهبازی؛ بهناز بخشی نژاد
چکیده
مقدمه: هدف این مطالعه مقایسه روش‌های خطی، غیرخطی، افتراقی و TGFU بر خلاقیت فردی و تیمی و تصمیم‌گیری در تلفیق با آموزش فراگیر بود.
روش پژوهش: برای رسیدن به این هدف 64 کودک پسر(73/1±22/10) به‌عنوان نمونه در دسترس انتخاب شدند. کودکان به مدت دو ماه هر هفته دو جلسه و هر جلسه 90 دقیقه در گروه‌های چهارگانه (در هر گروه 12 کودک عادی دو کودک بیش‌فعال و ...
بیشتر
مقدمه: هدف این مطالعه مقایسه روش‌های خطی، غیرخطی، افتراقی و TGFU بر خلاقیت فردی و تیمی و تصمیم‌گیری در تلفیق با آموزش فراگیر بود.
روش پژوهش: برای رسیدن به این هدف 64 کودک پسر(73/1±22/10) به‌عنوان نمونه در دسترس انتخاب شدند. کودکان به مدت دو ماه هر هفته دو جلسه و هر جلسه 90 دقیقه در گروه‌های چهارگانه (در هر گروه 12 کودک عادی دو کودک بیش‌فعال و دو کودک DCD) مهارت‌های فوتسال را تمرین کردند. در هرکدام از متغیرهای خلاقیت فردی، تیمی و تصمیم‌گیری، تعداد اعمال مشاهده‌شده ثبت و مورد تحلیل قرارگرفته است. بخشی از داده‌ها به‌صورت توصیفی و بقیه با آزمون 2 (زمان)*۴(گروه) تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد که روش خطی در مقایسه با روش غیرخطی، TGFU و افتراقی تأثیر کمتری بر خلاقیت فردی، تیمی و تصمیم‌گیری دارد. در این راستا گروه غیرخطی در اعمال اصیل و خلاق، خلاقیت تیمی و تصمیم‌گیری بهتر از گروه‌های دیگر بود. در بخش آموزش فراگیر نیز عملکرد افراد با اختلال در پس‌آزمون برای اعمال خلاق، برای اعمال اصیل، برای خلاقیت تیمی و برای تصمیم‌گیری در گروه غیرخطی، افتراقی و TGFU بهتر از روش خطی بود.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه بر اهمیت تلفیق آموزش فراگیر با روش غیرخطی تأکید می‌کند که در آن دستکاری قیود می‌تواند ضعف‌های کودکان دارای مشکل را پوشش دهد. این نتایج در مدارس می‌تواند کاربرد دارد.
رشد و یادگیری حرکتی
سیده اختر حصاری؛ حمید رضا طاهری تربتی؛ علیرضا صابری کاخکی
چکیده
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر تاثیر یک دوره تمرینات هدف‌گیری مبتنی بر شاخص دشواری بر تعادل سالمندان بود.
روش پژوهش: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت، 75 سالمند زن شهر مشهد با دامنه سنی 65 تا 75 سال، به روش مشارکت داوطلبانه انتخاب و در پنج گروه فاصله استاندارد-هدف استاندارد، فاصله استاندارد-هدف ...
بیشتر
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر تاثیر یک دوره تمرینات هدف‌گیری مبتنی بر شاخص دشواری بر تعادل سالمندان بود.
روش پژوهش: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت، 75 سالمند زن شهر مشهد با دامنه سنی 65 تا 75 سال، به روش مشارکت داوطلبانه انتخاب و در پنج گروه فاصله استاندارد-هدف استاندارد، فاصله استاندارد-هدف متغیر، فاصله متغیر-هدف استاندارد، فاصله متغیر-هدف متغیر و کنترل قرار گرفتند. در مرحله پیش آزمون، شرکت‌کنندگان اقدام به ایستادن روی صفحه تعادل سنج بایودکس نمودند. مرحله مداخله در شش هفته و هر هفته سه جلسه انجام گرفت که شرکت‌کنندگان با دستورالعمل‌های موجود به اجرای 10 بلوک 10 کوششی با دو دقیقه استراحت بین بلوک‌ها پرداختند. بعد از اتمام مرحله تمرینی، مرحله پس آزمون انجام گرفت که شرکت‌کنندگان همانند مرحله پیش آزمون اقدام به ایستادن روی صفحه تعادل سنج بایودکس نمودند. داده-ها به روش تحلیل کواریانس تک متغیری تحلیل شد.
یافته ها: نتایج حاکی از این بود که مداخله‌های فاصله استاندارد-هدف استاندارد، فاصله استاندارد-هدف متغیر، فاصله متغیر-هدف استاندارد و فاصله متغیر-هدف متغیر بر بهبود تعادل سالمندان زن تاثیر معناداری دارد (05/0>P). همچنین دیگر نتایج حاکی از برتری اثر فاصله استاندارد-هدف استاندارد در مقایسه با اثر دیگر مداخلات در بهبود تعادل سالمندان زن بود (05/0>P).
نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر مشخص شد تعادل در پی ثابت نگه‌داشتن شاخص دشواری تسهیل خواهد شد چراکه این مساله در مورد نتایج آزمون گروه با شاخص دشواری یکسان اتفاق افتاد.
رشد و یادگیری حرکتی
آی سن حبیب لی؛ علی مصطفی لو؛ عابدین خسروی
چکیده
: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر هشت هفته بازی گروهی و خلاقیت محور بر کمرویی، اضطراب و خلاقیت کودکان پیش دبستانی انجام شد.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و میدانی با پیش آزمون- پس آزمون است. جامعه آماری پژوهش را کودکان پیش دبستانی با سن شش سال شهر گنبدکاووس در سال تحصیلی 1402- 1401 تشکیل دادند. به همین منظور تعداد 36 نفر از کودکان پیش ...
بیشتر
: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر هشت هفته بازی گروهی و خلاقیت محور بر کمرویی، اضطراب و خلاقیت کودکان پیش دبستانی انجام شد.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و میدانی با پیش آزمون- پس آزمون است. جامعه آماری پژوهش را کودکان پیش دبستانی با سن شش سال شهر گنبدکاووس در سال تحصیلی 1402- 1401 تشکیل دادند. به همین منظور تعداد 36 نفر از کودکان پیش دبستانی شش سال به صورت داوطلب و در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی به سه گروه 12 نفره(گروه بازی گروهی، گروه بازی خلاقیت محور و گروه کنترل) تقسیم شدند. هر دو گروه آزمایشی طی 8 هفته و هر هفته دو جلسه و در هر جلسه به میزان 45 دقیقه به فعالیت پرداختند. به منظور جمع‌آوری داده‌ها قبل از اجرا و بعد از اتمام مداخله از پرسشنامه اضطراب اسپنس (2003)، پرسشنامه کمرویی استنفورد (2008) و پرسشنامه خلاقیت تورنس (1979) استفاده گردید و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیری (Mancova) استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که بین نمرات پس‌آزمون گروه های آزمایشی و گروه کنترل از لحاظ کمرویی، اضطراب و خلاقیت تفاوت معناداری (001/0>P) وجود دارد. و بازی‌های گروهی و بازی‌های خلاقیت‌محور باعث ارتقاء خلاقیت و کاهش کمرویی و اضطراب گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است.
نتیجه گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش پیشنهاد می‌شود که در کنار مداخلات معمول برای دانش‌آموزان، از انواع بازی‌های گروهی و خلاقیت‌محور هم جهت ارتقاء خلاقیت و کاهش کمرویی و اضطراب استفاده شود.
رشد و یادگیری حرکتی
لیلا قندهاری علویجه؛ حمیدرضا طاهری تربتی؛ علیرضا صابری کاخکی
چکیده
تحقیق حاضر به بررسی تاثیر یک دوره تمرینات منتخب واقعیت‌مجازی با تاکید بر غنی‌سازی محیط بر عملکرد پیوسته و امواج مغزی بیماران مبتلا به پارکینسون پرداخته است. این پژوهش از نوع نیمه‌تجربی با طراحی پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل 30 بیمار مبتلا به پارکینسون با شدت متوسط (55 تا 65 ساله) مراجعه‌کننده به مراکز ...
بیشتر
تحقیق حاضر به بررسی تاثیر یک دوره تمرینات منتخب واقعیت‌مجازی با تاکید بر غنی‌سازی محیط بر عملکرد پیوسته و امواج مغزی بیماران مبتلا به پارکینسون پرداخته است. این پژوهش از نوع نیمه‌تجربی با طراحی پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل 30 بیمار مبتلا به پارکینسون با شدت متوسط (55 تا 65 ساله) مراجعه‌کننده به مراکز بازتوانی غیر بستری در تهران بود. نمونه‌ها به روش در دسترس انتخاب و به سه گروه 10 نفره (کنترل، تمرینات سنتی، تمرینات واقعیت مجازی) تقسیم شدند. روش نمونه‌گیری در دسترس بود. ابزارهای مورد استفاده شامل تجهیزات واقعیت‌مجازی، EEG برای ثبت امواج مغزی (دلتا، تتا، آلفا، بتا، ریتم حسی-حرکتی) و Vienna Test System برای ارزیابی عملکرد پیوسته بودند. پروتکل تمرینی شامل تمرینات 1 ساعته طی سه هفته (هفته‌ای دو جلسه) بود. گروه کنترل بدون تمرین، گروه سنتی تمرینات‌بدنی و گروه واقعیت‌مجازی تمرینات مبتنی بر بازی‌های طراحی‌شده انجام دادند. تحلیل کوواریانس نشان داد که بین سه گروه در متغیرهای عملکرد پیوسته (خطای حذف و ارتکاب) و امواج مغزی تفاوت معناداری وجود دارد (P≤0/05). نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی تفاوت‌های معنیدار بین گروه‌ها را تایید کرد. گروه‌های تمرینات سنتی و واقعیت‌مجازی نسبت به گروه کنترل، در عملکرد پیوسته و تغییرات امواج مغزی تفاوت‌های معناداری نشان دادند. بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که تمرینات واقعیت مجازی و سنتی به طور معناداری عملکرد پیوسته و امواج مغزی بیماران مبتلا به پارکینسون را بهبود می‌بخشند. پیشنهاد می‌شود که از فناوری واقعیت‌مجازی به عنوان یک ابزار نوین و اثربخش در طراحی برنامه‌های توانبخشی بیماران مبتلا به پارکینسون استفاده شود.
رشد و یادگیری حرکتی
مصطفی حاج لطفعلیان؛ فائزه حیدری؛ الهام دهقان نیری
چکیده
مقدمه: استعدادیابی ورزشی برای بهبود نتایج و اعتبار نیازمند جنبه‌های مختلف علوم است. امروزه هوش مصنوعی در مسائل مربوط به پیش‌بینی و طبقه‌بندی به‌خوبی عمل می‌کند و ازآنجاکه استعدادیابی چیزی جز پیش‌بینی صحیح و طبقه‌بندی افراد نیست، استفاده از آن می‌تواند راه‌گشا باشد. بر این اساس هدف مطالعه‌ی حاضر استفاده از هوش مصنوعی به‌منظور ...
بیشتر
مقدمه: استعدادیابی ورزشی برای بهبود نتایج و اعتبار نیازمند جنبه‌های مختلف علوم است. امروزه هوش مصنوعی در مسائل مربوط به پیش‌بینی و طبقه‌بندی به‌خوبی عمل می‌کند و ازآنجاکه استعدادیابی چیزی جز پیش‌بینی صحیح و طبقه‌بندی افراد نیست، استفاده از آن می‌تواند راه‌گشا باشد. بر این اساس هدف مطالعه‌ی حاضر استفاده از هوش مصنوعی به‌منظور استعدادیابی در حیطه‌های مختلف ورزش بود.
روش پژوهش: با وجود پراکندگی رشته‌های ورزشی، چهار دسته رشته‌ی توپی، راکتی، رزمی و آبی انتخاب و از روش نظر متخصص برای اولویت‌بندی شاخص‌های منتخب آنتروپومتری، سوماتیک، کنترل حرکتی، بیومکانیکی، آمادگی بدنی و روحی روانی استفاده گردید. 310 آزمودنی (پسر و دختر 6 تا 16 سال) مورد ارزیابی قرار گرفتند و بر اساس امتیازها برچسب‌زنی شدند. در ادامه برای بررسی میزان ارتباط بین هرکدام از مؤلفه‌ها با برچسب‌ها، از آزمون تی مستقل استفاده و 6 مولفه‌ی اصلی برای هریک از دسته رشته‌ها انتخاب شد. در نهایت از شبکه عصبی پروسپترون 6-1-1 برای بررسی دقت و اعتبار نتایج استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج حاصل از شبکه‌های عصبی نشان داد که دقت برای دسته‌بندی افراد در رشته‌های توپی، راکتی، رزمی، آبی و سایر رشته‌ها به ترتیب 97.9، 97.9، 87.2، 91.5 و 80.8 درصد است که دقت مطلوب و بالایی است.
نتیجه‌گیری: در نهایت می‌توان گفت که تعیین مولفه‌های اصلی هر رشته به تفکیک و طراحی و برنامه‌ریزی شبکه‌ی عصبی مصنوعی کمک می‌کند تا محققین و مربیان شاخص‌های مهم هر رشته را بشناسند و برای استعدادیابی ورزشی در رشته‌های مورد نظر از آن استفاده کنند.
رشد و یادگیری حرکتی
سعید شکری؛ محمدتقی اقدسی
چکیده
مقدمه: افت گرم‌کردن، کاهش موقتی و زودگذری در اجرای یک فرد است که به دنبال یک دوره استراحت کوتاه‌مدت به وجود می‌آید. که می‌توان آن را با انجام تکنیک‌های شناختی در طول استراحت کاهش داد. بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر انواع خودگفتاری به صورت آشکار و پنهان بر افت گرم‌کردن ضربه غیر مستقیم بیلیارد بود.
روش پژوهش: 70 شرکت‌کننده ...
بیشتر
مقدمه: افت گرم‌کردن، کاهش موقتی و زودگذری در اجرای یک فرد است که به دنبال یک دوره استراحت کوتاه‌مدت به وجود می‌آید. که می‌توان آن را با انجام تکنیک‌های شناختی در طول استراحت کاهش داد. بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر انواع خودگفتاری به صورت آشکار و پنهان بر افت گرم‌کردن ضربه غیر مستقیم بیلیارد بود.
روش پژوهش: 70 شرکت‌کننده بر اساس نمره‌های ضربه غیر مستقیم بیلیارد در پیش‌آزمون به هفت گروه همگن 10 نفره شامل گروه‌های خودگفتاری آموزشی آشکار، خودگفتاری آموزشی پنهان، خودگفتاری انگیزشی آشکار، خودگفتاری انگیزشی پنهان، خودگفتاری نامرتبط آشکار، خودگفتاری نامرتبط پنهان و کنترل تقسیم شدند و مدت 15 دقیقه به اجرای تکلیف پرداختند و امتیاز 10 اجرای پایانی آنها ثبت شد. سپس به مدت 5 دقیقه استراحت کردند، و در ادامه 10 اجرا را انجام دادند. در زمان استراحت شرکت‌کنندگان به انجام خودگفتاری مربوط به گروه خود پرداختند. و یکبار دیگر همین مراحل با فاصله استراحت 2 دقیقه تکرار شد.
یافته ها: نمرات به دست آمده با تحلیل واریانس مرکب (2*7) در سطح معنی‌داری 05/0 تجزیه و تحلیل شدند و از آزمون تعقیبی بونفرونی جهت مشخص شدن تفاوت گروه‌ها در مراحل مختلف استفاده گردید. نتایج نشان داد که گروه‌های خودگفتاری آموزشی و انگیزشی (آشکار و پنهان)، نسبت به گروه‌های خودگفتاری نامرتبط و کنترل عملکرد بهتری داشتند و تفاوتشان معنیدار بود.
نتیجه گیری: باتوجه به نتایج تحقیق، ورزشکاران می‌توانند جهت کاهش افت گرم‌کردن در مدت زمان استراحت از خودگفتاری آموزشی و انگیزشی به صورت آشکار و پنهان استفاده کنند.
رشد و یادگیری حرکتی
مسلم تاراجیان؛ علی حیرانی
چکیده
مقدمه: دوران سالمندی به عنوان یکی از مراحل مهم رشد انسان شناخته شد که معمولاً با تغییرات چشمگیر در تمامی ابعاد رشد همراه بود. این تغییرات پس از یک دوره کند و تدریجی در دوران میانسالی بروز کردند. هدف از پژوهش حاضر بررسی آثار تمرینات فال پروف و چندجزئی بر عملکرد تعادلی، کارکردهای شناختی و زمان واکنش سالمندان بود.
روش پژوهش: پژوهش حاضر ...
بیشتر
مقدمه: دوران سالمندی به عنوان یکی از مراحل مهم رشد انسان شناخته شد که معمولاً با تغییرات چشمگیر در تمامی ابعاد رشد همراه بود. این تغییرات پس از یک دوره کند و تدریجی در دوران میانسالی بروز کردند. هدف از پژوهش حاضر بررسی آثار تمرینات فال پروف و چندجزئی بر عملکرد تعادلی، کارکردهای شناختی و زمان واکنش سالمندان بود.
روش پژوهش: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه‌آزمایشی با طراحی پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری یک‌ماهه با گروه کنترل بود. در این مطالعه، حجم نمونه بر اساس میزان پیشرفت مورد انتظار، مطالعات قبلی و نرم‌افزار جی‌پاور تعیین شد. ۴۵ سالمند مرد در دامنه سنی ۶۵ تا ۷۵ سال به صورت تصادفی ساده انتخاب و به سه گروه مساوی تقسیم شدند: گروه تمرین فال پروف، گروه تمرین چندجزئی و گروه کنترل. گردآوری داده‌ها با استفاده از آزمون مختصر وضعیت شناختی، مقیاس عملکرد تعادلی و آزمون زمان واکنش انجام شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس تکراری با استفاده از نسخه به‌روز نرم‌افزار SPSS در سطح معنی‌داری ۰۵/۰ انجام شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که تمرینات فال پروف و چندجزئی تأثیر معنی‌داری بر عملکرد تعادلی، کارکردگیری) و از آزمون تحلیل واریانس یکراهه برای بررسی اختلافات میان گروه‌ها در پس‌آزمون و آزمون پیگیری استفاده شد.های شناختی و زمان واکنش داشتند. این تأثیرات منجر به پیشرفت معنادار امتیاز شرکت‌کنندگان از پیش‌آزمون تا پس‌آزمون شد و تغییرات مثبت در آزمون پیگیری حفظ گردید.
نتیجه‌گیری: تمرینات به عنوان یک روش توانبخشی مناسب برای سالمندان، به ویژه افرادی که دچار سکته مغزی شده‌اند، مورد استفاده قرار گیرند.
رشد و یادگیری حرکتی
سید حسن موسوی؛ سید اسماعیل حسینی نژاد؛ منصوره شهرکی
چکیده
مقدمه: مقدمه: هدف این پژوهش، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین راه رفتن با تحریکات موزون حسی- پیکری بر فعالیت عضلانی اندام تحتانی سالمندان بود.
روش پژوهش: در این مطالعه نیمه‌تجربی از 29 نفر سالمند (سن: 35/4 ± 68/71؛ وزن: 74/5 ± 2/69؛ قد: 52/6 ± 2/166) به شیوه نمونه‌گیری در دسترس و هدفمند استفاده شد. که به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (16 نفر؛ تمرین راه رفتن ...
بیشتر
مقدمه: مقدمه: هدف این پژوهش، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین راه رفتن با تحریکات موزون حسی- پیکری بر فعالیت عضلانی اندام تحتانی سالمندان بود.
روش پژوهش: در این مطالعه نیمه‌تجربی از 29 نفر سالمند (سن: 35/4 ± 68/71؛ وزن: 74/5 ± 2/69؛ قد: 52/6 ± 2/166) به شیوه نمونه‌گیری در دسترس و هدفمند استفاده شد. که به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (16 نفر؛ تمرین راه رفتن با تحریک موزون حسی- پیکری) و کنترل (13 نفر بدون هرگونه تمرین) قرارگرفتند. تمرینات به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه30 دقیقه انجام شد. اطلاعات فعالیت عضلانی با دستگاه الکترومایوگرافی در مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون جمع‌آوری شد. و نتایج با نرم‌افزار SPSS و روش آماری کوواریانس در سطح معناداری 05/0 تحلیل شد.
یافته‌ها: فعالیت عضله پهن خارجی در مرحله پاسخ بارگیری و نوسان کاهش معناداری یافت (05/0> P). همچنین، عضلات ساقی- قدامی در مرحله پاسخ بارگیری و سکون میانی و دوقلو در مرحله پیشران تحت تأثیر تمرین با تحریکات موزون حسی-پیکری افزایش معناداری را در جهت بهبود عملکرد راه رفتن نشان دادند (05/0> P).
نتیجه‌گیری: افزایش فعالیت عضله دوقلو احتمالا، به بهبود دینامیک مفاصل مچ پا و زانو کمک می‌کند. همچنین، افزایش فعالیت عضله ساقی- قدامی در نیمه ابتدایی مرحله استقرار می‌تواند، بیانگر افزایش ثبات مچ پا و کاهش بارگیری زانو از طریق کاهش فعالیت عضله پهن‌خارجی باشد. لذا تمرینات موزون حسی- پیکری می‌تواند، به‌عنوان روشی سودمند در بهبود راه رفتن سالمندان لحاظ شوند.
رشد و یادگیری حرکتی
الهه سیاوشی؛ ایوب هاشمی؛ ابوذر سعادتیان
چکیده
مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر شرایط مختلف شناختی در تمرینات زوجی بر ارتقا و پایداری کارکردهای اجرایی (حافظه کاری، بازداری پاسخ) بازیکنان تنیس روی میز بود.
روش پژوهش: در یک مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و یادداری، 24 پسر (میانگین سنی076/0±03/15)، به صورت نمونه گیری در دسترس از مدارس پسرانه شهر یاسوج انتخاب و به شکل ...
بیشتر
مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر شرایط مختلف شناختی در تمرینات زوجی بر ارتقا و پایداری کارکردهای اجرایی (حافظه کاری، بازداری پاسخ) بازیکنان تنیس روی میز بود.
روش پژوهش: در یک مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و یادداری، 24 پسر (میانگین سنی076/0±03/15)، به صورت نمونه گیری در دسترس از مدارس پسرانه شهر یاسوج انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه بار شناختی بالا و بار شناختی پایین قرار گرفتند. هر دو گروه به مدت 6 جلسه تمرینات زوجی را با سطح درگیری شناختی مربوط به خود انجام دادند. هر جلسه شامل 20 تکرار 3 دقیقه‌ای با زمان استراحت 1 دقیقه‌ای بین تکرارها بود. حافظه کاری و بازداری پاسخ شرکت کنندگان به ترتیب توسط آزمونهای n-back و go /no go در مراحل پیش-آزمون، پس‌آزمون و یادداری سنجیده شد. از آزمون تحلیل واریانس مرکب برای تحلیل داده‌ها استفاده شد.
یافته ها: نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد هر دو گروه بار شناختی بالا و پایین تاثیر معناداری از پیش‌آزمون تا یادداری بر حافظه کاری (05/0>P) داشت و گروه با بار شناختی بالا عملکرد بهتری نسبت به گروه با بار شناختی پایین داشت. اثر گذاری هر دو گروه بار شناختی بالا و پایین بر فاکتور بازداری پاسخ معنادار نبود(05/0<P).
نتیجه گیری: به طور کلی نتایج پژوهش حاضر حاکی از این است که تمرینات زوجی با بار شناختی بالا امکان بهبود حافظه کاری بازیکنان تنیس روی میز را فراهم میسازد.
رشد و یادگیری حرکتی
حسن محمدزاده؛ سارا سلطانی فر؛ زهرا افاضلی
چکیده
مقدمه: هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر تهدید کلیشه‌ای جنسیتی و مفاهیم توانایی بر یادگیری حرکتی و حافظه‌کاری دختران نوجوان بود.
روش پژوهش: نود دانش‌آموز دختر (میانگین سنی 2/14) به‌طور تصادفی به دو گروه اصلی تهدید کلیشه‌ای و کنترل تقسیم شدند که هر گروه نیز به‌طور تصادفی به دو زیرگروه توانایی ذاتی و توانایی اکتسابی تقسیم شدند. تکالیف تحقیق ...
بیشتر
مقدمه: هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر تهدید کلیشه‌ای جنسیتی و مفاهیم توانایی بر یادگیری حرکتی و حافظه‌کاری دختران نوجوان بود.
روش پژوهش: نود دانش‌آموز دختر (میانگین سنی 2/14) به‌طور تصادفی به دو گروه اصلی تهدید کلیشه‌ای و کنترل تقسیم شدند که هر گروه نیز به‌طور تصادفی به دو زیرگروه توانایی ذاتی و توانایی اکتسابی تقسیم شدند. تکالیف تحقیق دریبل فوتبال و آزمون حافظه ان-بک 2 بودند. آزمودنی‌ها یک بلوک پنج کوششی دریبل و آزمون ان- بک را در پیش‌آزمون انجام دادند. در مرحله تمرین 12 بلوک پنج کوششی را انجام دادند و قبل از هر بسته پنج کوششی نیز شرکت‌کنندگان دستورالعمل‌های مربوط به ماهیت ذاتی مهارت را به این شکل دریافت کردند: "انجام تکلیف دریبل فوتبال به‌عنوان یک معیار واقعی برای توانایی شما عمل می‌کند". در زیرگروه اکتسابی شرکت‌کنندگان دستورالعمل متفاوتی را با گفتن این جمله دریافت کردند: "انجام تکلیف دریبل فوتبال به‌عنوان یک تجربه یادگیری مفید برای شما است". متعاقبا 48 ساعت بعد نیز دختران در یادداری و انتقال (تحت فشار) همانند پیش‌آزمون شرکت کردند.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد القاء تهدید کلیشه‌ای ذاتی و اکتسابی در جلسات تمرینی در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معناداری در عملکرد تکلیف دریبل فوتبال را موجب نشد. بااین‌حال بین نمرات زمان و خطای تکلیف دریبل فوتبال در یادداری و انتقال تفاوت معنی‌داری مشاهده شد. از طرفی نتایج معنی‌داری از تهدید کلیشه‌ای جنسیتی و مفاهیم توانایی بر حافظه‌کاری نیز نشان داده نشد.
نتیجه‌گیری: فعالسازی ضمنی کلیشههای جنسیتی همیشه به پیامدهای منفی منجر نمیشود. سازوکارهای احتمالی برای توضیح یافته‌های پژوهش حاضر مورد بررسی قرار گرفت.
رشد و یادگیری حرکتی
فواد نیک نسب؛ محمود شیخ؛ فضل اله باقرزاده؛ داود حومنیان؛ علی مقدم زاده
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تاثیر تمرینات واقعیت مجازی بر مهارت‌های حرکتی درشت و ظریف کودکان با اختلال هماهنگی رشدی انجام گرفت.
روش پژوهش: در این مطالعه نیمه تجربی که با طرح اندازه‌گیری تکراری انجام گرفت، 24 دانش‌آموز پسر 7 تا 10 ساله شهر تهران با اختلال هماهنگی رشدی با توجه به معیارهای ورود انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه تمرینات ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تاثیر تمرینات واقعیت مجازی بر مهارت‌های حرکتی درشت و ظریف کودکان با اختلال هماهنگی رشدی انجام گرفت.
روش پژوهش: در این مطالعه نیمه تجربی که با طرح اندازه‌گیری تکراری انجام گرفت، 24 دانش‌آموز پسر 7 تا 10 ساله شهر تهران با اختلال هماهنگی رشدی با توجه به معیارهای ورود انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه تمرینات واقعیت مجازی و کنترل قرار گرفتند. شرکت کنندگان در پیش‌آزمون، به اجرای آزمون برونینکس-اوزرتسکی پرداختند. مرحله مداخله در شش هفته و هر هفته 3 جلسه 20 دقیقه‌ای انجام گرفت که گروه واقعیت مجازی، برنامه مورد نظر را اجرا می‌کردند و گروه کنترل، فعالیت‌های روزمره خود را انجام می‌دادند. در آخرین جلسه، پس‌آزمون اجرا گردید. 1 روز و 42 روز بعد از مرحله پس‌آزمون، به ترتیب مرحله پیگیری کوتاه‌مدت و بلندمدت انجام گرفت. داده‌ها به روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری تکراری تحلیل شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که تمرینات واقعیت مجازی، باعث بهبود معنیدار مهارت حرکتی درشت و ظریف کودکان با اختلال هماهنگی رشدی شد (05/0>sig). دیگر نتایج، حاکی از ماندگاری مهارت حرکتی درشت و ظریف کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی در آزمونهای پیگیری کوتاه‌مدت و بلندمدت بود (05/0>sig).
نتیجه گیری: براساس نتایج، احتمالا می‌توان از تمرینات واقعیت مجازی در برنامه‌های بالینی و خانگی برای بهبود مهارت حرکتی درشت و ظریف کودکان DCD استفاده کرد، زیرا می‌تواند علاقه به القای مشارکت فعال را تحریک کند.
رشد و یادگیری حرکتی
حیدر ماجد حنون؛ علی حیرانی؛ احسان امیری
چکیده
مقدمه: این پژوهش اثرات تحریک فراجمجمه‌ای با جریان مستقیم، در یک یا چند جلسه، بر کارکردهای اجرایی بازیکنان مبتدی تنیس را بررسی کرده است.
روش پژوهش: 27 بازیکن تنیس پسر مبتدی(میانگین سنی 29/0± 29/20) به‌صورت دوسوکور و تصادفی به سه گروه: گروه تجربی ۱ (۵ جلسه تحریک آندال)، گروه تجربی ۲ ( ۱ جلسه تحریک آندال) و گروه کنترل (بدون تحریک آندال) تقسیم ...
بیشتر
مقدمه: این پژوهش اثرات تحریک فراجمجمه‌ای با جریان مستقیم، در یک یا چند جلسه، بر کارکردهای اجرایی بازیکنان مبتدی تنیس را بررسی کرده است.
روش پژوهش: 27 بازیکن تنیس پسر مبتدی(میانگین سنی 29/0± 29/20) به‌صورت دوسوکور و تصادفی به سه گروه: گروه تجربی ۱ (۵ جلسه تحریک آندال)، گروه تجربی ۲ ( ۱ جلسه تحریک آندال) و گروه کنترل (بدون تحریک آندال) تقسیم شدند. تحریک به مدت ۲۰ دقیقه با شدت ۲ میلی‌آمپر در مناطق M1 و DLPFC اعمال شد. شاخص‌های توجه انتخابی، حافظه کاری، بازداری پاسخ و انعطاف‌پذیری شناختی قبل (پیش‌آزمون)، بعد از ۵ جلسه (پس‌آزمون) و ۲ هفته پس از مداخله (یادداری) اندازه‌گیری شد . برای تجزیه‌وتحلیل‌های آماری، از آزمون تحلیل واریانس مرکب (طرح عاملی ۳×۳( استفاده شد.
نتایج: نتایج نشان داد که بین گروه‌های مداخله در شاخص‌های توجه انتخابی و حافظه‌کاری، در هیچ یک از مراحل ارزیابی تفاوت معناداری وجود نداشت (P> 0.05). بااین‌حال، گروه تجربی ۱ در آزمون یادداری، بهبودی معنادارتر در شاخص‌های بازداری پاسخ (p= 0.018) و انعطاف‌پذیری شناختی (p= 0.14) نسبت به گروه کنترل نشان داد، در حالی که بین سایر گروه‌ها تفاوت معناداری مشاهده نشد (P>0.05). هر دو گروه تجربی در پس‌آزمون و یادداری، بهبود قابل‌توجهی در تمامی شاخص‌ها داشتند. نکته قابل توجه اینکه، گروه تجربی ۱ از پس‌آزمون تا یادداری، بهبودی معنادار در تمامی شاخص‌ها نشان داد (P<0.05).
نتیجه‌گیری: به‌طورکلی، هم تحریک آندال تک جلسه‌ای و هم مکرر، کارکردهای اجرایی را در بازیکنان مبتدی تنیس افزایش می‌دهند و تحریک مکرر مزایای شناختی پایدارتری را بهمراه دارد.
رشد و یادگیری حرکتی
ابراهیم نوروزی سیدحسنی؛ حبیب اله خزائی
چکیده
مقدمه: مطالعات متعدد نشان داده‌اند که فعالیت بدنی می‌تواند به عنوان یک مداخله درمانی موثر برای افسردگی عمل کند. با این حال، تحقیقات اخیر بر اهمیت افزودن تکنیک‌های روانشناختی مانند تصویرسازی کارکردی به برنامه‌های ورزشی تاکید کرده‌اند. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامه ترکیب فعالیت بدنی و تصویرسازی کارکردی بر شاخص های روانشناختی ...
بیشتر
مقدمه: مطالعات متعدد نشان داده‌اند که فعالیت بدنی می‌تواند به عنوان یک مداخله درمانی موثر برای افسردگی عمل کند. با این حال، تحقیقات اخیر بر اهمیت افزودن تکنیک‌های روانشناختی مانند تصویرسازی کارکردی به برنامه‌های ورزشی تاکید کرده‌اند. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامه ترکیب فعالیت بدنی و تصویرسازی کارکردی بر شاخص های روانشناختی در افراد مبتلا به افسردگی اساسی بود.
روش پژوهش: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 60 بیمار مبتلا به افسردگی به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: گروه فعالیت بدنی، گروه ترکیبی (فعالیت بدنی و تصویرسازی کارکردی)، و گروه کنترل. همه شرکت‌کنندگان در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری ارزیابی شدند. متغیرهای اندازه گیری شده شامل علائم افسردگی، اضطراب، کیفیت خواب، زمان واکنش بودند.
یافته ها: نتایج نشان داد که گروه ترکیبی به طور قابل توجهی علائم افسردگی و اضطراب را کاهش داده و زمان واکنش را بهبود بخشیده‌اند. هر دو گروه مداخله‌ای (فعالیت بدنی و ترکیبی) در کاهش افسردگی موثر بودند، اما تنها گروه ترکیبی در بهبود کیفیت خواب موثر بود.
نتیجه گیری: یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که ترکیب فعالیت بدنی و تصویرسازی کارکردی یک رویکرد درمانی جامع و موثر برای افسردگی است. این روش نه تنها علائم افسردگی و اضطراب را کاهش می‌دهد، بلکه عملکرد شناختی را نیز بهبود می‌بخشد. نتایج این مطالعه می‌تواند به بهبود برنامه‌های درمانی برای بیماران مبتلا به افسردگی کمک کند.
رشد و یادگیری حرکتی
وحید خواجه؛ زهره مشکاتی
چکیده
مقدمه: ارابطه والد-فرزند در اوایل دوران کودکی برای رشد عاطفی و سلامت روان حیاتی است، این مطالعه با هدف بررسی رابطه مبتنی بر حرکت (زمان باکیفیت) بین مادران و فرزندان پیش‌دبستانی آنها و تأثیر آن بر سبک‌های دلبستگی و علائم اضطراب انجام شد.
روش پژوهش: این پژوهش مطالعه‌ای شبه‌آزمایشی از نوع پس‌آزمون با طراحی غیرتصادفی است که در شهر اصفهان ...
بیشتر
مقدمه: ارابطه والد-فرزند در اوایل دوران کودکی برای رشد عاطفی و سلامت روان حیاتی است، این مطالعه با هدف بررسی رابطه مبتنی بر حرکت (زمان باکیفیت) بین مادران و فرزندان پیش‌دبستانی آنها و تأثیر آن بر سبک‌های دلبستگی و علائم اضطراب انجام شد.
روش پژوهش: این پژوهش مطالعه‌ای شبه‌آزمایشی از نوع پس‌آزمون با طراحی غیرتصادفی است که در شهر اصفهان انجام شد و شامل ۲۴ کودک ۳ تا ۵ ساله و مادران آنها بود که در ۱۸ جلسه فعالیت بدنی مشترک مادر-کودک بر اساس اصول بازی‌درمانی تراپلی مشارکت داشتند. گروه کنترل متشکل از ۱۶ کودک بود که هیچ‌گونه مداخله‌ای دریافت نکردند. برای سنجش سبک دلبستگی از پرسشنامه دلبستگی مرکز کینشیپ (KCAQ) و برای سنجش اضطراب کودک از مقیاس اضطراب کودکان اسپنس – نسخه والدین (SCAS-P) استفاده شد. تحلیل اولیه داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیره (MANCOVA) و با کنترل متغیرهای سن مادر و سابقه شرکت کودک در کلاس‌های ورزشی پیش از مداخله انجام گرفت.
یافته ها: سطح دلبستگی در گروه آزمایش به‌طور معناداری بالاتر بود (p < 0.01)، در حالی که سطح اضطراب به‌طور معناداری پایین‌تر از گروه کنترل گزارش شد (p < 0.04). همچنین، کاهش‌هایی در رفتارهای اجتنابی و دلبستگی منفی مشاهده گردید.
نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می‌دهد که فعالیت‌های بدنی ساختاریافته میان مادر و کودک می‌توانند به تقویت دلبستگی ایمن و کاهش اضطراب در کودکان خردسال منجر شوند. این یافته‌ها بر امکان‌پذیری و اثربخشی به‌کارگیری مداخلات درمانی مبتنی بر حرکت در حوزه سلامت روان دوران کودکی و برنامه‌های فرزندپروری اولیه تأکید دارند.
